TÎSHKÅNT ÀÕBÎRÎT TÅÕNÎLÎGIYALÀRI UNIVÅRSITÅTI

 

 

 

 

 

 

O’zbåkistîn tàriõi kàfådràsi

 

 

 

 

 

 

 

 

O’ZBÅKISTÎN TÀRIÕI FÀNIDÀN MUSTÀQIL ISH VÀZIFÀLÀRI

(tàlàbàlàr uchun)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TÎSHKÅNT 2012

 

        

 

 

Ushbu uslubiy qo’llànmà TÀTU kunduzgi và sirtqi bàkàlàvriyat bîsqichining bàrchà yo’nàlishlàri uchun O’zbåkistîn tàriõi fàni bo’yichà mustàqil ish jàràyonidà fîydàlànishgà tàvsiya etilàdi. O’zbåkistîn tàriõi fanidan mustaqil ish vazifalari  Îliy o’quv yurtlàri uchun o’quv dàsturlàri, dàrsliklàri và o’quv qo’llànmàlàrini qàytà ko’rib chiqish và yangilàrini yaràtish bo’yichà Råspublikà muvîfiqlàshtirish kîmissiyasi tàqdim etgàn dàstur màvzulàri àsîsidà ishlàb chiqilgàn. «O’zbåkistîn tàriõi fànidàn mustàqil ish vàzifàlàri» uslubiy qo’llànmàsi O’zbåkistîn tàriõi kafedrasi kàttà o’qituvchilàri  D.S.Ziyaåvà,  F.N.Shirinovalar tîmînidàn tàyyorlàndi.

 

 

 

 

 

 

 

1 MAVZU: I.KÀRIMÎVNING «TÀRIÕIY ÕÎTIRÀSIZ KÅLÀJÀK YO’Q» ÀSÀRI

RÅJÀ:

1.     Tàriõiy õîtirà tushunchàsi.

2.     Àsàrdà ko’tàrilgàn dîlzàrb màsàlàlàr.

3.     Àsàrning yosh àvlîdni tàrbiyalàshdàgi o’rni.

 

Hàr bir õàlq uchun o’z qiyofàsini àniq-ràvshàn ko’rish imkîniyatini båràdigàn ko’zgu o’zining tàriõidir. Shu bilàn birgà tàriõ - bu millàt ko’zgusi, õàlq mà`nàviyatining àsîsidir. U insîniyat và uning màhsuli bo’lgàn sivilizàtsiya rivîji, jàmiyat và dàvlàtlàr o’tmishi tàràqqiyoti jàràyonini o’rgànuvchi fàndir.

1998 yilning iyun îyidà O’zbåkistîn Råspublikàsi Pråzidånti Islîm Kàrimîv bir guruh tàriõchi îlimlàr và ijîdiy ziyolilàr vàkillàri bilàn uchràshib, Vàtànimizning mustàqillikkà erishgàni tufàyli tàriõ fàni îldidà vujudgà kålgàn eng dîlzàrb vàzifàlàrni dàvlàt và millàt mànfààtlàri nuqtài nàzàridàn ko’rsàtib bårdi. Uchràshuvdà o’rtàgà qo’yilgàn fikr-mulîhàzàlàr «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» dåb nîmlàngàn àsàrdà o’z àksini tîpdi và u O’zbåkistîn tàriõi fàni tàràqqiyotidà muhim bîsqich bo’ldi.

Pråzidånt bu uchràshuvdà àvvàlî shuni tà`kidlàdiki, mustàqillikkà erishgànimizdàn kåyin õàlqimizning o’z yurti, tili, màdàniyati, qàdriyatlàri tàriõini bilishgà, o’zligini ànglàshgà qiziqishi îrtib bîrmîqdà. Îdàmzîd bîrki, àvlîd-àjdîdi kimligini, nàsl-nàsàbini, o’zi tug’ilib vîyagà yåtgàn qishlîq, shàhàr, õullàski, o’z Vàtàni tàriõini bilishgà qiziqàdi.

Mustàqillik tufàyli tàriõiy hàqiqàtni bilishgà, o’zligimizni tåràn ànglàshgà intilishimiz tàbiiy hîldir.

Endilikdà, mustàqil dàvlàtchiligimiz tub burilish pàllàsigà kirgàn bir pàytdà, o’zimizning zàmîn và màkîndàgi o’rnimizni àniq bålgilàb îlishimiz, nàsl-nàsàbimiz, kimligimizni bilishimiz kåràk, dåydi yurtbîshimiz. Chunki o’zlikni ànglàsh tàriõni bilishdàn bîshlànàdi.

Shu munîsàbàt bilàn Islîm Kàrimîv e`tibîrini o’tmishimizni chuqur và kång o’rgànish, uni to’làqînli õîlis yoritish kàbi bir qàtîr muhim, dîlzàrb màsàlàlàrgà qàràtdi. Tàriõimizni ilmiy àsîsdà yoritishdà bàhs, munîzàrà, tàhlil måvàsi bo’lgàn õulîsàlàrginà bizgà to’g’ri yo’l ko’rsàtishi mumkinligini tà`kidlàdi.

Tàriõiy ildizini izlàgàn insîn mån shu millàt fàrzàndi ekànmàn, måning àjdîdlàrim kimlàr bo’lgàn, millàtimning ibtidîsi qàyerdà, uning îyoqqà turishi, tiklànish, shàkllànish jàràyoni qàndày kåchgàn, dågàn sàvîllàrgà jàvîb izlàydi, uni o’rgànishgà hàràkàt qilàdi. «Tàriõiy õîtiràsi bîr insîn-irîdàli insîn. Tàkrîr àytàmàn, irîdàli insîndir. Kim bo’lishidàn qàt`iy nàzàr, jàmiyatning hàr bir à`zîsi o’z o’tmishini yaõshi bilsà, bundày îdàmlàrni yo’ldàn urish, hàr õil àqidàlàr tà`sirigà îlish mumkin emàs. Tàriõ sàbîqlàri insînni xushyorlikkà o’rgàtàdi, irîdàsini mustàhkàmlàydi», - dåydi I.Kàrimîv.

Dåmàk, yurtimiz fuqàrîlàridà tàriõiy õîtiràni tårànlàshtirish, tàriõiy îngni shàkllàntirish muhim vàzifàdir.

Shu bîis I.Kàrimîv õîlis tàriõimizni tiklàshdà, àvvàlî, o’lkàmizdà milîddàn îldingi dàvrlàrdà àhîlining o’trîqlàshuvini, ilk dàvlàtlàrning vujudgà kålish îmillàrini, màshhur «Àvåstî» và bîshqà mànbàlàrdàn, àrõåîlîglàrning yangi izlànishlàridàn to’g’ri fîydàlànishimiz lîzimligini tà`kidlàydi. Shuningdåk, «Àvåstî»ning bu qàdim o’lkàdà buyuk dàvlàt, buyuk mà`nàviyat, buyuk màdàniyat bo’lgànligidàn guvîhlik båruvchi hujjàtlàrigà e`tibîr qàràtàdi.

Àsàrdà ko’tàrilgàn dîlzàrb màsàlàlàrdàn biri O’rtà Îsiyo hududidà dàvlàtchilikning pàydî bo’lishi muàmmîsidir. Bu màsàlàni o’rgànàyotgàn, tàdqiqît o’tkàzàyotgàn Àrõåîlîgiya, Tàriõ, Shàrqshunîslik và bîshqà institutlàr mutàõàssislàri fàîliyati àtrîflichà yoritilishi àsîsiy vàzifà qilib qo’yildi. Dàvlàt, dàvlàtchilik bugungi kundà siyosiy màsàlà bo’lib turibdi. Shu bîis o’zbåk tàriõchilàri, îlimlàri dàvlàtchiligimizning ilmiy nuqtài nàzàriga àsîslàngàn tàriõini yaràtishi, uni kålàjàk àvlîdgà yåtkàzishi lîzim. Õàlqimizning  dàvlàtchiligi qàysi àsrdàn pàydî bo’ldi? Qàndày  tàriõiy bîsqichlàrni bîsib o’tdi, kàbi sàvîllàrigà jàvîb tîpish zàrur.

Dàvlàtchiligimiz bîy tàriõini yoritish, uni dàstlàbki shàkllàngàn birlàshmà uyushmàlàrdàn tîrtib, rîsmànà dàvlàtlàrning: Kàttà Õîràzm, Qàdimiy Bàqtriya, So’g’diyonàning tàshkil tîpishi, bîshqàruv tizimining tàkîmillàshuvi và rivîjlànishini ko’rsàtib bårishdir. Kåyingi àsrlàrdà, õususàn, Àmir Tåmur dàvridà dàvlàtchiligimiz yangi bîsqichgà ko’tàrilgànligini, mumtîz àsàr - «Tåmur tuzuklàri»ning ulkàn àhàmiyatini chuqur ànglàsh và yorqin misîllàrdà yoritib bårish lîzim. Àsàrdà Àmir Tåmurning «Kuch - àdîlàtdàdir» shiîri màzmunini idrîk etish zàrurligi àytilàdi. I.Kàrimîv sîhibqirînning bu shiîrdàgi fikrini rivîjlàntirib: «Kuch - bilim và tàfàkkurdà», - dågàn g’îyani o’rtàgà qo’yadi.

«Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàridà o’zbåk õàlqining kålib chiqishi (etnîgånåzi) màsàlàsigà àlîhidà to’õtàb o’tilgàn. «Biz o’zimizni millàt dåb bilàr ekànmiz, o’zbåkchiligimiz hàqidà àniq tushunchàgà egà bo’lishimiz kåràk», - dåb tà`kidlàydi yurtbîshimiz. Shu bilàn birgà millàtimiz mà`nàviy qiyofàsigà e`tibîrni tîrtib, qàt`iyat  bilàn biz Båruniylàrgà, Buõîriylàrgà, Àmir Tåmur, Mirzî Ulug’båk, Mirzî Bîburlàrgà vîrismiz, dåydi. O’zbåkning få`l-àtvîri bàrchàgà àyon. U yårni, tàbiàtni såvàdi. Do’ppisidà suv tàshib bo’lsà hàm, dàràõt ko’kàrtiràdi. O’zbåk tîm mà`nîdà bunyodkîrdir. Ungà birîvning yåri kåràk emàs. Màbîdî qo’ligà qurîl îlgudày bo’lsà, fàqàt o’zini himîya qilish uchunginà îlàdi, - dåb tà`kidlàydi Islîm Kàrimîv. Bizning àjdîdlàrimiz, õàlqimiz, - dåydi yurtbîshimiz,  qàdim - qàdimdàn o’trîq yashàgàn, millàtimizning iligi o’trîq  màdàniyat  shàrîitidà qîtgàn. Õàlqimizdà «iligi to’q, bàquvvàt» dågàn tushunchà båjiz pàydî  bo’lmàgàn.

Îdàtdà, õàlqning tàriõi uning nîmidàn ilgàri yuràdi. Màsàlàn, dunyoning bir qànchà õàlqlàri - inglizlàr, frànsuzlàr, ruslàr và bîshqàlàr àvvàl turli qàbilà nîmlàridà bo’lgàn và àsrlàr îshà (õususàn milîdiy VI-XIII àsrlàrdà) hîzirgi nîmlàrini îlgànlàr. Turkiylàrning bîsh bo’g’ini bo’lgàn o’zbåklàr uch ming yillik tàriõgà egà bo’lsàlàr hàm, hîzirgi nîmi ÕI àsrdà tilgà îlinàdi và millàt sifàtidà XVI àsrdàn bîshlàb shundày àtàlàdigàn bo’ldi. Shuning uchun Pråzidåntimiz: «Biz õàlqni nîmi bilàn emàs, bàlki màdàniyati, mà`nàviyati îrqàli bilàmiz, tàriõining tàg-tîmirigàchà nàzàr tàshlàymiz», - dåb uqtiràdi.

Yurtimizgà Àlåksàndr Màkådînskiy, Qutàybà, Chingizõîn và bîshqàlàr bîstirib kirib, bu yårdàgi siyosiy hîkimiyatni qo’lgà îlgàn. Birîq hududimizdà àsrlàr dàvîmidà yashàb kålàyotgàn màhàlliy àhîlini, uning ko’p ming yillik màdàniyatini yo’q qilà îlmàgànlàr. Chunki o’z tàriõini bilgàn, undàn ruhiy quvvàt îlàdigàn õàlqni yångib bo’lmàydi.

Islîm Kàrimîv tàriõchi îlimlàrgà murîjààt qilib, ulàrni hàqqîniy tàriõimizni tiklàshgà, õàlqimizni, millàtimizni ànà shu tàriõ bilàn qurîllàntirishgà chàqiràdi.

Uchràshuvdàn bir îy o’tgàch, O’zbåkistîn Fànlàr àkàdåmiyasi Tàriõ instituti fàîliyatini tàkîmillàshtirish to’g’risidà hukumàtning màõsus qàrîri qàbul qilindi. Undà o’zbåk õàlqi và uning dàvlàtchiligi hàqqîniy tàriõini o’rgànish, màmlàkàtimiz và chåt ellàrdà màvjud tàriõiy mànbàlàr tàhlili àsîsidà îlingàn ilmiy nàtijàlàrning jàhîn miqyosidàgi e`tirîfigà erishish, ulàrgà tàyangàn hîldà ilmiy, ilmiy-îmmàbîp àsàrlàr, dàrsliklàr, turli àdàbiyotlàr yaràtish và màzkur bilimlàrni kång yoyish hàmdà tàriõ sîhàsidà yuqîri màlàkàli ilmiy kàdrlàr tàyyorlàsh vàzifàlàri bålgilàngàn edi.

Bu qàrîrni àmàlgà îshirishdà Tàriõ instituti jàmîàsi, shuningdåk îliy o’quv yurtlàrining tàriõ fàni o’qituvchilàri birmunchà muvàffàqiyatlàrgà erishdilàr. Tàriõiy tàdqiqîtlàrni rivîjlàntirish kînsåpsiyasi và O’zbåkistîn dàvlàtchiligi tàriõini hàmdà o’zbåk õàlqi etnîgånåzini o’rgànish dàsturi ishlàb chiqildi. Àkàdåmik Yahyo G’ulîmîv nîmidàgi «O’zbåk dàvlàtchiligi tàriõini o’rgànish» ilmiy såminàri fàîliyat ko’rsàtmîqdà. «O’zbåk dàvlàtchiligi tàriõi», «O’zbåkistîn tàriõi: dàvlàt và jàmiyat tàràqqiyoti», «O’zbåk õàlqining etnik shàkllànish jàràyoni» kàbi mînîgràfiyalàr và bir qànchà dàrsliklàr chîp etildi và yangilàri ustidà ish îlib bîrilmîqdà. Îliy o’quv yurtlàridà o’quv qo’llànmàlàri yaràtilmîqdà, o’qitish jàràyoni ànchàginà tàkîmillàshdi. Univårsitåt và institutlàrni bitiruvchi tàlàbàlàr O’zbåkistîn tàriõi bo’yichà dàvlàt àttåstàtsiyasidàn o’tmîqdàlàr. Tàriõimizgà îid màqîlàlàr gàzåtà và jurnàl sàhifàlàridà, ràdiî và tålåvidåniya  eshittirish và ko’rsàtuvlàr dàsturidàn kång o’rin îlib kålmîqdà.

I.Kàrimîvning «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàri yosh àvlîdni tàrbiyalàshdà kàttà o’rin tutàdi. Chunki O’zbåkistîn ràhbàriyati kîmil insîn tàrbiyasini dàvlàt siyosàtining ustuvîr sîhàsi dåb e`lîn qildi.

Kîmil insîn, àvvàlî, îngi yuksàk, mustàqil fikrlày îlàdigàn, õulq-àtvîri bilàn o’zgàlàrgà ibràt bo’làdigàn bilimli, mà`rifàtli kishilàrdir. Bundày îdàmlàrni hàr õil îldi-qîchdi gàplàr bilàn àldàb bo’lmàydi. U hàr bir nàrsàni àql, màntiq tàrîzisigà sîlib ko’ràdi. O’z fikr-o’yi, õulîsàsini màntiq àsîsidà qurgàn kishi yåtuk îdàm hisîblànàdi. Bundày insînni esà, yoshligidàn tàrbiyalàb, to’g’ri yo’lgà sîlib vîyagà yåtkàzish kåràk. «Muhimi, yoshlàrning îràsigà kirish ulàrning ichidàn qîbiliyatli, fidîyilàrini tîpish, ulàrning yuràgini yondirish kàràk», - dåb tà`kidlàydi I.Kàrimîv. Bu àsàrdà o’sib kålàyotgàn yosh àvlîdgà kàttà umid bildirilàdi.

«… yoshlàrmizgà ishînàmiz, suyanàmiz, kålàjàk umidlàrimizni ulàr bilàn bîg’làymiz. Ulàrgà qànchà tåz yo’l îchib bårsàk, ilmdà, ijîddà shunchà ko’p izlànish, bàhs bo’làdi. Izlànish, bàhs, munîzàrà bîr jîydà esà hàqiqàt yuzàgà chiqàdi, tàràqqiyot bo’làdi», - dåydi yurtbîshimiz.

Õullàs, Islîm Kàrimîvning «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàri bîy o’tmishimizni chuqur o’rgànish, õîlis tàdqiq etishdà, kång îmmàgà tàrg’ib qilishdà và yoshlàrimizni kîmil insîn qilib tàrbiyalàshdà kàttà o’rin tutàdi.

Shuning uchun hàm univårsitåtimiz tàlàbàlàriga O’zbåkistîn tàriõi fànini o’rgànish jàràyonidà, o’z mustàqil ishlàrini tàshkil qilishdà hurmàtli Pråzidåntimizning bu àsàri muhim îmil bo’làdi, dågàn umiddàmiz.

 

Àdàbiyotlàr

1.     Kàrimîv I.À. Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q. – T.: Shàrq, 1998.

2.     Kàrimîv I.À. Bàrkàmîl àvlîd-O’zbåkistîn tàràqqiyotining pîydåvîri. -T.: O’zbåkistîn, 1997.

3.     Kàrimîv I.À. O’zbåkistîn ÕÕI àsr bo’sàg’àsidà: õàvfsizlikkà tàhdid, bàrqàrîrlik shàrtlàri và tàràqqiyot kàfîlàtlàri. -T.: O’zbåkistîn, 1997.

4.     Kàrimîv I.À. Mà`nàviy yuksàlish yo’lidà. -T.: O’zbåkistîn, 1998.

5.     Karimov I.A. Jamiyatimiz mafkurasi xalqnixalqmillatnimillat qillishga hizmat etsin. T., O’zbekiston. 1998.

6.     Kàrimîv I.À. O’zbåkistîn buyuk kålàjàk sàri. -T.: O’zbåkistîn, 1999.

7.     Kàrimîv I. À. Biz o’z kålàjàgimizni o’z qo’limiz bilàn quràmiz. 7-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1999.

8.     Kàrimîv I.À. Îzîd và îbîd Vàtàn, erkin và fàrîvîn hàyot-pirîvàrd màqsàdimiz. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

9.     I.A.Karimov. Yuksak ma'naviyat yengilmas kuch. T., Ma'naviyat. 2008.

10.           I.A.Karimov. O’zbekiston  mustaqillikka erishish ostonasida. T., Ma'naviyat. 2011.

O’zingizni sinàb ko’ring

 

1.     Nimà uchun bu àsàr àynàn «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» dåb nîmlàngàn?

2.     «Tàriõiy õîtiràsi bîr insîn-irodali insîn» ibîràsini qàndày tushunàsiz?

3.     I.Kàrimîvning «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàridà qàndày dîlzàrb màsàlàlàr ko’tàrilgàn?

4.     O’zlikni ànglàsh tàriõni bilishdàn bîshlànàdi, ibîràsining mà`nîsi nimà?

5.     Nimà sàbàbdàn sho’rîlàr dàvridà yurtimiz o’tmishi kàmsitilàr, tàriõiy vîqåàlàr và shàõslàr g’àràzlik bilàn yoritilàr edi?

6.     «Tåmur tuzuklàri»ni Pråzidåntimiz qàndày tà`riflàydi?

7.     I.Kàrimîvning «O’zbåk tîm mà`nîdà bunyodkîrdir» ibîràsini qàndày tushunàsiz?

8.     I.Kàrimîvning «Kuch - bilim và tàfàkkurdà» shiîri qàndày mà`nîni ànglàtàdi?

9.     I.Kàrimîvning «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàridà yoshlar hayotida qanday ahamiyatga ega?

10.           Komil insonga ta’rif bering.

 

Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

 

1.     I.Kàrimîv qàchîn tàriõchi îlimlàr bilàn uchràshib dîlzàrb vàzifàlàrni ko’rsàtib bårdi?

À. 1991 yil dåkàbr îyidà.

B. 1992 yil màrt îyidà.

V. 1998 yil iyun îyidà.

G. 2000 yil yanvàr îyidà.

D 2006 yil såntabr îyidà.

 

2.     «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàri qàchîn, qàyår dà chîp qilingàn?

À. 1998 yil «Shàrq» nàshriyotidà.

B. 1999 yil «O’qituvchi» nàshriyotidà.

V. 2000 yil «Fàn» nàshriyotidà.

G. 2001 yil «Mårîs» nàshriyotidà.

D. 2002 yil «Yosh àvlîd» nàshriyotidà.

 

3.     Tàriõiy õîtirà tushunchàsi bu…

À. O’z tàriõini yaõshi bilish.

B. Tàriõiy ildizini izlàsh.

V. Tàriõiy õîtiràsi bîr insîn-irîdàli insîn.

G. Tàriõ sàbîqlàridàn õulîsà chiqàrish.

D. Tàriõiy îngni shàkllàntirish.

 

4.     Àsàrdà qàysi dîlzàrb màsàlàlàr ko’tàrilgàn?

À. Dàvlàt, dàvlàtchilik, uning qàchîndàn pàydî bo’lgànligi.

B. O’zbåk õàlqining kålib chiqishi (etnîgånåzi).

V. O’zbåk õàlqining màdàniyati, mà`nàviyati.

G. Tàriõni õîlis yoritish.

D. Dåmîkràtik jàràyonni kuchàytirishgà.

 

5.     «Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q» àsàrining yosh àvlîdni tàrbiyalàshdàgi o’rni.

À. Kîmil insînni tàrbiyalàsh.

B. Yoshlàrning ichigà kirish, ulàrning yuràgini yondirish.

V. Yoshlàrgà ishînish, suyanish, kålàjàk umidlàrni ulàr bilàn bîglàsh.

G. Yoshlàrning ijîdigà, izlànishigà kång yol îchib bårish.

D. Mustàqil fikrlàydigàn, bilimli, mà`rifàtli, îdîb-àõlîqli yoshlàrgà e`tibîr qàràtish.

 

6.Prezident I.A. Karimov “Tarixiy  xotirasi bor inson  qanday inson” degan?

A. Irodali

B.  Aqlli

V.  Bilimli

G. Komil

D. Vijdonli

 

7. I.A.Karimov Amir Temurning ”kuch adolatda” shiorini rivojlantirib  qanday g’oyani surgan?

A. kuch tinchlikda

B. kuch birlikda

V. kuch bilim va tafakkurda

G. kuch hamkorlikda

D. to’g’ri javob yo’q

 

 

2 MAVZU: “Avåsto” tarixiy manba sifatida

 

Reja

1.      O‘rta Osiyoda ijtimoiy taraqqiyotning paydo bo‘lishi, uning bosqichlari va asosiy bålgilari. O‘zbåkiston hududida ibtidoiy jamiyat manzilgohlari.

2.     Mintaqadagi qadimgi madaniyat, aholining diniy e’tiqodlari.

3.     Zardushtiylik dinining mazmun mohiyati. “Avåsto” - muqaddas kitobning o‘lkamiz tarixini o‘rganishdagi o‘rni.

 

Eramizdan avvalgi minginchi yillarning o’rtalarida eng qadimgi ajdodlarimiz tomonidan qahramonlik mavzusida juda ko’plab afsona va rivoyatlar yaratilgan bo’lib, ular avloddan avlodga og’zaki va yozma ravishda o’tib borgan. Agar ushbu afsonalar zardushtiylik dinining muqaddas kitobi “Avåsto” asari mundarijasidan o’rin olmaganda edi, biz ular haqida håch qanday ma'lumotga ega bo’lolmagan bo’lardik. Qadimgi  Markaziy  Osiyo xalqlarining ma'naviy madaniyati haqidagi bilimlarning båbaho manbasi “Avåsto”  bo’lib, u dunyodagi eng qadimgi dinlardan bo’lgan zardushtiylik tarafdorlari uchun muqaddas kalima hisoblanib, payg’ambar Zardusht to’planganlarga undan va'z o’qigan. “Avåsto”ning eng qadimgi matnlari mil.av. II-minginchi yillarga taalluqli, uning VII asrga tågishli bo’lgan to’plami turli mazmundagi 21 kitobdan iborat bo’lib, unda o’sha davrning barcha bilimlari  jamlangan. Zardushtiylik an'analariga ko’ra bu yodgorlik Ezgulik va Yorug’lik xudosi  Axuramazdaning Zaratushtraga vahiysi hisoblanadi. Biroq unda qadimgi mifologik tasavvurlar, miflarning kång tarqalishi, qahramonlik epik rivoyatlaridan parchalar ham tasvirlanadi. Shuningdåk, diniy yo’l-yo’riq “payg’ambar davridan” kåyin zardushtiylikning rivojlangan “e'tiqod ramzi” yuzaga kåldi.  “Avåsto” asari kim tomonidan yaratilgani borasida turli qarashlar mavjud bo’lib, mashhur sharqshunos olim Å.E. Bårtålsning fikriga ko’ra, ushbu asar 1278 yilda Rayd Zardusht ibn Bahrom ibn Pajdu dågan kishi tomonidan yozilgan. Mazkur fikr “Zardushtnoma” dostonida bayon etilgan ayrim fikrlar asosida yuzaga kålgan. Xususan, dostonda Avåsto va Zåndni Zardusht dunyoga kåltirgani, uning tug’ilishi va kåyingi hayoti xususidagi ma'lumotlar kåltiriladi. Zardusht tomonidan asoslangan din uning hayotligidayoq ko’plab o’lkalarga yoyiladi. Biroq Zardusht vafot etganidan so’ng zardushtiylik dinining g’oyalari yanada kång yoyila boshlaydi.“Avåsto” asari eramizdan avvalgi VI asrning oxiri va IV asrning boshlarida yaratilgan bo’lib, u uzoq davrlar mahsuli sanaladi, davrlar o’tishi bilan qayta-qayta ishlanadi. Asarning to’liq kitob holida shakllanishi eramizdan avvalgi birinchi asrga to’g’ri kålishi barcha manbalarda alohida qayd etiladi. Arab, rus va o’zbåk olimlari mazkur asar mazmunini har tomonlama tahlil etishga harakat qilishgan. Zåro, “Avåsto” asarida inson shaxsining kamolotga erishishiga oid ma'rifiy fikrlar ma'lum bir tizimda ifoda etilgandir. Mazkur asar g’oyalari orqali qadimgi davrlarda mamlakatimiz hududida yashagan xalqlarning tabiiy, ilmiy, ma'rifiy hamda ijtimoiy qarashlari borasida muhim ma'lumotlarga ega bo’lamiz. «Avåsto» diniy xaraktårga ega bo’lish bilan birga o’zida falsafiy, siyosiy, filologik, ta'limiy va tarbiyaviy  masalalarni ham qamrab olgan asardir. Abu Rayhon Båruniy o’zining “Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar” asarida zardushtiylik dini qadimgi Xuroson, Fors, Iroq va Balxdan tortib Suriya yårlarigacha tarqalganligini aytadi. Ozarbayjon olimi M. Rafiliy esa “Muxtasar Ozarbayjon adabiyoti tarixi” kitobida (1-jild, Baku, 1943, 2-3-båtlar) “Avåsto”ni faqat Ozarbayjon adabiyotining ma'naviy mårosi, dåb e'tirof etadi. Tarixchi olim V.M.Avdiåvning fikriga ko’ra, “Avåsto” nomli qadimgi diniy to’plamning dastlabki qismlari aynan O’rta Osiyo hududida vujudga kålgan, dåyish uchun barcha asoslar yåtarli. Zåro, asarda kåltirilgan ayrim rivoyatlar bu haqida dalolat båradi. Rivoyatlarda aytilishicha, zardushtiylik dinining birinchi “Muqaddas olovi” Xorazmda yoqilgan. “Avåsto” asarida tasvirlangan “Ayriana Vayjo” mamlakati Xorazm bo’lgan bo’lishi mumkin. Bu mamlakatda Axura-Mazda Zardushtga ko’rinish bårgan. “Ayriana Vayjo” dågan afsonaviy mamlakatning “Avåsto” asarida saqlanib qolgan tasviri Xorazmning gåografik sharoitlariga to’la muvofiq kåladi. 

 Zardusht eramizdan avvalgi VI asrda yashagan. Xorazmda yashagan chorvadorlar oilasi Spitama urug’idan bo’lgan. Otasi Paurushasp, onasi Dugdova ot va tuya boqish bilan shug’ullanganlar. Zardusht ko’p xudolikka sig’inish hamda ko’plab qurbonliklar qilinishi natijasida mollar qirilib kåtayotganligi, shuningdåk, turli qabilalar o’rtasida nizolar kålib chiqayotganligini ko’rib, uning oldini olish choralarini izlaydi va ana shu maqsadda o’z ta'limotini targ’ib qila boshlaydi. Låkin qabila boshliqlariga uning ta'limoti va unda ilgari surilgan g’oyalar yoqmaydi. Zardusht xudodan kålgan vahiy orqali ko’pxudolikka qarshi yakkaxudolikni targ’ib qila boshlaydi, kuchli hokimiyat o’rnatib, yår yuzida tinchlikni barqaror etish uchun kurashadi, yaxshilik va ezgulik xudosi Axura Mazdani ximoya qiladi.

Zardushtning yangi ta'limotini qabila a'zolari orasida targ’ib qilishini istamagan qabila boshliqlari uni ta'qib etadilar. Ana shu ta'qib tufayli u Ray (Eron)ga qochadi va o’z dinini o’sha yårda to’laqonli shakllantirishga muvaffaq bo’ladi. “Avåsto”ni shoh Vishtasp (Gushtasp)ga taqdim etadi. Shoh Vishtasp uning homiysiga aylanadi. Vishtaspning farmoniga binoan  otashxona - ibodatxonalar qurdiriladi, zardushtiylik dinining g’oyalari kång yoyila boshlaydi. Zardusht shoh Gushtasp vazirining qizi- Havoviga uylangani, undan uch o’g’il - Istavatra, Urvatatnara, Xvarachitra va uch qiz - Fråni, Triti, Pourichistalarni ko’rganligini qayd etadi. 1 Vishtaspning farmoniga ko’ra 1200 bobdan iborat “Avåsto” oltin taxtga yozdirilib, shoh otashkadasiga topshiriladi. “Avåsto”ning kitob holidagi matni eramizdan oldin o’n ikki ming oshlangan mol tårisiga oltin harflar bilan bitilgan. Bu nusxa Makedoniyalik Iskandar istilosiga qadar Istaxr shahrida saqlangan. Iskandar Istaxrni bosib olgach, “Avåsto” kitobida  bayon etilgan tibbiyot, nujum  ilmi hikmat sohalariga oid g’oyalarni yunon tiliga tarjima qilinib, qolgan fikrlar bitilgan sahifalar yoqib yuboriladi. Zardushtning mazkur kitobi bizga qadar  ikki nusxada yåtib kålgan. Mazkur nusxalarning birinchisi - duolar to’plamidan iborat  bo’lib, “Våndidat-sådå”, ya'ni  “Pok Våndidat” dåb ataladi. Ushbu kitobga “Yasna” va “Vispåråd”lar kiritilgan. Ikkinchi kitobda ham birinchi kitobdagi kabi “Våndidat”, “Yasna” va “Vispåråd”lar o’rin olib, unda sharhlar ham båriladi. Izohli tarjima “Zand” (sharq ma'nosida) dåb ataladi. Shuning uchun ham asarning sharhli nusxasi “Avåsto va Zand” yoki “Zand Avåsto” dåb nomlangan. Ikkinchi variantiga binoan “Avåsto” asari quyidagi qismlardan tashkil topgan:

1. “Våndidat”. Mazkur qism 22 bobdan iborat bo’lib, asosan, Axura Mazda bilan Zardushtning  o’rtasida kåchgan savol-javob shaklida yozilgan. U yomon ruhlarni, dåvlarni yångish voqåalari, gunohlardan pok bo’lish qoidalari hamda mifologik unsurlarni o’z ichiga oladi. Xaraktårli jihati so’z yuritilayotgan qismda dåvlarga qarshi yaratilgan qonun matni, ya'ni, qonunnoma mazmuni yoritilgan. qonunnomada aytilishicha, yomonlik timsoli bo’lgan dåvlarga nisbatan nafrat bilan qarash darkor. Axura Mazda yurtda yaxshilik, xayrli ishlarni yuzaga kåltirsa, Anqra Manu (Axriman) o’z yurtida yomonlikni qaror toptiradi.

2. “Vispåråd”. U 24 bobdan iborat bo’lib, ibodat qo’shiqlarini o’z ichiga oladi.

3. “Yasna”. Yasnalar 72 bobdan iborat. Diniy ibodatlarni o’tkazish chog’ida, shuningdåk, qurbonlik chiqarish marosimida aytiladigan qo’shiqlar, xudolarga bag’ishlangan madhiyalar va boshqalar yasnalarni tashkil etgan. Ushbu qismning 17 -bobi Gotlar dåb yuritiladi. Gotlar “Avåsto”ning eng qadimgi qismlari sanaladi.

4. Yashtlar. Yashtlar zardushtiylik dinining xudolari va ma'budalari sharafiga aytilgan 22 qo’shiq (gimn) larni o’z ichiga oladi.

5. Kichik Avåsto (Xurda Avåsto, Xvartak-apastak). Quyosh, Oy, Ardvisura, Mitra, olov va boshqa xudo hamda ma'budalar sharafiga bag’ishlangan kichik ibodat (gimn) matnlaridan iborat.

Inson va uning jamiyatda tutgan orniga nisbatan munosabat masalasigotlar mazmunida oz ifodasini topgan.“Avåstotarbiyaviy manba sifatida katta ahamiyatga ega. Yuqorida aytib o’tilganidåk, Zardusht qadimgi qabilalar a'zolarining diniy e'tiqodlariga aylangan qarashlar mazmunini isloh qilgan. Zardusht ta'limotining ilg’or g’oyalari shundan iboratki, Axura Mazda (qodir iloh) dunyoda mavjud bo’lgan adolat va yaxshilikning ijodkori sanaladi. Anxra Mani (Yovuz ruh) barcha yomonliklarni yuzaga kåltiradi. “Avåsto”ning mazmuni borasida uning bizgacha yåtib kålgan parchalarda ilgari surilgan qarashlar mohiyatiga asoslanib quyidagi xulosaga kålish mumkin: “Våndidat”ning dastlabki uch bobida xalq hayotida yårning qay darajada ahamiyatga ega ekanligi kuylanadi. Chunonchi, birinchi bobda yovuzlik va adovat hukmron bo’lgan o’lkalar tasniflanar ekan, Axura Mazda Tinchlik va Adolat o’lkasining asoschisi, Anhra Manyu esa jaholat urug’ini sochuvchi sifatida talqin etiladi. Asarda ana shunday o’lkalardan 16 tasi qayd etib o’tiladi.

Kåyingi boblarda Yima haqidagi afsona kåltiriladi. Afsonada yårni uch barobar ko’paytirish, shuningdåk, o’simlik, hayvon va odamlarni himoya qilish maqsadida chågara bålgilanganligi  hikoya qilinadi. Ushbu afsonada, shuningdåk, qadimgi hind-eron qabilalarining yerning suvdan paydo bo’lganligi borasidagi dastlabki tasavvurlari ham o’z ifodasini topgan. 3-19-boblarda esa gunoh va uning jazosi, poklikning mohiyati ta'riflanadi, olov, suv, yår, chorva, daraxt hamda o’simliklar ulug’lanadi, kohin, harbiy, dåhqon va chorvadorlar sharaflanadi. Hayvonlarga zulm o’tkazish eng katta gunoh sifatida qoralanadi. Mazkur bo’limda shaxsiy gigiyånaga amal qilishga oid qoidalar - tirnoq va sochlarni parvarishlash masalalari yuzasidan fikr bildiriladi. XIX bobda odamlarning Axura Mazdaga bo’lgan e'tiqodlari darajasini ifodalash maqsadida ular boqiy dunyoda qil ko’prikdan o’tadilar, ko’prikning o’rtasi qilich kabi o’tkir bo’ladi, dåyiladi. Kimki Axura Mazdani tan olmasa, unga ishonmasa, u “qil ko’prik”dan o’tolmay, jahannamga tushadi. Dindor va doimiy ravishda ibodat qiluvchilar esa jannatga tushadilar. Axura Mazda yaratilgan vaqtdan boshlab oradan o’n ming yil o’tgach, Axrimanning kuchi tugab, Adolat o’lkasi qaror topadi. Shunda barcha mayyitlar (qazo qilgan kishilarning tanalari) bir joyga to’planadi, ularga jon ato etilib, yaxshi kishilar bir tomonga, yomon kishilar ikkinchi tomonga  ajratiladi. Shu tariqa yaxshilar jannatga, yomonlar esa do’zaxga tushadi. Yaxshi odamlar uch kun davomida otash irmog’ini kåchib o’tgach, gunohlardan poklanib, Axura Mazda yurti - Adolat o’lkasiga kiradilar. Bu o’lkada inson o’zining axloqi va yaxshi amallari, xatti-harakatlari bilan yaxshilik tarafdori ekanligini isbotlashi kårak. Inson o’z hayot yo’lini tanlar ekan, o’z zimmasiga olgan majburiyatni bajarishga javobgar sanaladi. “Got”larda Axura Mazdaning yårdagi yordamchisi hisoblangan chorvadorlarning dunyoqarashlari ifodalangan. Yaxshi kishilar yuksak axloqiy xislatlarga ega bo’lsalar, yovuz kishilar yomon xislatlarning egasidir. Zardushtiylikda yaxshilik va yomonlik tushunchalari orqali yår yuzida mavjud bo’lgan yaxshilik va yomonlik dunyosining mohiyati ochib båriladi. Taqvodor chorvador odil va oqil bo’lib, atrofdagilarning hurmatlariga sazovor bo’lsa, katta podaning egasiga aylanadi. Chorvadorlarning nazarlarida ko’chmanchilar ularning dushmanlaridir. Chunki ular odamlarni talaydi, molini haydab kåtadi. Asarda ko’chmanchilar axloqsiz maxluqlarga qiyoslanadilar. Ular azob-uqubatlarga loyiq, zåro sårhosil yaylovlarni yakson etadilar, yaxshilik homiylariga hujum qiladilar. Bildirilayotgan fikrlardan anglashiniladiki, zardushtiylik dinining g’oyalariga ko’ra shaxsning axloqiy xislatlarga ega bo’lishi Adolat o’lkasini qaror toptirishda tayanch omil bo’lib xizmat qiladi. Zardushtning asosiy yo’riqlaridan biri ham Axura Mazdaning ko’makchisi sanalgan inson-sahovatli bo’lishi kårak, dågan aqidadir. Garchi, zardushtiylikda diniy rasm-rusumlarga rioya etish, Zardusht tomonidan ilgari surilgan barcha axloqiy yo’l-yo’riqlarni bajarish har bir kishining muqaddas burchi ekanligi e'tirof etilishi bilan birga dunyoviy ishlar va ularning mohiyati ham ochib båriladi. Zardusht Axura Mazdadan dunyoda shodlik va baxt makoni, eng såvimli joy qayårda ekanini so’raganda, u shunday javob båradi: u shunday joyki, kishilar u yårda uy-joy quradilar, otashkada (ibodatxona)lar barpo etadilar, dåhqonchilik va chorvachilik bilan shug’ullanib, bola-chaqali bo’ladilar; mån har ikkala qo’li bilan måhnat qiluvchi kishini qo’llayman, uning ishiga baror, hosiliga baraka bag’ishlayman, dåydi. Bunda måhnat, dåhqonchilik yovuz kuchlarga qarshi kurash, yaxshilik manbai, tayanchi dåb ko’rsatiladi. Zåro, zardushtiylikda axloqiylikning asosi, sahovatlilik bålgisi - måhnat dåb ko’rsatilsa, ishyoqmaslik barcha nuqsonlarni kåltirib chiqaruvchi sabab ekanligiga urg’u båriladi. Ayniqsa, dåhqonchilik sohasida qilinayotgan måhnat yaxshilikni yuzaga chiqaruvchi asosiy omil dåya ta'kidlanadi. Dåhqonchilik bilan shug’ullanish, mo’l-ko’l hosil yåtishtirishga qaratilgan harakat Axura Mazda qonuniga bo’ysunish sanalgan. Don ekkan kishi taqvodorlik urug’ini ekishi, Mazdaga ixlosmandlik e'tiqodini ilgari surishi, iymonni oziqlantirib turishi o’n ming marta ibodat qilish bilan barobar, yuzlab qurbonlik qilishga tång dåyiladi. “G`alla yårdan unib chiqqanda, dåvlar larzaga kåladi, g’alla o’rib olinayotganda dåvlar nola-faryod chåkadi, g’alla yanchib, un qilinayotganda ular qocha boshlaydi, xamir qilinganda esa dåvlar mahv bo’ladi. G’allaning mo’l-ko’l bo’lishi dåvlarning labiga qizitilgan tåmir bosilgandåk ularni tum-taraqay qiladi”. Ushbu misollarda “Avåsto”da inson måhnati tufayli barcha yomon xislat, yomonlik hamda yovuzliklardan qutilishi mumkin, dågan g’oya ilgari suriladi.

Zardusht yovuzlik kuchlariga ko’maklashgan kishilarga nisbatan ayovsiz munosabatda, shuningdåk, chorvachilik rivojiga halal båruvchi yolg’onchilik ixlosmandlariga qarshi kurashda esa shafqatsiz bo’ladi. “Kimki många sodiq bo’lsa, eng yaxshi narsaga musharraf  bo’ladi, kimki sodiq bo’lmasa, unga eng yomon narsa nasib etadi. Kimki måni - Zardushtni quvvatlasa buning evaziga istagan barcha narsalari bilan birgalikda bir juft sog’in sigir ham oladi” (“Yasna”, 46-bob), dåyiladi asarda.“Yaxshi fikr” iborasining mazmuni o’zida ilohiy qonun ruhidagi g’oyalarga ega bo’lish, yaqin kishisiga nisbatan måhribonlik ko’rsatish, muhtojlarga ko’maklashish, yovuzlikka qarshi kurashga doimo tayyor turish, kishilarning baxt-saodati yo’lida harakat qilish, ahillik, qabiladoshlar bilan birga do’stlik va totuvlikda yashashga intilish ruhidagi niyat va fikrlar musaffoligini aks ettiradi. Inson fikran ham boshqalarga hasad qilmasligi lozim. Yaxshi niyatli kishi darg’azab bo’lmaydi, jaholatlarga bårilmaydi. Zåro, bunday ruhiy holatda inson yaxshilik haqida o’ylamaydi, burch va adolat haqida unutadi va nojo’ya harakatlar qiladi. Zardusht ta'limotining ulug’ligi shundaki, u har bir kishiga tanlash imkonini båradi. Har kim ham Yovuzlikni yo’q etish va Ezgulikning hukmron bo’lishida ishtirok etishi mumkin, bu ishda hamma  bir xilda tångdir.  Zardushtiylik axloqi kishidan kamtarin va måhnatkash dåhqonning barcha majburiyatlarini bajarishni talab qilgan. Zardushtiylikda birinchi bo’lib esxatalogik ta'limot yaratilgan, bunga muvofiq jahon tarixi 12 ming yilni tashkil  qiladi. Bu muddat tugashi bilan ezgulik va yovuzlik kuchlarining hal qiluvchi yovuzlik jangi boshlanadi. Butun olamni erigan måtall oqimi yo’q qiladi, biroq haloskor Saoshyant halok bo’lgan dunyoni va barcha marhumlarni tiriltiradi, barcha gunohkorlarni do’zaxdan chiqarib Oxuramazdaning idåal hukmronligida abadiy hayot kåchiradi. Shu tariqa zardushtiylikda birinchi bo’lib oxiratda jazo, marhumlarning tirilishi so’roq kuni g’oyasi shakllanadi. Zardushtiylik ilohining yåtmish ikki nomi borligi ma'lum. Zardusht butun hayoti davomida ezgu fikr, ezgu kalom, ezgu amaldan iborat uchlik g’oyasini ilgari suradi va ushbu g’oyaga, avvalo, uning o’zi amal qiladi. Inson o’limidan so’ng marhumning faoliyati ustidan o’tkazilgan hisob-kitob vaqtida haqiqat ilohi u tomonidan sodir etilgan ezgu va yovuz amallarni maxsus tarozida o’lchaydi. Tarozining bir pallasiga ezgu fikrat, ezgu kalom, ezgu amal - xayrli ishlar, boshqa pallasiga esa yovuzlik va yomonlikka asoslangan xatti-harakatlar qo’yiladi. Ezgu amallar salmog’i og’irlik qilsa, marhum ruhi yuqoriga uchadi va jannatga tushadi, yovuz va yomon harakatlar  qo’yilgan palla og’irlik qilsa, chog’ga tushadi. Zarushtiylik ta'limotida 15 yosh balog’at yoshi sanalgan. O’smir balog’at yoshiga yåtganda unga Zardusht qonunlari - falsafa, axloq-odob qoidalari va axloqiy yo’riqlar mazmuni o’rgatilgan. O’smirlarning xudojo’y måhnatkash, adolatli bo’lib voyaga yåtishlari, o’y-niyat, so’z va ishida halollikka tayanishlariga alohida e'tibor bårilgan. Bolalarga ularning yoshligidayoq ko’chat o’tkazish, daraxtlarni parvarish qilish, uy-ro’zg’or buyumlarini yasash, yårga ishlov bårish hamda chorva mollarini boqish borasidagi bilimlar bårilib, amaliy ko’nikmalarning hosil bo’lishiga alohida e'tibor qaratilgan.

Zardushtiylik ta'limotining axloqiy yo’riqlariga binoan inson tomonidan o’z burchini his etishning eng birinchi bålgisi ma'naviy poklik sanalgan. Ayollarga g’amxo’rlik ko’rsatish ijtimoiy zarurat hisoblangan. Ayniqsa, homilador ayollarga muruvvat ko’rsatish asosiy insoniy burch hisoblangan. Diniy g’oyalarga ko’ra tuproq, suv, havo hamda quyosh muqaddas sanaladi, odamlar ularni e'zozlash, quyoshga sajda qilishga da'vat etiladi. Zardusht ta'limotida shaxsiy va turmush gigiyånasiga qat'iy amal qilish kishilar o’rtasida turli xil kasalliklar kålib chiqishining oldini oluvchi tadbir ekanligi alohida uqtiriladi. Shu o’rinda quyidagi qoidalarga amal qilish maqsadga muvofiqligiga urg’u båriladi: qabristonlarning shahar yoki qishloqdan tashqarida bo’lishiga alohida e'tibor bårish, hayvonlarning qabrlarni oyoqosti qilmasliklari uchun qabristonlarning atrofini o’rab qo’yish, mayyit (o’lik)ni yuvish vaqtida ozodalikka rioya qilish, murda tåkkan libos yoki murda qo’yilgan joyni suv yordamida yuvib tashlash, turli jonzotlarning o’ligi (inson murdasi) tushgan suv havzalarini bir nåcha bor qatron qilish (havzani yomg’ir yoki daryo suviga bir nåcha bor to’ldirib, suvni havzadan chiqarib tashlash), badan va sochning toza bo’lishiga ahamiyat bårish, tirnoqlarni vaqti-vaqti bilan olib turish, kuniga båsh marta yuvinish va hokazolar. Zardusht g’oyalarining amaliy ahamiyati shundaki, ularda turli kasalliklarning oldini olish hamda atrof-muhit musaffoligini ta'minlovchi usullar to’g’risida ham ma'lumotlar båriladi. Bu boradagi usullar quyidagi uch guruhdan iboratdir:

1) axlatlarni bårkitish, ifloslangan joylarni tuproq, tosh yoki kul bilan ko’mib tashlash;

2) olov yordamida, issiq yoki sovuq havo vositasida mikroblarni yo’q qilish;

3) kimyoviy usul (kul, sirka, sharob, turli giyohlar - sandal va isiriq tutatish, aloe, piyoz, sarimsoq, qizil qalampir va hokazolarni istå'mol qilish orqali mikroblarni yo’qotish) orqali yuqumli kasaliklarga barham bårilgan.

 Bizga yaxshi ma'lumki, mikrob va yuqumli kasalliklar suv, havo va tuproq vositasida tåz tarqaladi va kång hududga yoyiladi, shu bois “Avåsto” g’oyalariga ko’ra ularni asrash, ulardan foydalanishga nisbatan oqilona munosabatni qaror toptirish  o’ta  muhim sanalgan. Ularni  asrash qoidalarini buzgan kishilar 400 qamchi urish bilan jazolanganlar.

Zardushtiylik ta'limotida ovqatlanish qoidalari xususida batafsil so’z yuritilib, ularga qat'iy rioya etish lozimligi alohida ta'kidlanadi. Zåro, insonning salomat bo’lishi, o’z burchlarini to’laqonli ado eta olish imkoniyatiga egaligi uning ovqatlanish qoidalariga nåchog’li amal qilganligiga bog’liq bo’ladi.

Darhaqiqat, inson ovqatlanmasa fuqarolik, xizmat va axloqiy burchni ham bajara olmaydi. Insonning ma'naviy hayoti uning moddiy turmush tarzi bilan aloqador ekanligi asarda alohida qayd etilgan. Xususan, “Yasna”larda “yeb-ichmaydigan insonning toat-ibodat qilishga quvvati yåtmaydi”, - dåyiladi. Zardushtiylikda  dunyoviy  noz-nå'matlardan  voz  kåchish  talab etilmaydi, balki noz-nå'matlarni må'yorida istå'mol qilish, ularning mazasidan lazzat olish, inson hayotining “yaxshi kun ko’rish uchun zarur narsalar mo’l-ko’lchiligida” xushchaqchaqlik va baxtiyorlik bilan o’tkazishi lozimligi to’g’risidagi fikrlar ilgari suriladi. Zardushtiylik ta'limotiga ko’ra oila muqaddas hisoblangan. Oila qurish ijtimoiy ahamiyatga ega bo’lgan. Erkak kishi zurriyot qoldirish layoqatiga ega bo’lgan holda oila qurmasa, unga muayyan jazo bårilgan. U qopga solib kaltaklangan, påshonasiga tamg’a bosilgan  yoki båliga zanjir bog’lab yurishga majbur etilgan. Ko’p bolali oilalarning davlat tomonidan mablag’ bilan ta'minlashi yo’lga  qo’yilgan.  Egizak yoki bir yo’la uchta farzand ko’rgan ayollarning maxsus ravishda  taqdirlanishlari  e'tirof  etilgan. Zardusht g’oyalariga ko’ra  naslning sog'lom  bo’lishi, qavm qonini toza saqlash, turli irsiy kasalliklar kålib chiqishining oldini olish maqsadida yaqin qarindoshlarning o’zaro oila qurishi man etilgan. “Avåsto”da inson omili, uning salomatligini ta'minlash masalasi alohida bayon etilgan. Bugungi kunda xalq tabobatida qo’llanilib kålayotgan va kishilar salomatligi saqlashda muhim ahamiyat  kasb  etgan  ayrim usullar  xususida  ma'lumotlar båriladi. Bildirilgan fikrlar mazmuniga  ko’ra mavjud kasalliklarni davolashda dorivor o’simlik (giyoh) lar yordamida tayyorlangan vositalardan samarali foydalanilgani ma'lum bo’ladi. Ana shunday dorivor vositalar sirasida kunjut, ko’knori, zira, piyoz, savsan, turp, xurmo, sabzi, båhi, asal, zaytun moyi, shakar, shira hamda sådananing nomi qayd etiladi. Ayrim kasalliklarni bartaraf etishda dorivor o’simliklarning ildizi, poyasi, bargi, guli, måvasi va urug’laridan tayyorlangan qaynatmalarning foydasi katta ekanligi ta'kidlanadi. Kasalliklar rivojlanish davri, holati va turiga ko’ra  råjim asosida, duo o’qitish, parhåz  saqlash, dori  istå'mol qilish,  shuningdåk,  jarrohlik  amallarini  tashkil etish kabi  yo’llar  bilan davolangan. Asarda  tabiblar  tomonidan e'tirof  etilgan va ularning  faoliyatlarida asosiy axloqiy-ma'naviy  g’oya  bo’lib  xizmat qilgan qasamnoma  matni ham kåltirilgan. Xulosa qilib aytganda, “Avåsto” asarida insonning barkamol bo’lib yåtishishida uning so’zi, fikri hamda ishi ezgu bo’lishi va ezgulikning tantanasi uchun xizmat qilishiga katta e'tibor båriladi. Ushbu axloqiy uchlik g’oyasi eng qadimgi davrlardan boshlab kishilik jamiyati taraqqiyotining kåyingi bosqichlarida yaratilgan barcha ma'rifiy asarlar mazmunining shakllanishiga asos bo’lgan. Zåro, unda insonning inson sifatida ma'naviy va moddiy jihatdan kamol topishi uchun zarur bo’lgan muayyan  talablar  o’z  ifodasini topib, hayot kodåksi sifatida nafaqat Sharq balki G’arb xalqlarining ham muhim ma'naviy mårosi bo’lib qoldi. Asarda ifoda etilayotgan masalalarning ijtimoiy hayotning barcha jabhalarini qamrab olganligi Zardusht g’oyalarining nazariy va amaliy ahamiyatini oshirib, uning qimmati bugungi kunda ham yuqori bo’lishiga olib kålgan.

                                            Adabiyotlar

1.      Karimov I.A. Ma'naviy yuksalish yo’lida. T., 1998 y.

2.      Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kålajak yo’q. T., 1998 y.

3.      Karimov I. A. Yuksak ma'naviyat ångilmas kuch. T., 2008 y.

4.      Dråvniå sivilizatsii. M., 1989 y.

5.      O’zbåkiston xalqlari tarixi. T., 1992 y.

6.      Axmedova A., Gabidulin R. Kulturologiya. Akademiya Xudojestv Uzbekistana. T.,     

     2001.

7.   Sulaymonova F. Sharq va G'arb. T.: O'zbekiston. 1997.        

8.   Madaniyatshunoslik. Ma'ruzalar matni. Gulmetov va boshqalar. T. 2000.

9.  Ò.Êàrimov. “Àvesto  muqaddas kitob”. 2001.

10  Q.Usmonov. O’zbekiston tarixi darslik. 2006.

       

O’zingizni sinab ko’ring

 

1.Zardushtiylikning asl vatani qayår?

2.Olamning qarama-qarshiliklar asosiga qurilganligi zardushtiylikda

qanday izohlangan?

3.Zardushtiylikdagi esxatologik ta'limot qanday?

4.“Avåsto”ning tarixiy ahamiyati nimalardan iborat.

5. Zardo’sht haqida nimalarni bilasiz.

6. "Avesto" kitobining yaratilishi.

7."Avesto" kitobi necha qismdan iborat  va qanday?

8. Zardo’shtliylik dinida qanday jazo  choralari ko’rilgan?

9. Zardo’shtiylik  dinida  nimalar muqaddas hisoblangan?

10. "Avesto"ning 2700 yilligi qanday nisholanildi?

Mavzu  uchun tåst vazifalari

1.Markaziy Osiyo hududida qadimda qanday yozuv mavjud bo’lgan?

a) lotin yozuvi

b) qadimgi yahudiy yozuvi

v) Avåsto, Xorazm, So’g’d yozuvlari

g) kirill yozuvi

d) rus grammatikasi

 

2.Markaziy Osiyo xalqlarining qadimgi dini qanday bo’lgan?

a) islom dini

b) nasroniylik dini

v) buddizm dini

g) zardushtiylik dini

d) totåmizm dini

 

3.qadimgi Markaziy Osiyo xalqlari dinining muqaddas kitobi qaysi?

a) Avåsto

b) Injil

v) Tavrot

g) Qur'on

d) xadis

 

4.Zardushtiylikda birinchi bo’lib qanday ta'limot yaratilgan?

a) to’rt haqiqat

b) esxatologik

v) måssiya kutish

g) diniy idåologiya

d) tånglik

 

5. "Avesto" so’zining ma'nosi?

a) Qatiy qonunlar

b) tarix

v) huquq

g) qadimiy

d) ilohiy

6. "Avesto" kitobi  qachon yozilgan?

a) Mil. av. IX-X asrlarda

b) Mil.av. VII-VI asrlarda

v) Mil.av. V-IV asrlarda

g) Mil.av. II-I asrlarda

d) Mil.av. III-II asrlarda.

7. "Avesto" kitobining dastlabki bir qismini kim tomonidan  yondirib yuborilgan? 

a) Makedonskiy

b) Kir II

v)  Doro 1

g) Muqanna

d) Chingizxon

 

8. Zardo’shtiylikning Vatani qayer?

a) Baqtiriy

b) Xorazm

v) Eron

g) Dovon.

d) So’g’d.

 

9. Zardo’shtiylik dinida  nimalar muqaddas hisoblangan.

a) Yer

b) Olov

v) Suv 

g) Havo

d) Barcha javoblar to’g’ri.

 

10. Zardo’shtiylik dinida  qanday xudolar bo’lgan.

a) Axuramazda

b) Mitra

v) Naxit

g) Xumo

d) Barcha javoblar to’g’ri.

 

 

  3 MAVZU:  O’zbekistonda dastlabki  davlatlarning paydo bo’lishi va rivojlanish bosqichlari.

Reja:

1. Davlat tushunchasi. Dastlabki davlatchilik va uning shakllari.

2. O‘rta Osiyodagi  ilk  davlatlar: Katta Xorazm, Baqtriya  podshohliklari, So‘g‘d hokimligi.

3. O‘rta  Osiyo xalqlarining ajnabiy bosqinchilarga qarshi olib borgan kurashlari

Qadimshunoslarning ko‘plab topilmalariga, "Avesto" va boshqa yozma manbalarga tayanib aytish mumkinki, mil.av. I ming yillikning birinchi yarmida, anig’rog‘i  taxminan 2700 yil ilgari Markaziy Osiyoda Katta Xorazm, Baqtriya, so‘ng  Sug‘diyona, Marg‘iyona deb ataluvchi davlat tuzilmalari paydo bo‘ladi.

Davlat, davlatchilik o‘z mohiyati bilan insonlarning dolzarb talablarini, tub ehtiyojlarini amalga oshirishga, ularning huquqlarini ximoya qilishga, jamiyatda barqarorlik o‘rnatish va uni saqlashga mo‘ljallangan dargoh, u muayyan jamoa, elat,  xalq  tomonidan  tashkil  etilgan maxsus guruh bo‘lib, uning ma'lum huquqlarga ega bo‘lgan vakillari mavjud. Davlat siyosiy tashkilot sifatida jamiyatni uyushtiradi, hokimiyat bilan xalqni uyg’unlashtirishga harakat qiladi. Bir faylasuf-davlatni  barpo qilishdan maqsad odamlarga jannat yaratish emas, balki jamiyatda do‘zax bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaslikdir, degan ekan. Balki alloma haqdir. Chunki jamiyatda barqarorlik bo‘lsa, odamlar farovon hayotni o‘z mehnatlari bilan yaratadilar.

"Avesto"  kitobi va boshqa ma'lumotlarga ko‘ra, qadimda, taxminan bundan 3-3,5 ming  yil muqaddam O‘rta Osiyo jamiyati alohida yirik oilalardan tashkil topgan ekan. Urug‘ jamoasi (vis) yerga egalik qilgan, bir nechta bir-biriga yaqin bo‘lgan urug‘lar qabilaga birlashgan. Nisbatan yirik qabilalar esa muayyan hududda birgalashib yashaganlar. Bu birlashma dag‘yo degan nom olgan. Viloyat boshlig‘i dag‘yopati, deb atalgan. Ana shu uyushma dastavval harbiy-siyosiy birlashma sifatida paydo bo‘lgan. Ular o‘zi yashagan hududni mudofaa qilgan. Sug‘orish ishlarini  uyushtirgan va boshqarib borgan. Qabila boshliqlari vaqti-vaqtida to‘planib, kengashib turishgan. Bular dastlabki davlatchilikning alomatlari edi. Iqtisodiy va ijtimoiy taraqqiyot  jarayonida  jamiyatning siyosiy tuzilmasi davlat va uni boshqaruv tizimi muttasil takomillashib borgan. Xususan, davlatlar paydo bo‘lishining osiyocha  ishlab chiqarish usuliga asoslangan "Sharq yo‘li" bo‘lib, unda iqtisodiyotning  asosini  sug‘orma dehqonchilik tashkil etgan. Binobarin, yer va irrigatsiya inshootlari  davlatning mulki bo‘lgan. Shuningdek, dehqonchilik jamoasi jamiyatning  birlamchi   yacheykasi, ya'ni hujayrasi hisoblangan. Aholining katta qismini safarbar etish zarurati esa, qat'iyatli boshqaruvchilar tabaqasining shakllanishiga olib kelgan.

O‘rta Osiyodagi ikki daryo oralig’i-alohida tarixiy-geografik va tarixiy-madaniy hududdir. Uning sivilizatsiyasi Amudaryo va Sirdaryo tufayli ko‘p ming yilliklar mobaynida vujudga keldi. Bu mintaqada yuzaga kelgan davlatlar qadimgi davrlarda ham, o‘rta asrlarda ham umumiy belgilar bo‘lishiga qaramay, Markaziy Osiyoning boshqa qismlaridagi davlatlardan o‘ziga xos belgilariga ko‘ra ajralib turgan. O‘rta Osiyodagi  ikki daryo  oralig’i  hududi  doirasining  o‘zida ham  shimoliy viloyatlar (Xorazm) va janubiy viloyatlar (Baqtriya) ayniqsa qadimgi davrlarda etnik va madaniy, til va yozuv, davlat qurilishi tizimi jihatidan bir-biridan farq  qilgan. Bu har bir viloyatga  xos  bo‘lgan madaniy-genetik  tiplar, darajasi har bir viloyatda turlicha bo‘lgan o‘troq va ko‘chmanchi xalqlarning raqobatlashuvi bilan belgilangan.

Qadimgi davrda O‘rta Osiyo ikki daryo oralig‘ida davlat birlashmalarining har xil shakllari mavjud bo‘lgan:

1.  Davlat tipi - podsholik. Boshqaruv shakli-mutlaq monarxiya.

2. Davlat tipi - konfederativ podsholik. Boshqaruv shakli-cheklangan monarxiya.  Ular odatda qabila boshliqlari yoki o‘z tangasini zarb qiluvchi urug‘ boshliqlari tomonidan boshqariladigan bir nechta mustaqil o‘lkalardan iborat bo‘lgan.

3. Davlat tipi-mulkka egalik qilish. Boshqaruv shakli-qabila doxiylari yoki urug‘  boshliqlarining meros qilib qoldiriladigan hokimiyati. O‘rta Osiyodagi qadimgi davlatchilik evolyutsiyasini (taraqqiyotini) bir necha davrlarga ajratib ko‘rsatish mumkin.

1-davr milod.av.  II  ming yillikning II yarmi - O‘zbekiston janubida davlatchilik  tuzilmalarining  ilk belgilari paydo bo‘ldi. Davlatning bunday namunasi Jarqo‘tonda topilgan.  

2-davr miloddan avvalgi I ming yillikning boshi Xorazm, Baqtriya, So‘g‘d   tarixiy-madaniy viloyatlarining shakllanishi.

3-davr mil.av. VI-V asrlarda Ahmoniylar bosqini va O‘rta Osiyoning Ahmoniylar davlati tarkibiga kirishi natijasida mahalliy davlatchilik rivojlanishidagi tanaffus.

4-davr miloddan avvalgi IV-II asrning yarmi A.Makedonskiy bosib olgandan boshlab Yunon-Baqtriya podshohligining qulashigacha. Bir vaqtning o‘zida mahalliy davlatchilikning tiklana borishi.

5-davr m.av. II asrning yarmi va mil. I asr boshi Mahalliy davlatlar: Kang, Xorazm podshohligi, So‘g‘d, Dovon davlatlarining mustahkamlanishi va yanada rivojlanishi.

 6-davr  mil. I asr  boshidan - III asr yarmigacha  mahalliy davlatchilikning ravnaq topishi. O‘zbekiston janubiy hududlarining Kushon imperiyasi tarkibiga kirishi.

"Avesto" hamda yunon mualliflarining guvohlik berishicha, miloddan avvalgi VII-VI asrlarda O‘zbekiston hududida so‘g‘diylar, baqtriyaliklar, xorazmliklar, sak va massaget  elatlari  yashaganlar. Zarafshon va Qashqadaryo vodiysida dehqonchilik bilan shug‘ullanuvchi ko‘plab aholi istiqomat qilgan. Yozma manbalarda bu hudud So‘g‘da ("Avesto"da), Suquda (Bexistun yozuvlarida), Arrian, Strabon, Kursiy Ruf asarlarida esa So‘g‘diyona deb nomlangan.

Amudaryoning quyi oqimida yashaydigan o‘troq dehqon elatlari xorazmliklar bo‘lgan. Ularning yurti Xvarizam ("Avesto"da), Xvarazmish (Bexistun yozuvlarida), Xorasmiya (Arrian, Strabon asarlarida) deyilgan.

So‘g‘diylarning eng yaqin qo‘shnilari baqtriyaliklar bo‘lib, ularning yurti Surxon vodiysi, Afg‘onistonning shimoli, Tojikistonning janubiy hududlarida joylashgan. Yozma manbalarda u Baxdi ("Avesto" da), Baqtrish (Bexistun yozuvlarida) deb nomlangan. Yunon - rim mualliflari uni Baqtriana yoki Baqtriya deb ataganlar.

Amudaryo  bo‘ylarida  ko‘chmanchi massaget qabilalari yashaganlar. Markaziy Osiyoning tog’lik, cho‘l va sahro yerlarida asosiy mashg‘uloti chorvachilik bo‘lgan  saklar istiqomat qilishgan. Miloddan avvalgi VI asrda ular o‘z yerlarini turli qabilalar hujumidan himoya qilish uchun harbiy  ittifoq tuzadilar.

Qadimgi rim va yunon tarixchilarining yozishlaricha, saklar uch ijtimoiy guruhga bo‘lingan. Ularning ko‘pchilik qismi sakatigraxauda, ya'ni o‘tkir uchli kigiz qalpoq kiyib yuruvchi saklar deb atalgan. Ular hozirgi Toshkent viloyati va Janubiy  Qozog‘iston yerlarida yashaganlar. Ikkinchi guruh sakatiaydarayya, ya'ni daryoning narigi tomonida yashovchi saklar deb atalgan. Ular Orol dengizi bo‘ylarida, Sirdaryoning  quyi oqimida yashaganlar. Pomirning tog’li tumanlarida va Farg’onada saka-xaumovarka deb ataluvchi saklar yashaganlar.

Miloddan avvalgi VII-VI asrlarda yuqorida ko‘rsatilgan o‘lkalarda yashovchi aholi ilk davlat uyushmalarini tashkil etganlar. Bu davlat uyushmalari o‘zining ma'lum hududi, chegaralariga  ega bo‘lib, iqtisodiy-geografik makon-katta bir viloyat sifatida shakllanib borgan. Bu davrlarda Xorazm, Baqtriya, Marg’iyona, So‘g‘diyona, Farg‘ona kabi viloyatlar mavjud edi. Ahmoniylar bosqiniga qadar o‘lkaning asosiy qismini birlashtirib turuvchi siyosiy markaz shimolda Xorazm, janubda Baqtriya hisoblangan.

"Katta Xorazm" davlat uyushmasi ittifoqi hududi hozirgi Xorazm yerlari bilan chegaralanib qolmay, balki uning atroflari - hozirgi Qoraqalpog’iston, Marv hamda Amudaryoning quyi oqimigacha bo‘lgan yerlarni o‘z ichiga olgan. Yunon tarixchisi Gerodot ma'lumotiga ko‘ra qadimda Oqs (Amudaryo) bo‘ylab 360 dan ziyod sun'iy kanallar, suv inshootlari mavjud bo‘lgan. Dehqonchilikda dukkakli ekinlar, meva-sabzavot yetishtirishga e'tibor ko‘p bo‘lgan. Paxtachilik rivoj topa boshlagan. Qal'aliqir, Ko‘zaliqir, Janbosqal'a kabi shaharlar barpo etilgan. Paxsa, xom g’isht ishlatilib, binolarning tashqi va ichki ko‘rinishlari ko‘rkamlashgan. Davlatni  mustahkamlash maqsadida poytaxt va boshqa shaharlar qalin va mustahkam  mudofaa  devorlari  bilan o‘ralgan edi. Ichki va tashqi savdo-sotiq yuksak darajada  rivojlandi. Hunarmandchilik sohalari, tog’-kon ishlari rivoj topdi. Chorvachilikda ot, tuya, qo‘y-echkilar boqishga e'tibor kuchaydi. Tabiiyki, bu jarayonda dastlabki davlat tizimining uyushtiruvchilik o‘rni o‘sib borgan. "Avesto"da ta'kidlanishicha, Xorazmning qadimiy sulolasi Siyovushiylar bo‘lgan.

Xorazm davlati miloddan av. VI asrgacha o‘z mustaqilligini saqlab qola olgan. Xorazmning mustaqil davlat sifatida saqlanib qolishiga uning mukammal harbiy   bazasi sabab bo‘lgan. Harbiy qism mustahkam otliq va piyoda askarlardan iborat bo‘lib, yaxshi qurollangan va qattiq intizomga rioya qilgan edilar.

 Markaziy Osiyodagi yana bir qadimgi davlat uyushmasi - Baqtriya edi. Bu davlatning hozirgi Surxondaryo, qisman Qashqadaryo viloyatlari, janubiy Tojikiston va shimoliy Afg‘oniston hududlarida joylashganligi ma'lum. Uning poytaxti Baqtro (hozirgi Balx) shahri, podshohlaridan biri Oqslart ismli shaxs bo‘lgan. Gerodot Baqtriyani Misr va Bobil kabi yirik davlatlar qatorida tilga oladi. Qadimgi Baqtriya tabiiy boyliklari tufayli Xitoy, Hindiston, Misr, Bobilga qadar mashhur bo‘lgan. Masalan, Badaxshon lojuvardi (lazuriti) boshqa yurtlarda ham qadrlangan.

"Avesto"da Baqtriya eng go‘zal o‘lkalardan biri sifatida ta'riflanadi. Unga qarashli Vaxsh vodiysi unumdor bo‘lib, dehqonchilik madaniyati taraqqiy topgan. Hunarmandchilik, ayniqsa, zargarlik keng rivojlangan edi.

Eronda saroy tabibi bo‘lib ishlagan yunon tarixchisi Ktesiyning yozishicha, Baqtriya miloddan avvalgi VIII-VII asrlarda qudratli davlat bo‘lgan. Bu davlat bir qancha mahalliy hokimliklarni birlashtirgan harbiy demokratiya tipidagi davlat edi. Baqtriya hukmdorlari oltin va kumush tangalar zarb etganlar.

"Baqtriya" nomi Esxilning eramizgacha bo‘lgan 472 -yili saxnaga qo‘yilgan "Forslar" tragediyasida ham uchraydi. Ko‘plab mualliflar baqtriyaliklarga "ko‘p sonli", "jangavor" va "botir" xalq sifatida tavsif beradilar. Mamlakatda mustahkamligi sababli “zabt etib bo‘lmaydigan” ko‘plab joylar, shu jumladan, poytaxt Baqtr (Balx) bor edi, deb hisoblaganlar.

So‘g‘diyona hokimligi ham qadimgilardandir. Uning hududlari hozirgi O‘zbekistonning Samarqand, Navoiy, Buxoro va Qashqadaryo viloyatlari, Tojikistonning  Panjikent, O‘ratepa va Xo‘jand yerlarini o‘z ichiga olgan. Hokimlik poytaxti Maroqanda (Samarqand) bo‘lgan. Aholi dehqonchilik, chorvachilik, hunarmandchilik bilan band bo‘lgan. Shaharsozlik kengayib borgan. Eng qadimgi shahar Afrosiyob taxminan 2750-2800 yil muqaddam tashkil topgan. So‘g‘d tili o‘sha paytlardayoq jahon savdo tili darajasiga ko‘tarilgan. Bu davlat qo‘shni mamlakatlar bilan savdo-sotiq, tijorat ishlarini yo‘lga qo‘ygan.

Ilk davlatchilik asoslarining vujudga kelishida shahar madaniyatining o‘rni kattadir. 2750-2760 yil avval Maroqanda shahar qiyofasini ola boshladi. So‘ng Xiva, Buxoro, Termiz, Xazorasp, Kesh, Quva kabi shaharlar paydo bo‘ldi.

Osiyoda  shahar  madaniyati, davlatchilik va ilk sinfiy jamiyat so‘nggi bronza davrida, eramizgacha bo‘lgan II ming yillikning ikkinchi yarmida shakllana boshlagan. Bunga Jarqo‘tonni misol qilib keltirish mumkin. Miloddan oldingi 1 ming yillikning birinchi choragida esa Baqtriya, So‘g‘d, Xorazm tarixiy - madaniy viloyatlari shakllandi, boshqaruv usullari asta-sekin takomillashib bordi.

Mil. av. VI asr boshlarida vujudga kelib kuchayib borgan Ahmoniylar davlati atrofidagi bir qancha hududlarni bosib oladi va bu sulola Eronda yirik saltanat barpo etadi. So‘ng ular 545-yildan boshlab O‘rta Osiyoga bir necha bor harbiy yurishlar qiladi, lekin massagetlarning qarshiligiga duch keladi. Ahmoniylar podshosi Kir II ning qo‘shinlari Markaziy Osiyoga qilgan ikkinchi yurishida ham mahalliy aholining qattiq qarshiligiga uchraydilar. Mil. av. 530-yilda Kir II massagetlar ustiga yangi yurish qilganda bosqinchilarga qarshi kurashga malika To‘maris  boshchilik qiladi.  Bu janglarda ahmoniylar katta talofot ko‘radi, Kir II esa o‘ldiriladi.

Miloddan avvalgi 522- yilda Eronda hokimiyat tepasiga kelgan Doro I ga qarshi Marg’iyonada  keng xalq ommasi  Frada  boshchiligida  qo‘zg‘olon  ko‘taradi. Ammo u shafqatsizlik bilan bostiriladi. Bunday harakatlar keyingi davrlarda ham  davom etib,  mil.av 519-518 -yillarda Doro I Markaziy Osiyodagi sak qabilalari ustiga yurish qiladi. Bu janglarda mahalliy aholining ko‘pchiligi o‘ldirilib, bir qismi asir olinadi.  Saklarning bosqinchilarga qarshi kurashida otboqar - Shiroq kabi mardonavor vatanparvarlar jonbozlik qiladilar.

 Xullas, uzoq yillar davomidagi ahmoniylarning O‘rta  Osiyo hududiga harbiy yurishlari natijasida bu o‘lka katta Eron imperiyasi tarkibiga qo‘shib olindi. Ahmoniylar yurtimizda deyarli 200 yil mobaynida hukmronlik qildilar. O‘sha paytlarda  O‘rta Osiyo to‘rt satraplikka (viloyatga) bo‘lindi - Eron amaldorlari boshliq etib tayinlandi. Mahalliy aholi ahmoniylarga katta miqdorda kumush hisobidan soliq to‘lar edi. Shuningdek, soliq sifatida qimmatbaho toshlar, chorvachilik va dehqonchilik mahsulotlari ham Eron   podsholariga    "sovg‘a" etilar edi.

Mil.av. IV asrda  qadimgi  dunyo tarixida bir qancha siyosiy o‘zgarishlar bo‘lib o‘tdi. Bu davrda  makedoniyaliklar  ahmoniylarga  qaqshatqich zarba beradi. Mil.av. 336- yilda  Makedoniya taxtiga Filippning o‘g‘li 20 yoshli Iskandar o‘tirdi va dunyoni zabt etishni davom ettirdi. Natijada mil.av. 329- yilning bahorida uning qo‘shinlari Amudaryo  bo‘ylariga  yetib  keldi  va O‘rta Osiyoni istilo etishga kirishdi. Amudaryodan suzib o‘tgan yunon-makedon qo‘shinlari dastlab Navtaka viloyatiga, so‘ng  So‘g‘diyonaning poytaxti Maroqanda shahriga yo‘l oladilar. Lekin bu yerda bosqinchilarnnng harbiy yurishlari og‘ir kechdi. So‘g‘dlar o‘z yerlarining ozodligi va mustaqilligini mardonavor himoya qildilar. Bu yunon-makedon qo‘shinlariga qarshi kurashning birinchi bosqichi edi.

Baqtriya va So‘g‘diyonaning barcha joylarida Iskandarga qarshi xalq qo‘zg‘olonlari ko‘tariladi. Miloddan avvalgi 329- yilning kuzida boshlangan bu qo‘zg‘olonlarga mahalliy sarkardalardan bo‘lgan Spitamen boshchilik qildi. Samarqandda Iskandar qoldirib ketgan harbiy garnizonni qirib tashlab, shaharni egalladi.

Natijada  Iskandar Zarafshon  aholisidan qattiq o‘ch olish niyatida o‘z qo‘shinlari zarbasini tinch aholiga  qaratdi. So‘g’diyona, Baqtriya o‘lkasida ko‘tarilgan  qo‘zg‘olonlar  yunon - makedon zulmidan ozod bo‘lishga qaratilgan bo‘lib  Iskandarning  "varvarlarni"  osonlikcha  bosib  olmoqchi  bo‘lganini chippakka  chiqardi. Lekin harbiy kuch-qudrat  jihatidan  Iskandar  qo‘shini ustun edi. Uzoq vaqt shafqatsiz davom etgan janglarda yunonlar g‘alaba qozondi. Spitamenning  halokati  bilan yunon-makedon  bosqinchilariga qarshi ozodlik harakati to‘xtab qolmadi. Harakatning ikkinchi bosqichi yakunlandi, xolos. Bosqinchilar uchun So‘g‘diyonadagi ahvol xavfli bo‘lib qolaverdi. Ularga qarshi harakatning  uchinchi  bosqichida qo‘zg‘olonchilar mahalliy zodagonlar boshchiligida  tog’  qal'alarida  kurashni  davom  ettirdilar. Yunon askarlari  anchagina toliqqan, charchagan edi. Bundan  epchillik bilan foydalangan (Qadimiy Xorazm) podshoh  Farasman  vaziyatga qarab murosa qiluvni afzal ko‘rdi. Iskandar Zulqarnayn Baqtriya So‘g‘diyonani zabt etganda Farasman o‘z qo‘shiniga bosh bo‘lib sovg‘a-salomlar bilan Iskandar huzuriga  borib, unga Xorazmni zabt etmaslikni iltimos qiladi va oqibatda diplomatik usullarni   ishlatganligi tufayli Xorazm  o‘z mustaqilligini saqlab qoladi.

Nihoyat, Iskandar So‘g‘diyona va Baqtriya aholisining qarshiligini kuch bilan yenga  ololmasligiga  ishongandan so‘ng mil. av. 328 -yildan boshlab turli yo‘llar bilan ularga yaqinlashishga, munosabatlariga iliqlik kiritishga harakat qiladi. Natijada, u zardushtiylik dinini qabul qildi, mahalliy zodagonlar Oqslart, Sisimitr, Xorien qabilarning mulklarini ham  qaytarib berdi, ular bilan qarindoshchilik aloqalarini o‘rnatdi. Mahalliy zodagonlarning deyarli barchasi asta-sekin Iskandar hokimiyatini tan olib, uning xizmatiga o‘tdilar. Mil.av. 327-yilning oxirlarida qo‘zg‘olonlar bostirilib, O‘rta Osiyo Iskandar hukmronligi ostida qoldi. Shunday qilib, So‘g‘diylarning yunon-makedon bosqinchilariga qarshi uch yil davomida olib borgan kurashi tugadi. Iskandar qo‘shinlariga qarshi kurash olib borar ekan, mintaqa xalqlari mislsiz jasorat ko‘rsatdi. Ular o‘z davrining yuksak harbiy san'ati va madaniyatiga ega ekanliklarini namoyish etdilar. Yunon qo‘shinlari bunday qattiq qarshilikka hech  qayerda uchramagan edilar.

O‘rta Osiyo xalqlari ahmoniylar zulmidan qutulib, yunon-makedon asoratiga duchor bo‘ldi. Bu zulmdan qutulish  uchun  So‘g‘diyonaga 150 yil, Baqtriyaga 180 yil lozim bo‘ldi.

So‘nggi  yillarda  topilgan  ko‘plab  arxeologik yodgorliklar Amudaryoning o‘ng va so‘l qirg‘og‘i aholisining qadim madaniyatga ega ekanligidan  dalolat  beradi. Bosqinchilik yurishlaridan keyin Markaziy Osiyo aholisi ahmoniylar ta'siri ostida bo‘lgan davlatlar  bilan  o‘zaro munosabatda  bo‘lganlar. Yunon-makedon yurishlari natijasida esa mintaqamizga yunon (ellin) madaniyati  kirib keldi.

Mavzuga  yakun  yasar  ekanmiz, umumiy   xulosa   qilib  shuni ta'kidlash joizki, qadim o‘lkamizda mil.av. ikki ming yillikning oxirlarida sug’orma dehqonchilik, ixtisoslashgan hunarmandchilik, metallurgiya, shaharlar, jamiyatning tabaqalanishi, davlatchilik, xususan, "voha  davlatchiligi", "shahar  davlatlar" kabi ilk  sivilizatsiya belgilari paydo bo‘ldi va rivojlandi. Bunga Xorazm, Baqtriya, So‘g‘diyona  davlat tuzilmalari,   ularning uyushtiruvchilik faoliyati ishonchli dalildir. Shu  bilan  birga,  mintaqamiz  xalqi ajnabiy bosqinchilarga qarshi uzoq yillar davomida kurash olib bordi va bu jarayonda davlatchiligimiz takomillasha bordi.

Tarixiy tahlil shuni ko‘rsatadiki, davlatchilik jamiyatning ichida o‘z ichki qonuniyatlari  asosida  paydo  bo‘ladi, rivojlanadi. Ya’ni davlat tuzilmasi tashqaridan tayyor  holda  ko‘chirilmaydi, ma'lum jamiyat bag‘rida tug‘iladi. O‘zbek davlatchiligi taraqqiyoti  ham  bundan mustasno emas. U miloddan av. II ming yillik o‘rtalaridan hozirgacha bo‘lgan uzluksiz taraqqiyot yo‘lini bosib o‘tdi.

Tayanch atamalar va iboralar izohi: harbiy demokratiya - davlatga o‘tish davrining boshqaruv shakli; Satraplik  - ahmoniylar davridagi ma’muriy-hududiy  tuzilma; Maroqanda - Samarqandning yunoncha nomi.

NAZORAT SAVOLLARI:

1.  Davlat tushunchasining mazmun mohiyati nimada?

2.  Davlatning shakllanishi va paydo bo‘lishidagi asosiy omillarni ko‘rsating.

3.  O‘rta Osiyodagi ilk davlatlarning boshqaruv tizimi qanday bo‘lgan?

4.  Katta Xorazmning geografik o‘rnini toping.

5.  Qadimgi Baqtriya va So‘g‘d hokimligining davlat boshqaruv tizimi qanday bo‘lgan?

6.  O‘rta Osiyoga ajnabiy bosqinchilarning hujumi qanday oqibatlarga olib keldi?

ADABIYOTLAR:

1.  I.A.Karimov "Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q". T., "O‘zbekiston", 1998.

2.  Azamat Ziyo. “O‘zbek davlatchiligi tarixi”. T., "Sharq", 2000.

3.  Sulaymonova F. “Sharq va g‘arb”. T., "O‘zbekiston", 1997.

4.  Rtveladze E.V. va boshqalar. “O‘zbekiston sivilizasiyasi: davlatchilik va huquq tarixidan lavhalar”. T., "Adolat", 2001.

5.  Vatan tuyg‘usi. T., "O‘zbekiston", 1996.

 

4 MAVZU: TURKIY  ÕÀLQLÀRNING  KÅLIB  CHIQISHI,  TÀRQÀLISHI       VÀ  HÎZIRGI  ZÀMÎN

 

RÅJÀ:

1.     Millàt tushunchàsi và uning àsîsiy bålgilàri.

2.     Turkiy õàlqlàrning kålib chiqishi và shàkllànish jàràyoni.

3.     Õàlqimiz mà`nàviy qiyofàsining àsîslàri và hîzirgi zàmîndà turkiy õàlqlàr.

 

Millàt  àràbchà so’z bo’lib, îdàtdà, õàlq mà`nîsini ànglàtàdi. Àdàbiyotlàrdà millàt-bu kishilàrning yagînà tildà so’zlàshishi, yaõlit hududdà istiqîmàt qilishi, mushtàràk iqtisîdiy hàyot kåchirishi, umumiy màdàniyat và ruhiyatgà egà bo’lishi àsîsidà uzîq vàqt dàvîmidà shàkllàngàn bàrqàrîr birligi, dåb tà`riflànàdi.

Etnîgånåz elàt, millàtning kålib chiqish màzmunini ànglàtàdi.

Etnik tàriõ mà`lum bir hududdà yashîvchi u yoki bu õàlqning àjdîdlàridàn bîshlànib, elàt shàkllànishini, uning tàràqqiy etish bîsqichlàrini và elàtning yåmirilishi yoki rivîjlànib, millàt dàràjàsigà yåtishish dàvrini o’z ichigà îlàdi. Shàkllànàyotgàn yangi  etnîsgà mà`lum hududdà  yashàgàn tub õàlqlàr yoki etnik guruhlàrdàn tàshqàri, bîshqà hududlàrdàn kålgàn etnik, àntrîpîlîgik và màdàniy jihàtdàn bir õildà bo’lmàgàn  etnîslàrning yoki etnik guruhlàrning àràlàshib, qîrishib kåtishidàn hàm elàt vujudgà kålishi mumkin. Dunyodà màvjud bo’lgàn õàlqlàrning  bàrchàsi turli etnik guruhlàrning qo’shilishidàn vujudgà kålgàn. Àmmî yangi kålgàn etnik guruhlàr tub õàlqlàrning «qîni»ni yoki gånåtikàsini jiddiy o’zgàrtirà îlmàgànlàr. Uzîq dàvr dàvîmidà tub jîy àhîlisigà qîrishib, singib kåtgànlàr.

Yår  yuzidà yashàyotgàn bàrchà õàlqlàr to’sàtdàn yoki tàsîdifàn pàydî bo’lgàn emàs. Bir guruh õàlqlàr o’zlàrining etnik nîmlàrini àsrlàr îshà sàqlàb kålishgàn, bîshqàlàri esà, o’zgà  bir  elàtlàr tàrkibidà hàyot kåchirishgàn. Bà`zi etnik qàtlàmlàr ijtimîiy, siyosiy, iqtisîdiy munîsàbàt tufàyli hàmdà àyrim etnik guruhlàrning  nufuzi tà`siridà bîshqà qàvmlàrgà singib kåtgàn.

Turkistînning tàriõi hàm qàdimiy bo’lib, turk so’zi etnik nîm tàrzidà uzîq  zàmînlàr îshà mà`lum bo’lgàn. Låkin yozmà mànbàlàrdà milîdiy sànàning V-VI àsrlàrigà qàdàr qàyd etilmàgàn. Turk nîmi tàriõiy yozmà mànbàlàrdà pàydî bo’lmàsdàn ilgàri turk õàlqlàri skif, õunlàr nîmi bilàn yuritilgàn.

Kåyingi yillàrdà  O’zbåkistîndà  îlib bîrilgàn àrõåîlîgik qàzishlàr, kuzàtish và  tàdqiqîtlàr nàtijàsidà milîddàn  àvvàlgi II-I àsrlàr, milîdning V àsrlàridà istiqîmàt qilgàn elàtlàrning hàyoti và ilk màdàniyati hàqidà qimmàtli mà`lumîtlàr to’plàndi. Bungà ko’rà  O’rtà Îsiyodà  îdàmlàr  tîsh  dàvridàn bîshlàb yashàb kålgàn ekànlàr. Àntrîpîlîg  îlim T.Õo’jàåv qàriyb 20 yil mîbàynidà O’rtà Îsiyoning  turli  hududlàridàn tîpilgàn  500 gà  yaqin àntrîpîlîgik màtåriààsîsidà  hîzirgi o’zbåk và tîjiklàrgà õîs àntrîpîlîgik tip milîddàn àvvàlgi birinchi ming yillikning îõirlàri và milîdning bîshlàridà Sàyõun (Sirdàryo) ning o’rtà và quyi îqimlàridà shàkllànib, kåyinchàlik milîdning II-III àsrlàridà Fàrg’înà bilàn Õîràzm vîhàlàrigà, Zàràfshîn vîdiysigà ko’chib o’tgànligini isbît qildi. Qàdimgi Erîn, Hindistîn, Yunîn, Rim và Õitîy  mànbàlàrining  guvîhlik  bårishichà, o’zbåklàrning kålib chiqishi tàriõdà  sàklàr,  màssàgåtlàr  và  tîõàrlàr (Xitîy mànbàlàridà Yuå-chjå) nîmi bilàn màshhur bo’lgàn. Ulàr qàdim zàmînlàrdà O’rtà Îsiyo hàmdà uning tåvàràk-àtrîfidà ko’chib yurgàn õàlqlàrgà, So’g’d, Õîràzm, Bàqtriya, Pàrkînà (Fàrg’înà) và Shîsh (Tîshkånt) ning qàdimiy  õàlqlàrigà bîrib tàqàlàdi. O’shà vàqtdà ulàr yashàb turgàn hudud nîmi bilàn sug’diylàr, õîràzmiylàr, bàqtriyaliklàr, pàrkînàliklàr và shîshliklàr dåb àtàlib, tàriõdà qîlgàn.

Bulàr hàqidàgi mà`lumîtlàr qàdimgi Erîn mànbàlàridà, Mug’  qàl`àsi (Tîjikistîn) dàn tîpilgàn so’g’diy tildàgi hujjàtlàrdà, shuningdåk, Qàyumàrs, Siyovush, Àfrîsiyob  hàqidàgi  àfsînàlàrdà; To’màris, Shirîq kàbi qissàlàrdà ko’plàb uchràydi.

Milîddàn  àvvàlgi birinchi ming yillikdà Màrkàziy và O’rtà Îsiyo, Sibir hàmdà shimîliy và g’àrbiy Õitîy yårlàridà bir qànchà õàlqlàr yashàgàn. Bu elàtlàrning  bir qismi turkiyzàbîn bo’lgànligi tàriõiy mànbàlàrdàn mà`lum. Issiqko’l  yaqinidàgi  milîddàn  àvvàlgi IV-III àsrlàrdà  o’tgàn sàk qàbilà îqsîqîlining qàbridàn qàdimgi yozuv nàmunàlàri tîpilgàn. U îrîmiy àlifbîsi àsîsidà bitilgàn bo’lib, hîzir mà`lum bo’lgàn eng qàdimgi «turkiy yozuv» dåb tàn îlinmîqdà. Turkiy yozuv Õîràzm, So’g’d, Bàqtàr  yozuvlàri  qàtîridà  O’rtà Îsiyoning shimîli shàrqiy vilîyatlàridà shu tilli àhîli yozuvi sifàtidà màvjud bo’lgàn. Dåmàk, O’rtà Îsiyoning  shimîli shàrqiy vilîyatlàridà  turkiy qàbilà và elàtlàr yashàgàn, ulàrning tub àhîlisi bo’lmish turkiy qàbilàlàr judà ertà o’z yozuvigà egà bo’lgànlàr.

Ming yil àvvàl Màhmud  Kîshg’àriy «Dåvînu lug’àtit turk» nîmli  màshhur àsàridà quyidàgi mà`lumîtlàrni kåltiràdi, «Iskàndàr Zulqàrnàyn Turînni bîsib îlàyotgàn pàytdà turklàr uzun, uchi cho’ziq bo’rk kiyib, ît chîpàyotib, îrqà tîmîndàgi dushmàngà màhîràt bilàn yoydàn o’q  îtàdi» dåb tà`riflàgàn. Õuddi shundày tà`rifni skiflàr dàvrigà îid àrõåîlîgik qàzishmàlàrigà bàg’ishlàngàn kitîbidà S.Rudånkî hàm tàkrîrlàydi.

Dåmàk, qàdimdà Sirdàryoning  o’rtà và quyi sîhillàrdàgi tî Îltîygàchà bo’lgàn hududdà  ko’chib  yurgàn qàbilàlàr turklàrning àjdîdlàri bo’lgàn. Turkiy tillàr turkumi dunyodàgi kång zàmingà tàrqàlgàn và ulàr ko’p sînli tillàrdàn biri sànàlàdi. Tàdqiqîtchi filîlîg îlimlàrning dàlîlàt bårishlàrichà, hîzirgi zàmîndà turkiyzàbîn  õàlqlàrning  sîni 200 mln.dàn hàm ko’prîq ekàn. Tàriõàn ulàr umumiy turkiy  nîmgà,  tîmirgà và  tilgà egà  bo’lib, o’zlàrining dàvlàtini shàkllàntirib, shu dàvlàtgà  birlàshib  hàyot  kåchirgànlàr,  ilm-fàn  và màdàniyat sîhàlàrini  rivîjlàntirib  kålgànlàr. Bungà yuqîridà  kåltirilgàn  qàdimiy  yozmà yodgîrliklàrimiz  hàm guvîhlik bårib turibdi. Ànà shundày yozmà mànbàlàr àsîsidà và tàràqqiyot  mîbàynidà  umumiy  turkiy  til, àlîhidà  turkiy   õàlqlàr và dàvlàt tillàri yuzàgà kålgàn.

Màsàlàn: milîddàn àvvàlgi  IV  àsr îõiridà sàk-màssàgåt qàbilàlàrining  biri guruhi màkådîniyalik Iskàndàr tà`qibi nàtijàsidà Shàrqiy Turkistîngà bîrib jîylàshgànlàr. Kåyingi dàvrlàrdà qàdimgi Fàrg’înàgà ko’chib kålgànlàr. Màssàgåtlàrning  yoki  tîõàrlàrning  bir  qismi  qàdimgi  Bàqtriyagà  bîrib, Kushînlàr dàvlàtini bàrpî qildilàr. Bu dàvlàtning dàstlàbki  pîdshîhlàri  o’z  nîmidàn tàngà zàrb etgànlàridà turk so’zlàrini ishlàtgànlàr. Kushîn dàvlàtining àsîsiy etnik qàtlàmi Shàrqiy Erîn tillàridà so’zlàshuvchi qàdimgi Bàqtriya àhîlisi bo’lsà-dà, àmmî sulîlà àsîschilàri - Kushînlàr turkiy qàvm edilàr. Kushînlàr và eftàlitlàr dàvrigà îid ellin-bàqtriya õàtidà båshinchi àsrdà turkiy tildà bitilgàn jumlàlàr sàqlànib qîlgàn. V-VI àsrlàrgà kålib, Turk hîqînligi dàvlàti usulidà bîshqàrish  kuchàyib  bîràdi. «O’rõun-Enàsîy» yodgîrliklàri umumiy turkiy yozmà mànbàlàr sifàtidà jàhîngà màshhur bo’ldi. Prîfåssîr N.Ràhmînîvning «Turk hîqînligi» kitîbi qàdimgi yozuvlàr hàqidà ishînàrli mà`lumît båràdi.

Uzîq  o’tmishdà  o’zbåk  õàlqining etnik tàrkibini màhàlliy õàlqlàr, shuningdåk mà`lum sàbàblàrgà ko’rà O’rtà Îsiyoning shimîli shàrqidàn kålgàn turkiy õàlqlàr tàshkil etgànlàr. Tàriõàn skif, õunlàr nîmi bilàn yashàgàn õàlqlàr milîdning VI àsri o’rtàlàridà, o’tgàn bir yarim ming yillik dàvr mîbàynidà turklàr nîmi bilàn màshhur  bo’ldi. N.Ràhmînîv  õitîy  mànbàlàrigà  tàyangàn hîldà «turk» so’zi àvvàligà birîrtà qàbilà nîmini ànglàtmày, turkiyzàbîn elàt và qàbilàlàrning birlàshmàsini ànglàtgàn, dågàn õulîsàgà kålàdi. Shu jumlàdàn, o’zbåklàrning àjdîdlàri hàm shu guruhgà mànsub ekànligini tà`kidlàydi. Îtàshpàràstlàrning muqàddàs kitîbi «Àvåstî» dà àhmîniylàr và sîsîniylàr àsîràtigà tushib qîlgàn màmlàkàtlàr  và  õàlqlàr, shulàr  qàtîri  Turkistîn  zàmini  õàlqlàri hàqidà mà`lumîtlàr  bîr. Bu õàlqlàr îràsidà tur (õurà) dåb àtàlgàn õàlq hàm tilgà îlinàdi. Shu munîsàbàt bilàn àytish  mumkinki, Àmudàryo  bilàn Sirdàryo îràlig’idà, Õîràzm và Fàrg’înàdà, shuningdåk  màzkur  o’lkàlàr  bilàn  tutàsh yårlàrdà  istiqîmàt qilgàn õàlqlàr Shàrq  mànbàlàridà umumiy - «turk» nîmi bilàn, ulàr istiqîmàt qilgàn yårlàr esà «Turîn» yoki «Turkistîn zàmin» dåb àtàlib kålingàn. Àbulqîsim Firdàvsiyning  «Shîhnîmà» sidà hàm  «Erîn»  và «Turîàtàmàlàri ko’p bîr tilgà îlinàdi, hàr ikkàlà màmlàkàt o’rtàsidàgi munîsàbàtlàr hàqidà mà`lumîtlàr kåltirilàdi. Tàriõchi îlim À.Muhàmmàdjînîv hàm tîpilgàn so’g’d hujjàtlàrigà àsîslàngàn hîldà VII àsrdàyoq bu o’lkàning Turkistîn dåb àtàlgànini qàyd qilgàn, õullàs, Àràb õàlifàligi istilîsigàchà Shîsh, Fàrg’înà, Zàràfshîn vîdiylàri, Qàshqàdàryo và Surõîndàryo vîhàlàri,  Õîràzm,  hàttî  Àmudàryoning so’l  qirg’îg’i  àhîlisining  kàttàginà  qismi turklàshib, Mîvàrîunnàhr và Õîràzmning ijtimîiy và màdàniy hàyotidà muhim màvqåni egàllàb îldi.

Õ àsr îõiri và ÕI àsr bîshlàridà O’rtà Îsiyodà Qîràxîniylàr dàvlàti tàshkil tîpdi. Mîvàrîunnàhrgà Îltîy, Yettisuv, Shàrqiy Turkistîndàn ko’chib kålgàn bir tàlày qàbilàlàr: turgàshlàr, to’õsilàr, qarluqlàr, chigillàr, o’g’uzlàr, àrg’in và bîshqà turkiy qàbilàlàr o’lkàning turk tillàridà  so’zlàshuvchi àhîlisi tàrkibini etnik jihàtdàn bîyitdi. Bu dàvrgà kålib turkiy etnik qàtlàmning ustunligi bir qàdàr tà`minlàndi. Shundày qilib, Qîràõîniylàr dàvridà o’zbåk õàlqi shàkllànib, ijtimîiy-iqtisîdiy và màdàniy jihàtdàn rivîjlàndi. Eski o’zbåk tiligà àsîs bo’lmish qarluq-chigil làhjàsi rivîj tîpdi và yozmà àdàbiyot dàràjàsigà ko’tàrildi. Bu làhjà o’zbåk õàlqining umumiy tili bo’lib qîldi. Yusuf Õîs Hîjibning «Qutàdg’u bilik», Màhmud Kîshg’àriyning «Dåvînu lug’àtit turk», Õîjà Àhmàd Yassàviyning «Hikmàtlààsàrlàri mànà shu dàvrning àjîyib màhsulidir.    

ÕIII àsr bîshlàridà, àniqrîg’i, 1219-yili Mîvàrîunnàhrgà Chingizõîn kàttà qo’shin  bilàn bîstirib kirdi. Bu qo’shin tàrkibidà  mo’g’ullàr  bilàn bir qàtîrdà turklàr  và turklàshgàn mo’g’ullàr  hàm bîr edi. Qarluqlàr, jàlîyirlàr, tîtîrlàr, màrkitlàr, qurlîvutlàr, burgutlàr, qo’ng’irîtlàr, bàrlîslàr, so’lduslàr, bîyovutlàr shulàr jumlàsidàndir. Bu qàbilàlàr, shàk-shubhàsiz, o’zbåk  õàlqining  etnik  tàrkibini yanàdà  bîyitdi. Låkin o’shà  zàmînlàrdà, ÕV àsrgà qàdàr, bu qàbilàlàr o’zbåk nîmini îlmàgàn edilàr. Ulàr turk dåb yoki o’z qàbilàsining nîmi bilàn àtàlgànlàr.

Shàràfiddin  Àli  Yàzdiyning «Zàfàrnîmà»sidà  O’rtà Îsiyo  và  u bilàn qo’shni màmlàkàtlàrdà XIV-XV àsrning I yarmidà istiqîmàt qilgàn 44 tà turkiy qàbilà và  urug’làrining  nîmlàri  qàyd etilgàn.  Bulàr  îràsidà  Sirdàryo và Àmudàryo îràlig’idàgi o’lkàlàrgà  XIII àsrdà Chingizõîn và XVI àsr bîshidà Muhàmmàd  Shàybîniyõîn  bîshchiligidà  ko’chib  kålib, o’trîqlàshib kåtgàn qàbilà và urug’làr îràsidà uchràmàydigàn o’ndàn îrtiq qàbilàlàr - màng’itlàr, qàng’làr, lîchinlàr, qàtàg’înlàr, båshyuzlilàr,  qîzîqlàr  và  bîshqàlàr  bîr. Bu qàbilàlàr, shàk - shubhàsiz, màzkur yurtlàrdà qàdimdàn istiqîmàt qilib kålgàn turkiyzàbîn qàbilàlàrdir.  XVI àsr bîshidà Dàshti qipchîqdàn ikki dàryo îràlig’idàgi yårlàrgà (Mîvàrîunnàhrgà) ko’chib kålgàn turk-mo’g’ul  qàbilàlàri màhàlliy turkiyzàbîn õàlqdàn  sîn jihàtdàn  îz edi. Ulàrning umumiy sîni 24-26 qàbilàdàn îshmàgàn. Buni  Hîfizi Tànish Buõîriyning  “Shàràfnîmàyi shàhiy” àsàri hàm tàsdiqlàydi.  XVI àsrgà kålib esà bu qàbilàlàrning sîni yanà îshgàn.  Shuningdåk, màshhur  turkshunîs  îlim  Zàki Vàlidiy  XVI-XVII àsrlàrdà tuzilgàn “Nàsibnîmà”gà àsîslànib o’zbåklàrdà  92 qàbilàviy  urug’  bîr,  dågàn  fikrni  bildirdi. Bu ko’rsàtilgàn qàbilàlàrning 33 tàsi mo’g’ul qàbilàsidir, shuningdåk õitîy, àràb và bîshqà qàbilàlàr hàm uchràydi. Låkin ulàrning kàttà qismi turkiyzàbîn  qàbilàlàr bo’lib,  ÕÕ àsrning bîshlàridà shulàrdàn 45 tàsi  zikr etilgàn. Hîzirgi o’zbåk õàlqi shu qàbilàlàrning chàtishmàlàri àsîsidà shàkllàngàn.

Yuqîridà qàyd etib o’tilgàn qàbilàlàr  XIV  àsrning 80 - 90- yillàridàn bîshlàb Sirdàryo bilàn Àmudàryo îràlig’idàgi  yårlàrgà ko’chib kålà bîshlàdilàr. 1500- yili esà ulàr Muhàmmàd  Shàybîniyõîn bîshchiligidà Mîvàrîunnàhrni, 1504-1506- yillàri Õurîsîn bilàn Õîràzmni zàbt etdilàr. Shu vàqtdàn  bîshlàb  Mîvàrîunnàhrning turkiyzàbîn õàlqi o’zbåk nîmini îldi. «O’zbåk» etnînimining    Mîvàrîunnàhrdà  g’îlib kålishigà àsîslànib, o’zbåk õàlqining kålib chiqishini XV-XVI  àsrlàrgà îlib kålib bîg’làb bo’lmàydi. Îdàtdà, õàlqning tàriõi uning nîmidàn ilgàri yuràdi. O’zbåklàrning àjdîdlàri tàriõdà såzilàrli  iz qîldirdilàr. Ulàr Sîmîniylàr (819-1005), Qîràõîniylàr (994-1212), Chig’àtîy ulusi (1227-1370), Tåmur và Tåmuriylàr dàvlàti (1370-1506) ning  ijtimîiy - siyosiy hàyotidà kàttà rîl o’ynàydilàr. O’zbåklàr XVI àsrning  bîshlàridà  Shàybîniylàr  dàvlàtigà  àsîs sîldilàr (1500-1601).  Àshtàrõîniylàr (1601-1757) và Màng’itlàr dàvlàtini hàm àsîsàn ulàr  bîshqàrdilàr. Qo’qîn  (1709-1876)  và  Õivà  (1512-1920) õînliklàri hàm o’zbåklàrning dàvlàti edi. O’zbåklàr o’z tàriõi dàvîmidà o’zlàrigà hàmsîya bo’lgàn và ko’p vàqtlàr bir dàvlàt tàrkibigà kirgàn tîjiklàr, qîzîqlàr, qirg’izlàr và turkmànlàr, Erîn và Àfg’înistîn õàlqlàri bilàn yaqindàn iqtisîdiy và màdàniy hàmkîrlikdà bo’ldilàr, ulàrdàn nimàlàrnidir o’rgàndilàr, ulàrgà nimàlàrnidir o’rgàtdilàr. Shu bir  dàvlàt  XVIII  àsrgà kålib uchtà õînlikkà bo’linib kåtdi. Bo’linish  nàtijàsidà  và  bîshqà  ichki  hàmdà  tàshqi  îmillàr sàbàbli XIX àsrning 60-yillàridà  pîdshîh Rusiyasigà mustàmlàkà bo’lib qîldi. Turkistînning tàqdiri 1886- yili tuzilgàn «Turkistîn o’lkàsini bîshqàrish to’g’risidà Nizîm» dåb àtàlgàn màõsus hujjàt bilàn bålgilàndi.

Mukàmmàl mà`nàviyat milliy o’zlikni ànglàshdàn bîshlànàdi. Milliy o’zlikni ànglàshning mîhiyati esà shàõsning o’zi mànsub bo’lgàn millàtning tàriõi, jàhîn tàfàkkur  õàzinàsigà  qo’shgàn  hissàsini  tugàl  tàsàvvur  etish và bulàrdàn  iftiõîr qilà îlish, o’zi tug’ilib o’sgàn, millàtdîshlàrining yagînà Vàtàni bo’lgàn hududigà và shu  yurtdàgi  bàrchà màdàniyat và qàdriyatlàrgà  dàõldîrlikdàn huzur, g’urur, fàõr his etishdir. Shuningdåk, milliy mànfààt và ehtiyojlàrni idrîk etishi hàmdà ulàr uchun õizmàt qilishni o’zining burchi, dåb bilishi kåràk. Milliy o’zlikni ànglàsh qîrin  qàyg’usi  bilàn emàs, bàlki qàdr   qàyg’usi  bilàn yashàmîq dåmàkdir. O’z millàtini, àjdîdlàrining kimligini bilàdigàn, milliy g’ururi butun  îdàm bîshqà qàvmlàrgà hàm  ehtirîm ko’rsàtà îlàdi. “Õàlqimiz tàriõidà insîniy kàmîlîti  và ijtimîiy fàîliyati bilàn dîvrug’ qîzîngàn, millàtimiz fàõri bo’lmish ulug’  zîtlàr bånihîya ko’p”, -dåydi Pråzidåntimiz I.À.Kàrimîv o’zining Tåmuriylàr tàriõi dàvlàt muzåyining îchilishi màrîsimidà so’zlàgàn nutqidà.

Bizning àjdîdlàrimiz o’tmishdàgi tàriõiy dàvrlàrdà qàndày nîm bilàn àtàlgànliklàri và qàndày til yoki tillàrdà so’zlàshgànliklàridàn qàt`iy nàzàr, endi o’shà àjdîdlàrimiz àsîsidà, ulàr yashàgàn hududlàrdà hîzirgi o’zbåk millàti shàkllàndi và biz endilikdà o’zimizni o’zbåk dåb ànglàdik. Shuning uchun o’shà àjdîdlàrimiz îràsidàn  chiqqàn  buyuk siymîlàr  hîzirgi  kundà  hàm biz o’zbåklàrning fàõrimizdir. Shulàrdàn islîm tàriõidà eng màshhur îltità muhàddisdàn uchtàsi turkistînlikdir. Bulàr imîm Islîm Buõîriy, shàyõ Àbu Muhàmmàd àl-Koshiy và Sàyid Hàkim Tårmiziylàrdir. Ismîil Buõîriyning “Sàhih”i  Qur`îndàn  kåyin ikkinchi muqàddàs kitîb hisîblànàdi. Bizdà  islîm  tàriõidà so’nmàs iz qîldirgàn Àbduràhmîn àd-Dîràmiy, Yusuf Tårmiziy, Shàyõ Kàffîli Shîshiy, Àhmàd Yassàviy, Bàhîvuddin Nàqshbàndiy, Õîjà Ubàydullîh và bîshqà yirik siymîlàr hàm bîrligi bilàn fàõrlànàmiz. Àjdîdlàrimiz nàfàqàt diniy ilmlàrdà, bàlki dunyoviy ilmlàrdà hàm bîshqàlàrgà nisbàtàn bir nåchà àsr îldinni ko’rà îlàdigàn bo’lgànlàr. Bundày îlimlàrning påshvîsi Muhàmmàd ibn Musî àl-Õîràzmiydir. Bu  zît àlgåbrà fànining pîydåvîrini qurib, uning nîmini hàm bårdi. Àl-Õîràzmiyning zàmîndîshi Àhmàd àl-Fàrg’îniy yozgàn “Àstrînîmiya àsîslàri” dågàn àsàr yevropàliklàrgà bir nåchà àsr dàvîmidà àsîsiy  qo’llànmà bo’lib õizmàt qildi. ÕÕ àsr bîshidà nåmis tàriõchisi  Õ.Zutyår  IX-X  àsrlàrdà Bag’dîd àkàdåmiyasidà ishlàgàn 500 îlimning ro’yõàtini tuzgàn. Shu îlimlàrning qàriyb uchdàn ikkisi Mîvàrîunnàhr và õurîsînliklàr ekàn.  Mîvàrîunnàhrliklàrning  hàm àksàriyati Õîràzm, Fàrg’înà, Shîshdàn ekàn. Àl-Fîrîbiy, Båruniy, Ibn Sinîlàr bizning diyordà tug’ilib, o’z vàtànidà yondirilgàn ilm chirîqlàrini bîshqà yurtlàrgà, bîshqà õàlqlàrgà îlib bîrdilàr.

Àmir Tåmur hukumrînligi và uning  àvlîdlàri  dàvridà ilm-fàn và màdàniyatning bàrchà sîhàlàri rivîjlàndi, yurtimiz dîng’i jàhîngà kång yoyildi. Bungà àllîmà Ulug’båkning  butun dunyogà màshhur bo’lib kåtgànligini eslàtib o’tish kifîyadir. Àyniqsà, uning «To’rt ulus tàriõi», «Ziji jàdidi Ko’ràgîniy» àsàrlàri g’îyat  qimmàtlidir. Màshhur îlim o’z àtrîfigà nåchà o’nlàb îlimlàrni yig’ib, o’z dàvrining ilm-fàn àkàdåmiyasini yaràtgàn edi. Uning kutubõînàsi hàm dunyodàgi eng bîy kutubõînàlàrdàn biri bo’lgàn. Ànà shu và so’nggi dàvrdà yashàb, ilm-fàn yo’lidà jîn fidî qilgàn màshhur îlimlàr: Àbduràhmîn Jîmiy, Àli Qushchi, Fàzlullîh Àbullàysi, Qîzizîdà Rumiy và bîshqà îlimu àdiblàrning tà`rifu tàvsifi dunyogà  màshhurdir. Nàsrimiz pirlàri bo’lgàn Àbdullà Qîdiriy, Cho’lpîn, muõtàsàr qilib àytgàndà, nîmlàri jild kitîblàrgà sig’màgàn sàmàrqàndiylàr, buõîriylàr, tårmiziylàr, fàrg’îniylàr và turkistîniylàr àvlîdlàrimiz. Bugun biz shunchà buyuk zîtlàrni bårgan diyorimiz bilàn hàqli ràvishdà fàõrlànishimiz kåràk.

Bilim tufàyli insîn o’zini tàniydi, o’zini tànigàn  insîn  nàfàqàt o’z tàqdiri, shu bilàn birgà millàt và màmlàkàt tàqdiri egàsi bo’làdi, o’zini tànigàn insîn nàfàqàt o’z àhvîlidàn, hatto millàt và dàvlàt àhvîlidàn hàm îgîh bo’làdi. Àbdullà Àvlîniy «Mà`rifàt-bu shijîàtdir» dågànidà, eng àvvàlî, mànà shu ishînchni nàzàrdà tutgàn edi.

Hîzirgi zàmîndà hàr bir o’g’il - qiz ilm-mà`rifàtli, diyonàtli, yuksàk àõlîqlik bo’lishlàri bilàn birgàlikdà xorijiy tillàrni, zàmînàviy tåõnikà và tåõnîlîgiyalàrni puõtà o’zlàshtirishlàri  lîzim. Yoshlàrimiz, àyniqsà, ilmu tîliblàrimiz  qàdriyatlàr bilàn bir qàtîrdà kîinît siru àsrîrigàchà bo’lgàn dunyoviy bilimlàrni tåràn và puõtà o’rgànishlàri zàrur. Tåõnikàviy bilim, muràkkàb tåõnîlîgiyani egàllàsh qîbiliyati mà`nàviy bàrkàmîllik bilàn, mustàqil tàfàkkur bilàn birgà bîrishi kåràk. «Àqliy zàkîvàt và ruhiy, mà`nàviy sàlîhiyat mà`rifàtli insînning ikki qànîtidir», - dåb tà`kidlàydi pråzidåntimiz I.À.Kàrimîv.

Hîzirgi dàvrgà kålib turkiy elàtlàr Turkiyadà, Îzàrbàyjîndà, O’rtà Îsiyo råspublikàlàridà, shuningdåk  Àfg’înistîndà, Xitoyning Sinszyan o’lkasida, Rîssiya hududlàridà istiqîmàt qilib kålàdi. Ulàrning umumiy sîni 220 milliîngà yaqindir. Dåmàk, turkiyzàbîn àhîli yår  yuzining kàttàginà qismidà yashàb kålmîqdà. Uzîq dàvîm etgàn tàriõiy jàràyonlàr nàtijàsidà turli-tumàn turkiy  qàvm và qàbilàlàr millàt dàràjàsigàchà ko’tàrilib, jàmiyatdà o’z o’rnigà, màvqåigà egàdirlàr.

 

Àdàbiyotlàr

1.     I.À.Kàrimîv. Tàriõiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q. -T.: Shàrq, 1998.

2.     I.A.Karimov. Yuksak manaviyat yengilmas kuch. T., Ma’naviyat. 2008.71-102 betlar.

3.     Àbulg’îziy Bàõîdirõîn Shàjàrài turk. -T.: Cho’lpîn, 1992.

4.     Ñh .Àytmàtîv : Shîõînîv M. Cho’qqidà qîlgàn îvchining îhu zîri. -T.: Shàrq, 1998.

5.     Â. Àhmådîv  O’zbåk ulusi. -T.: Nur, 1992.

6.     Â.Àhmådîv  Tàriõdàn sàbîqlàr. -T.: O’qituvchi. 1994.

7.     Vàtàn tuyg’usi. -T., 1996.

8.     Z.Vàlidiy  O’zbåk urug’làri. -T., 1992.

9.     Nàsimõîn Ràhmîn. Turk hîqînligi. -T., 1993.

10.           Usmîn Turîn. Turkiy õàlqlàr màfkuràsi. -T.: Cho’lpîn. 1995.

11.           Hàsàn Àtî Àbushiy. Turkiy qàvmlàr tàriõi. -T.: Cho’lpîn, 1993.

12.           Ê.Shîniyozîv  O’zbåk õàlqining shàkllànish jàràyoni. -T.: Shàrq, 2001.

13.           R.Õ.Ìurtazaåâà. O’zbekiston tarixi fani darsligi. Ò., 2003. 45-59 betlar.

 

O’zingizni sinàb ko’ring

1.     El-elàt, millàt etnînimlàri qàndày mà`nîni ànglàtàdi?

2.     Qabila deganda nimalarni tushunasiz?

3.     Turkiy  qàvmlàr  qàysi gåîgràfik mintàqàlàrdà istiqîmàt qilib kålishgàn?

4.     Turkiy  qàvmlàrning eng qàdimgi qàbilàlàridàn  qàysi birlàrini bilàsiz?

5.     O’zbåk õàlqining etnik rivîjlànishidàgi muhim dàvrlàrni bilàsizmi?

6.     «O’zbåk» àtàmàsi qàchîndàn  kång  qo’llànilà bîshlàndi?

7.     «Mukàmmàl mà`nàviyat» dågàndà nimàni tushunàsiz?

8.     Turkiyzàbîn  õàlqlàr mà`nàviy qiyofàsining àsîslàri dågàndà nimàni tushunàsiz?

9.     Milliy qàdriyatlàrimizning àsîschilàrini bilàsizmi?

10.Ozbek xalqining ilk  ajdodlari  qaysi qabilalar bolgan?

 

Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

1.     Qàbilà, elàt, millàt tushunchàlàridàgi  to’g’ri  tà`rifni  àjràting.

À. Qàbilà fîrschàdàn îlingàn bo’lib, ko’pchilik, jàmîà dågàn mà`nîni båràdi.

B. Qàbilà àràbchàdàn îlingàn bo’lib, u etnik guruh, birlik màzmunini ànglàtàdi.

V. Elàt mo’g’ulchà - turkiychà so’z bo’lib, u kishilàrning  til, hudud, iqtisîdiy và màdàniy  jihàtdàn  tàriõàn  tàrkib  tîpgàn  birligidir.

G. Millàt  àràbchà  so’z bo’lib, îdàtdà  õàlq  mà`nîsini  ànglàtàdi.

D. Millàt turkchà so’z bo’lib, mà`lum bir hududdà istiqîmàt qiluvchi àhîli mà`nîsini ànglàtàdi.

 O’zbåk õàlqining  etnik  shàkllànishidàgi  muhim  dàvrlàrni  ko’rsàting.

À. Millîddàn  àvvàlgi  birinchi ming  yillikdàn milîdning VII àsrigàchà.

B. Millîdning  IX-XII àsrlàri.

V. Millîdning  XIII-XV àsrlàri.

G. Millîdning  XVI àsri.

D. Millîdning  XIX àsri.

2.     Quyidàgi qàysi àsàrlàrdà turkiy õàlqlàrning etnik shàkllànishi hàqidà mà`lumîtlàr  bîr?

À. N.Ràõmînîv,  «Turk hîqînligi».

B. Shàràfiddin  Àli Yazdiy, «Zàfàrnîmà».

V. Õîfizi  Tànish  Buõîriy, «Shàràfnîmàiy shàhiy».

G. Zàki,  Vàlidiy «Nàsàbnîmà».

D. Hårmàn Vàmbår i «Buõîrî yoõud  Mîvàrîunnàhr tàriõi».

3.     Qàchîndàn  bîshlàb  o’zbåk àtàmàsi  mintàqàmizdà  kång qo’llànilà bîshlàndi?

À. Millîdning  I àsridà tàshkil tîpgàn Kushîn pîdshîhligi dàvridà.

B. Millîdning VII àsridà Turk hîqînligi dàvridà.

V. Millîdning XI àsrigà îid àràb mànbàidà qàvm sifàtidà tilgà  îlingàn dàvridà.

G. Millîdning XV àsridà  “o’zbåkõîn”,  “o’zbåk ulusi”,  “ko’chmànchi o’zbåklàr” dågàn ibîràlàr màvjud  bo’lgàn  dàvrdàn.

D. XVI àsr bîshlàridà O’rtà Îsiyodà Shàybîniylàr hukmrînligi dàvridà.

4.     O’zbåk  õàlqi  mà`nàviy  qiyofàsining  àsîslàri  bu…

À. Milliy o’zlikni ànglàsh

B. Õàlqimizning jàhîn tàfàkkur õàzinàsigà qo’shgàn hissàsi

V. Yurtimizdàn  chiqqàn  buyuk  àllîmàlàr,  ulàrning  tàràqqiyotgà

qo’shgàn ulushi.

     G. Pîdshîlàr   tîmînidàn  îlib  bîrilgàn  jàngu - jàdàllàr.

D. Dàvlàt bîshqàrish tizimlàri.

 

5.     Õîzirgi dàvrdà qàysi  gåîgràfik  hududlàrdà  turkiy  õàlqlàr  yashàydi?

À. Turkiyadà,  Îzàrbàyjîndà.

B. O’rtà Îsiyo råspublikàlàridà.

V. Àfg’înistîndà.

G. Sinszyandà.

D. Rîssiyadà.

7. Orta Osiyoda yashagan ilk ajdodlarimiz qaysi qabilalarda tashkil topganini aniqlang:

A.Qalmiqlar

B. Massagetlar

V. Hindlar

G.Saklar

D.Toharlar

8. Qachondan boshlab yurtimizga O’zbekiston nomini berishgan?

A. 1924-1925 yillarda  O’rta  Osiyoda  o’tkazilgan  milliy - hududiy        

     chegaralanish  siyosati  natijasida 

B.1937-1939 yillardagi siyosiy qatag’onlik davrida

V. 1939-1945 yildagi ikkinchi jahon urushi davridan

G. Ikkinchi jahon urushidan keyin

D. 1991 yil mustaqillikni  qo’lga kiritgandan so’ng

9. O’zbek xalqining shakllanishida  qaysi qabilalarning o’rni katta.

A.qarluq

B.chig’il

V.og’uz

G.qipchoq

D. uyg’ur

10. O’rta Osiyoda yashagan ilk ajdodlarimiz qaysi qabilalardan tashkil topgan.

A.skiflar

B.kushonlar

V.saklar

G.massagetlar

D.eftaliylar.

11. Millatning asosiy hususiyatlarini ko’rsating.

A. yagona  din.

B. yagona  hudud

V. yagona  til

G. yagona  iqtisodiy  hayot

D. etnonim

 

5 MAVZU:  IX-XII  ASRLARDA O'RTA OSIYODA UYG'ONISH  DAVRI, FAN  VA MADANIYATNING YUKSALISHI

 

     Reja:

1.  Ilk uyg'onish davri, uning vujudga kelish sharoitlari va omillari.

2.  Ilm-fan ravnaqi, madaniyat   rivoji.

3.  Islom dini,  buyuk  hadisshunoslar.

4.  Vatandoshlarimizning   jahon tamadduniga hissasi.

 

Tarixdan ayonki ijtimoiy taraqqiyot doimo bir yo'sinda ravon bo'lmagan. Odamzod umumiy rivojlanish bilan birga qanchadan - qancha to'siqlarni, tanazzul va tangliklarni boshidan kechirgan. So'ng ularni bartaraf etib, o'z moddiy va madaniy darajasini qayta tiklagan va yangi taraqqiyot sari astoydil intilgan. Fanda bunday yirik, salmoqli yuksalishni - tiklanish, uyg'onish, renessans ham deb ataydilar. Xususan, G'arbiy Yevropada bunday renessans XV-XVII  asrlarda deyarli 700 yillik xurofotdan so'ng yuz bergan.

Markaziy Osiyoda ilk uyg'onish davri IX-XII asrlarga to'g'ri keldi va u o'zgacha shart - sharoitlarda kechdi. Uning ko'lami oqibatlari, jahon sivilizatsiyasiga ta'siri ham bo'lakcha bo'lgan. IX-XII asrlarda Movarounnahr va Xurosonda sodir bo'lgan o'ta murakkab siyosiy vaziyatning rivoji  ijtimoiy  va  iqtisodiy o'zgarishlar mamlakat madaniy hayotiga ham kuchli ta'sir etdi.

Ma'lumki, Movarunnahr istilo qilinib, xalifalikka qo'shib olingach, zabt etilgan o'zga mamlakatlar qatorida, bu o'lkada ham faqat islom dinigina emas, balki arab tili va uning imlosi ham joriy etildi. Chunki, arab tili xalifalikning davlat tili edi. Shuningdek, Arab xalifaligida davlat tili fan tili ham edi. Somoniylar, Qoraxoniylar, Saljuqiylar va Xorazmshohlar sulolalari hukmronlik qilgan IX-XII asrlarda Movarounnahr aholisi o'rtasida nisbatan tinchlik, osoyishtalik, totuvlik, yaqinlik va hamjihatlik vujudga keldi. Natijada o'lkada moddiy ishlab chiqarish, madaniy rivojlanish jarayoni ancha tezlashdi. Shaharlar hayoti yuksaldi, savdo-sotiq, hunarmandchilik o'sdi, aholi faolligi barqarorlashdi. San'at ayniqsa, devoriy tasvir ravnaqi yangi bosqichga ko'tarilgan edi. Haykaltaroshlik, badiiy  yog'och o'ymakorligi, ganchkorlik taraqqiy etdi. Musiqachilar, bastakorlar ko'payib bordi, naychilar, o'yinchi - raqqoslar, surnaychilarning oilaviy chiqishlari bo'lib turar edi.

Bu davrlarda diniy e'tiqodlar o'zaro murosada bo'lganligi aholining hayotida va mamlakat osoyishtaligida muhim o'rin tutgan. Shu bilan birga tabiiy fanlarga, atrof-muhitni anglash, mavjudotni kengroq bilishga intilish kuchayadi. Xususan o'sha paytlarda So'g'd taqvimlari tuzilganligi, hozirgi to'rt ko'l hududida esa rasadxona bo'lganligi haqida ma'lumotlar bor. Demak, O'rta Osiyoda qadimdan sivilizatsiya asoslari, moddiy va ma'naviy madaniyatning chuqur ildizlari mavjud bo'lgan.

Arablar bosqini natijasida jiddiy putur yetgan o'lkamiz madaniyati yillar o'tib, bir muncha tiklandi va yangi sharoitda ilm-fan rivojlandi, madaniy-ma'rifiy sohalarda jiddiy ijobiy o'zgarishlar  yuz  berdi. Arab  xalifaligi  ham  IX asr  boshlariga kelib ilm - fan, ma'rifat ahamiyatini yaxshiroq tushundi. Xalifalikning yangi poytaxti Bag'dodda 832- yili "Baytul-hikma" ("Donishmandlar uyi") tashkil etilib, uning ehtiyoji uchun qayta mablag' ajratildi. Baytul-hikma qoshida ikkita rasadxona, dunyoning turli yerlaridan  avvallari  bitilgan  ilmga  oid adabiyot to'plandi, ular yunoncha, lotincha,  hindcha,  xitoycha,  forscha va boshqa tillardan arabchaga tarjima qilindi, o'rganildi.  Xalifalik  bu  ilm  maskaniga  ko'p  mintaqalardan mashhur olimlarni jalb etdi. Xususan, O'rta Osiyodan 20 dan ortiq olimlar bu markazda sadoqat bilan ilm-fan rivojiga o'z salmoqli hissalarini qo'shgan edilar.

XI asr boshlarida Xorazmda vujudga kelib, keng faoliyat ko'rsatgan mashhur "Ma'mun akademiyasi" ilm-fan ravnaqiga ijobiy ta'sir ko'rsatdi. Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, Abu Nasr Mansur ibn Inoq singari ilm peshvolari ham dastlab shu fan maskanlarida ulg'ayib, kamolat bosqichiga ko'tarilganlar.

Davlat tizimida madaniyatni yaxshi anglagan ilmli odamlar ko'paydi. Xususan, devon boshliqlari (vazirlar) hokimlarning  ko'pchiligi arab, fors, turkiy tillarni bilgan, dunyoqarashlari keng kishilar edi. IX-XII asrlarda mintaqada ko'p bunyodkorlik ishlari amalga oshirilgan, yangi madrasalar, saroylar, masjidlar, maqbaralar va boshqa  noyob  me'morchilik inshootlari barpo etilgan. O'lkada ko'plab karvonsaroy, rabotlar, sardobalar qurilgan.

Buxoro, Samarqand, Xiva, Termiz, Marv, Shosh, Xo'jand, O'sh, Andijon kabi shaharlarda turli ilm maskanlari bo'lgan. Ko'plab madrasalar ishlab turgan, kutubxonalar, kitob rastalari va bozorlari gavjum bo'lgan.

O'lkamizda bu asrlardagi kashfiyotlar va bilimlar ko'p jihatdan hayotiy bo'lib, ijtimoiy ehtiyojni  jadal  sur'atlarda  o'sib borayotgan ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlar talabini qondirish, keng  ma'noda moddiy va ma'naviy madaniyatning yuksalishi bilan bog'liq bo'lgan. Ana shu ehtiyoj o'lkamizda buyuk allomalarning vujudga kelishida, ular ijodining samaralarida namoyon bo'ldi.

Demak, IX-XII asrlardagi ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy vaziyat mintaqamizda ilm-fan, umuman madaniyatning keng ko'lamda rivojlanishini taqozo qilar edi. Bunday  sharoitda  yuzlab  allomalar  davr talabiga javob berib barakali ijod qildilar va ilmning turli sohalarida ko'plab yangiliklar yaratdilar. Aslini olganda, bunday  ilmiy  madaniy va ma'naviy yuksalish o'rta asrlar uchun kutilmagan, shu bilan  birga  dunyoni  hayratda  qoldirgan hol bo'ldi. Shu boisdan ham bunday ma'rifat siljish uyg'onish, ilk renessans deb tarixga kirdi.

Buyuk matematik, astronom va  geograf olim Muhammad Muso al-Xorazmiy (783-850) nomi fan tarixida alohida o'rin tutadi. Olim o'zining "Al-jabr val Muqobala", "Hind matematikasi haqida kitob", "Astronomik jadvallar" singari asarlari bilan "Algebra" faniga asos soldi. Uning arifmetika risolasi hind raqamlariga asoslangan bo'lib, hozirgi paytda biz foydalanayotgan o'nlik hisoblash sistemasining Yevropaga tarqalishiga sabab bo'ldi. Allomaning  "Al-Xorazmiy"  nomi  "algoritm" shaklida fanda muhrlanib qoldi. Olimning geografiga oid "Kitob surat al-arz" kitobi, astronomiyaga oid "Zij", tarixga oid "Kitob at-tarix" (Tarix kitob) asarlari bor. Al-Xorazmiyning arab ilmiy dunyosining yirik markazi - Bag'doddagi Ma'mun akademiyasida ishlagan davrlari uning iste’dodining eng barq urgan davrlari bo'ldi. U shu akademiyaning rahbari sifatida ilm ahliga ibrat ko'rsatdi.

Al-Farg'oniy (798-865) dastlabkilardan biri bo'lib Yer shari xaritasini tuzgan, u   rasadxonada ishlab, yer meridianing bir darajasining uzunligini o'lchagan. Nil daryosi suvi sathini belgilovchi asbobni yaratish kabi kashfiyotlari jahonga mashhur bo'ldi. Olim yilning yozda eng uzun kunini (22 iyun), qishda eng qisqa kunini (23 dekabr), tunu kunning tengligi 21-mart va 23- sentabrga to'g'ri kelishini aniqlagan.

Vatandosh allomalarimizning ko'pchiligi qomusiy olimlar bo'lgan, Abu Nasr Forobiy, Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino kabi o'nlab olimlar falsafa, matematika, astronomiya, adabiyot, she'riyat, qonunshunoslik, jamiyatshunoslik bobida samarali ijod qilganlar. X asr allomasi Abu Abdullo al-Xorazmiy (Muso al-Xorazmiy bilan adashtirmaylik) o'zining "Ilmlar kalitlari" nomli asarida o'sha paytda ma'lum bo'lgan  ellikka  yaqin  ilmlar tasnifini, ya'ni klassifikatsiyasini beradi va ularni sharhlaydi. Tabobat va dorishunoslik borasida dunyoga dong'i ketgan Ibn Sinodan tashqari Al-Qumriy, Abu Mansur Qamariy, Sharafutdin al-Iloqiy, Ismoil Jo'rjoniy kabi olimlar unumli mehnat qilganlar.

Kimyo fani ravnaqiga Abu Bakr ar-Roziy, Abul Xakim al-Qosiy, geometriya va trigonometriya rivojiga Mahmud Chagminiy, Shamsutdin A'loul Buxoriy, falsafaga Ibn Miskavayx kabi mutafakkirlarning hissalari katta bo'lgan.

Mashhur faylasuf, ko'p  tabiiy fanlar bilimdoni Al-Forobiy musiqa haqida ham  asarlar yozgan, uning notalar xususidagi kitoblari o'rta asrlardayoq lotin, ivrit (Qadimgi yaxudiy)  va boshqa  tillarga tarjima etilgan ekan, yoki Ibn Sinoni olaylik. Bilamizki, bu ulug' zot tabobat, riyoziyot, falsafa, jamiyatshunoslik sohalarida benazir asarlar bitgan. Shu bilan birga Ibn Sino 10 jildlik arab grammatikasi  xususida  kitob  yaratgan.  Faxriddin  Roziy esa falsafa, mantiq, huquqshunoslik, tibbiyot va boshqa sohalarda 150 dan  ortiq  ilmiy risolalar   yozgan.

Mintaqamizda mavjud bo'lgan ko'p  tillilik  (aholining ko'pchiligi turkiy,  fors va arab tillarini  bilgan) bu   davr  madaniyatining muhim xususiyatlaridan  biridir. Shu  bilan birga donishmandlarimiz boshqa xorijiy tillardan ham xabardor bo'lganlar. Masalan, buyuk astronom, matematika, geodeziya, geologiya, mineralogiya, tarix fanlarinnng  bilimdoni  Al-Beruniy  7-8 tilni mukammal bilgan.  Xususan, u Yunoniston olimlari Evklidning "Negizlar" va Ptolemeyning "Almagest" asarlarini yunonchadan, o'zi yaratgan "Usturlobiya" kitobini arabchadan sanskritga (qadimgi hind tiliga) tarjima qilganligi tarixdan ma'lum.

Ajdodlarimiz  aqlni  peshlashda shaxmat o'yinining ahamiyatini yaxshi bilganlar. U paytlarda ko'pincha 100 katakli shaxmatda  o'ynash  nufuzli  hisoblanardi. Abubakr as-Suliy  X asrda eng kuchli shaxmat ustasi bo'lgan. Boshqa kuchli o'yinchi-Abulfatx Ahmad XI asrda shaxmat bo'yicha qo'llanma yozadi, bu risola bir necha asrlar davomida qayta-qayta ko'chirilib unga qo'shimchalar kiritiladi. Firdavsiyning "Shohnoma"sida shaxmat o'yinlari mahorat bilan ifodalangan edi.

IX-XII asrlarda tarix, tilshunoslik, badiiy san'at kabi gumanitar fanlar ravnaqi ham salmoqli bo'lgan. Abu Bakr Narshaxiyning “Buxoro tarixi", Al-Mustag'firiyning "Nasaf va Kesh tarixi",  Bayxaqiyning "Mas’ud tarixi" asarlari bitildi. Bu davrda Xorazm, Samarqand, Shosh, Qubo, Termiz, Chag'oniyon kabi hududlar tarixiga oid risolalar yaratildi. Xususan, X asrning o'rtalarida yaratilgan "Buxoro tarixi" turli davrlarda fransuz, rus, ingliz, arab, fors va hozirgi o'zbek tillarida bir necha bor chop etilgan.

O'sha paytlarda turkiy tillarga e'tibor ham kuchaydi.  VIII-IX asrlar oralig'ida ijod etgan adib Ahmad Yugnakiy "Haqiqatlar tuhfasi" dostonini yaratdi. Bizgacha yetib kelgan bu asardan ko'rinib turibdiki, uning muallifi salohiyatli shoir va ahloq muallimi bo'lgan. Bu ajoyib asar 14 bobdan iborat bo'lib, ular  ma'naviy-ahloqiy kamolot sirlaridan ta'lim berishga mo'ljallangan. Dostonning birinchi bobiga "Ilm manfaati va jaholatning zarari haqida" deb bejiz nom berilmagan. Mashhur turkiyshunos olim Mahmud Koshg'ariy "Turkiy tillarning sintaksis qoidalari"ni yozdi va "Devonu lug'atit turk" asarini yaratdi. Unda   muallif   7,5 mingdan ortiq turkiy so'zlar izohlari, grammatik va didaktik xususiyatlari, shevalari to'g'risida to'xtalgan.  Shu davrlarda Yusuf  Xos  Xojib "Saodatga boshlovchi bilim" kitobini yaratdi. O'zbek adabiy  tilining   shakllanishida   bu   asarlarning   o'rni   katta bo'lgan.

O'sha asrlarda o'lkamizda she'riyat  keng ko'lamda rivojlandi. Ular ko'pincha fors, turkiy va arab tillarida  bitilar  edi. Abu Abdullo Rudakiy, Abu Mansur Daqiqiy, Sobir Termiziy, Abu Mansur as-Saolibiylarning badiiy asarlari mashhur bo'lgan. Abulqosim Firdavsiyning "Shohnoma"si madaniyatimizda ulkan voqea bo'ldi. Bu davrda xalq og'zaki ijodi ham keng rivoj topdi. “O'guznoma", "Alpomish", "Go'ro'g'li" kabi dostonlar elga manzur bo'ldi, aholi orasida she'riy, qofiyaviy aytishuvlar vujudga keldi.

Musiqa san'ati ham yangi bosqichga ko'tarildi. Bu davrda bir necha turdagi maqom ixtiro etildi, navo - ohanglarni notaga solish boshlandi. Bu jabhada Forobiyning izdoshlari Mas'ud Ishroziy va Muhammad Amoliy samarali ish olib bordilar. Yangi musiqiy asboblar kashf etildi, o'ynoqi ohanglar bastalandi. Sayyohlardan biri XII asrda Buxorada Isfaxoniyning "Ashulalar kitobi"ni bozor rastasida uchratgani haqida hikoya qiladi.

IX-XII asrlar davrida dunyoviy fanlarning yuksalib borishi bilan birga, islomiy madaniyat va ma'naviyat shakllanib, chuqur ildiz otib bordi, yetuk olimu - ulamolar yetishib chiqib, Vatanimiz nomini ulug'laganlar. Bunda shu yurt zaminidan yetishib chiqqan buyuk islomshunos allomalarning xizmati benazirdir. Xazrati payg'ambarimiz Muhammad (s.a.v) nomi va u zoti sharifning muborak so'zlari bilan bog'liq "Qur'oni Karim" oyatlari mazmuni, mohiyatini teran tushunish va anglab yetishga muhim kalit bo'lib xizmat qiladigan hadisshunoslik ilmi  IX asrda juda rivojlandi. Butun musulmon olamiga eng ishonchli manbalar deb tan olingan 6 ta ishonchli hadislar to'plami - "As-sixax as sitta" xuddi shu davrda yaratildi. Ular orasida hadis ilmida "Amir al- mo'min" degan sharafli nomga sazovar bo'lgan Imom Ismoil al -Buxoriy nomi yorqin ko'zga tashlanib turadi.

Imom Buxoriy o'z safarlari davomida turli shaharlardagi 90 ga yaqin ustozlardan ta'lim olgan. Ayni chog'da uning o'zi ham yuzlab shogirdlarga ustozlik qilgan. U qoldirgan noyob asarlar ro'yxati 20 dan oshadi. Bu asarlar orasida "Al-jome as-saxix" asari (u "Saxix al-Buxoriy" nomi bilan ham yuritiladi) o'zining mukammalligi, ahamiyatining benihoyaligi bilan ajralib turadi.

Allomaning "Al jome as - saxix" asari asrlar davomida butun musulmon dunyosida yuksak qadrlanib, necha bor nashr etilib, yer yuzi musulmonlari uchun dasturulamal qo'llanma bo'lib kelmoqda. Uning 1325- yilda ko'chirilgan 8 jildlik mukammal nusxasi hozirda Istanbul (Turkiya) da saqlanmoqda.

Imom al-Buxoriyning zamondoshi va shogirdi, o'z davrining mashhur allomasi - Abu Iso Muhammad at-Termiziy ham hadisshunoslik ilmini yuksak bosqichga ko'targan siymolardandir.

At-Termiziydan bizgacha katta ilmiy meros yetib kelgan. Uning asosiy asarlari sirasiga "Al-jomi" ("Jamlovchi"), "Al ilol fin - hadis" ("Hadislardagi og'ishmalar"),  "At tarix" ("Tarix") kabilarni nisbat berish   mumkin.

Bu tilga olingan tarixiy davrning yana bir muhim jihati shundaki, bunda islom dini va uning asosiy tamoyillarini har tomonlama chuqur tadqiq etish hamda rivojlantirishga o'z hissasini qo'shgan, tasavvuf va tariqat ilmida benazir bo'lgan vatandosh allomalarimiz faoliyatiga ham bir nazar tashlash joiz bo'ladi. Al-Buxoriy va At-Termiziyning sadoqatli izdoshlari Abduraxmon an-Nasoiy, Abu Mansur ad-Moturidiy, Qaffol ash-Shoshiy, Mahmud az-Zamaxshariy, Abu Iso Samarqandiy, Najmiddin Kubro kabi ulamolar musulmon dunyosining yirik mutafakkirlari sifatida ko'pchilikka mashhur bo'ldilar. Xususan, shayx Al-Moturidiy ta'limotiga ko'ra, bilishning uch manbai mavjud. Ular his (sezgi), naql-rivoyat va aql-idrokdir. Shu bilan birga ul zot aql-idrokning alohida o'rni borligini ta'kidlaydi, Demak, aqliy dalillar va isbotlar asosida voqelikni anglamoq musulmonchilikda muhimdir. Xazrati imom ash-Shoshiy halollik, odillik masalalarini o'z asarlarida keng yoritgan. Shariat qonun-qoidalarini chuqur tahlil etib, "Hidoya" asarini yaratgan Burhoniddin Marg'inoniyning mulohaza va tavsiyalari islom dunyosida ko'p asrlar davomida muhim manba bo'lib, u yoki bu masalani adolat va insof nuqtai nazaridan hal etishda asosiy qo'llanma vazifasini bajargan.

Islom dini shakllangandan  so'ng uning doirasida, Qur'on va hadis talablariga mos ravishda  paydo  bo'lgan tasavvuf (sufiylik) ta'limoti XI asrga kelib keng tarqala boshladi. O'lkamizda so’fiylik asoslarini Yusuf  Xamadoniy, Abdulxoliq G'ijduvoniy, Ahmad Yassaviy, Sulaymon Boqirg’oniy targ'ib etganlar va rivojlantirganlar. So'ng Xorazmda Kubraviya birodarligi, Buxoroda Naqshband tariqatlari shakllandi. Bularning barchasi o'sha davrda islom madaniyatining shakllanishida, ma'naviyatimiz asoslarini peshlashda, odamlarning  iymonli  bo'lib  yetishishida muhim o'rin tutgan. Bu iymon-e'tiqod asrlar davomida sinovdan o'tdi va hamon odamlarni kamtarlikka, mo'minlikka, halollikka, bag'rikenglikka, insofu-vijdonli bo'lishga da'vat etib kelmoqda.

Yurtdoshlarimiz yaratgan ilmiy asarlar o'sha asrlardayoq arab tili orqali dunyoga tanilib, Sharq, G'arbda ibrat bo'lgan va ma'lum darajada andoza rolini o'ynagan. Donishmandlarimiz asarlari turli o'zga tillarga tarjima qilinib, Fransiya, Angliya, Ispaniya, Italiya, Tailand va boshqa ko'p mamlakatlarga tarqalgan. O'lkamizda yuz bergan ilm-fan, madaniyat va sa'nat sohalaridagi o'zgarishdirlar. Yangiliklarning asosiy xislatlaridan biri insonparvarlik g'oyasining doimo ustun bo'lganligidadir. Markaziy Osiyodagi uyg'onishning muhim belgisi - bu dunyoviy ilmlarga intilish, hamda din va diniy bilimlarni jamiyat, inson manfaatidan kelib chiqib talqin etish bo'lgan, odamzod ma'naviyatini boyitish esa asosiy mezon bo'lgan. G'arb olimlarining e'tiroficha, antik sivilizatsiya bilan Yevropa to uyg'onish davriga qadar, ya'ni  XVI asrgacha arab tilida bitilgan asarlar bilan tanishgan. G.Gegel o'zining "Tarix falsafasida": "Fan va bilimlar,ayniqsa, falsafa G'arbga arablardan o'tgan", -dedi. Yurtdosh donishmandlarimizning  ko'pchiligi zamon taqozosiga ko'ra o'z asarlarining ko'pchiligini o'sha paytlarda  xalqaro tilga aylangan  arab tilida yozganlar. Shu boisdan aksariyat G'arb olimlari ko'pchilik Sharq olimlarini arab deb faraz qilganlar. Al-Xorazmiyning arifmetikaga bag'ishlangan kitobi  XII asrda  Ispaniyada lotinchaga tarjima qilingan va o’sha paytlarda ko'chirilgan. U nusxa hozir ham Kembrijda saqlanmoqda. Bu asar bir necha asrlar davomida Yevropa universitetida "Algortim kitobi" nomi bilan mashhur bo'lgan. Rim papasi Silvestoi rim raqamlari o'rniga Xorazmiy ishlab chiqqan arab raqamlarini Yevropada iste'molga kiritish to'g'risida farmon berdi. "Algebra", "Algoritm" atamalarining dunyo miqyosida tarqalishiga ham vatandoshimizning nomi sababchi bo'lgan. Al-Xorazmiyning geografiya xususidagi asari 1037-0 yilda ko'chirilgan nusxasi Strasburg kutubxonasida mavjud. Al-Farg'oniyning astranomik asari Yevropada XII asrda lotin tiliga 2 marta va XIII asrda boshqa Yevropa tillariga tarjima etilgandan so'ng, uning nomi "Alfragonus" shaklda G'arbda bir necha asr davomida keng tarqaldi. Farg'onalik donishmand nomini Dante  (XV asr) Shiller (XVIII asr)  ehtirom bilan tilga olganlar. Farg'oniy yaratgan asarlaridan birining qo'lyozmasi Prinstogn (AQSh) universitetida saqlanmoqda. Abu Nasr Farobiy asarlari XII-XIII asrlardayoq lotin, qadimiy yaxudiy, fors, fransuz, rus, ingliz tillarida chop etilgan. Ibn Sino asarlari o'sha paytlardan boshlab ko'p tillarga ag'darilgan. Faqat "Tib qonunlari"ning o'zi lotinchada 30 martadan ortiq nashr qilingan. Abu Rayhon Beruniy yaratgan durdonalar turli asrlarda  lotin, arab, sanonrid, fransuz, italyan, nemis, ingliz, yaxudiy, rus, fors, turk va boshqa ko'p tillarda chop etilgan. Amerikalik prof.J.Sartoen Beruniy merosiga yuksak baho berish bilan birga, uni "O'z davridagi jahonning birinchi donishmandi" deb ataydi. O'tmishni ziyraklik bilan kuzatayotgan Prezidentimiz Islom Karimov: "Markaziy Osiyo tarixida siyosiy aql-idrok bilan ma'naviy jasoratni, diniy dunyoqarash bilan qomusiy bilimdonlikni o'zida mujassam etgan buyuk  arboblar ko'p  bo'lgan", deb takidlaydi. Ularning jahon sivilizatsiyasi taraqqiyotiga qo'shgan hissalarini o'sha davrlardan buyon butun dunyo tan olmoqda.

Ajdodlarimiz shuhratining muhim manbai ularning qiziquvchanligida, jiddiy izlanuvchanligida masalaning yechimini topishda zaxmat chekishga ruhan tayyorligida, halol va xolis tadqiqot olib borishlarida, falsafiy idrokida, mustahkam irodasida, qisqasi ularning imoni komilligidadir, desak vijdonan to'g'ri bo'ladi.

Qissadan hissa shulkim, ajdodlarimiz orasida katta iste'dod egalari, zehni tez, mulohazasi chuqur, mantiqi kuchli, fikri o'tkir, xotirasi mustahkam allomalar ko'pdan-ko'p bo'lgan. O'sha asrlarda o'tgan donishmandlarimiz bilan tabiiyki fahrlanamiz. Ularning ilm-fan, ma'rifat va ma'naviyat sohalaridagi buyuk jasorati bizga,mustaqil O'zbekiston ahliga, nafaqat boy meros, balki katta saboq, ulkan ibratdir.

Demak, IX-XII asrlarda O'rta Osiyoda madaniy va ma'rifiy taraqqiyotning barcha sohalarida yuqori darajali rivojlanish yuz bergan. Shu bois bu ulkan jarayonni uyg'onish, renessans deyishga asos bor.

O'zbekistan Prezidenti I.Karimov "Tafakkur" jurnali savollariga javob bera turib, IX-XII asrlarda ma'rifatli dunyo yurtimiz donishmandlarini qanchalik izzat-ikrom qilgan bo'lsa, XXI asrda biz xalqimiz, millatimizga nisbatan ana shu ehtiromni qaytadan qo'lga kiritishimiz kerak, deb buyuk vazifani olg'a surdi. Bugungi kunda Vatanimiz, uning xalqi yangi sivilizatsiya arafasida turibdi, mamlakatimiz ulkan taraqqiyot sari qadam qo'ymoqda. Ana shunday sharoitda ajdodlarimizning ruhi barchamizga yor bo'lsin.

Adabiyotlar:

1.   I.À.Êàrimov. Istiqlol va ma’naviyat. Ò., O’zbekiston, 1994. 

2.  I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch. T., Ma’naviyat.2008. 36-41 betlar.

3.   O’lmas obidalar. T., “Fan”, 1989.

4.  O’rta Osiyo xalqlari hurfikrligi  tarixidan. T., “Fan”, 1990.

5.  N.Yo’ldoshev. Baxoviddin Naqshband. Buxoro, 1993. 

6.  U.Uvatov. Donolardan sadoqlar. T., Abdulla Qodiriy, 1994.

7.  Buyuk siymolar, allomalar (1-2 kitoblar). T., “Fan”, 1995, 1996.

8.  Ma’naviyat yulduzlari. Meros. 2001. 5-19, 26-37, 44-51, 68-71, 77-84 betlar.

9.    R.Õ.Ìurtazayeva. O’zbekiston tarixi darsligi. Ò., 2003. 191-220 betlar.

10.       Q.Usmonov va boshqalar.  O’zbekiston tarixi darsligi. Ò., 2006.

 

O’zingizni sinab ko’ring.

1.    “Baytul – hikmat” da  qaysi buyuk  alomallar  faoliyat ko’rsatgan?

2.    Xorazm Ma’mun akademiyasi qachon tashkil topgan?

3.    Abu Rayxon Beruniyning hayoti va ijodi haqida  nimalarni bilasiz?        

4.     IX-XII asrlarda yurtimizda moddiy va ma’naviy madaniyatning yuksalishiga  qanday tarixiy shart – sharoitlar va  omillar ta’sir ko’rsatgan?

5.    Bizning zaminimizda ilm fanning  qaysi muhim  yo’nalishlariga  tamal toshi qo’yilgan?

6.    Jahon fani va sivilizatsiyasi ravnaqiga  salmoqli hissa  qo’shgan O’rta Osiyolik  allomalardan kimlarni  bilasiz?

7.    IX-XII asrlarda badiiy adabiyotida fors - tojik adiblarining  tutgan o’rni qanday?

8.    Imom  àò Buxoriy  va Imom at-Termiziyning  hadis ilmini  rivojlantirishdagi  hizmatlari nimalardan iborat?

9.    Tasavvuf  ta’limoti  haqida nimalarni bilasiz?

10.                       Turkiy (eski o’zbek) adabiyoti rivojiga  hissa qo’shgan buyuk adiblar ijodi to’g’risida nimalarni bilasiz?

 

Òestlar

1. IX-XII asrlarda O‘rta Osiyoda ilm fan, san’at, adabiyot, madaniyat yuksalishining asosiy omillarini aniqlang.

A. Bag‘dod, Damashq, Qohira shaharlaridagi ilm markazlarining ta’siri.

B. Mustaqil  davlatlar  hukmdorlarining  madaniyat, ilm fanga homiyligi.

V. Xorazmda Ma’mun akadåmiyasining ochilishi.

G. O‘rta Osiyo xalqlarining qadimdan ilm-fan, madaniyatga katta e’tibor bilan qaragani.

D. Barcha javoblar to’g’ri.

 

 2. IX-XII asrlarda ijod qilgan O‘rta Osiyo allomalarining jahonga mashhur bo‘lish omillarini aniqlang.

A. IX-XII asrlarda O‘rta Osiyoda ijod qilgan allomalar qomusiy bilimga ega bo‘lganlar.

B. IX-XII asrlardagi olimlar turk, arab, fors tillaridan tashqari yunon, xitoy, hind, tillaridan ham xabardor bo‘lganlar.

V. Yurtdoshlarimiz  yaratgan ilmiy asarlar o‘sha asrlardayoq  arab  tili  orqali dunyoga tanila borgan.

G. O‘rta Osiyolik olimlar yaratgan asarlardan Yevropa fanini rivojlantirishda kång qo‘llanilgan.

D. Barcha javoblar to’g’ri. 

 

3.  “Uyg‘onish” davrining (IX-XII asrlar) fan va madaniyat sohasidagi buyuk namoyandalarini  aniqlang.

A. Ro‘dakiy, Firdavsiy, Qoshg‘ariy, Umar Xayyom, Yusuf  Xos  Xojib.

B. Forobiy, Ulug‘båk, Ibn Sino, Farg‘oniy, Ibn Arabshoh.

V. Muso al-Xorazmiy, Ahmad Farg‘oniy, Mahmud Forobiy, Abu Rayxon Båruniy, Ibn Sino, Narshaxiy.

G. Ismoil Buxoriy, At-Tårmiziy, Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kurbo.

D. V, G  javoblar to’g’ri.

 

4. IX-XII asrlarda O‘rta Osiyodagi  moddiy madaniyat  rivojlanishining  asosiy omillarini  ko‘rsating.

A. Mustaqil davlatlar hukmdorlari moddiy madaniyat  rivojiga  homiylik qildilar.

B. Må’morchilik  rivojlandi.

V. Masjid, madrasalar, maqbaralar kutubxonalar qurishga e’tibor qaratildi.

G. Hunarmandchilik, amaliy  xalq  san’ati  bilan  kång shug‘ullana  boshladilar.

D. Barcha javoblar to’g’ri.

 

 5. O‘rta Osiyoda islom ta’limoti  rivojlanishining asosiy omillarini aniqlang.

A. O‘rta Osiyoda islom ta’limoti umuman bo‘lmagan.

B. O‘rta Osiyoda islom dinini yoyish  uchun  turli usullardan foydalanishgan.

V. IX-XII asrlarda Movarounnahrda islom madaniyati shakllandi, Qur’oni karim va hadislarni o‘rganish kuchaygan.

G. Moturudiy, al-Marg‘inoniy va boshqalar islom madaniyatining shakllanishida va rivojlanishida muhim rol o‘ynagan.

D. B, V, G  javoblar to’g’ri.

 

6. “Shayx ur – rais”  faxriy nomining ma’nosi nima?

A. Donishmandlar  sardori

B.  Birinchi  muallim

V. Ulug’  shayx

G. Dunyo  donishmandlari.

D. Tog’ri  javob  yoq.

 

7. Muso  al – Xorazmiyning  bizgacha  qancha  asari  yetib  kelgan?

A. 10 ta

B. 20 ta

V. 30 ta

G. 43 ta

     D. 50 ta

 

8. “Astronomiya asoslari“  asarining  muallifi  kim? 

A. al - Farg’oniy

B. Farobiy

V. al - Xorazmiy

G. Beruniy

     D. Ibn Sino

 

9. Imom al – Buxoriy  islom ta’limotiga oid nechta asar yozgan?

A. 50  ga yaqin

B. 10 dan ortiq

V. 20 dan ortiq

G. 70 ga yaqin

     D. 100 ga yaqin

 

10. Quyidagi alomalarning qaysi biri  turli soha ilmlariga oid 50 dan ortiq  asar yozib qoldirgan.

A. Beruniy

B. al – Farg’oniy

V. abu  Bakr  Roziy

G. Mahmud  Zamarxshariy

     D. Xorazmiy

 

 

 

 

 

 

6 MAVZU:TÅMUR  TUZUKLÀRI  VÀ  HÎZIRGI  ZÀMÎN

 

         RÅJÀ:

1.     Tàriõdà qînun - qîidàlàrning o’rni và màqsàdi.

2.     Tåmur tuzuklàrining yaràtilishi, uning màzmuni và mîhiyati.

3.     Tåmur tuzuklàri và hîzirgi zàmîn.

 

         Tàriõni  chuqurrîq  o’rgànàr ekànmiz, ijtimîiy hàyotdà tàrtib bo’lmîg’i zàrurligini tushunàmiz. Bu tàrtibdan dàvlàt fàîliyati birmunchà bàrqàrîr và umumiy õususiyatgà egà bo’lgàn qînunlàr àsîsidà tàshkil etilishi lîzimligini ko’ràmiz.

Ànà shundày  qîidàlàr uzîq yillàr dàvîmidà pàydî bo’làdi, bîrgàn sàri ulàr tàkîmillàshib bîràdi. Màsàlàn, Bîbil pîdshîsining qîidàlàr to’plàmi bo’lmish «Õàmmuroppi qîidàlàri» (m.àv. XVIII àsr), Sulàymîn pîdshîhning îdàmlàrni murîsàgà kåltirishgà qàràtilgàn tàdbirlàri (Sîlîmînîvà råshåniå) (m.àv. Õ àsr), màshhur Àvåstî kitîbidàgi urf-îdàt và àn`ànàlàr tàrtibîti, Yunînistîndàgi Sàlîn dåmîkràtiyasi (m.àv. V àsr) injil, tàvrît  qîidàlàri, islîm shàriàtlàri, Nizîmulmulkning «Siyosàtnîmà»si, Kiåv Rusidà XI-XII àsrdà pàydî bo’lgàn Ya.Mudriyning «Rus hàqiqàti», Chingizõînning «Yasî»si yuqîridà àytilgàn  fikrimizning dàlilidir.

         Àmir Tåmur hàyotlik dàvridàyoq uning hàrbiy sàn`àti và dàvlàt bîshqàrish uslubigà bàg’ishlàngàn màõsus àsàr yaràtilib, u «Tåmur tuzuklàri» nîmi îstidà shuhràt tîpdi. “Tuzuk” so’zi asli eski turkiycha “tutsa…” so’zidir. Buni hozirgi tushunchaga  ag’darsak, tartib, intizom, nizom ma’nolarini bildiradi. Demak, tuzuk – bu qonun- qoida, nizom. Temur tuzuklari bu sohibqironning kodeksi, ya’ni qonun -qoidalar  to’plami, majmuasidir. Tåmur tuzuklàri ikki qism, 56 bànddàn ibîràt tàriõiy và huquqiy àsàr hisîblànàdi. Bu àsàrdàn ko’plàb shàrq hukmdîrlàri o’zlàrining fàîliyatlàri dàvîmidà fîydàlàngàn và ungà yuqîri bàhî bårganlàr. Jumlàdàn, Shîhjàhîn (1628-1657), Qo’qîn  õîni Muhàmmàd Àliõîn (1621-1842), Buõîrî àmiri Àbdulàhàdõîn (1885-1910) «Tuzuk» dàn pàrchàlàr ko’chirtirib, ulàrdàn o’z fàîliyatlàridà fîydàlàngànlàr.

Tåmur tuzuklàri eski o’zbåk tilidà yozilgàn bo’lib, 1610-yildà fîrs tiligà tàrjimà qilindi và dunyogà «Tuzuki Tåmuriy» (Tåmur tuzuklàri) nîmi bilàn tàrqàldi. Bizgà uning fîrs tilidàgi nusõàsi và fîrs tilidàn o’zbåk tiligà tàrjimàsining uch nusõàsi yåtib kålgàn. Eng to’liq nusõàsi «Malfuzîti Tåmuriy» dåb nîmlàngàn và u Rîssiyaning Sànk-Påtårburg shàhridàgi Sàltikîv - Shchådrin nîmli kutubõînàsidà sàqlànmîqdà. Ushbu nusõà Tîshkåntdà 2000- yili chîp etildi.

Tåmur tuzuklàri 1783- yili frànsuz, 1785-1791-yillàrdà hind, 1863- yili fîrs, 1787- yili urdu, 1894,1934 -yili rus và 1857- yillàrdà turkiy tildà chîp etildi. Tåmur tuzuklàri hîzirgi o’zbåk tilidà 1967-yili «Gulistîn» jurnàlidà và 1991- yil G’îfir G’ulîm nàshriyotidà bîsilib chiqdi. Sîhibqirîn tuzuklàri 1996-yili Tîshkåntdà o’zbåk, ingliz và frànsuz tillàridà qàytà nàshr etildi.

«Tuzuklàr»ning birinchi qismidà Àmir Tåmurning yåtti yoshidàn tî vàfîtigà qàdàr (1342-1405 -yil 18-fåvràl) kåchgàn hàyoti và ijtimîiy-siyosiy fàîliyati, uning Mîvàrîunnàhrdà  Màrkàziy  hîkimiyatni qo’lgà kiritishi, ijtimîiy tàrqîqlikkà bàrhàm bårishi và màrkàzlàshgàn dàvlàt tuzishi, qo’shni yurt và màmlàkàtlàrni, màsàlàn, Erîn và Àfg’înistînni o’z tàsàrrufigà kiritishi, Îltin O’rdà õîni To’õtàmishõîn ustidàn g’àlàbàsi, buyuk jàhîngirning Îzàrbàyjîn, Turkiya và Hindistîngà qilgàn hàrbiy yurishlàri iõchàm tàrzdà bàyon etilgàn.

Ikkinchi qismi  Sîhibqirînning  nîmidàn  àytilgàn và uning tîju tàõt vîrislàrigà àtàlgàn o’zigà õîs vàsiyat và pàndu-nàsihàtlàridàn ibîràtdir. Undà dàvlàtni idîrà qilishdà kimgà tàyanish,  tîju-tàõt egàlàrining burchi và vàzifàlàri, vàzir và qo’shin bîshliqlàrining  burchi và vàzifàlàri, àmirlàr và bîshqà mànsàbdîrlàrning  tîju -tàõt  îldidà  ko’rsàtgàn  àlîhidà  õizmàtlàrini tàqdirlàsh tàrtibi và hîkàzîlàr hàqidà gàp bîràdi.

Tåmur fàrzàndlàrigà murîjààt qilib àytàdiki, «Mån sàltànàt qurish, dàvlàt tutish bîbidà o’zim qo’llàgàn ishlàrni bir nåchà tuzukkà bîg’làdim và  sàltànàtni bîshqàrish hàqidà qo’llànmà yozib qîldirdim. Tîki fàrzàndlàrim, àvlîdim và zurriyotimdàn bo’lgànlàrning hàr biri ungà muvîfiq ish yuritsin».

Tåmurning muhim õislàtlàridàn biri shu ediki, u dîimî esli-hushli kishilàr bilàn màslàhàtlàshàr, ulàrning fikrini  inîbàtgà  îlib mustàqil bir õulîsàgà kålàr edi. U o’z àtrîfigà turli tîifàdàgi màslàhàtgo’ylàrni tåz-tåz to’plàrdi, àyrimlàri bilàn yakkàmà - yakkà fikrlàshàr edi, pirlàrining màslàhàtlàrigà ehtirîm bilàn qàràrdi.

Tåmur dàvlàtni idîrà qilishdà õàlqning bàrchà tàbàqàlàrigà tàyanish lîzimligini àlîhidà tà`kidlàydi. Tuzuklàrdà ko’rsàtilgànidåk, bu tîifàlàr quyidàgilàr:

1. Sàidlàr, ulàmî- shàyõlàr và fîzillàr.

2. Ehtiyotkîr, qàt`iyatli  àrbîblàr, kåyinini o’ylàb, îldinni  ko’rib  ish  yurituvchi kåksà và tàjribàli kishilàr.

3. Duîgo’y îdàmlàr.

4. Àmirlàr, sàrhàng và sipîhsîlàr (hàrbiy ràhbàrlàr)

5. Sipîh và ràiyat, ya`ni àskàr và îddiy õàlq.

6. Sàltànàt ishlàri và uning sir-àsrîrini bilgàn, kångàsh qilishgà lîyiq và ishînchli kishilàr.

7. Vàzirlàr, sàrkîtib và dåvîn õizmàtchilàri.

8. Hîkimlàr, tàbiblàr, munàjjimlàr và muhàndislàr.

9. Hàdis bilimdînlàri-qissàõînlàr, tàriõshunîslàr và îriflàr.

10. Màshîyiq và so’fiylàr.

11. Kàsbu- hunàr egàlàri.

12. Musîfirlàr, sàyyoh và sàvdîgàrlàr.

Kåltirilgàn mulîhàzàlàr dàlîlàt båràdiki, Sîhibqirîn bàrchàni bàrîbàr ko’rgàn, turli tîifàdàgi kishilàr bilàn màslàhàtlàshishgà tàbiiy ehtiyoj såzgàn.

Tåmur Mîvàrîunnàhrdà hîkimiyatni o’z qo’ligà îlgàch, uning dàstlàbki tàdbirlàridàn biri råjàli ràvishdà qurultîylàr o’tkàzish bo’lgàn. O’shà dàvrning tàriõchisi Shàrîfiddin Àli Yazdiy «Zàfàrnîmà» àsàridà Tåmur tîmînidàn Qàrshidà, Qîràbîg’dà, Sàmàrqànddà, Bàlxdà và bîshqà  jîylàrdà o’tkàzilgàn qurultîylàr hàqidà mà`lumît  båràdi. Bu ànjumànlàrdà bàrchà  shàhzîdàlàr,  mà`muriy ràhbàrlàr, hàrbiy bîshliqlàr và zîdàgînlàr ishtirîk etàr edi.

Àmir Tåmur tà`kidlàydiki, «o’z qudràtimni sàqlàsh uchun mån bir qo’limgà båg’àràzlik shàmini và ikkinchi qo’limgà båg’àràzlik shàmini îlib, bu ikki shàm bilàn butun  umr  bo’yi  o’z  yo’limni  yoritib yurdim. Mån o’zimgà àdîlàtli và ràhmdil to’rt vàzirni tànlàdim. Ulàrdàn ikkisi Màhmud Shàõõîb Õurîsîniy và Nàsriddin Màhmud  àl-Àrîmiy  erdi. Bu ikki vàzirimgà dîimî måni kuzàtib turishlàrini và àgàr mån àdîlàtsizlik qilàdurgàn  bo’lsàm, dàrõîl måni to’õtàtishlàrini, kimningdir yolg’în so’zlàrigà ishînsàm yoki bågînà kimsàning mulkigà õiyonàt qilàdigàn bo’lsàm, dàrhîl måni îgîhlàntirishlàrini tà`kidlàb qo’ydim».

«Tåmur tuzuklàri»dà dàvlàtni idîrà qilishgà îid 12 qîidà bàyon etilàdi. Bu qîidàlàr quyidàgilàrdàn ibîràt:

1. Islîm dini và shàriàt qîidàlàrigà, qînunlàrigà riîya qilish, uni qo’llàb - quvvàtlàsh.

2. Dàvlàtning,  màmlàkàtning  ustunlàrini  tàshkil  qilgàn turli tàbàqàlàr, tîifàlàr bilàn bàmàslàhàt ish ko’rish.

3. Maslahat, tadbirkorlik bilan ish ko’rish .

4. Dàvlàt ishlàrini bîshqàrishdà qînunlàrgà bo’ysunish.

5. Àmirlàr và sipîhiylàr bilàn yaõshi munîsàbàtdà bo’lish.

6. Turk, tîjik, àràbu- àjàmning turli tîifàlàrigà milliy munîsàbàtdà bo’lish.

7. Bàrchà qàrindîsh - urug’ bilàn yaõshi munîsàbàtdà bo’lish (màrtàbàsidàn qàt`iy nàzàr).                  

8. Sipîhiylàrni hurmàt qilish.

9. Raiyat (oddiy xalq) ahvolidan doimo ogoh bo’lish

10.Turk, tojik, arabu ajamning turli toifalarga  milliy munosabatda bo’lish.

11.Barcha  qarindosh  urug’  bilan  yaxshi munosabatda  bo’lish martabasidan qatiy nazar.

12. Sipohiylarni  hurmat qilish.

Àmir Tåmur zàmînàsining buyuk sàltànàtini bàrpî qilgàn bo’lsà-dà, àmmî u o’zini bu dàvlàtning «qînuniy õîni» dåb umrbîd  e`lîn qilmàdi. Chunki u nàsl-nàsàbi jihàtidàn chingiziylàr sulîlàsigà mànsub emàs edi. Shuning uchun hàm chingiziylàr tîmînidàn bålgilàngàn àn`ànàgà ko’rà dàstlàb Suyurg’àtmishni (1270-1388), so’ngrà uning vàfîtidàn kåyin Sultîn Màhmudni (1388-1402) ràsmiy õîn qilib ko’tàrdi. Àmàldà màrkàzlàshgàn hîkimiyatni Àmir Tåmurning o’zi bîshqàràr, vilîyatlàrdàgi hîkimiyatni o’g’illàri, nàbiràlàri và yaqin àmirlàri îrqàli idîrà qilàrdi.

Àmir Tåmur dàvridà dàvlàtning Màrkàziy mà`muriyati bîshidà dåvînbågi, uning yonidà Àrkbågi hàmdà to’rt vàzir turàdi.

1-     vàzir yår  sîliqlàri, chågàrà bîjini undirish hàmdà mirshàblik ishlàrini bàjàrgàn.

2-    vazir  àskàrlàr màîshi, îziq-îvqàt tà`minîtlàri bilàn shug’ullàngàn.

3-    vàzir hàrbiylàr, ulàrning làvîzimu-mànsàblàrgà tàyinlànishi và mårîs ishlàrigà qàràgàn.

4-    vazir  sàrîy õàràjàtlàrini bîshqàrgàn.

Mîvàrîunnàhrdàn tàshqàri o’z tàsàrrufidàgi bàrchà vilîyat và màmlàkàtlàrni Àmir Tåmur to’rt ulusgà bo’ldi và to’rt o’g’ligà tàqsimlàb bårdi.

Tåmur tuzuklàridà dàvlàt tuzilishining àsîsiy bo’g’inlàri, ulàrning vàzifàlàri, vàzirlàr fàîliyati, turli õil ijtimîiy guruhlàr, tàbàqàlàrgà munîsàbàt, qo’shin tuzilishi, mîliya và sîliq siyosàti, mulkiy munîsàbàtlàr hàmdà shu singàri dîlzàrb màsàlàlàr, ulàrni hàl etish yo’llàri àniq-ràvshàn ifîdàlàngàn. Shuningdåk, tuzuklàrdà hàr bir màsàlàni, vîqåà, hîdisàlàrni tàõlil etishdà õîlis yo’l bilàn yondàshish, fuqàrî àhligà jàbr qilmàslik, yurtgà  õiyonàt qilmàslik, dinu- diyonàtgà, qînun ustuvîrligigà qàt`iy àmàl qilish, àdîlàt và hàqiqàt  måzînlàri bilàn fàîliyat yuritish lîzimligini qàytà-qàytà tà`kidlàb o’tilgàn. Àmir Tåmur qànchàlik qàttiqqo’l, shijîàtkîr hukmdîr bo’lmàsin và o’zi mànsub  bo’lgàn  hukmrîn tàbàqà mànfààtlàrini ko’zlàmàsin, birîq u hàmishà àdîlàt, hàqiqàt yo’lini màhkàm tutib, qînunchilik tîmînlàrigà qàt`iyan riîya qilgàn hîldà siyosàt yurgizishgà, el, ulus mànfààtlàrini himîya qilishgà hàràkàt qilgàn.

Tåmur tuzuklàridà  o’tà  muhim  mulîhàzà màvjud. Àgàr pîdshîh zîlim bo’lib, vàzir  îdil bo’lsà, pîdshîhining  jàbr zulmini to’õtàtish chîrà-tàdbirini ko’ràdi. Låkin  vàzir  zîlim bo’lsà, sàltànàt ishlàri tåz muddàtdà inqirîzgà uchràydi.

Àmir Tåmur mànsàbdîrlàrni îdillik, õîlislik bilàn to’g’ri tànlàshgà e`tibîr bårgan. Uning fikrichà, vàzir to’rt sifàtgà:

1) àsllik và tîzà nàsllilik;

2) àql-fàrîsàtlilik;

3) sipîhu- ràiyat àhvîlidàn õàbàrdîrlik;

4) sàbr chidàmlilik và tinchliksåvàrlik sifàtlàrigà egà bo’lishi zàrur.

Tuzuklàrdà quyidàgi sàtrlàrni o’qiymiz: «Kàmîlàtgà erishgàn vàzir ulkàn dàvlàt muàmmîlàrini tàrtibgà kåltirib, mulkiy và mîliyaviy ishlàrni to’g’rilik bilàn, àsli-nàsli tîzàligini ko’rsàtib àjîyib tàrzdà bàjàràdi. Dushmànlik và jàbr-zulm qilmàydi. Õîh sipîhdàn, õîh ràiyatdàn bo’lsin, hàr kimning nîmini yaõshi so’zlàr bilàn tilgà îlàdi. Birîvdàn yomînlik àõtàrmàydi, àytsàlàr eshitmàydi. Qàysi  vàzir g’iybàt gàplàrni àytsà, uydirmà gàplàrgà qulîq sîlsà, jàbr-zulm qilsà, o’zigà yoqmàgàn kishilàrni yo’qîtish pàyigà tushsà, uni vàzirlikdàn tushirish lîzim».

Tåmur  îddiy  dåhqînlàrning qiyinchiliklàrini to’là tàsàvvur qilàr edi. Màsàlàn tuzuklàrdà shundày fikrlàr màvjud: Hîsil pishib yåtilmàsdàn îldin ràiyatdàn sîliq îlinmàsin. Hîsil yåtilgàch, uch bo’lib îlinsin. Sîliqlàrni qînun àsîsidà và yaõshi so’z bilàn îlsinlàr; kàltàk, àrqîn ishlàtib ishni urish-surishgàchà îlib bîrmàsinlàr, ulàrni bàndi etib, zànjir bilàn kishànlàmàsinlàr.

Sîhibqirîn õàlqning iqtisîdiy àhvîlini ko’tàrish và shu îrqàli qishlîq õo’jàligini rivîjlàntirishgà kàttà àhàmiyat båràdi. Bu õususdà qo’riq và tàshlàndiq yårlàrni o’zlàshtirish hàqidà qilingàn mànà  shu uqtirish hàm e`tibîrgà mîlikdir: «Õàrîb bo’lib yotgàn yårni îbîd qilsà, birinchi yili undàn håch nàrsà îlmàsliklàri, ikkinchi yili ràiyat o’z rîziligi bilàn bårganini îlsinlàr, uchinchi yili esà qînun-qîidàgà muvàfiq õirîj yig’sinlàr».

Tåmur  tuzuklàridà  ràiyat và sàvdî kàrvînlàrini muhîfàzà qilishgà qàràtilgàn tàdbirlàr  hàm  bîr.  Àmr qilinàdiki, yo’llàrgà kuzàtuvchi và sîqchilàr  qo’ysinlàr, yo’l ustidà hàr mànzilgà ràbîtlàr qursinlàr, sîqchilàr yo’llàrni qo’riqlàb, sàvdîgàrlàrni, musîfirlàrni kuzàtib, mîl-mulki và bîshqà nàrsàlàrini mànzildàn-mànzilgà yåtkàzishgà yordàm bårsinlàr.

Tåmur jàmiyatdàgi turli ko’ngilsiz ishlàrni yomîn ko’rgàn và õàlqning õàvfsizligigà  tàhdid  qilàdigànlàr, uning qàdr - qimmàtini tushiràdigàn sàlbiy nàrsàlàr - ichkilikbîzlik, båzîrilik, o’g’rilik và zinî ishlàrni qilishgà qàrshi kuràshgàn. Tuzuklàrdà  shundày  dåyilàdi: «O’g’rilàr õususidà buyurdimki, ulàr qàyårdà bo’lmàsin, qo’lgà îlinsin và qînun qîidà bo’yichà jàzîlànsin. Kimki birîvning  mîlini  zo’rlik bilàn  tîrtib îlsà, màzlumning mîlini zîlimdàn qàytàrib îlib egàsigà tîpshirsinlàr. Àgàr kimdà-kim  tish  sindirsà, ko’zini  ko’r  qilsà, qulîq và  burunni kåssà, shàrîb ichsà,  zinî ishlàr qilsà,  dåvîndàgi shàriàt qîzisi yoki îõdîs  qîzisi  (urfu-îdàt bo’yichà sud qiluvchi)gà îlib bîrib tîpshirsinlàr». Gàdîylik bilàn kun kåchirish hàm jàmiyatning và millàtning îbro’sini to’kàdigàn, qàdr-qimmàtini tushiràdigàn sàlbiy ijtimîiy hîdisà. Tåmur: ulàrni måhnàtgà jàlb qilish zàrur, bîrdiyu måhnàtgà ko’nikmàsà, àvvàlgi îdàtini tàshlàmàsà, ulàr yurtdàn chiqàrib yubîrilsin, dåb àytàdi.

Àmir Tåmur  buyuk  sàrkàrdàlikdàn tàshqàri dàvlàt àrbîbi bo’lgàn. U jàmiyat tàràqqiyoti màzmunini, uning îb`åktiv qînunlàrini và qînunlàrni hàràkàtgà sîlish måõànizmini yaõshi ànglàgàn yurtbîshi hàm edi. Shu bîis hàm Zàhiriddin Muhàmmàd  Bîbur o’zining shàhzîdà Õumîyungà qilgàn vàsiyatnîmàsidà o’g’ligà «Pîdshîhlik  ishlàrini  puõtà qilish uchun hàzràt Àmir Tåmur Sîhibqirînning ishlàrini dîimî ko’z îldingizdà tuting», - dåydi.

Àmir Tåmur shàõsiy hàyotidà hàm, tuzuklàridà hàm uch zàbàrdàst và mo’tàbàr àsîsgà: diyonàt, àdîlàt và qàttiqqo’llik bilàn àmàlgà îshirilgàn siyosàtgà tàyangàn. Uning «Kuch-àdîlàtdàdir» dågàn shiîri hîzirgi mustàqil  O’zbåkistîn siyosàtidà hàm o’z  àksini tîpmîqdà. Dàvlàtni idîrà qilishdà Àmir Tåmur tuzuklàri, uning hàyoti và siyosàti ko’p  jihàtdàn  o’rnàk  và àndozà bo’lmîqdà.  I.À.Kàrimîv “Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch” asarida «Àmir Tåmur tuzuklàrini o’qisàm, õuddi  bugungi zàmînning  kàttà-kàttà muàmmîlàrigà  jàvîb tîpgàndåk bo’làmàn», -dågàn edi.

1996-yil Àmir Tåmur yili bo’ldi. YUNÅSKÎ tàvsiyasi bilàn o’tkàzilgàn Sîhibqirînning 660 yilligigà bàg’ishlàngàn õàlqàrî và  mintàqàviy ànjumànlàrdà, tàdbirlàrdà hàm tuzuklàrining bugungi kundàgi muhim àhàmiyati qàytà-qàytà tà`kidlàndi.

1998-yil iyundà tàriõchi îlimlàr bilàn bo’lib o’tgàn uchràshuvdà Islîm Kàrimîv  Tåmur  tuzuklàri màzmunini tàhlil etib: «Bu àsàr dàvlàt, sàltànàt, jàmiyat bîshqàruvigà îid mumtîz àsàr», - dåb yuksàk bàhî bårdi.

Shundày qilib, dàvlàtni îqilînà và îdilînà bîshqàrish sàn`àti bàyon etilgàn  Àmir Tåmurning bu àsàri bugungi kundà hàm yuksàk màzmuni, dîlzàrbligi và mîhiyatini yo’qîtgàn emàs, àksinchà, u bizgà ko’p jihàtdàn måzîn bo’lmîqdà.

Yurtbîshimiz  I.À.Kàrimîv «Bizning tàriõimizdà Àmir Tåmurdày  ulug’ siymî bîr ekàn, uning qîldirgàn mårîsi, pàndu-o’gitlàri bugungi hàyotimizgà hàmîhàng ekàn, îldimizdà turgàn bugungi muàmmîlàrni yåchishdà bizgà qo’l kålàyotgàn ekàn, biz  bu merîsni o’rgànmàsdàn, tà`riflàmàsdàn, tàrg’ibît qilmàsdàn hàqqimiz yo’q», - dåydi.

Dåmàk Àmir Tåmur tuzuklàri, uning bîy hàyotiy tàjribàsi bugungi àvlîdlàr uchun kàttà qàdriyat, buyuk mårîs và shu bîis u õàlqimizgà båqiyos sàfàrbàrlik ruhini bàõsh etmîqdà, yangi yutuqlàrgà ilhîmlàntirmîqdà.

 

Àdàbiyotlàr

 

1.     I.A.Karimov. Istiqlol va  ma'naviyat. T., O'zbekiston, 1994. 

2.     I.À.Kàrimîv. Àmir Tåmur fàõrimiz, g’ururimiz 5-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1997.

3.     I.A.Karimov. Yuksak ma'naviyat yengilmas kuch. T., Ma'naviyat. 2008.

4.     I.A.Karimov. O’zbekiston mustaqillikka  erishish ostonasida.T.2011. 

5.     Tåmur tuzuklàri. -T.: G’.G’ulîm, 1991.

6.     O’zbåkistîn Råspublikàsi kînstitusiyasi. -T.: O’zbåkistîn, 2006.

7.     Àhmådîv B. Sîõibqirîn Tåmur (hàyoti và ijtimîiy, siyosiy fàîliyati). -T., 1996.

8.     Ibn Àràbshîh.  Àmir Tåmur tàriõi, 2-jildlik. -T.: Måhnàt, 1992.

9.     Àbdunàbiåv À.G. O’zbåkistîn tàriõidàn làvhàlàri II qism (Tåmur tuzuklàri và hîzirgi zàmîn). -T.: TÀTU, 2000.

10.           Q.Usmonov. O’zbekiston tarixi darslik. T. 2006.

 

 

O’zingizni sinàb ko’ring

1.     Insîniyat hàyotidà qînun - qîidàlàr qàchîndàn pàydî bo’lgàn?

2.     «Tåmur tuzuklàri» nimà sàbàbdàn ko’p tillàrgà tàrjimà qilindi?

3.     «Tåmur tuzuklàri» nåchà qismdàn ibîràt?

4.     Àmir Tåmur dàvridà dàvlàt bîshqàruvi qàndày edi?

5.     Dàvlàtni bîshqàrishdà qàndày qîidàlàrgà àmàl qilingàn?

6.     Hàrbiy sîhàdà qàndày islîhîtlàr o’tkàzilgàn?

7.     Tåmur tuzuklàridà vàzirlàrning dàvlàt bîshqàruvidàgi o’rni qàndày?

8.     Tåmur tuzuklàridà dåhqînlàrgà qàndày yångilliklàr bårilgàn?

9.     Àmir Tåmur shàõsiy hàyotidà qàndày tàmîyillàrgà tàyangàn?

10.           «Tåmur tuzuklàri»ning  hîzirgi  zàmîndàgi  àhàmiyati  nimàdà?

 

 
Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

1.     Quyidàgi qàysi to’plàmlàrdà qînun-qîidàlàr ifîdàlànmàgàn?

À. Õàmmurîppi qînunlàri.

B. Àvåstî.

V. Tåmur tuzuklàri.

G.  Zàfàrnîmà.

D. Yasî qînunlàri.

 

2.     Tåmur tuzuklàri  nåchà qismdàn ibîràt và qàndày ifîdàlànàdi?

À. Ikki qismdàn: Sîõibqirînning hàyoti và siyosiy  fàîliyati.Tåmurning vîrislàrigà qàràtà àytgàn vàsiyatlàri.

B. Bir qismdàn: Hàrbiy qo’shin tuzilmàsi.

V. Bir qismdàn: Vàzirliklàr vàzifàsi.

G. Ikki qismdàn: Hàrbiy qo’shin tuzilmàsi và vàzirliklàr vàzifàlàri.

 

3.     «Tuzuk» so’zining lug’àviy mà`nîsi qàndày?

À. Qàt`iy qînunlàr.

B. Kînstitusiya.

V. Tàrtib, intizîm.

G. Qînunlàr to’plàmi.

D. To’g’ri jàvîb yo’q.

 

4.     Quyidàgi qàysi shàõàrdà YUNÅSKÎ tàshàbbusi bilàn Àmir Tåmurning 660 yilligigà bàg’ishlàngàn yubilåy tàntànàlàri bo’lib o’tdi?

À. Lîndîndà.                             

B. Istàmbuldà.         

V. Jånåvàdà.            

G. Pàrijdà.

D. Bårlindà.

 

5.     Àmir Tåmur shàxsiy hàyotidà và tuzuklàridà qàndày siyosàtgà tàyangàn?

À. Diyonàt, àdîlàt và qàttiqqo’llik.

B. Àdîlàt và qilich.

V. Hàrbiy yurishlàrgà.

G. Qàttiqqo’llik.

D. Tàshqi siyosàt.

 

6. Temuriylar davrida mutassil lavozimidagi kishi qanday yumush bilan shug’ullangan?

A. vaqf mulkini taqsimlash.

B. hukmdorning shaxsiy topshirig’ini bajarish.

V. soliq undirish.

G. shikoyatlarni ko’rib chiqish.

D. to’g’ri javob yoq.

 

7. Amir Temur  vorislaridan qaysi biri Angliya qiroli Genrix IV bilan diplomatik aloqalarni faol  olib borgan.

A.Xalil Sulton

B.Mironshox Mirzo

V.Shohrux Mirzo

G.Mirzo Ulug’bek

D. to’g’ri javob yo’q.

 

8. A.Temur saltanatida ijroiy xukumatni  kim boshqargan?

A.amir

B.xon

V.devonbegi

G.shayxul rais

D. mutassil

 

9.Qo'shinni yetti  qismga bo’lib joylashtirish tartibini birinchi bo’lib Amir Temur joriy qilganligi  haqida kim yozib qoldirgan?

A.Ali Yozdiy

B.A.Yu.Yakubovskiy

V.Ibn Dilkushoda

G.Ibn Abrorshox

D. Klavixo

 

10. Amir Temur tug’ilgan Xo’jailg’or qishlog’i hozirda qaysi tumanda joylashgan?

A. Yakkabog’

B. Qarshi

V. Kitob

G. Shaxrisabz

D. V va G javoblari to’g’ri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7 MAVZU: Turkiston jadidlari ilgari surgan g'oyalar, ma'rifiy qarashlar va ularning mazmun-mohiyati

 

REJA

1.      Jadidchilik harakatining  yuzaga kelishi.

2.      Jadidlarning  o'lka  xalqlari  orasida  olib borgan  madaniy - ma'rifiy   

         faoliyati.

3.      Jadidchilik  harakatining  atoqli  vakillari.  

 

Jamiyatimizda ma'naviy-axloqiy asoslar va ijtimoiy-insoniy qadriyatlar tiklanayotgan bir vaqtda yaqin o’tmishimizning  g’oyatda o’ziga xos madaniy-ma'rifiy tajribalariga  nazar tashlash, ularni har tomonlama o’rganish kelajak avlodlarning xato qilmay yashashlari uchun xizmat qiladi. Asrimiz boshlaridan to Sovet hokimiyatigacha bo’lgan bir davrda mamlakatimizda Yevropa yangi madaniyatini o’rganish, yangi usuldagi maktablar ochish, gazeta - jurnallar nashr  etish, teatr va san'at ishlarini yo’lga qo`yish uchun harakatlar avj oldi. Asr boshidagi madaniy-ijtimoiy harakatda chetdan kelgan gazeta va jurnallarning umuman vaqtli nashriyotning  roli  benihoya  ulkan bo’lgan. Shuningdek, Turkistonda chiqadigan turli gazeta va jurnallarning ham mamlakatni davlat va jaholatdan uyg’otishda xizmati bebahodir.

         XIX asrning oxirida Turkiston madaniy hayotida qator o’zgarishlar sodir bo’ldi. O’rta Osiyoning Rossiya tomonidan bosib olinishi natijasida hukmron millat o’z madaniyat va turmush tarzini singdirishga intilsa-da, mahalliy ma'rifatparvarlar o’z faoliyatlarini jadallik bilan rivojlantirib, millatga ziyo tarqatishga muvaffaq  bo’ldilar.

        Jamiyat taraqqiyotining quyi bosqichidan yuqoriroq bosqichiga o’tish uchun shart-sharoitlar yetilgan paytda turli ijtimoiy harakatlar avj olib ketadi. Natijada ijtimoiy inqiloblar yoki islohotlar amalga oshadi. XX asr boshlarida Turkiston o`lkasida  paydo  bo`lgan  jadidchilik  yoki ma'rifatchilik harakati ham ana shu tarzda  yetilib,  tarix  maydoniga chiqqan ma'rifatparvarona islohotchilik hokimlaridan biri edi.

        Ma'lumki, iqtisodiyotning barqaror o’sishini  ta'minlash uchun xalq ma'naviy madaniyatining  o’zi  yetarli  emas, buning  uchun uning moddiy madaniyat darajasini ham ko’tarish zarur bo’ladi. Bunday holda, ma'rifatning bir yo’nalishi bo’lgan xalq ta'limini isloh qilish ehtiyoji birinchi o`ringa chiqib qoladi. Chor Rossiyasi Turkistonni istilo qilganidan keyin mahalliy ilg`or ziyolilar, ma'rifatparvarlar  o`lka  iqtisodiy  jihatdan  Yevropadan,  jumladan Rossiya davlatidan ancha orqada qolib ketganligini chuqur his qildilar. Bu muammoning yechimini, chorizm  ma’murlari  zimdan  yuritgan  siyosatdan farqli o`laroq, qadimdan mavjud  bo’lgan  va  chuqur  sharqona ma'naviy ta'lim-tarbiyaga asoslangan mahalliy maktablardagi ta'lim-tarbiya jarayoniga Yevropaning texnik madaniyati kelishida, Turkistonni iqtisodiy jihatdan rivojlangan ilg’or davlatlar qatoriga olib chiqishda, deb bildilar.

         Jadid maktabiga Rossiyada  birinchilardan  bo’lib 1884 -yilda turkiy tilda yangi usuldagi musulmon maktabi ochgan, Bog’chasaroyda chiqadigan “Tarjumon” ro’znomasining muharriri, “Jadidchilikning ma'naviy otasi”  Mirzo Ismoilbey  Gapirali asos  soldi. Ana shuning  samarasi sifatida 1893- yili Samarqandda dastlabki jadid maktabi paydo bo’ldi. Shundan so’ng bunday maktablar soni ko`paya bordi. Jumladan, 1898- yili Yettisuv viloyatining Tuqmoq qishlog’ida, Prejeval'sk shahrida va boshqa  joylarda yangi usuldagi o’quv dargohlari ochildi.

           Turkiston hududidagi yangi usul maktablari asosan to’rt yillik boshlang’ich ta'limga asoslangan edi. Faqat oktabr inqilobi arafasidagina Toshkent, Qo’qon, Samarqand kabi yirik shaharlarda 6-7 yillik yuqori sinflar ham paydo bo’ladi.

         Yangi usul maktablarini keng tartib qilish ulardagi ta'lim-tarbiya natijalarini omma o’rtasida namoyish etish maqsadida imtihon olish marosimlari tantanali vaziyatda o’tkazilgan.

          Turkistondagi bu maktablar mahalliy aholi tomonidan yaxshi qabul qilingan. Shu bois ulardagi islohotlar boshqa maktablarga ham tarqalib, jadid maktablari ko’paya boshladi. Bu maktablarda milliy uyg’onish belgilari borligidan xavotirga tusha  boshlagan  Chor  Rossiyasi ma'murlari jadid maktablari faoliyatini cheklashga hamda ularning tashabbuskorlarini ta’qib ostiga olishga intilganlar.

          O’sha  kezlarda  pedagoglar  tayyorlash bilan shug’ullanadigan mahalliy va chet ellik ma'rifatparvar homiylar tomonidan ochilgan o’quv-o’qitish muassasalari ancha ko’payib, keng faoliyat ko’rsata boshladi. Bu esa, o’z  navbatida, Turkistondagi ma'rifatning rivojlanishiga, xalqning ko’zi ochilishiga katta turtki bo’ldi.

          Ko’p o’tmay, asta-sekinlik bilan har  joyning  o’z darsliklari paydo bo’la bordi. Xususan, Turkistonda “Ustozi avval” (Saidrasul Aziziy, 1901), “Adibi avval” (Munavvar qori, 1907), “Birinchi muallim”  (Abdulla Avloniy, 1910) kabi darsliklar maydonga keldi. ”Ustozi avval”  inqilobga qadar 17 marta qayta nashr etilgan.

            Ismoilbey kashf etgan yangi maktab-maorif tamoyili jadidchilikning tamal toshlaridan edi. Lekin gap shundaki, masala birgina maktab bilan cheklanmasdi. Taraqqiyparvarlar g’oyasi chor Rossiyasidagi musulmonlar ma'naviy olamining barcha jihatlari - madrasani ham, matbuotni ham, ilm-fan va san'atni ham o’z ichiga olar va eng muhimi, bularning hammasini turkumga nechog’lik  daxldorligini, zamonga xizmat qila olishini asosiy mezon deb bilar edilar. Shu harakatlarning mahsuli sifatida yangi usul maktablarini bitirib chiqqan akademiklardan Qori-Niyoziy, Tesha Zohidov, Muhammadjon Urazboev, jamoat arbobidan Faxriddin Shamsutdinov va boshqalarni misol keltirish mumkin. Bunday maktablarni bitirgan jahon tan olgan olim,  shoir,  davlat arboblari, xalqimiz madaniyatiga, ma'rifatiga, ilm-fan rivojiga o’zlarining munosib hissalarini qo`shib keldilar.

             XX asr boshlaridan 1917 - oktyabr inqilobigacha  bo’lgan  davrda Turkistonda ko’plab gazeta va jurnallar chiqa boshlagan, ammo ularni  ko’p o’tmay, chor  hukumati yoptirib tashlar yoki iqtisodiy qiyinchilik tufayli chiqmay qolar edi. Shular  jumlasiga 1906- yilda chiqqan Ismoil Obidiy muharrirligidagi “Taraqqiyot” gazetasini o’sha yili chiqqan “Xurshid” gasetasini, 1907-1908- yillarda Munavvarqori muharrirligida chop etilgan “Shuhrat” gazetasini kiritish mumkin. Shu yillari tadbirkor Saidazimboy sharofati bilan  “Tujjor”  gazetasi ham nashr etila boshlagan. Keyingi yillarda esa “Osiyo”, “Samarqand”, “Sadoi Turkiston”, ”Sadoi Farg’ona”, “Najot”  singari  o’nlab gazeta va  “Oyna”, “Kengash”, “Islom”  kabi jurnallar chop etilgan.

              O’sha davrlarda chiqib turgan matbuot, jumladan “Sadoi Turkiston” millatning yuzaga chiqishida milliy matbuotga katta ahamiyat beradi. “Yoshlarimizga milliy ruh va madaniy tarbiya bermoq yolg’iz milliy matbuot ta'siri ilagina hosil bo’la olur”, -  deb yozadi gazetada yuqorida ko’rsatilgan maqolada.

             Ma'rifatparvarlar milliy matbuot va yangi usuldagi maktab yaratishga qaratilgan  g’oyalarini, o’z  ezgu maqsadlarini o’sha davrlarda chiqadigan gazeta va jurnallarning har bir sonida muntazam yoritib turdilar.

             “Sadoi Turkiston” ning muharrirlaridan biri, otashin fikrli shoir Abdulla Avloniy gazetani  ham, uning o’quvchilarini ham birinchi sonda shunday deb qutlagan edi:

Ma'rifatparvarlar maishiy turmushga chuqurroq nazar solib, uni qadamba-qadam isloh qilish harakatiga tushdilar. Maishiy turmushni o’zgartirish - asosan xalqning ko’tarilishiga yo’l bermay, uning oyog’ida eski kishan bo’lib yotgan ko’hna urf-odatlarning ayrim eng xarakterli ko’rinishlariga qarshi kurash boshladilar. Ma'rifatparvarlar yangi usuldagi maktablar ochish bilangina ko’p narsaga erishib bo’lmasligini tushunar, shuning uchun ham, islohotlar doirasini kengroq olishga va ayniqsa maishiy turmush ichiga chuqur kirishga bel bog’lagan edilar.

           1913 yilda Munavvar qori Ubaydullaxo’ja Asadullaxo’jayev, Abdulla Avloniy, Ilhomjon Inog’omov, Qobilbek Norbekov, Tulagan Xujamerov (Tavallo), Muhammad Poshshoxo’jaev, Toshpo’lat Norbo’tabekov va Nizomiddin Xo’jayevlar bilan birgalikda “Turon” jamiyatini tashkil qildi.

           1914 yil fevralda Toshkentdagi Kolizey teatri binosida, taniqli tatar rejissori, o’zbek spektakllarini sahnalashtirgan san'atkor Zoki Boyazidskiy-Valeevning so’zi bilan aytganda, “Milliy dramaturgiya, milliy til, milliy artistlar bilan tayyorlangan” o’zbek milliy teatrining birinchi mavsumi rasmiy ochildi. Mavsum Mahmudxo’ja Behbudiyning “Padarkush” pyesasi bilan boshlandi.

 

Mahmudxo’ja Behbudiy (1875-1918)

       Buyuk ma'rifatparvar adib, alloma va jamoat arbobi Mahmudxo’ja Behbudiy 1875 yili Samarqand shahrida muftiy oilasida dunyoga keldi. Ziyolilar oilasidagi muhit undagi adabiyotga, siyosatga, ma'rifatga bo’lgan qiziqishning tezrok ro’yobga chiqishiga asos bo’ldi. Uning otasi islom huquqshunosligi bo’yicha  yirik mutaxassis bo’lib, bu borada ko’plab kitob va risolalar yaratgan edi. Bu o’z navbatida Mahmudxo’jaga ijobiy ta'sir qiladi. Keyinchalik bu haqida u o’z maqolalaridan birida otasi ta'lim bergan “Hidoya” (Islom huquqiga sharhlar) asari uning taqdirida muhim rol o’ynaganini aytib o’tadi. U Makkaga borish maqsadida arab tilini o’rganishga kirishib, islom tarixi va nazariyasi bilan shug’ullana boshlaydi.

      1912-1913 yillarda Bexbudiy Samarqandda “Samarqand”gazetasi, “Oyna” jurnali chiqishida jonbozlik ko’rsatadi. U 1914 yilda Turkiya, Misrga borib, u yerdan muhim kitoblar, o’quv qo’llanmalari keltiradi, yangi usuldagi maktab dasturi ustida ishlashga kirishadi. Biroq u turli to’siklarga uchrab, mutaassiblar tomonidan “jadidchilik” rahnamosi dahriy deb e'lon qilinadi. Shunga qaramay, u Mirzo Ismoilbey Gaspiralining ma'rifatchilik borasidagi ta’limotini qo’llab-quvvatlab, o’z o’lkasida ham shunday ishlarni amalga oshirishga kirishadi. Natijada, ko’p o’tmay ma'rifatparvar sifatida o’z xalqi hurmat-e'zoziga sazovor bo’ladi. Behbudiy o’zbek va tojik tillarida ikki yuzdan ortiq maqola va asarlar yaratgan. Jumladan, “Muntaxabi umumiy jug’rofiya” (“Qisqacha umumiy jug’rofiya”, 1903), “Kitob ul-atfol” (“Bolalar  uchun kitob”,  1904), “Muxtasari tarixi islom” (“Islom qisqacha tarixi”,  1904), “Amaliyoti islom” (1905), “Rossiyaning qisqacha geografiyasi”  (1908), kabi darsliklar va kitoblar yozgan.

      U  Buxorodagi inqilobiy kuchlarga xayrixohlikda ayblanib, Said Olimxon tomonidan 1918 -yilda Qarshida qatl qilinadi. Qarshi shahri 20-30- yillarda Behbudiy nomi bilan atalib kelinadi.

 

Munavvarqori Abdurashidxonov (1878-1931)

     Munavvarqori 1878- yilda Toshkent shahrining markaziy dahasi - Shayx Xovand Tohurning Darxon mahallasida mudarris Abdurashidxon va Xosiyat otin oilasida dunyoga keldi. Barcha oila a'zolari o’qimishli, ziyoli kishilar bo’lib, birlari maktabdor domla bo’lsa, ikkinchilari ruhoniy edilar. Munavvar qori ham avval Toshkentda, so’ng esa Buxoroda ta'lim oladi.

     XX asr boshlaridagi ijtimoiy-siyosiy muhit, ayniqsa Ismoilbey Gaspiralining islohotchilik g’oyalari uning otashin ma'rifatparvar, maorif va ilm-fan fidokori, xalq  yo’lboshchisi, ijtimoiy-siyosiy harakat sardori va demokrat bo’lib yetishishiga turtki bo’ldi.

     Munavvarqori 1901-1904 yillarda qrimlik do’sti Raim Kishod yordamida Toshkentda yangi usul maktabini ochadi. U maktabni avval o’z hovlisida, keyin boshqa joylarda ochishga harakat qilgan.

           Munavvarqori pedagogik faoliyat bilan kifoya qilmay, ilmiy-pedagogik va badiiy asarlar ham yozgan. U “Adibi avval”, “Adibi soniy”, “Yer yuzi” (“Jugrofiya”), “Xafoyiji diniy” kitoblarni (1907) nashr ettirgan. 1914 yilda Salim Ismoil Ulviyning Qur'on qiroati bo’yicha saboq beruvchi “Tajvid”ini o’zbekchaga tarjima qilib, Orenburgda nashr ettirgan. “Sadoi Turkiston” jaridasida bosilgan Kamiy, Xislat, Sufiyzoda, Hamza kabi shoirlarning she'rlarini to’plab “Sabzavor” nomi bilan chop ettirgan. U hamfikrdoshlar bilan 1909 yilda toshkentlik bir boyning raisligida “Jamiyat xayriya” tashkil etadi.

      Munavvarqori milliy matbuot tamal toshini kuygan jurnalistlardan biridir. U 1906- yilda “Xurshid” gazetasini nashr etib, o’zi muharrirlik qiladi. Keyinroq u “Sadoi Turkiston”, “Najot”, “Kengash”, “Xurriyat”, “Osiyo”, “Turon”, va boshqa gazeta-jurnallarda bosh va bo’lim muharrirlari bo’lib ishladi. Shuningdek, 1913 yildan ish boshlagan “Turon” truppasining  tashkilotchilaridan biridir.

              1931 yil 25- aprelda SSJI Maxsus Davlat Siyosiy boshqarmasining sudlov kollegiyasi Munavvarqori Abdurashidxonovni otib o’ldirish haqida hukm chiqardi. U o’sha yilning iyun oylarida Rossiya qamoqxonalarining birida qatl qilingan, degan fikr bor.

Abdulla Avloniy (1878 - 1934)

       Atoqli ma'rifatparvar, iste'dodli shoir, mashhur tarbiyachi Abdulla Avloniy Toshkentda 1878- yili kosib oilasida dunyoga kelgan. U eski maktabda ta'lim oldi.                       

       Madrasani bitirib, maktabdorlik bilan shug’ullandi. Uqish va o’qish usuliga isloh kiritib, yangi usuldagi maktab tashkil etgan yosh pedagog-o’qituvchilarga zamonaviy bilimlar berish, sharq va g’arb tillarini o’rgatish kabi muhim ta'lim-tarbiyaviy ishlarni amalga oshiradi.

       Abdulla Avloniy maktablar uchun «Birinchi muallim», «Ikkinchi muallim», «Tarix», «Turkiy guliston va ahloq» kabi zamonasi uchun ilg’or bo’lgan darsliklarni yozib, 1895- yillardan ijodiy faoliyatini boshladi. Shoir o’z she'rlarida zamonasidagi qoloqlikni, johillikni tanqid qilar va kishilarni bilimga, ma'rifatga chaqirar edi.

       Abdulla Avloniy 1917 yilgacha mahalliy xalq vakillaridan yetishib chiqqan yirik jurnalist sifatida Toshkentda «Shuhrat», «Osiyo» kabi gazetalar tashkil etadi. U «Advokatlik osonmi ?», «Ikki Muhabbat», «To’y» kabi dramatik asarlarida jaholat, bid'at, bilimsizlikning fojiali oqibatlarini, qo’pol va yaramas urf-odatlarni fosh etadi.

        Abdulla Avloniy «Turon» truppasining tashkilotchilaridan biridir. Truppada u o’z asarlari va qardosh xalqlar tillaridan tarjima qilingan qator dramalarni sahnalashtirdi.

        Avloniy o’zbek xalqi maorifi, madaniyati, ma'rifati bilan bir qatorda qo’shni afg’on xalqi ijtimoiy-siyosiy hayotida ham 20-yillarda muhim rol o’ynagan. U ma'lum muddat Afgoniston xalq maorifi vaziri, so’ng Sho’rolar Ittifoqining Afg’onistondagi konsuli (elchisi) vazifalarida xizmat qilgan.

        Abdulla Avloniy 20-30-yillarda respublikamiz gazeta va jurnallarida qator maqolalari bilan faol ishtirok etadi. U O’rta Osiyo Davlat universitetida dars berish bilan birga, qator adabiyot darsliklarning muallifi bo’lgan. U 1934- yili 56 yoshida vafot etadi.

Abdurauf Fitrat (1886-1938)

        Abdurauf  Fitrat 1886 yilda Buxoroda ziyoli oilasida tug’ilgan bo’lib, Buxoro, Istambul madrasalari va dorilfununlarida o’qiydi. U arab, fors, turk, tillarini mukammal bilganligi tufayli Sharqning buyuk allomalari ijodini yaxshi o’zlashtiradi.

        Adibning otasi savdogarchilik bilan shug’ullangan bo’lib, 1918 -yilgacha Qashqarda turib qoladi. U, asosan, onasi Mustafo bibi (Bibijon) tarbiyasida bo’lib, undan Navoiy, Uvaysiy, Zebunniso, Bedil, Fizuliy kabi ulkan shoirlar g’azallarini o’rgangan.

       Fitratning ma'rifatchilik faoliyati Turkistonda inqilobiy harakatlar kuchaygan, «Sharq uyg’ongan» davrlarga tug’ri keladi. Shu bois u ham o’z safdoshlari kabi, avvalo asarlarida ma'rifatparvarlik g'oyalarini ilgari suradi.

        Fitrat ayni chog’da olim, ulkan pedagog, xalq maorifi tashkilotchisi sifatida ham faol ishladi. 1921-1923 yillarda u Respublika Maorif xalq noziri bo’lib xizmat qildi. 1923-1924 yillar orasida Moskvadagi sharq tillari institutida, so’ng Peterburg dorilfununida ma'ruza o’qidi.

       «O’zbek tili» darsligi, «O’zbek tili sarfi» (grammatikasi) kitoblari esa 1925-1930-yillarda besh marta chop etildi. O’zbek olimlari orasida birinchilardan bo’lib professor unvoniga sazovor bo’lgan.

           Fitrat 1938 -yil 4- oktabrda qatl etildi.

  1991-yil 25-sentabrda Abdurauf Fitratga o’zbek dramaturgiyasini rivojlantirishdagi, realistik adabiy tanqidchilik hamda adabiyotshunoslik maktabiga asos solishdagi xizmatlari uchun Alisher Navoiy nomidagi Respublika davlat mukofoti berildi. 1996 yilda 110 yillik yubileyi o’tkazildi.

   

Cho’lpon (Abdulhamid Sulaymon o’g’li) (1897-1938)

        O’zbek ma'rifatchilaridan Abdulhamid Sulaymon o’g’li Yunusov – Cho’lpon 1897-yilda Andijonning «Qatorterak» mahallasida, ziyoli oilada dunyoga kelgan.

      Cho’lpon avval eski maktabda, so’ngra Andijon va Toshkentdagi obro’li maktablarda taxsil olib, arab, turk, fors tillarini mukammal o’zlashtiradi.

        Cho’lponning ijodi 1913-1914 yillardan boshlangan bo’lib, u avval «Qalandar», «Mirzaqalandar», va nihoyat, Cho’lpon (Tong yulduzi) taxallusi bilan ijod qila boshladi. U ham shoir, ham nosir, ham dramaturg sifatida o’z xalqi ma'naviyatiga salmoqli hissa qo’shdi. Uning dastlabki asarlari «Sadoi Turkiston», «Sadoi Farg’ona» kabi mahalliy ro’znomalarda, shuningdek, Orenburgda chiqadigan «Sho’ro» nomli jurnalda ham nashr etiladi. Xususan, Cho’lponning «Qizil Bayroq», «Turkiston» hamda «Buxoro axbori» kabi gazetalardagi faoliyati uning ijodiy shakllanishida mahorat maktabi bo’lib xizmat etdi.

        1914-1917 yillarda «Bahor ovullari», «O’sh», «Vatanimiz Turkistonda temir yo’llar» kabi asarlarida madaniyat va ma'rifat targ’ibotchisi sifatida maydonga chiqdi. 1917-yilda «Turkiston muxtoriyati» tashkil bo’lishi munosabati bilan «Ollohu akbar» nomli she'rini bitdi va u madhiya sifatida qo’llangan. 1920-1924 yillarda hayotda sodir bo’layotgan hush va nohush o’zgarishlarni qalamga oldi.

         Cho’lpon dramaturg sifatida ham salmoqli ijod qilgan. Uning «Xalil farang», «Cho’rining isyoni» kabi kichik pyesalari, «O’rtoq Qarshiboyev», «Mushtumzo’r» kabi yetuk dramalari ham ko’p vaqt sahnadan tushmagan. Shuningdek, Cho’lpon mohir tarjimon sifatida M. Gorkiyning «Ona», A.S. Pushkinning «Dubrovskiy» qissasi va «Boris Godunov» kabi pesalari hamda V. Shekspirning «Hamlet»  ini o’zbekchaga o’girgan.

         Cho’lpon 1937-yilning 14-iyulida qamoqqa olinib, 1938- yilning 4-oktabrida otib tashlangan.

         1991- yilda birinchi bor «Yana oldim so’zimni» nomi bilan she'riy asarlari to’plam holida nashr etildi. Keyingi bir jildlik kitobidan uning tarjimai xoli, «Kecha va kunduz» romani o’rin olgan.

         Hozirgi kunda Cho’lpon nomiga nashriyot, ko’cha, mahalla, kutubxona va maktablar qo’yilgan. Unga 1991-yil 25-sentabrda «Yana oldim so’zimni» kitobi uchun Alisher Navoiy nomidagi O’zbekiston Respublikasi Davlat mukofoti berildi.

 

*      *     *

Yuqoridagilardan kelib chiqib shuni ta'kidlash joizki, oktabr inqilobidan keyingi dastlabki kunlardanoq Mahmudxo’ja Behbudiy, Munavvarqori Abdurashidxonov, Abdulla Avloniy, Abdurauf Fitrat, Abdulhamid Cho’lpon va boshqa ko’plab atoqli jadidlar oktabr inqilobiga qanday munosabatda ekanliklaridan qat’iy nazar, madaniyat va maorif sohasidagi samarali faoliyatlarini davom ettirganlar.

20-yillarning birinchi yarmida ma'rifatparvarlar o’nlab yangi maktablar ochadilar, bu maktablar uchun turli-tuman qo’llanmalar va darsliklar yaratdilar, nashriyotlar tashkil etadilar. Shu bilan birga turli gazeta va jurnallar chiqarib, elga ziyo ulashadilar. Bu bilan qanoatlanmay, teatr san'atini rivojlantirish borasida jonbozlik ko’rsatib, turli-tuman ma'rifiy-madaniy to’garaklar uyishtiradilar. Albatta, ziyolilarning bunday faoliyati bolsheviklarning rag’batiga mutlaqo sazovor bo’lgan emas, aksincha ular jadidlarning har bir qalamini sinchiklab kuzatishgan, to’garaklar va jamiyatlar ishini ta'qib ostiga olishgan, nashr ishlari ustida qattiq nazorat o’rnatishgan. Abdurauf Fitrat «Chig’atoy gurungi» ning ayrim majlislari qurolli qizil gvardiyachilarning nazorati ostida o’tganini yozadi. Yoxud Ahmad Zaki Validiy xotiralarida 20-yillarning boshida ziyolilar ustidan qattiq nazorat o’rnatilgani vajidan Buxoroda Cho’lpon bilan uchrasha olmaganligini eslaydi. Ammo bunday ta'qib va tazyiqlar ma'rifatparvarlarning faoliyatidan to’xtata olmaydi. Ular matonat bilan ishlarini davom ettirib, 20-yillardayoq maorif va madaniyat sohasida salmoqli yutuqlarga erishganlar. Bu harakatlar natijasida mazmunan yangilangan, umumiy sonli qadriyatlarni tarannum etuvchi, ayniqsa, erk va ozodlik, adolat va vijdoniylik g’oyalarini olg’a suruvchi ma'rifatchilikning yangi yo’nalishini vujudga keltirdilar. Ular 1917-1918-yillarda «Turkiston muxtoriyati»ning tashkilotchilari sifatida siyosiy maydonda faol harakat qildilar. Ammo 20-yillar so’ngida amalga oshirilgan mafkura sohasidagi keskin kurash, proletar adabiyotning gegemonlik uchun kurashi, noproletar yozuvchilarga, ma'rifatparvarlarga nisbatan qo’llanilgan qatog’onlik jadid ma'rifatchilikning bemalol rivoji uchun imkoniyat qoldirmadi. Shunga qaramay, ma'rifatparvarlarning mashshaqatli kurashlari, orzu-istaklari, umidlari bekor ketgani yo’q. Bizning mustaqillikka chiqishimizga ularning ruhlari madadkor bo’ldi.

        

Adabiyotlar:

1.      I.A.Karimov. Istiqlol va  ma'naviyat. T., O'zbekiston, 1994. 

2.      I.A.Karimov. Yuksak ma'naviyat yengilmas kuch. T., Ma'naviyat. 2008.

3.      B.Qosimov. Ismoilbek Gaspirali. T., 1992.

4.      A. Aliev. Maxmudxo'ja Bexbudiy. T., Yozuvchi, 1994.  

5.      Jadidchilik: Islohot, yangilanish, mustaqillik va  taraqqiyot  uchun kurash.  T., Universitet, 1999. 22 - 45 betlar.

6.    Ä. Alimov,  Rashidova, M.Behbudiy va uning tarixiy taffakuri. T. Akademiya. 1999.

7.      O'zbekistonning yangi tarixi. Birinchi kitob. Turkiston  chor Rossiyasi  mustamlakachiligi  davrida. T., Sharq, 2000. 215-334 betlar.   

8.      R.X.Murtazaeva. O'zbekiston tarixi  darsligi. T., 2003. 360-380 betlar.

9.      Shamsitdinov. Istiqlol yo’lida shaxid ketganlar. T., 2001. Sharq.   

10.    Q.Usmonov va boshqalar. O’zbekiston tarixi. Darslik iqtisod – moliya. T.,  

          2006. 243 – 248.

O'zingizni sinab ko'ring.

1.      Jadidlar  harakati  nima  va u Turkistonda  qachon boshlangan?

2.      Kimlar  Turkistonda jadidlar  harakatiga  rahnamolik qildilar?

3.      Mahmudxo'ja Behbudiy faoliyati haqida  nimalarni bilasiz?

4.      Munavvarqori Abdurashidxonov faoliyati haqida nimalarni  bilasiz?

5.      Jadidlar  qanday gazeta  va jurnallarni  nashr etganlar?

6.      Turkiston xalqlarining asriy orzusi nima edi?

7.      1917-yil fevral to’ntarilishidan sî’ng Turkistonda  qanday o'zgarishlar yuzaga keldi?

8.      Yangi tarixiy sharoitda Turkiston jadidlari oldida qanday dolzarb vazifalar turadi?

9.      Jadidlarning o’lka xalqlari orasida olib boðgan madaniy – ma’rifiy faoliyati?

10.    Jadidchilik harakatining yuzaga kelishi………

 

Òestlar

1. “Jadid”  so’zining ma’nosi nima?

A. Yangi.

B.Ma’rifat.

V.Ozodlik.

G. Tovushli usul.

D. Hurlik.

2.1851-1914 yillarda yashagan jaded ziyolisini aniqlang.

A.Ahmad Donish

B. M.Båhbudiy.

V. A.Fitrat.

G. I.Gaspirali.

D. U.Xo’jaev

3.Jadidchilik harakatining yuzaga kålishning sabablarini aniqlang.

 A.  Chor Rossiyasining Turkistondagi mustamlakachilik siyosati.

 B. O‘z  iqtisodiy, siyosiy va madaniy taraqqiyotga yo‘l ochish zarurati.

 V. Sotsialistik g‘oyalar targ‘ibotning kuchayib borishi.

      G. Turkistonda yashovchi turli millat va elat vakillari o‘rtasidagi ziddiyatlar.

      D. Barcha  javoblar to’g’ri

4. Jadidchilik harakatining dastlabki bosqichidagi asosiy yo‘nalishlari.

     A. Yangi usul maktablari tarmog‘ini kångaytirish.

     B. Umidli yoshlarni chåt elga o‘qishga yuborish.

     V. Turli ma’rifiy jamiyatlar tuzish hamda ziyolilarning kuchli firqasini  tashkil etishga qaratilgan gazåtalar chop etish.

    G. Mahalliy aholini birlashtiruvchi siyosiy partiyani  tuzish.

    D. Barcha  javoblar to’g’ri.

5. Turkistondagi jadidchilik harakatining ilg‘or namoyandalarini aniqlang.

A. Mustafo Kamol, Anvar poshsho, Shyårmuhammadbåk.

B. Ismoil Gaspirinskiy, Fayzulla Xo‘jayåv, Bobooxun   Salimov.

V. Mahmud Båxbudiy, Munavvar Qori, Ubaydullaxo‘ja Asadulloxo‘jayåv.

G. Ilhomjon Inog‘omov, Turar Riskulov, Qobilbåk Norbåkov.

D. Toshpulat Norbutabåkov, Fitrat, Abdulhamid Cho‘lpon.

 

6. O‘lka jadidlarining ijtimoiy-siyosiy qarashlarini aniqlang.

A. Shariat qoidalari va islom aqidalarining kuchli tarafdorlari.

B. Barcha Turkiston xalqlarining qonun oldida tångligini joriy qilish.

V. “Turkiston turkistonliklar uchun” shiorinining tarafdorlari.

G. Turkiston muxtoriyatini tashkil etish.

D. Milliy istiqlol g‘oyasining targ‘ibotchilari.

 

7.  XX asr boshlarida  Turkiston jadidlari mafkurasining asoslarini qaysi g‘oyalar tashkil etgan.

A. Turkistonni chorizm asoratidan ozod qilish.

B. Diniy davlatni tashkil etish.

V. Turkiston mustaqilligiga erishish va dåmokratik davlat qurish.

G. Xalq ommasini ma’rifatli qilish orqali chorizmga qarshi qo‘yish.

D.  A, V, G  to’g’ri javoblar.

 

8. Butun millatning jangovar shiorga aylangan “Haq olinur, bårilmas”dågan ibora qaysi allomaga tågishli.

A. A.Fitrat.

B. M.Båhbudiy.

V. H.Hamza.

G. I.Gaspirali.

D. Madaminbåk.

 

9. “Padarkush” pyesasining muallifini aniqlang?

A. A.Avloniy.

B. M.Båhbudiy.

V. N.Qudratilla

G. M. Abdurashidxonov.

D. H.Hamza.

 

10. Matematika bo’yicha birinchi darslikning muallifini aniqlang.

A. A.Avloniy.

B. M. Abdurashidxonov

V. H.Hamza.

G. A.Fitrat.

D. A.Qodiriy

8 MAVZU:  TURKISTONDA SOVET HOKIMIYATINING O‘RNATILISHI. SOVET HOKIMIYATI SIYOSATIGA QARSHILIK KO‘RSATISH HARAKATI
 Reja:

1.     Rossiyada 1917-yil fevral burjua demokratik inqilobi va uning o‘lkamizga ta'siri. Turkistonda siyosiy hayotning faollashuvi.

2.      Petrogradda oktabr to‘ntarilishi. Turkistonda sovet hokimiyatining o’rnatilishi va totalitar tuzumning qaror topishi.

3.      Turkiston Muxtoriyatining tashkil etilishi va uning fojiali taqdiri.Turkistonda sovetlar siyosatiga qarshilik ko’rsatish harakati, uning mazmun va mohiyati.

4.      Xiva xonligi va Buxoro amirligining ag‘darilishi.

 

Rossiyaning birinchi jahon urushida qatnashishi, frontdagi mag‘lubiyatlar, jiddiy iqtisodiy qiyinchiliklar, ijtimoiy - siyosiy inqiroz tub o’zgarishlarga olib keldi. Petrograd, Moskva va boshqa ko‘plab sanoat rayonlarida ommaviy ish tashlashlar boshlanib ketdi. Podsho va uning vazirlari mamlakatni boshqara olmay qoldilar. Natijada, IV Davlat dumasi deputatlari fevral oyi oxirlarida podsho Nikolay II ni taxtdan voz kechishga majbur etdilar. Shu tariqa Rossiyada fevral burjua demokratik inqilobi g‘alaba qozondi va monarxiya tugatildi. Hokimiyat tepasiga IV Davlat dumasi tuzgan Muvaqqat hukumat keldi. Jahon urushi qiyinchiliklari, Rossiyadagi 1917-yil fevral voqealari Turkiston xalqlari hayotiga jiddiy ta'sir ko‘rsatdi, xususan, Muxtoriyatga umid uyg‘otdi. Turkistonda yangi jamiyat kurtaklarini shakllantirish uchun harakatlar kuchayib ketdi. O‘lka ijtimoiy - siyosiy hayotida Muxtoriyat g‘oyasi asosiy masala bo‘lib qoldi.

1917-yilning mart- aprel oylari o‘lkaning siyosiy uyg‘onishida burilish davri bo‘ldi. Turkiston jadidlari, milliy ziyolilar hamda islom ulamolarining yetakchilari bo‘lgan  Mahmudxo’ja Behbudiy (1875-1919 yy.), Munavvarqori Abdurashidxon o’g‘li (1878-1931 yy.), Ubaydulla Xo’jaev (1882-1938 yy.), Abdurauf Fitrat (1886-1938 yy.), Mustafo Cho’qayev (1890-1941 yy.) va boshqalar o‘lkada yangi tashkil qilingan "Sho’roi Islomiya" (1917-yil, mart), "Sho’roi Ulamo" (1917-yil, iyun), "Turon" jamiyatlari va "Turk odami markaziyat firqasi" (1917 yil, iyul), "Ittifoqi muslimin" (1917-yil, sentyabr) siyosiy partiyalarining tuzilishida muhim rol o‘ynadilar. Turkistonning bu ilg‘or ziyolilari Turkistondagi idora usuli, boshqaruv shakllari, davlatchilik nazariyasi va amaliyoti bilan faol shug‘ullandilar. Yosh buxoroliklar, Yosh xivaliklar, «Sho’roi Islomiya», «Sho’roi Ulamo», «Turon» va boshqa jamiyatlarning dasturlarida davlatchilik masalalariga alohida e'tibor berilgan edi.

Jadidchilik 1917-yilda ma'rifatchilik harakatidan allaqachon siyosiy harakat darajasiga ko’tarilib bo‘lgan edi. O’sha 1917-yilning o’zida to’rt marta Butunturkiston musulmonlari qurultoyi o’tkazildi. 16-23 aprelda Toshkentda bo‘lgan I qurultoyda demokratik Rossiya tarkibida Turkiston Muxtoriyatini tashkil etish g‘oyasi olg‘a surildi. Bu g‘oya Turkiston xalqlarining o‘z milliy davlatchiligini tiklash yo‘lidagi dastlabki qadami edi. Butun Turkiston musulmonlar qurultoyi majlisida Markaziy rahbar organ - Turkiston o‘lka musulmonlar Kengashi (Kraymussovet) tashkil etilishi haqida qaror qabul qilindi. Uni tuzishdan asosiy maqsad milliy - ozodlik harakatiga tashkiliy va markazlashtirilgan xususiyat kasb etish uchun bir - biri bilan tarqoq aloqada bo‘lgan jamiyat, qo’mita va ittifoqni birlashtirishdan iborat edi.

Shunday qilib, Turkistonning birligi va yaxlitligi tomon muhim qadam tashlandi. Tarixda ilk marta butun Turkiston miqyosida musulmonlar qurultoyi chaqirilib, unda tub xalqlarning muxtoriyat tomon qat'iy intilishi, o‘z an'analari, urf - odatlari va turmush tarzlarini izchil turib himoya qilishi aytildi. Bu manfaatlarning ifodachisi bo‘lgan  Milliy Markaz - Turkiston musulmonlari Markaziy Kengashi tashkil etildi. Afsuski, birlashish jarayonlari har doim ham bir tekis rivojlanmadi. Asr boshidan buyon davom etib kelayotgan "Jadidi -qadim" nizolari demokratik harakat saflarida parchalanish yuz berishiga olib keldi. Yuqorida qayd qilingan "Sho’roi Islomiya" tashkiloti vakillari asosan jadidlardan iborat edi. 1917-yil iyun oyida bu tashkilotdan "Sho’roi Ulamo" ajralib chiqdi. Sherali Lapin uning Toshkent sho’basiga asos soldi, ko‘p otmay Qo‘qonda ham "Sho’roi Ulamo" jamiyati tuzildi. Bu ikki jamiyat o‘rtasida g‘oyaviy kelishmovchiliklar mavjud bo‘lib, umumiy kurashga rahna solib turardi. 1917-yil 7-11-sentyabrda Toshkentda Butunturkiston musulmonlarining II qurultoyi ochildi. Qurultoy hokimiyatni ishchi, soldat va dehqon deputatlari sovetlariga berishga qarshi chiqdi. Faqat Miliiy Markaz-Turkiston musulmonlari Markaziy Kengashi mintaqadagi tub yerli aholi manfaatlarini himoya qilishi mumkin, degan fikr qat'iy qilib qo’yildi.

Shuningdek, 17-20-sentabrda Toshkentda bo‘lib o’tgan Turkiston va Qozog‘iston musulmonlarining navbatdagi qurultoyida "Sho’roi Islomiya", "Sho’roi Ulamo", "Turon" va boshqa siyosiy tashkilotlarni birlashtirib, Turkiston mintaqasi uchun umumiy bo‘lgan  "Ittifoqi muslimin" degan siyosiy partiya tuzishga qaror qilindi. Qurultoy ishidagi asosiy masala Turkiston o‘lkasining bo’lajak ma'muriy - siyosiy tuzumini belgilash bo‘lgan . Qurultoy bo’lajak davlatga «Turkiston Federativ Respublikasi» degan nomni qo’yib, parlament asosida boshqariladigan davlat tuzumining bosh tamoyil va me'yorlarini belgilab berdi. Shu tarzda Turkistonda Muxtoriyat hukumati yuzaga kelmasdan ancha oldin uning poydevorini yaratishga zamin hozirlangan.

1917-yil voqealari Turkistondagi yevropalik siyosiy guruhlarning ham jonlanishiga sabab bo‘ldi. Petrograddagi Rossiyaning Muvaqqat hukumati o‘lkani boshqarish uchun Turkiston Komitetini tashkil qildi. Ikkinchi hokimiyat bo‘lib ishchi-soldat sovetlari tuzildi, ularda rahbarlikni qo‘lga olish uchun bolsheviklar kurash boshladilar. Lekin 1917-yil aprel oyi boshidan noyabrgacha Turkiston Komiteti hokimiyatni boshqarib turdi. Shunday qilib, 1917-yilning oktabr oylariga kelib Turkistonda hokimiyat masalasida ikki muqobil yo’nalish yuzaga keldi. Birinchisi-milliy yo’nalish, uni islom dini ulamolari va jadidlar boshqardilar. Mahalliy tub yerli musulmonlar asosan shu yo’nalishga ergashdilar. Chunki musulmon ulamolari va jadidlar o‘z oldiga Turkistonning milliy mustaqilligi, erk va ozodlik uchun mustamlakachilarga qarshi kurashni maqsad qilib qo’ygan edilar. Ikkinchisi-nomilliy yo’nalish bo‘lib, uning asosiy yo’naltiruvchi kuchlari Turkistonga chetdan kelgan Yevropa xalqlarining vakillari edilar. Ularga rus sotsial-demokratlari, yeserlar, kadetlar va shuning singari firqalarning Turkistondagi vakiilari boshchilik qildilar.

II

1917-yil 25-26-oktabrda V.I.Lenin boshchiligidagi bolsheviklar Petrogradda Muvaqqat hukumatni ag‘darib tashlab, davlat to’ntarishi amalga oshirdilar. Bu haqdagi xabar Toshkentga 28-oktabrda yetib keldi. Turkiston bolsheviklari rahbarlik qilgan Toshkent soveti ishchi va soldatlarni qozg‘olon ko‘tarishga da'vat qildi. Lekin general Korovichenkoga sodiq qolgan qismlar bunga qarshilik ko’rsatdilar. 1917-yil 28-oktabrda Toshkentning yangi shaharida qurolli to’qnashuvlar avj oldi. 1- noyabrda Toshkent harbiy qal'asi taslim bo‘ldi, shu kuni qurolli qo’zg‘alon g‘alaba qozondi, deb e'lon qilindi. Qurolli qo’zg‘alon natijasida Muvaqqat hukumatning Turkiston qo’mitasi ag‘darildi, yangi hokimiyatning o‘lka organi esa darhol tuzilmadi. Uning vazifasini dastlabki paytlarda Toshkent Soveti bajarib turdi. U 1-noyabrda o‘lkadagi barcha Sovetlarga telegramma yuborib, unda «Butun hokimiyatni sovetlar qabul qildi. Hokimiyatni o‘z qo‘lingizga olingiz» deyilgan edi.

12-15-noyabrda Toshkent shahrida Sherali Lapin raisligida butun Turkiston o‘lka musulmon tashkilotlarining qo’shma majlisi bo‘ldi. Unda Butunrossiya miqyosida hokimiyat tuzish masalasi hal qilinguncha «Turkiston hokimiyatini tashkil etish» muammosi muhokama qilindi. Mazkur anjumanda Mahaliiy aholi manfaatlari bilan bir qatorda yevropalik aholi manfaatlari ham kamsitilmadi. Anjumanda qabul qilingan rezolyutsiyada «Turkiston hukumati qo’mitasi» 12 kishidan iborat vakillardan tashkil topishi va uning organi bo‘lgan  «Turkiston o‘lka kengashi»ni nazorat qilishi lozim edi. Hukumat tarkibiga ishchi va soldat deputatlari kengashlaridan 3 tadan, o‘z-o‘zini boshqarish idoralaridan 3 tadan, o‘lka musulmon syezdidan 6 vakil kiritilishi ko’zda tutilgan. Mazkur rezolyutsiya mazmunini sovetlarning III syezdi  delegatlari e'tiboriga yetkazish Sherali Lapin boshchiligidagi komissiyaga yuklatildi.

Sovetlarning III syezdi 1917-yil 15-noyabrda o‘z ishini boshladi, 18- noyabrda Sherali Lapin sovetlarning III o‘lka syezdida musulmon tashkilotlari kengashining rezolyutsiyasini e'lon qildi. U aytdiki: «Musulmonlarning tutgan yo‘li mustaqil yo‘ldir, bu yo‘lni ularga Qur'on va shariat qoidalari ko‘rsatib bergan. Shuning uchun ular rus siyosiy partiyalaridan birortasiga ham qo’shila olmaydilar, lekin barcha xalq tashkilotlariga tayanib, Ta'sis majlisiga olib keladigan hokimiyatni qo’llab-quvvatlaydilar... Musulmonlar rus inqilobining xalqlarni o‘z  taqdirini o’zi belgilashi to‘g‘risidagi va'dasiga ishonadilar». Shundan so‘ng Sherali Lapin musulmonlar kengashi nomidan o‘lkani idora qilishni tashkil etish haqidagi takliflarni ma'lum qiladi. Biroq Sovetlarning III o‘lka syezdi  bu taklifni butunlay rad etdi. Bunga sabab qilib «Syezdda mahalliy ishchilar va boshqa «mehnatkash aholi» qatlamlarining juda ozchilikni tashkil etganligi» deb ko‘rsatdilar. Shunga qaramasdan, syezddagi ayrim fraktsiyalarning rahbarlari o‘lkaning rahbar organlari tarkibiga mahalliy aholi vakillaridan ozroq miqdorda bo‘lsa-da kiritish haqidagi takliflar bilan chiqdilar. Ammo bolsheviklar boshqa fraktsiyalarning fikrini inobatga olmadilar. O‘lka ishchi, soldat va dehqon deputatlari Sovetlarning III qurultoyida "Xalq komissarlari soveti" deb nomlangan yevropaliklardan iborat bo‘lgan  hukumat tashkil topdi. Unda 8 o‘rin sol yeserlarga, 7 o‘rin bolsheviklar bilan maksimalistlarga berildi. Turkiston XKS raisi lavozimini- kasbi chizmachi bo‘lgan  bolshevik F.Kolesov egalladi, harbiy komissar qilib aravakash Perfilev, boshqa komissarlik lavozimiga o‘rtamiyona yurist va shunga o’xshaganlar tayinlandilar. Bu syezdda qonun chiqaruvchi organ Markaziy Ijroiya Qo‘mita ham saylanmadi. Hukumat a'zolari qatoriga tub aholi vakillari kiritilmadi. Bolsheviklar Turkistonga muxtoriyat berish u yoqda tursin, ozlarini musulmon aholiga mutlaqo ishonmaydigan, uning manfaatlari va orzu-umidlarini nazar-pisand qilmaydigan shovinistlar sifatida ko’rsatdilar.

Turkistondagi bu hukumat, birinchi galda bolsheviklar, mohiyatan chorizm mustamlakachilik siyosati asosida ish boshladilar. Shu bilan birga, oktabr to’ntarishidan keyin Rossiyada bo‘lgani singari, Turkistonda ham inqilobiy aqidalarga, eng avvalo sinfiylik tamoyillariga amal qilindi. Mulkdorlar - ekspluatator, ezuvchilar: milliy ziyolilar, o’qimishli, obro’-e'tiborli xalq vakillari-milliy burjuaziya korchalonlari va malaylari: islom dini rahnamolari reaktsion oqim deb, ularga qarshi ayovsiz kurash boshlab yuborildi. Rusiyzabon hukumat o‘lkadagi harbiy qismlari, qurollangan ishchi gvardiyasiga tayanib ish ko‘rdi. Bu hokimiyat faoliyati zo‘rlikka, buzg‘unchilikka, qon to’kishga qaratildi. Ong -saviyasi past, ko‘pincha jinoiy unsurlar bo‘lgan  soldatlar, ishchi gvardiyachilar yerli aholi, ayniqsa, dehqonlarni shafqatsizlik bilan talay boshladilar. Yerli aholi jamoatchiligining demokratik yo’nalishidagi sa'y-harakatlari, milliy davlatchilikni joriy qilish sari tashlagan qadamlariga ashaddiy qarshilik ko‘rsatildi. Shu tariqa, bolsheviklar sol yeserlarning qo‘llab - quvvatlashi bilan ko‘p millionli mahalliy aholining amaliy ishtirokisiz, uning fikri va manfaatlarini hisobga olmasdan turib, Turkistonda oktabr to’ntarishini amalga oshirdilar, sovet hokimiyatini e'lon qilib, bolsheviklar tuzumini o‘rnatdilar. Lekin Turkistondagi milliy siyosiy tashkilotlar siyosiy kurashni to’xtatmadilar. 1917-yilning oxiriga kelib o‘lkadagi mavjud ijtimoiy siyosiy vaziyat shundan dalolat berar ediki, Turkiston amaliy jihatdan muxtoriyatga erishish arafasida turgan edi.

III

Toshkentdagi Xalq Komissarlari Kengashi Turkiston musulmonlari vakolati syezdining mamlakatni idora qilishni yerli xalq qo‘liga topshirish haqidagi qarorini rad etgandan so’ng, "Markaziy Sho’roi Islom" tashkiloti hokimiyat masalasini hal etish uchun mustaqil harakat boshlashga majbur bo‘ldi.

1917-yil 26-28-noyabrda Qo’qon shahrida Turkiston o‘lka musulmonlarining favqulodda IV qurultoyi bo‘lib o‘tdi. Qurultoy ishining butun tafsilotlari o‘sha davr gazetalariga tarix uchun muhrlab qo’yilgan bo‘lsa, hozirgi talabalarimizga, o‘quvchilarimizga "O‘zbekiston  sovet mustamlakachiligi davrida" (T., "Sharq", 2000) kitobi atroflicha ma'lumot beradi. Turkistonni boshqarish shakli tog‘risidagi masala qurultoyning diqqat markazida bo‘lgan. Qurultoyda o‘lkaning barcha mintaqalari va ko‘pgina jamoat tashkilotlaridan 200 nafardan ortiq vakil hozir bo‘ldi. Mandat komissiyasining a'zosi T.Norbotabekov qurultoy qatnashchilarining tarkibi haqida axborot berdi. Unga ko’ra qurultoyda Farg‘onadan-100, Sirdaryodan-22, Samarqanddan-21, Buxorodan-4 va Kaspiyortidan 1 vakil: shuningdek, "Sho’roi Islom", "Sho’roi Ulamo" musulmon harbiylari kengashi, o‘lka yahudiylar jamiyati, mahalliy yahudiylar vakillari qatnashdilar. Ochiq ovoz bilan hay'at a'zoligiga quyidagilar: M.Cho‘qaev, U.Xo’jayev, Yu.Agaev, S.Akaev, S.Gertsfeld, O.Mahmudov, A.O‘razayev va boshqalar saylandilar. Qurultoyda 1917-yil 27-noyabr kuni qabul qilingan qarorda shunday deyiladi: "Turkistonda yashab turgan turli millatga mansub aholi Rossiya inqilobi da'vat etgan xalqlarning o‘z  huquqlarini o‘zlari belgilash xususidagi irodasini namoyon etib, Turkistonni Federativ Rossiya respublikasi tarkibida hududiy jihatdan muxtor deb e'lon qiladi, shu bilan birga muxtoriyatning qaror topishi shakllarini Ta'sis majlisiga havola etadi". Qurultoy Turkistonda yashab turgan milliy ozchilik huquqlarining muttasil himoya qilinishini e'lon qildi. Mazkur davlatning nomi Turkiston Muxtoriyati deb ataladigan bo‘ldi. Ta'sis majlis chaqirilgunga qadar hokimiyat Turkiston Muvaqqat Kengashi va Turkiston Xalq (Millat) Majlisi qo’lida bo’lishi kerak, deb qaror qabul qildi. Xalq majlisi tarkibiga saylanadigan 54 o’rindan 18 o’rin o‘lkadagi turli yevropalik aholi tashkilotlarining vakillari uchun ajratildi, bu esa uchdan bir o‘rin yevropalik aholi vakillariga tegishini bildirar edi. Qurultoyda Turkiston Muvaqqat Kengashi a'zolaridan 8 kishidan iborat tarkibda Turkiston Muxtoriyati hukumati tuzildi, yana 4 kishi yevropalik aholi vakillari ichidan nomzodlar ko‘rsatilgach, qayd qilinishi ko’zda tutildi. Hukumatning Bosh vaziri hamda ichki ishlar vaziri etib Muhammadjon Tanishboyev saylandi. Islom Sulton o‘g‘li Shoahmedov - Bosh vazir o’rinbosari, Mustafo Choqaev-tashqi ishlar vaziri, Ubaydulla Xo’jaev harbiy vazir, Hidoyatbek Yurg‘uli Agaev- yer va suv boyliklari vaziri, Solomon Abramovich Gertsfeld-moliya vaziri lavozimlarini egallashdi. Hukumat tarkibida keyinchalik ayrim o‘zgarishlar yuz berib, M.Choqaev Bosh vazir lavozimini bajarishga kirishdi. Vazirlardan uch kishi oliy ma'lumotli huquqshunos, ikki kishi o‘rtacha malakali huquqshunos hamda agronom va muhandislardan iborat bo‘lganligi Muxtoriyat hukumati a'zolari bilim darajasining naqadar yuqori ekanligidan dalolat beradi.

Qurultoy tugagach, 1-dekabrda Turkiston  Muxtoriyatining  Muvaqqat hukumat a'zolari (8 kishi) imzolagan maxsus Murojaatnoma e'lon qilindi. Ushbu Murojaatnomada Turkistondagi barcha aholi:  irqi, millati, dini,  jinsi, yoshi va siyosiy e'tiqodlaridan qat'i nazar, yakdillik va hamjihatlikka da'vat etilgan edi. Oradan ko‘p o’tmay, Millat Majlisi tomonidan tasdiqlangan qonunlar e'lon qilindi, shuningdek, yangi hukumat mamlakat Konstitutsiyasini tayyorlash uchun taniqli huquqshunoslarni jalb qildi.

Turli tillarda gazetalar nashr qilina boshlandi. Muxtoriyat hukumati milliy qo’shin tashkil qilishga kirishdi. 1918-yil boshida harbiy vazir Ubaydulla Xo’jayev ishtirokida o‘tkazilgan ko‘rik - parad vaqtida askarlar soni 2000 kishiga yetgan. Hukumat iqtisodiy sohada 30 million so’m miqdorida ichki zayom chiqarishni yo’lga qo‘ydi va Turkiston aholisiga Orenburg orqali g‘alla keltirish muammosini hal qilish uchun amaliy qadamlar tashlandi. Yangi hukumat qisqa vaqt ichida omma o‘rtasida e'tibor qozonib, butun Turkiston mintaqasida yashayotgan tub yerli xalqlar tomonidan qizg‘in qo‘llab-quvvatlandi. Turkiston o‘lkasining turli shahar va qishloqlarida muxtoriyatni olqishlab, ko‘p ming kishilik namoyishlar bo‘lib o‘tdi. Turkiston xalqining muxtoriyat uchun olib borgan kurashida 1917-yil 13- dekabrda bo‘lib o’tgan voqealar alohida o‘rin tutadi. O‘sha kuni Toshkentda eski shahar aholisi "Muxtor Turkiston uchun!" shiorlari ostida tinch bayram namoyishini o‘tkazdilar. Ammo Toshkent sovetidagi bolsheviklar shaharda qurolli kuch bilan tartib o’rnatishga buyruq berdilar. Oqibatda tinch namoyish qatnashchilari pulemyotdan o‘qqa tutildi, 16 kishi ana shu to‘qnashuv qurboni bo‘ldi. Bolsheviklar rejimining bunday tazyiqlariga qaramay, Muxtoriyat hukumatini qo‘llab - quvvatlash butun o‘lka bo‘ylab davom etaverdi. Afsuski, ilk demokratik va xalqchil hukumat bo‘lgan Turkiston Muxtoriyatining faoliyati uzoqqa cho’zilmadi. Muxtor hukumatning obro’-e'tibori va nufuzi bolsheviklarni jiddiy tashvishga solib qo‘ydi. Natijada, 1918-yil 19-26-yanvarda Toshkentda bo‘lgan Turkiston o‘lkasi ishchi, soldat va dehqon deputatlari Sovetlarning favqulodda IV qurultoyida Turkiston Muxtoriyati hukumati va uning a'zolarini qonundan tashqari holatda deb, hukumat a'zolarini qamoqqa olish to’g‘risida qaror chiqardi. 30-yanvardan Turkiston XKS Muxtoriyat hukumatini tugatish uchun harbiy harakatlarni boshladi. Buning uchun armanlarning "Dashnoqtsutyun" partiyasi a'zolaridan tuzilgan qurolli to‘dalardan ham keng foydalanildi.

Shu kunlarda Muxtoriyat hukumati ichida ham ziddiyatlar kuchayib, 18 -fevralda M.Cho’qaev hukumati ulamochilarning tazyiqi bilan iste'foga chiqdi. Shu kundan Qo‘qon shahar mirshablari boshlig‘i Ergash (kichik Ergash) amalda Muxtoriyat hukumatining rahbariga aylandi.

18-fevralda Turkiston o‘lkasi harbiy komissari E.Perfilev boshchiligidagi piyoda, otliq va artilleriya qismlaridan iborat 11 eshelon Qo’qonga keldi, Qizil askarlar shaharda bosqinlar uyushtirib, uni talon-taroj qilishga kirishdilar. Shahar ustiga uch kun davomida to‘plardan yondiruvchi snaryadlar otildi. Muxtoriyat qo’shinining tirik qolgan qismi shahardan chiqib ketdi. Turkiston Muxtoriyati hukumati bolsheviklarning qonli hujumlari oqibatida ag‘darib tashlandi. Qo’qon va uning atrofidagi tinch aholini talash, o’ldirish avjga chiqdi. Shahar butkul vayronaga aylantirildi. O‘qqa tutilgan, o’ldirilgan, talangan va tahqirlangan qo’qonliklarning tirik qolgan qismi sovet hokimiyatini tan olishga majbur bo‘ldi. Turkiston Muxtoriyati hukumati atigi 72 kun umr ko’rgan bo‘lsa-da, u erksevar xalqimizni milliy mustaqillik va istiqlol uchun kurashga da'vat etdi. Vatan tuyg‘usidek muqaddas tuyg‘u qalbining to’ridan joy olgan Turkiston munavvarlarining muxtoriyat uchun olib borgan kurashlari izsiz ketmadi.

1918-yil 20- aprel, 1-may kunlari Turkiston sovetlarining V qurultoyida Rossiya Federatsiyasi tarkibida Turkiston avtonom sovet respublikasini tuzish to’g‘risida qaror qabul qilindi. TASRning Markaziy Ijroiya komiteti (MIK) va XKS saylandi, bular tarkibiga oz bo’lsa-da, tub millatlar vakillari kiritildi. Qurultoyda, shuningdek, sanoat korxonalarini natsionalizatsiya qilish va ba'zi boshqa masalalar yuzasidan qarorlar qabul qilindi. 1918-yil iyun oyida Turkiston Kompartiyasi ta'sis etildi.

Shunday qilib, Rossiyada bo‘lgani kabi, Turkistonda ham mulkdorlarni tugatish avj oldirib yuborilgani, aholi, xususan, dehqonlarga og‘ir soliqlar solinishi, iqtisodiy va ma'naviy tahqirliklar bolsheviklar hukumatidan, ularning olib borgan siyosatidan xalqning norozi bolishiga olib keldi. 1918-yil fevralida «Turkiston Muxtoriyati»ning qonga botirilishi, sovetlar olib borgan notog‘ri iqtisodiy va madaniy-ma'naviy siyosat Turkistonda sovet hokimiyati va bolshevikcha rejimga qarshi istiqlolchilik harakatining boshlanishiga sabab bo‘ldi. Dastlabki guruhlarning tuzilishi Qo’qon atrofidagi Bachqir qishlog‘idan bo‘lgan  kichik va katta Ergashlarning nomlari bilan bog‘liq. 1918-yil 27-fevraldagi janglarning birida kichik Ergash shahid bo’lgach, uning o‘rniga katta Ergash Farg‘ona vodiysida bolsheviklarning mustamlakachilik siyosatiga qarshi ozodlik bayrog‘ini ko’tardi. Marg‘ilonda esa militsiyaning sobiq boshlig‘i Muhammad Aminbek Ahmadbek o‘g‘li Madaminbek (1892-1920 yy.) kurash boshladi. Qarshilik ko‘rsatish harakati Qo’qon fojialaridan keyin boshlangan bo’lishiga qaramay, uning ildizlari Chor Rossiyasi tomonidan Turkiston bosib olingan XIX asrning 60-70-yillariga borib taqaladi. "Turkistonning mustaqilligi uchun kurash!", "Turkiston -turkistonliklar uchun!" degan shiorlar hech qachon kun tartibidan olib tashlanmagan. Faqat bu harakatning shakllari va taktikasi o’zgarib turgan. 1918-yil fevralida Turkiston xalqlarining milliy hukumati yo’q qilinganda ularning milliy g‘ururi ham toptalgan edi. Turkistonda qarshilik ko’rsatish harakati vujudga kelishining bosh sababi sovet hokimiyatining o‘lkada yuritgan mustamlakachilik va buyuk davlatchilik siyosati bo‘ldi. Bolsheviklar tomonidan amalga oshirilgan, yuqorida qayd etib o’tilgan dastlabki sotsialistik tadbirlari, "harbiy kommunizm" siyosati hamda qizil armiya jangchilarining talonchilik va bosqinchiliklari harakatga alohida keskinlik va ko‘lam bag‘ishladi, uning tobora kengayishi va rivojlanishiga olib keldi.

Bu harakatning o‘ziga xos milliy ko‘rinishi va Turkistonga hos xususiyatlari bo‘lgan. Harakatda ustuvor fikr butun Turkistonning milliy istiqloli va mustaqilligi g‘oyasidir. Bu qarshilik ko‘rsatuvchilarning "Yoqolsin sovet hokimiyati!" va "Mustaqil bir musulmon davlati tuzamiz!" shiorlarida ham yaqqol ifodalanadi. Bu kurashning asosiy harakatlantiruvchi kuchlarini dehqonlar, chorikorlar, mardikorlar, hunarmandlar tashkil qilgan. Ularning milliy tarkibi asosan tubjoy aholisi-o‘zbek, tojik, qirg‘iz, qozoq, turkman, qoraqalpoq va uyg‘urlardan iborat bo‘lgan . Xalq harakatining uyushgan bir shaklida namoyon bo‘lishida qo’rboshilar ko‘rsatgan g‘ayrat-shijoatni alohida ta'kidlab o’tish kerak. Qo’rboshilar istiqlolchilarning harbiy rahbarlari bo‘lib, ular o‘z jangovarliklari bilan mashhur edilar. O‘z vaqtida Farg‘ona vodiysida Kichik va Katta Ergashlar, Madaminbek, Shermuhammadbek, Samarqand viloyatida Ochilbek, Bahrombeklar harakatga rahbarlik qildilar.

Buxoroda Ibrohimbek, Jabborbek, Doniyorbek va boshqalar, Xorazmda Junaidxon, G‘ulomalixon, Qoshmamedxon kabi qo’rboshilar milliy istiqlol tarixida o‘z  o‘rinlariga ega bo‘ldilar. Qarshilik ko’rsatish harakatini tashkiliy jihatdan uyushtirishda Farg‘ona vodiysi, Buxoro va Xorazmdagi qo’rboshilarning mazkur davrda bo‘lib o’tgan o’ttizdan ortiq qurultoylarining ahamiyati katta bo‘lgan. Ularda rahbarlar saylangan, qo’rboshilar yagona qo’mondonlik ostiga birlashtirilgan. Ammo bunga doim ham amal qilinmas edi. Turkistondagi qarshilik ko’rsatish harakatining g‘oyaviy rahnamolari asosan jadid munavvarlari va islom ulamolari edi. Harakatga g‘oyaviy rahbarlik qilish uchun jadidlar bilan ulamolar o‘rtasida ozaro raqobat mavjud bo‘lgan . Zulm va istibdodga qarshi olib borilgan istiqlol janglari tafsilotlarini talabalarga 1991-2006-yillarda chop qilingan yangi tarixiy adabiyotlardan o’qib o’rganib olishni tavsiya qilamiz.

Shunday qilib, 1918-yil bahorida Farg‘ona vodiysida boshlangan sovet hokimiyatining siyosatiga qarshilik ko’rsatish harakati 1920-yilga kelib tashkiliy jihatdan shakllandi. U yirik harbiy kuchga aylanib, Farg‘ona vodiysidagi bolsheviklar tuzumini larzaga keltirdi va qariyb ikki yil davomida Farg‘onadagi vaziyatni boshqarib turdi. Bu va bundan keyingi davr ichida kurashchilar harbiy tashkiliy jihatdan birlashishga harakat qildilar. Biroq tor ma'nodagi birlashish amalga oshmadi. Qo’rboshilarning ko‘pchiligi ongiga o’rnashib qolgan faqat o‘zini o’ylash, manmansirashlik, shuhratparastlik illati ularni bir-biriga yon berishga qo’ymasdi. Bu holatdan esa bolsheviklar ustalik bilan foydalandi. Ular dabdabali shiorlari bilan qarshilik ko’rsatuvchilar qatoriga rahna solishga muvaffaq bo‘ldi. Bunga asosiy sabab, Farg‘ona vodiysida harakat qilayotgan 150ga yaqin qo’rboshilar dastalarining maqsadlarini birlashtira oladigan yagona milliy dasturning yo’qligida edi.

Shuningdek, Farg‘ona vodiysiga 1919-yilning oxirlarida tashlangan katta miqdordagi harbiylar kuchlar nisbatini sovetlar tomoniga burib yubordi. Shunga qaramasdan, Turkiston o‘lkasida qarshilik ko’rsatayotgan guruhlar yomon qurollangan, harbiy tayyorgarlik ko’rmagan va katta talofat ko’rayotgan bo’lsalar-da, bosqinchi qizil armiya qismlariga qarshi kurashib turdilar. Ammo, tinimsiz davom etgan yetti yillik kurashdan ular ham, Farg‘ona xalqi ham charchagan edi. Shuning uchun qasoskorlarning ko‘pchiligi 1924-yil davomida qarshilikni to’xtatib bordilar. Shu tariqa bu kurash Farg‘ona vodiysida 1925-yilgacha davom etib, istiqlolchilik harakatining birinchi davri yakunlandi. Xorazm va Buxoroda esa bu harakat 1935-yillargacha davom etdi. Bu qarshilik ko’rsatish harakatining ikkinchi davri bo‘lib, o’zining xarakteri va kuchlar nisbati jihatidan birinchi davrdan farq qiladi. Harakatning ikkinchi davrida Buxoro va Xorazmdagi qarshilik ko’rsatuvchi kuchlar sovetlar siyosatiga qarshilik ko‘rsatish bilan birga eski boshqaruv va hokimiyatni tiklashni ko‘zladilar. Holbuki, eskilikka qaytish xalq manfaatlari va demokratiyaga zid edi. Bu esa ozining salbiy ta'sirini ko’rsatmay qolmadi.

1917-yil 9-dekabrda Turkiston XKS yerni sotish va sotib olishni man qiluvchi, yerni ijaraga berishni cheklovchi qaror qabul qildi. Ammo u qog‘ozda qolib ketdi, yirik dehqonlar yer egaligini surunkali tugatishga qaratilgan harakatlar natija bermadi. Xususiy mulk yo’q qilinib, egasiz qolgan iqtisodiyot shiddat bilan talon-taroj bo‘ldi. O‘lkada savdo-sotiq buzildi, oziq-ovqat tanqisligi natijasida bozorlar yopildi, non bilan ta'minlash, g‘alla davlat idoralari ixtiyorida markazlashtirildi.

1919-yil noyabr oyida Rossiya markazidan Turkistonga RSFSR MIK va hukumatining Turkiston ishlari bo’yicha komissiya-Turkkomissiya keldi. Uning raisi Sh.Eliava, a'zolari boshqa ko’zga ko’ringan bolsheviklar edi. Turkkomissiya bu yerda favqulodda va cheklanmagan vakolatlarini amalga oshirdi. U Turkiston Kompartiyasi MK Turkiston MIK va XKS ustidan qattiq nazorat o’rnatdi, lozim topganda ularni tarqatib yubordi, tarkibini o’zgartirdi. Ichki va tashqi siyosat, iqtisodiyot, armiya, kadrlar masalasini o‘z qo‘liga markazlashtirdi. Vaqf mulklarining davlat ixtiyoriga olinishi e'lon qilindi va qoziliklar yopildi.

1919-yil iyunga kelib esa oziq-ovqat razvyortkasi joriy qilindi, ya'ni oziq-ovqatlar davlat tomonidan majburiy tortib olinadigan bo‘ldi. Majburiy jismoniy mehnat joriy qilindi. Bu tadbirlar tarixda "harbiy kommunizm" siyosati nomini oldi. Bu siyosat xo‘jalik faoliyatining moddiy manfaatdorlik tamoyilini yo’qqa chiqardi.

Shu bilan birga, o‘lkada milliy-etnik ajralish chuqurlashdi, bolsheviklar qo‘l ostidagi ishchi, soldat sovetlari aksariyat ruslar joylashgan yerlarda ish ko’rdilar. Tub yerli aholi bu sovetlarni tan olmas edi. Ko‘pchilikni tashkil qilgan yerli aholi urf-odatlari, e'tiqodi, qadriyatlariga dushmanlik munosabati qat'iy noroziliklarni keltirib chiqardi.

IV

O‘rta Osiyoda jadidchilik harakati o‘lkaning barcha hududlarida bir vaqtda paydo bo‘lgan bo‘lsa-da, o‘z oldiga qo’ygan kurash maqsadlari jihatidan ikki xil yo’nalish kasb etgan. Jumladan, Turkiston jadidlari o‘z oldilariga bosh maqsad qilib Turkiston o‘lkasini Rossiya mustamlakachilaridan ozod qilish va milliy mustaqil davlat tuzishni qo’ygan bo’lsalar, Buxoro va Xiva jadidlari amir va xon zulmiga qarshi kurashni bosh maqsad deb bildilar. Chunki ular mustamlakachilik zulmini o‘z boshidan to‘liq kechirmagan edilar. Xalq ommasi amir va xon o’rniga insofliroq va adolatliroq hukmdorga ega bo‘lishni istar edilar. Xalqning bu istagini idrok eta olgan Buxoro va “turklar”ga taqlid etib, o‘zlarini «Yosh buxoroliklar» va «Yosh xivaliklar» deb atay boshladilar. Ular konstitutsiyaviy monarxiya tuzumi doirasida islohotlar o‘tkazish yo’li bilan adolatli va insonparvar jamiyat qurish mumkin, deb ishondilar. 1917-1920-yillar davomida Xiva xonligi va Buxoro amirligida rivojlanib kelgan demokratik harakatlar kengaydi, islohotchilik talablari amaliyotda mujassamlashdi. Yosh buxoroliklar va yosh xivaliklar avvalo yuqoridan turib demokratik islohotlar otkazish yo‘li bilan xonliklarning ijtimoiy taraqqiyot yo‘lida rivojlanishini ta'minlashga harakat qildilar.

«Yosh xivaliklar» xon oldiga qo’yilajak talablarni ishlab chiqdilar va bu manifest matni 1917-yil 5-aprelda e'lon qilindi. Xon Majlis chaqirishga va boshqa islohotlar qilishga rozilik bildirdi. Xon hokimiyati cheklab qo’yildi. Natijada, Xiva xonligida ahvol murakkablashdi, Asfandiyorxon Junaidxonga xonlikni birgalikda boshqarish va bolsheviklarga qarshi kurash olib borishni taklif etdi. Xon Junaidxonni qo’shinlar qo‘mondoni qilib tayinladi va mamlakatdagi butun hokimiyatni unga topshirdi. Oradan ko‘p o‘tmay, Asfandiyorxon o‘ldirildi va taxtga Said Abdullaxon o‘tirdi. TASSR bilan Xiva xonligi o‘rtasida qurolli to’qnashuv kuchayib bordi. Xorazmga qarshi fitna-hujumlarni to‘xtatish uchun Junaidxon 1919-yil aprelida sovet hokimiyati vakillariga murojaat qildi. 9-aprelda Xiva yaqinidagi Taxtada bitim imzolandi. Unda, chunonchi, sovet hukumati (Rossiya) Xorazm aholisining mustaqilligini tan oladi, deyilgan edi. Ammo Xorazmga qarshi tajovuzkorliklar to’xtamadi, bolsheviklar Xorazm xalqi inqilob uchun yetildi, deb yordamga shoshildilar. Oqibatda, 1919-yil 23-dekabrda sovet qo‘shinlarining xonlik hududiga bostirib kirishi boshlandi, 1920-yil fevralida Xivani oldilar va qizil askarlar qismlari hamda yosh xivaliklar tazyiqi ostida Said Abdullaxon taxtdan voz kechdi. Shu tariqa, qizil armiya qismlari yordamida Xivada davlat to’ntarishi amalga oshirilib, monarxiya tuzumi ag‘darib tashlandi.

1920-yil aprelida Xivada bo‘lib o‘tgan xalq vakillarining I Butunxorazm qurultoyi Xiva xonligini bekor etilgan deb e'lon qildi va mamlakatni Xorazm Xalq Sovet Respublikasi deb e'lon qildi. Qurultoy sobiq yosh xivaliklar a'zosi bo‘lgan Polvonniyoz Hoji Yusupov boshchiligida Xalq Nozirlari Kengashini sayladi. Hukumat sobiq yosh xivaliklar, turkman urug‘lari rahbarlari va kommunistlardan tashkil topdi.

Buxoroning ichki siyosiy hayoti 1917-yil bahorida yangi pallaga kirdi. Islohotlar, o’zgarishlar zarurligi aniq bo‘lib qoldi. Mamlakatda ikki oqim liberal-demokratik («Yosh buxoroliklar») va konservativ oqim harakat boshladi. Natijada, 1917-yil 7-aprelda amir farmoni (manifest) e'lon qilindi. Unda amaldorlar ustidan nazorat o’rnatish, soliqlar tizimini tartibga solish, davlat budjetini joriy qilish, sanoat, tijorat, ma'rifat rivojlanishi uchun qayg‘urish va'da qilingan edi. Ammo konservativ kuchlarning bosh ko‘tarishi natijasida bu islohotlar amalga oshmadi.

1918-1920-yillarda «Yosh buxoroliklar» dasturlari, siyosiy qarashlari, taktikasida Buxoroda islohotlar o‘tkazish uchun kuch, zo‘rlik ishlatish zarur bo‘lib qolgani tan olindi, ikkinchi tomondan, aholining diniy e'tiqodi e'tirof etildi. Shunga qaramay, ular bolsheviklarga yordam so’rab murojaat qildilar.

Buxoro bilan Rossiya davlatlari o‘rtasidagi munosabatlar keskinlashib bordi. RSFSR hukumati Buxoroni o‘z  ta'sir doirasiga olish uchun barcha chora-tadbirlarni ko’ra boshladi. 1920-yil avgust oyi oxirlarida Turkiston fronti qo’mondoni Frunze buyrug‘i bilan Buxoro hududlari chegaralarida katta harbiy kuchlar: zambaraklar, bronepoezd, aeroplan jangovor holatga keltirildi. Endi bolsheviklarning "Sharqqa doir siyosati" ning rejasida Buxoro amirligini qulatish vazifasi turardi. 1920-yil 29-avgustda qizil askar qoshinlari amirlikka bostirib kirdilar. Lekin bu yerda bosqinchilar amir qo’shinlarining va aholining qat'iy qarshiligiga duch keldilar. Turkfront qo’mondonligi buyrug‘i bilan Eski Buxoro samolyotlardan bombardimon qilindi, to’plar va bronepoezdlardan turib qattiq o’qqa tutildi. Dahshatli janglardan so‘ng 2- sentabrda Buxoro mag‘lub bo‘ldi, amirlik ag‘darildi. 6-oktabrda amirning yozgi saroyi-Sitorai Mohi Xosada xalq vakillarining 1 Umumbuxoro qurultoyi ish boshladi. Qurultoy Buxoroni Xalq Sovet respublikasi deb e'lon qildi. Fayzulla Xo’jayev xalq Nozirlar Kengashining raisi bo‘ldi. Buxoro respublikasining xo‘jaligi sezilarli zarar ko’rib, ziddiyatli ahvolni boshdan kechirdi. Qizil qo‘shinlar qo’mondonligi mamlakatning turli joylarida, chunonchi, Xatirchi, Qarshi va Shahrisabzda katta boylik, mol - mulklarni qo‘lga kiritdilar. Buxoro xazinasidagi oltin va javohirlar, boshqa qimmatbaho boyliklar vagonlarga ortilib, Turkkomissiya buyrug‘iga binoan Rossiyaga olib ketildi. Shu bilan birga, qizil qo’shinlarning respublikalarda qoldirilishi, rusiyzabon siyosatchilarning ekstremistik xatti - harakatlari ijtimoiy - siyosiy vaziyatga salbiy ta'sir ko’rsatdi.

Shunday qilib, 1920-yilda Buxoro amirligi va Xiva xonligida amalga oshiriJgan harbiy to’ntarish Markaz va Toshkentda oldindan ishlab chiqilgan reja asosida sun'iy ravishda mavjud jamiyat taraqqiyotiga majburan kuch ishlatish yo‘li bilan amalga oshirildi. O‘rta Osiyo xonliklarida ro’y bergan bu to’ntarish bolsheviklarning "jahon inqilobi" deb nom olgan hayoliy va g‘ayri ilmiy g‘oyasini amalga oshirishdan iborat bo‘ldi. Bu maqsadga erishish uchun bolsheviklar rejimi suveren Xiva va Buxoroning "qo’zg‘olon ko‘targan xalqi" ga yordam ko‘rsatish bahonasi bilan ularga qurolli bosqinchilik qilishdan ham tap tortmadilar. Qizil armiya qismlari yordamida amalga oshirilgan to‘ntarish oqibatida bu mamlakatlar ijtimoiy rivojlanishning tabiiy evolyutsion jarayoni sun'iy ravishda uzib qo’yildi, dastlabki bosqichda xalq -demokratik ko’rinishda bo‘lgan  sovet tuzumi bu mamlakatlar xalqlariga majburan tiqishtirildi. Garchi BXSR va XXSR rasman suveren davlatlar bo’lsalar-da, haqiqatda esa ular avvalboshidanoq Sovet davlatiga qaram bo‘lib qolgan edilar.

Xullas, 1917-1920-yillar Turkiston o‘lkasi tarixida eng jiddiy burilish yuz bergan davrlardan biriga to’g‘ri keldi. O‘tgan on yilliklar mobaynida yetilgan jarayonlar ijtimoiy hayot yuzasiga qalqib chiqdi. Uning negizini qamrab olgan chuqur tanglikni ochib tashladi. Tashqi va ichki omillar tufayli vujudga kelgan bu jarayonlar o‘z tabiatiga ko‘ra bir xil emas, lekin yemiruvchilik ta'siri jihatidan yaxlit edi.

 

 

NAZORAT SAVOLLARI:

 

1.     1917 - yil fåvral va oktabr oylari oralig‘ida Turkistondagi siyosiy faollik qanday bo‘lgan?

2.     Sovetlarning III  qurultoyida  qanday  masalalar  ko’rilgan?

3.     “Harbiy kommunizm” siyosati nima?

4.     Qanday siyosiy tashkilotlar vujudga kålgan?

5.     Turkistonda qachon sovåt hokimiyati o‘rnatildi?

6.     Totalitar tuzum qanday qaror topdi?

7.     Turkiston Muxtoriyatining tuzilishi, faoliyati va taqdiri qanday bo‘lgan?

8.     Turkistonda sovåtlar siyosatiga qarshilik ko‘rsatish harakati va uning mazmun mohiyati nimadan iborat?

9.     Qachon Xiva xonligi va Buxoro amirligi ag‘darildi?

10.           Xiva xonligi va Buxoro amirligida yårdagi milliy ozodlik harakatlari qanday bo‘lgan?

 

ADABIYOTLAR:

 

1.     I.A.Karimov. O‘zbåkiston xalqi o‘z yo‘lidan qaytmaydi. Asarlar, 4-jild. T., O‘zbåkiston, 1996, 302-320 båtlar.

2.  I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch. T., Ma’naviyat.2008. .

3.  Karimov. I.A. O’zbekiston mustaqillikka erishish ostonasida.Toshkent.:

 Ozbekiston , 2011

4.  Amir Sayid Olimxon. Buxoro xalqining hasrati tarixi. T., “Fan”, 1991. 

5.     Ibrohim Karim. Madaminbåk. T., Yozuvchi, 1993.

6.     Tohir Qahhor. Hur Turkiston uchun. T., Cho‘lpon, 1994.

7.     S.Agzamxo‘jayåv. Turkiston muxtoriyati. T., “Fan”, 1996.

8.  O’zbåkistînning yangi tàriõi. Uchinchi kitîb. Mustàqil O’zbåkistîn tàriõi. -T.: Shàrq, 2000.

9.  R.X.Murtazaeva. O'zbekiston tarixi  darsligi. T., 2003.

10.           Q.Usmînîv O’zbåkistîn tàriõi darslik. -T.:  2006. 335-345 betlar.

 

Testlar.

1. Birinchi  jahon   urushi  yillarida   Turkistondagi  ijtimoiy  - iqtisodiy  vaziyat.

A. Turkistonda "favqulodda  muhofaza holati"  e'lon qilindi.

B.O’lka aholisidan  qo’shimcha  soliqlar  undirishgan.

V. Milliy ishchilarning  oyligi oshirilgan  edi.

D.Turkiston xalqlari  bu davrdan  keskin  va  oshkora  qo’zg’olonlar bo’sag’asida turar edi.

G. Urush munosabati  bilan  paxta  narxi 400%, boshqa  mollar  narxi 50% oshdi.

 

2. Fevral borjua - demokratik inqilobidan so’ng Turkistonda  mahalliy aholini birlashtiruvchi  tashkilotlarni  aniqlang.

A.ishchi, dehqon deputatlarining Sovetlari

B.Turkiston  qomitasi

V.Shoroi Islomiy

D.Sho’roi Ulamo

G.Turon

 

3. Turkistonda Sovetlar hokimiyati  qachon va  qaysi  yo’l  bilan o’rnatildi.

A.1917 yil noyabrda, muvaqqat hukumati tomondan joriy qilindi.

B.1917 yil  martda,  mahalliy,  xalq  tomonidan  tashkil topgan.

V. 1917 yil noyabrda, zo’ravonlik yo’li  bilan xokimiyatni  qo’lga  kiritshgan.

D.1917 yil noyabrda qurolli qo’zg’alon natijasida.

G.1918 yil noyabrda, "Sho’roi Islomiya" xamkorlikda

 

4. Turkiston Muhtoriyatining  tashkil  topish sabablari.

A.Mahallliy aholining manfaatlarini hisobga  olmasdan bolsheviklar tuzimining  o’rnatilishi.

B.Sovet hokimiyati tomonidan  e'lon qilingan "Rossiya xalqlari  huquqlari  dekloratsiyasi" va "Rossiya va Sharqning  barcha  musulmon  mehnatkashlariga  murojaatnomasi".

V.Toshkentdagi Xalq Komissarlari kengashi tomonidan mahalliy  aholi  vakillarini o’z-o’zini idora qilish huquqidan mahrum  etilishi.

G.Mahalliy aholisining  mustaqillikka bo’lgan intilishi.

D.Markaziy  sovet hukumatining  qarori  bilan.

 

5. Sovetlar olib borgan siyosatga  qarshilik  ko’rsatish  harakatining  harakatlanturuvchi kuchlarni  qaysi tabaqa tashkil etgan.

A.Dehqonlar, chorvadorlar, hunarmandlar.

B.Ishchilar, dehqonlar, chorvadorlar.

V.mardikorlar, hunarmandlar, dehqonlar.

G.savdogarlar, hunarmandlar, ruhoniylar

D.quruvchilar, mirshablar, boylar

 

6. 1919-yil  noyabrda  Turkistonga  yuborilgan Turkkomissiyaning asosiy maqsadi nimalardan iborat edi.

A.mahalliy aholining  manfaatlarni himoya qilish

B.Turkistonda  iqtisodiy, ahvolini  yaxshilash

V.Turkistonda bolshiviklar hokimiyatini saqlab qolish

G. o’lkaning  Markazga  qaramligini  kuchaytirish

D.istiqlol  harakatini  bostirish

 

7.Sovetlar siyosatiga  qarshilik ko’rsatish harakatining  mag’lubiyatga  uchrash sabablari.

A.qo’rboshilari bir-birlari bilan  kelishib ish ko’rmadilar

B.tinimsiz davom  etgan yetti yillik kurashdan xalq  charchagan edi

V.Turkistonda bolsheviklar hokimiyatini  saqlab qolish

G.O’lkaning Markazga qaramligini  kuchaytirish

D. Istiqlol harakatini  bostirish

8.1920- yilda Buxaro  amirligi va Xiva  xonligining qizil armiya tomonidan ag’darilishi oqibatlari

A.Xalq hokimiyati  o’rnatildi.

B.Iqtisodiy taraqqiyotiga  yo’l ochildi.

V.BXSR va XXSR suvren davlatlar sifatida  tashkil topishdi.

G.Monarxiya tuzumi ag’darilib xalq baxtli  hayotga  erishdi.

D.xalq - demokratik  ko’rinishida bo’lgan sovet tuzumi shakllana boshladi.

 

9.1921-yilda Sovet hokimiyati  tomonidan  joriy  qilingan YaIS (yangi  iqtisodiy siyosat) ning afzal tomonlari nimadan iborat.

A.dehqonlar ortiqcha g’allani  bozorda  erkin sotish, ayirboshlash huquqiga  ega edilar.

B.Dehqonlar yerga  to’la xo’jayin edilar, sanat mollarini  esa  tekinga  olar edilar.

V.sanoatlashtirish siyosati tezlashdi.

G.harbiy kommunizm siyosati, oziq -  ovqat razyastkasi yo’q qilindi.

D.Xalq  xo’jaligini  tiklashga  asos solindi.

 

10. Turkistonni  milliy  til belgisiga  qarab bo’lib tashlash g’oyasi  kimdan chiqqan?

A.SSSR XKK rais V.I.Lenindan

B.Turkkomissiyasi  rais Ya.Rudzutakdan

V.Ya.Oxunbabaevdan

G.M.Bexbudiydan

D.F.Xo’jaevdan

 

9 MAVZU:Turkistonda mustabid sovet tuzumiga qarshi qurolli harakat

 

Reja:

1.    Qurolli harakatning yuzaga kelish sabablari.

2.    Farg’ona vodiysida qurolli harakatlar.

3.    Õîrazm va Buxoroda istiqlolchilar harakati

4.    Istiqlolchilik harakatining yengilish sabablari va ahamiyati.

 

Qurolli harakatning yuzaga kelish sabablari. Turkistonning yaqin o’tmishi tarixida yorqin sahifa yozgan hamda xiyla uzoq davom etgan, fojiali voqealarga to’lib-toshgan sovet hokimiyatiga qarshi ko’tarilgan bu qurolli harakatning mazmun mohiyatini sovet mustamlakachilari muttasil buzib, soxtalashtirib keldilar. Uni sovet tarixshunosligida «bosmachilar harakati», «aksilinqilobiy kuchlar bosqini», «bir to’da yurt buzg’unchilari harakati» singari nomlarda ta’riflab kelindi. Biroq xalqimizda «oyni etak bilan yopib bo’lmaydi» deyilganidek, ulug’ ajdodlarimizning Vatan, elu yurt erki, ozodligi va mustaqilligi uchun olib borgan bu mardona kurashi to’g’risidagi tarixiy haqiqat milliy istiqlol sharofati bilan to’liq tiklanib, o’z haqqoniy, xolis bahosini topdi. Bu harakat sovetlar mafkurasi to’qib chiqargan shunchaki «bosmachilar» harakati emas, balki sovet hokimiyatining zo’ravonlikka asoslangan siyosati va amaliyotiga qarshilik ko’rsatish harakatidir.

Xo’sh, bu harakatning Turkiston zaminida yuzaga kelishining muhim ijtimoiy omillari, sabablari nimalardan iborat edi? Nega 1918-yil bahoridan Farg’ona vodiysida boshlangan bu qurolli harakat asta-sekin alanga olib, Turkiston (O’zbekiston)ning keng hududlari bo’ylab yoyildi?

Xalqimiz 1917-yilda sodir etilgan fevral va oktabr o’zgarishlariga katta umidvorlik bilan ko’z tikkandilar. Ular ilg’or jadidchilik harakati rahnamoligida Rossiyada rivojlanib borayotgan inqilobiy-demokratik harakatlardan foydalanib, erk, ozodlikni qo’lga kiritmoqchi, o’lka xalqlarini mustaqillikka olib chiqmoqchi bo’lgandilar. Makkor bolshevik yo’lboshchilarning oktabr o’zgarishi arafasida va undan keyin e’lon qilgan millatlar erki, mustaqilligini tan olgan rasmiy hujjatlari Turkiston xalqlarida o’z orzu-umidlarimiz ro’yobga chiqadi, milliy mustaqilligimiz qaror topadi, degan umid tug’dirgan edi.

·         Biroq sovet hokimiyati o’rnatilib, mustahkamlana borgan sayin bolsheviklar

dohiylarining ikkiyuzlamachilik, munofiqlik qiyofasi ham ochilib bordi. Ularning bergan balandparvoz va’dalaridan qaytishi, mahalliy xalqlarni siyosiy faoliyatdan oshkora chetlatishi, joylarda sovet tuzumini o’rnatishda zo’ravonlikning avjga minishi mahalliy aholi noroziligining oshishiga sabab bo’ldi.

·         Mahalliy xalqqa butunlay yot kommunistik mafkurani bayroq qilib olgan sovet zulmkorlari aholining milliy qadriyatlari, udumlari, diniy e’tiqodini tahqirlash, masjid, madrasalar, ziyoratgoh joylarni oyoqosti qilish, noyob ma’naviy bisotlarni talash, dindorlarni ta’qib-u quvg’in ostiga olish kabi nomaqbul ishlari aholi nafratini kuchaytirdi.

·         O’lka xalqlarining xohish-irodasi bilan vujudga kelib, ularning milliy manfaatlari yo’lida ilk qadamlar qo’yib borayotgan Turkiston Muxtoriyatini qonga belanishi, yurt farzandlarining qirg’in qilinishi, Qo’qon shahri va uning atrofidagi qishloqlar aholisining ayovsiz xunrezlik va talon-tarojlikka duchor etilishi butun Turkistonni mustabid sovet hokimiyatiga qarshi oyoqqa turg’izdi.

·         Sovet hokimiyatining aholining xususiy mulkini tortib olish, davlat tasarrufiga olishga qaratilgan iqtisodiy siyosati odamlarning sovet tuzumiga nisbatan kuchayib borayotgan nafrat-g’azabiga so’nggi tomchi bo’lib qo’shildi.Yuz minglab millatparvar, vatanparvar yurt kishilarini qo’lda qurol bilan sovetlar zo’ravonligiga qarshi kurashi mana shu zaylda boshlanib ketdi.

Farg’ona vodiysida qurolli harakat. O’lkada boshlangan sovet hokimiyatiga qarshi qurolli harakatning eng dastlabki qaynoq markazlaridan biri Farg’ona vodiysi bo’ldi. Bu harakatga xalq orasidan yetishib chiqqan, uning g’am-alami, orzu-armoni, maqsad-intilishlariga hamdard va sherik bo’lgan Kichik va Katta Ergash, Madaminbek, Shermuhammadbek, Xolxo’ja Eshon, Islom Pahlovon, Rahmonqul, To’ychi, Aliyor qo’rboshilar singari taniqli rahnomolar yetakchilik qildilar. 1918- yil bahoridan vodiyning turli joylarida 40 dan ziyod qo’rboshi dastalari faoliyat ko’rsata boshladi. Jumladan, Madaminbek Skobelev (Farg’ona) uezdida, Shermuhammadbek Marg’ilon atroflarida, Omon Polvon, Rahmonqul Namangan uezdida, Parpi qo’rboshi Andijon atrofida, Kichik va Katta Ergashlar Qo’qon atrofida, Jonibek qozi O’zgan tomonda, Muhiddinbek Novqatda harakat qilmoqda edilar. Kichik Ergash qizillar qo’shini bilan bo’lgan jangu jadalda halok bo’lganidan so’ng (1918-yil fevral) Qo’qon uezdi tevaragidagi qurolli harakatga Mulla (Katta) Ergash boshchilik qila boshladi. U o’zining faol harakati, xalq rahnomosiga xos sifatlari bilan tez orada butun vodiydagi ozodlik kurashining tanilgan yetakchisiga aylandi. 1918-yil kuziga kelib uning qo’l ostida har birida 20 tadan 1800 nafargacha yigiti bo’lgan bo’lgan 70 ta qo’rboshi dastalari harakat qilayotgandi. Ulardagi jangchilarning umumiy soni 15 mingtaga yetardi. Madaminbekning 5 ming, Shermuhammadbekning 6 ming, Xolxo’janing 3 mingdan ziyod, Parpi qo’rboshining 3,6 ming, Jonibekning 5,7 ming, Muhiddinbekning 4,5 ming jangovor yigitlari ozodlik kurashiga otlangan edilar. Umumiy maqsad va vazifalarni birgalikda aniqlash, asosiy harakatlarni muvofiqlashtirish yo’li bilangina tish-tirnog’igacha qurollangan sovet qo’shinlarini yengish, yurt mustaqilligini ko’lga kiritish mumkin edi. Shu bois bu jangu jadal davrlarda qo’rboshilarning bir necha bor qurultoylari chaqirilib, ularda muhim hayotiy masalalar muhokama qilinadi. Dastlab shunday qurultoy 1918- yil martida

Qo’qon uezdining Bachqir qishlog’ida o’tkazildi. Unda Katta Ergash butun Farg’ona vodiysi harakatining rahbari etib saylandi. Unga qo’shinlarning bosh qo’mondoni – «Amir al-Muslimin» unvoni beriladi. Madaminbek va Shermuhammadbek esa uning o’rinbosarlari etib saylandilar. Harakat ko’lamining o’sib, kengayib borishi, uning saflariga yangi ijtimoiy tabaqalar vakillarining qo’shilishi, tabiiy suratda uning oldiga ulkan mas’ul vazifalarni, yangi muammolarni keltirib chiqara bordi. Ularni hal etish esa kurash rahnamolaridan katta matonat, kuchli iroda, yuksak harbiy mahorat, tashkilotchilik qobiliyati va uzoqni ko’ra bilishlik salohiyatini namoyon qilishni taqoza etardi. Farg’ona qo’rboshilari ichida Madaminbek Ahmadbek o’g’ligina mana shunday noyob fazilatlar sohibi ekanligi bilan ajralib turardi. Navqiron yoshda bo’lishiga qaramasdan katta hayot va kurash tajribasi boy, yurt kezgan, yuksak harbiy sarkardalik iste’dodiga ega Madaminbek (1892 – 1920) tez orada vodiy kurashchilari sardoriga aylanadi. Sovetlarning rasmiy hujjatlaridan birida ta’kidlanishicha, «o’z oldiga sovet hokimiyatini ag’darish va Farg’ona muxtoriyatini tiklash vazifasini qo’ygan Madaminbek tadbirkor siyosatchi va uddaburon tashkilotchi fazilatlariga ega edi».

Darhaqiqat, Madaminbek o’zining qattiqqo’l siyosati, tashkilotchilik faoliyati va eng muhimi, o’lkada kechayotgan ijtimoiy – siyosiy va harbiy vaziyatni to’g’ri baholay olishi bilan ajralib turardi. Buning ustiga mavjud vaziyatga muvofiq keladigan amaliy harakatlarni qo’llay olishi, sarfdoshlariga o’z ta’sirini o’tkaza olishi ham uning ko’p o’tmay butun Farg’ona qo’rboshilarining nufuzli rahbariga aylantirgan edi. 1919-yilning o’rtalariga kelib uning yigitlarining soni 25 ming kishidan oshardi. Skoblev, Marg’ilon, Andijon, Namangan, O’sh kabi hududlarda harakat qilayotgan taniqli qo’rboshilar, ularning jangchilari Madaminbekning yashil bayrog’i ostiga birlashayotgan edilar. Madaminbekning xalq lashkarlari, ayniqsa, 1919-yilning birinchi yarmida sovet qo’shinlariga qarshi bir qator sezilarli zarbalar berdilar. Chunonchi, yanvarda Marg’ilon, fevralda Skoblev va Chust shaharlarini vaqtincha egallanishi, mahalliy xalq manfaatiga javob beradigan bir qator muhim amaliy tadbirlarning o’tkazilishi uning obro’sini yanada ko’tarib yubordi. 1919-yil aprel oyida Madaminbek yigitlari Namangan va Qo’qon shaharlari atroflaridagi janglarda g’olib keldilar. «Madaminbek turli siyosiy oqimdagi kishilarni birlashtira oladi. Shuning uchun ham hech qaysi qo’rboshi uningchalik kuch – qudratga ega bo’lmagan edi», deb yozgandi uning muxoliflaridan biri o’sha kezlarda. Sovet hokimiyatiga qarshi harakatning ijtimoiy tarkibini kuzatarkanmiz, bunda aholining sovet tuzumidan norozi bo’lgan, turli – tuman ijtimoiy qatlamlari, chunonchi, dehqonlar, hunarmandalar, kosiblar, batraklar, mardikorlar, ziyolilar, dindorlar, ruhoniylar, mahalliy boylar u yoki bu darajada faol ishtirok etganligi ayon bo’ladi. Xususan, Sovet hokimiyati organlarining mahalliy aholiga nisbatan yuritgan o’ta millatchilik, shovinistik va bosqinchilik siyosati uni oqibatda bu tuzum dushmaniga aylantirdi va o’z erki, huquqi, ozodligini himoya qilib kurashga qalqitdi. Farg’ona fronti qo’mondoni M. Frunzedek zot ham: «…. Bu yerdagi Sovet hokimiyati ilk tuzilishi davrida rus va yerli ishchi, dehqon ommalarini o’ziga tortish o’rniga, mehnatkash xalqni o’zidan uzoqlashtirish uchun ko’lidan kelgancha harakat qildi. Ishlab chiqarishning natsionalizatsiya qilinishida faqat burjuaziyaning mulki emas, balki o’rta hol dehqonlarniki ham tortib olindi. ….Bu yerda harakat qilgan qizil askar qismlari, inqilobni himoya qilgan ba’zi rahbarlar yerli mehnatkash xalqning tub manfaatlari bilan hisoblashmadi, uning arzu – dodiga quloq solmadi. Bosmachilik harakati shu asosda vujudga keldi. Bosmachilar – oddiy qaroqchilar emas. Shunda ularni tez yo’q qilish mumkin bo’lardi», deb e’tirof qilgan edi. TASSR XKK raisi K. Otaboev 1922- yil iyulida Turkiston MIQ 4-plenumida so’zlagan nutqida bu harakatni xalq qo’zg’oloni sifatida baholagan edi: «Biz 4 yil davomida bu harakatga hatto to’g’ri baho berishni ham bilmadik, u xalq qo’zg’oloni bo’lgani holda bosmachilik deb atadik. Bosmachilik mohiyatan talonchilik degan ma’noni anglatadi, bizning ushbu harakatga bergan noto’g’ri ta’rifimiz masalani hal etishda noto’g’ri yondashuvlarga olib keldi. Va alaloqibat 4 yil davomida biz bu harakatning biron bir jihatini tugata olmadik». Sovet rahbarlarining bu e’tiroflari sovetlarga qarshi harakatning nechog’lik o’lkaning hayotiy qon tomirlariga daxl qilganini, uni larzaga keltirganini yaqqol tasdiq etadi. Farg’onaning bechorahol xalqi o’z xaloskorlarini butun choralar bilan qo’llab-quvvatlashda davom etdi. Harakat safi doimo yangi kuchlar hisobiga to’lib bordi. Vodiy qo’rboshilarining birlashish, qo’shilish sari harakatlari ham sezilarli tus olib bordi. 1919-yil kuziga kelib Madaminbek lashkarlarining jangovorlik harakatlari keng hududlarga yoyildi. Bu davrga kelib Monstrovning rus krestyanlari (dehqonlari)dan tashkil topgan ancha ta’sirli harbiy qismlari Madaminbek kuchlari bilan birlashdi. Bu hol xalq kurashining nafaqat ijtimoiy tarkibiga, balki ayni chog’da milliy tarkibiga ham sezilarli ta’sir ko’rsatar, uning maqsad - vazifalariga yangicha yondashishni taqozo etardi. Gap shundaki, bunga qadar sovetlarga qarshi harakat saflarida o’zbeklar, tojiklar, qozoqlar, qirg’izlar, turkmanlar, uyg’urlar va qoraqalpoqlar singari yerli millat kishilari kurashib kelayotgan bo’lsalar, endilikda unga sovetlar siyosatidan keskin norozi bo’lgan rus dehqonlari ham qo’shilgan edilar. Harakat tarkibidagi bu o’zgarish 1919 -yil oktabrida Pomirning Ergashtom ovulida Madaminbek tarafdorlari tashabbusi bilan tuzilgan «Farg’ona Muvaqqat Muxtoriyat hukumati» tuzilishida ham o’z ifodasini topgandi. Hukumat tarkibi 24 kishidan iborat bo’lib, uning 16 vakilini musulmonlar va 8 nafarini ruslar tashkil etardi. Farg’ona hukumati boshlig’i va musulmon qo’shinlari bosh qo’mondoni etib Madaminbek saylangan edi. Biroq afsuslanarli jihati shundaki, mazkur Muvaqqat hukumat o’z faoliyatini amalda uddalay olmadi. Buning boisi birinchidan, uning mutasaddilarining boshi urush harakatlaridan chiqmadi. Ikkinchidan, u biror bir xorijiy davlat bilan diplomatik aloqa o’rnatish imkoniyatiga ega bo’lolmadi. Bu esa, tabiiyki, uning o’z qobig’iga o’ralib, amaliy faoliyat yuritishiga imkon bermadi.

1919-yil oktabr oyi oxirlarida Andijonga yaqin Oyimqishloqda to’plangan vodiy qo’rboshilarining qurultoyida vodiyda harakat qilayotgan 150 taga yaqin jangovor qismlarni o’z ta’sirida ushlab turgan 4 yirik lashkarboshi: Madaminbek, Ergash, Shermuhammadbek, Xolxo’ja Eshon qo’shinlarini birlashtirishga kelishildi. Qurultoyda islom qo’shinlarining bosh qo’mondoni - «Amir al – muslimin» etib Madaminbek saylandi. Biroq bu kelishuv, ahdlashuv ham mustahkam bo’lib chiqmadi. Ular o’rtasidagi sansolarlik, o’zaro ichki ziddiyatlar o’z salbiy ta’sirini ko’rsatmasdan qolmadi. Masalan, Xolxo’ja tez orada o’z kuchlarini ajratib, mustaqil faoliyat ko’rsata boshladi. Vodiydagi jangovar harakatlarning keyingi borishi tashabbusning ko’proq tajovuzkor sovet qo’shinlari qo’liga o’tishiga, xalq ozodlik kurashining pasayib, so’nib borishiga olib keldi. O’lkada mustahkamlanib olishga ulgurgan bolsheviklar hokimiyati Markazdan yetarli darajada harbiy kuch, qurol – yarog’ olib, son – sanoqsiz harbiy mutaxassislarni jalb qilib, ularni Farg’ona frontiga yo’llash, xalq lashkarlaridan qonli o’ch olishga safarbar qildi. 1920-yil boshlarida sovet qo’shinlari Ergash, Madaminbek, Shermuhammadbek va Xolxo’ja kuchlariga sezilarli zarbalar berdilar. Jumladan, 1920-yil yanvarida qizillar Ergash kuchlariga zarba berib, uning tayanch markazi – Bachqirni egalladi. Xuddi shu vaqtda sovet qo’shini Monstrovning dehqonlar armiyasini tor – mor etib, Gulcha qal’asini ishg’ol etdi. Monstrovning o’zi asir olindi. Shuningdek, fevralda Garbuva – Qoratepa – Shahrixon yo’nalishida qizil qo’shinlar Shermuhammadbek lashkariga kuchli zarba berdi. Buning natijasida Shermuhammadbek yengilib, Oloy vodiysi tomon chekindi. Ayni paytda qizillar Norin va Qoradaryoning qo’shilish joyida Madaminbek askarlariga qarshi muvafaqqiyatli jang qilib, unga katta talafot yetkazdilar. Sovet qo’shinlari qo’mondonlari vodiydagi qarshilik ko’satish harakatini siyosiy kelishuv yo’li bilan to’xtatish choralarini ham ko’rdilar. Ular qo’rboshilarga vakil yuborib sulh tuzishni taklif qildilar. Og’ir, murakkab voqealar sharoitida ba’zi qo’rboshilarning sovetlar tomoni bilan kelishuv yo’liga borishi tushunarlidir. Chunonchi, Madaminbek 1920- yil martida sovet qo’mondonligi bilan muzokara olib boradi va sulh imzolab o’z harakatlarini to’xtatadi. Bu sulh shartlariga asosan Madaminbek va uning 1200 nafardan ziyod askar yigitlarining daxlsizligi, o’z qurol – yarog’lariga ega bo’lishi, kerak bo’lganda ularning vodiyda tinchlik, barqarorlik o’rnatishda faol ishtirok etishi ta’kidlangan edi. Garchand sulhning bir qator shartlari keyinroq sovet qo’mondonligining makkorona xatti – harakati bilan o’zgartirilgan bo’lsa–da, biroq Madaminbek bu kelishuvga, uning mahalliy xalq uchun foydali, manfaatli bo’lishiga ishongan edi. Shu bois ham u o’zining boshqa safdoshlariga ham sovetlar bilan muzokaralar olib borib, shunday yo’l tutishni maslahat beradi. Biroq Shermuhammadbek va Xolxo’ja o’z huzurlariga muzokara uchun kelgan yurtning bu mard o’g’lonini sotqinlik va xoinlikda ayblab, uni qatl ettiradilar. Sodir etilgan bu fojiali voqea ham vodiy qo’rboshilari o’rtasidagi o’zaro munosabatlarning qanchalik mo’rt, omonat bo’lganligidan guvohlik beradi. Garchand Farg’onada sovet hokimiyatiga qarshi kurash bundan keyin ham yangi-yangi kuchlar bilan qo’shilishib turli tarzda davom etsada, biroq u avvalgidek keng qamrovli jangovar, hujumkor yo’nalish kasb etolmadi. 1920 – 1923- yillar davomida vodiy hududlari bo’ylab olib borilgan xalq ozodlik kurashlariga aka – uka Shermuhammadbek va Nurmuhammadbek, ulardan so’ng Islom Pahlavon va Rahmonqullar yetakchilik qildilar. Ularning har birining mislsiz jasorati, qahramonligi, haq va ozodlik yo’lidagi fidoyiligi xalq xotirasida muhrlanib qoldi.

Vodiyda boshlangan sovetlarga qarshi harakat keyinchalik Turkistonning boshqa hududlariga ham yoyildi. Sovet tadbirlari va boshqaruvidan norozi bo’lgan, diniy va ma’naviy qadriyatlari tahqirlangan Xorazm ahlining turli ijtimoiy qatlamlari ham bosh ko’tardilar. Bu sovet hokimiyati ashaddiy dushmani Junaidxonga qo’l keldi. Uning jangovar otryadlari safi yangi kurashchilar hisobiga muttasil ko’payib bordi. Masalan, 1922- yil aprel oyida Junaidxon qo’shinlari Porsu va uning atroflarini qizil askarlardan ozod qilishdi. Ko’hna Urganch hududida ham shiddatli janglar olib borildi. 1923-yil dekabrida Pitnak, Xazorasp, Bog’ot, Xonqa tumanlarida ham dehqonlarning ommaviy qo’zg’olonlari yuz berdi. 1924- yil yanvar-fevralida Xiva, Pitnak va Xazorasp atroflari xalq isyonkorlarining shiddatli kurash o’choqlariga aylandi. Bunda Junaidxon va Og’ajon Eshonlarning ko’p ming kishilik kuchlari hukmron sovet istibdodiga qarshi mardonavor kurashlar olib borganlar. 1920 -yillarning ikkinchi yarmidan 1930-yillarning boshlarigacha Xorazm vohasida Ahmadbek, Durdi, Murodxon, O’roz Geldi, Xudoyberdi, Rajab Qora singari 20 ga yaqin qo’rboshi dastalari jangovar harakatlar olib bordilar, mislsiz qurbonlar berdilar. Biroq kuchlar nisbati teng bo’lmaganligi orqasida tish-tirnog’igacha qurollangan sovet qo’shinlari ularni mag’lubiyatga uchratdi. Sovetlar Xorazmda o’z hukmronligini voha uzra qaror toptirishga muvaffaq bo’ldi. Buxoroda ham sovetlarning zo’ravonlik siyosati mahalliy xalqlarning qarshiligiga uchradi. Qarshilik ko’rsatish harakati tarafdorlari o’n yillar davomida sovetlar zo’ravonligiga qarshi mardonavor kurash olib bordilar. Bu harakatga Ibrohimbek, Davlatmandbek, Doniyorbek, Mulla Abduqahhor, Fuzail Mahsum singari xalq xaloskorlari rahnamolik qildilar. Masalan, G’arbiy Buxorda Mulla Abduqahhor (1884-1924) yetakchiligidagi harakat safiga 20 ga yaqin qo’rboshi dastalari (O’rmon polvon, Metan Polvon, Naim Polvon, Shukur Xo’ja, Jo’ra Amin, Said Mansur, Murod Meshkob va boshqalar) birlashgan edi. Bu xalq lashkarlari G’ijduvon, Shofirkon, Vobkent, Romitan tumanlari va Nurota tog’larida faol harakat qilganlar. Mulla Abduqahhor kuchlari xalqning keng ijtimoiy tabaqalaridan doimiy madad olib to 1924-yil kuzigacha ona yurt dushmanlariga qarshi to’xtovsiz kurash olib borgan. Uning o’zi ham Qizilqumda qizillar bilan bo’lgan tinimsiz janglarda halok bo’ladi. Sharqiy Buxoroda sovetlar hokimiyati zo’ravonligiga qarshi yo’nalgan harakat 1930 -yillar o’rtalarigacha davom etdi. Sharqiy Buxoro hududlari bo’ylab keng yoyilgan harakatlarning taniqli rahnamosi Ibrohimbek (1889-1932) bo’lib, uning umumiy qo’l ostida o’n minglab xalq qasoskorlari jamlangan edi. Fuzail Mahsum, Davlatmandbek, Qulmuhammadbek, Sulton Sadr, Fazliddin Qozi kabi o’nlab qo’rboshilar o’z jangovar yigitlari bilan jon fido etib kurashdilar. Biroq o’lkada qattiq o’rnashib olgan sovetlar hokimiyati va uning yaxshi qurollangan muntazam qizil qo’shinlari oxir-oqibatda bu harakatni bostirishga muvaffaq bo’ldi. Xususan 1931-yil iyunida Ibrohimbek lashkari  mag’lubiyatga uchratilib, uning o’zi qo’lga olinishi bilan Sharqiy Buxoro yerlaridagi qarshilik ko’rsatish harakati barham topdi. Turkistonda sovet hokimiyatiga qarshi ko’tarilgan qurolli harakat mag’lubiyatining ko’plab asosli sabablari bor, albatta.

·        Eng asosiy sabablardan biri - bu Vatan kurashchilarining ulug’vor maqsadlar sari aholi barcha tabaqalarini jipslashtirishga qodir bo’lgan yagona milliy g’oyaga tayanmaganligida edi. Harakat yagona dastur asosida tashkil etilmadi.

·        Qo’rboshilar siyosiy kurashda toblangan ilg’or jadid namoyandalarini harakatga faol jalb qila olmadilar.

·        Harakatning bir markazdan turib boshqarilmaganligi, joylarda harakat qilgan

kuchlar o’zlarining tor hududiy chegaralari bilan o’ralashib qolganligi,  mahalliy qo’rboshilarning o’z manfaatlariga berilishi, dunyoqarashi torligi, cheklanganligi, manmanlik kasaliga chalinganligi, bir - birlari bilan kelisholmasligi, o’zboshimcha xatti-harakatlarga intilishi kabi hollar oxir – oqibatda bu kurashning borishiga jiddiy salbiy ta’sir qildi.

·         Qurolli harakatga qalqigan kuchlarning yetarli moddiy – ta’minot bazasiga, qurol-aslaha zahirasiga ega bo’lmaganligi ham o’z ta’sirini ko’rsatdi.

·         Tashqi dunyo bilan aloqa qilish, chetdan yordam, harbiy madad olish imkoniyati bo’lmadi.

·         O’lka zo’ravoni bo’lib olgan sovetlar esa o’z qo’shinini yetarli darajada zamonaviy qurol – yarog’lar va harbiy kuchlar bilan ta’minlay olgan edi. 1919- yilda uning tasarrufida 115376 nafar jangchi, shuningdek 11112 ta pulemyot, yuzlab to’plar, bronopoezdlar, o’nlab samolyotlar va boshqa zamonaviy qurollar mavjud edi. Harbiy kuchlar nisbatidagi bunday ustunlik kurash taqdirini qizillar foydasiga hal etilishiga olib keldi.

Ayyorlikda pixini yorgan sovet mutasaddilari har bir vaziyatdan ustamonlik bilan foydalandilar. Ular kerak bo’lsa o’zlari yo’l qo’ygan qo’pol xatolarini tuzatish, dehqonlarga yer berish, ularni afv etish, soliqlar miqdorini bir qadar kamaytirish, Madaminbek singari taniqli qo’rboshilar bilan muzokaralar olib borish, o’zaro yon berish orqali mahalliy aholi noroziligini yumshatish, ularni o’z tomoniga ag’darib olish tadbirlarini ham qo’lladilar. Bu tadbirlar qurolli harakat istiqboliga salbiy ta’sir o’tkazmasdan qolmadi, albatta. Bu xalq harakati millionlab yurtdoshlarimiz hayoti va qismatida o’chmas fojiali iz qoldirdi. Ba’zi aniqlangan rasmiy ma’lumotlarga qaraganda, u milliondan ziyod mahalliy millat kishilarining aziz umrlariga zomin bo’ldi. Minglab oilalarning o’z ona zaminini tark etib, begona yurtlarga bosh olib ketishlariga sabab bo’ldi. Qolaversa, qanchalab son – sanoqsiz odamlar mana shu milliy fojia bois mamlakatning boshqa, uzoq hududlariga surgun va badarg’a qilindi. Biroq bu xalq harakati bejiz ketmadi. U yurtdoshlarimizga katta, ibratli saboqlar berdi, ularning kurash tajribasining boyishiga muhim ta’sir ko’rsatdi. Zero, ona O’zbekistonimizning istiqlolga yuz tutib, dorilamon zamonlarga musharraf Qurolli harakat mag’lubiyatining sabablari va oqibatlari bo’lishida, bugungi baxtiyor avlod kishilarining mustaqillik oliy ne’matidan to’la bahra topishida o’sha 20–30-yillarda bobokalonlarimiz qilgan ulkan sa’y – harakatlar, to’kkan qutlug’ qonlar, bergan bemisl qurbonlarning ibrati oz muncha emas. Ularning yorqin, porloq xotirasi hozirgi minnatdor avlod kishilarining yodida, shuurida hamisha saqlanadi, faxr – iftixor tuyg’usi bilan eslanadi.

 
Àdàbiyotlàr

 

1. I.À .Kàrimîv. O’zbåkistîn: milliy istiqlîl, iqtisîd, siyosàt, màfkurà. 1-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1996.

2. I.À.Kàrimîv  Tàrixiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q. -T.: SHàrq, 1998.

3. I.À. Karimov   Ma’naviy yuksalish yo’lida. T., O’zbekiston. 1998.

4. I.À.Karimoâ jamiyatimiz mafkurasi xalqni – xalq,  millatni – millat qillishga hizmat etsin. T., O’zbekiston. 1998.

5. I.À.Kàrimîv  Biz o’z kålàjàgimizni o’z qo’limiz bilàn quràmiz. 7-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1999.

6. I.À.Kàrimîv  Îzîd và îbîd vàtàn, erkin và fàrîvîn hàyot -  pirîvàrd màqsàdimiz. 8-jild. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

7. I.À.Karimov   Milliy istiqlol mafkurasi -  xalq e’tiqodi va buyuk kelajakka ishonchdir: “Fidokor” gazetasi muhbiri savollariga javoblar. T., O’zbekiston 2000.

8. I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch. T., Ma’naviyat.2008.

9. O’zbåkistîn Råspublikàsi Kînstitutsiyasi. -T.: O’zbåkistîn, 2003.

10. Milliy istiqlîl g’îyasi: àsîsiy tushunchà và tàmîyillàri. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

 

 

 

O’zingizni sinab ko’ring.

 

1.    Qurollharakatlarning yuzàga kelish sabablari nimalardan bilasiz.

2.             Nega 1918-yil bahorida Farg’onada boshlangan harakat asta sekin alangan olib

Turkistonning keng hududlari bo’ylab yoyildi.

3.             Farg’ona vodisiysida quroli  harakati nomoyondalari kimlar.

4.             Madaminbek  bu xarakatda  qanday qo’shinga ega edi.

5.             Madaminbekning  mag’lubiyatga uchrash sabablari.

6.             Xorazm  vohasida istiqlolchilik  harakati nomoyondalaridan kimlarni bilasiz.

7.             Buxorodagi istiqlolchilar harakati nomoyondalaridan kimlarni bilasiz.

8.             Istiqlolchilik harakatining mag’lubiyatga ushrash sabablari.

9.    Istiqlolchilik xarakati davrlarini ko’rsating.

10.                       Istiqlolchilik xarakatining ahamiyati.   

 

 

Testlar

1.Istiqlolchilik harakatini sovetlar qanday nom bilan atashgan?

A. Bosmachilar

B. Fashistlar

V. Istiqlolchilar

D.Xalq dushmani

S. To’g’ri javob yo’q?

 

2. Istiqlolchilar harakati qachon boshlangan?

A. 1917-yil kuzda

B. 1918-yil boxorda

V 1919-yil qishda

D. 1920- yil yozda

S. 1921-yil boxorda

 

3. Forg’onadagi quroli harakatga dastlab kimlar asos solgan?

A. Madaminbek

B. Kichik va Katta Ergash

V. Shermuhammad

D. Ibroximbek

S. Anvarposhox

 

4. Istiqlolchilarning dastlabki  Qurultoyi  qachon va qayerda  chaqirildi?

A.1918 yil Bachg’ir qishlog’ida

B. 1917 yil Qo’qon shahrida

V.1918 yil Namanganda

D. 1917 yil Buxaroda

S.1917 yil Farg’onada

 

5. Madaminbek qaysi davrlarda yashagan?

A.1892 - 1920 yillar

B. 1850 - 1915 yillar

V. 1820 - 1903 yillar

D. 1880 - 1900 yillar

S. 1888 - 1925 yillar

 

6. Madaminbek tarafdorlari  tashabusi bilan qanday hukumat tuzildi?

A.Farg’ona muvaqqat muxtoriyat hukumati

B. Turkiston muxtoriyati

V. TASSR

D Ishchi soldat deputatlari Soveti

S. O’zbekiston SSR.

 

7. Amir ul Muslumbek  qilib kim tayyorlangan?

A.Madaminbek

B.Shermuxamad

V. Ergash

D.Xolxo’ja

S. Junayidxon

 

8. Madaminbek  kim tomonidan qatl etilgan?

A. Bolsheviklar

B.Shermuxamad 

V.Ibroximbek

D. Xolxo’ja

S.to’g’ri javob yo’q?

 

9.Xorazmga istiqlochilik  harakati nomoyondalaridan kimlarni bilasiz?

A.Julaidxon

B.Axmadbek

V.Murodxon

D.Madaminbek 

S.Barcha javoblar to’g’ri

 

10.Istiqlolchilarning mag’lubiyatining sabablari.

A. Harakat yagona dastur asosida tashkil etilmagani.

B. Qo'rboshilar siyosiy kurashda toblangan ilg'or jadid namoyandalarini harakatga faol jalb qila olmadilar.

V. Harakatning bir markazdan turib boshqarilmaganligi, joylarda harakat qilgan

D. Tashqi dunyo bilan aloqa qilish, chetdan yordam, harbiy madad olish imkoniyati bo'lmadi.

S. Barcha javoblar to’g’ri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 MAVZU:  IKKINCHI JÀHÎN URUSHI YILLÀRIDÀ O’ZBÅK ÕÀLQINING

FÀSHIZM USTIDÀN QÎZÎNILGÀN G’ÀLÀBÀGÀ QO’SHGÀN HISSÀSI

 

RÅJÀ:

1.     O’zbåkistînning o’z imkîniyatlàrini urush ehtiyojlàrigà sàfàrbàr etishi.

2.     Urush yillàridà O’zbåkistîn sànîàti và qishlîq õo’jàligi.

3.     Fàn và màdàniyat.

4.     O’zbåkistîn jàngchilàrining jàng màydînlàridàgi jàsîràtlàri.

 

Insîniyat judà ko’p urushlàrni bîshidàn kåchirgàn bo’lib, bulàr ichidà eng dàhshàtlisi, 50 milliîndàn îrtiq kishining yostig’ini quritgàn, ÕÕ àsr fîjiàsi bo’lmish ikkinchi jàhîn urushidir. Îlti yil (1939 yil såntabr - 1945 yil såntabr) dàvîm etgàn bu urush yår  shàrining 80% àhîlisi jîylàshgàn hududni, 61 tà màmlàkàtni o’z ichigà qàmràb îlgàn.

         1939-yil 1-såntabrdà fàshistlàr Gyår màniyasi qo’shinlàrining Pîlshàgà bîstirib kirishi bilàn ikkinchi jàhîn urushi bîshlànib kåtdi. 1941-yil 22-iyun Gyår màniya hujum qilmàslik to’g’risidàgi shàrtnîmàni buzib, Sîvåt Ittifîqigà hujum bîshlàdi. Bu dàvlàt fuqàrîlàri bo’lgàn õàlqlàr uchun îg’ir sinîvlàrdàn ibîràt urush bîshlàndi. O’shà kuni màmlàkàtdà hàrbiy hîlàt jîriy etilgànligi hàqidà fàrmîn e`lîn qilindi. 23- iyundà Tîshkåntdà ko’p ming kishilik miting bo’lib o’tdi.

         Urush butun màmlàkàt õo’jàligi, uning hàyotini tubdàn o’zgàrtirib yubîrdi. 1941-yil 30-iyundà Dàvlàt mudîfàà Qo’mitàsi (DMK)ning tuzilishi bilàn màmlàkàtdàgi butun siyosiy, hàrbiy và õo’jàlik hîkimiyati uning qo’ligà o’tdi. Ushbu qo’mitàning ràisi I.V.Stàlin 19-iyuldàn SSSR mudîfàà õàlq kîmissàri, 8-àvgustdà SSSR qurîlli kuchlàri Îliy Bîsh qo’mîndîni làvîzimini egàllàdi. U àyni pàytdà SSSR ÕKS ràisi và VKP (b) MK bîsh kîtibi bo’lgàn. Urushning dàstlàbki kunlàridà qàbul qilingàn màõsus qàrîrlàr ko’rsàtmàlàrdà màmlàkàtning kàttà õàvf îstidà qîlgànligi, uni himîya qilish uchun zudlik bilàn bàrchà iqtisîdiy-mà`nàviy kuchlàrni mudîfàà mànfààtlàrigà bo’ysindirish, õàlq õo’jàligini to’liq hàrbiy izgà sîlish lîzimligi qàyd etildi. Uzîq dàvîm etgàn urush qiyinchiliklàri O’zbåkistîn måhnàtkàshlàrini hàm îg’ir àhvîlgà sîldi.

         Ikkinchi jàhîn urushi dàvridà råspublikàgà ràhbàrlik qilgàn O’zbåkistîn Kîmpàrtiyasi MKning 1-kîtibi Usmîn Yusupîv (1937-1950 yy.) o’zbåkistînliklàrni fàshizmgà qàrshi kuràshgà sàfàrbàr qilishdà bîsh-qîsh bo’ldi.

         O’rtà Îsiyo hàrbiy îkrugi frînt uchun 1941-yil iyundàn 1942-yil îõirigàchà hàrbiy sàfàrbàrlik àsîsidà 109 tà hàrbiy qo’shilmà  tuzdi, hàràkàtdàgi àrmiyagà và Îliy Bîsh qo’mîndînlik qàrîrgîhi råzårvigà 86 diviziya và brigàdà jo’nàtildi.

         Urush yillàridà bir yarim miliîndàn îrtiq o’zbåkistînlik fuqàrî fàshizmgà qàrshi jànglàrdà qàtnàshdi. 1940-yildà råspublikà àhîlisi 6,5 milliîn kishidàn ibîràt edi.

         Umumiy àhvîlning kåskin yomînlàshuvi îziq-îvqàt bîràsidà qiyinchilik tug’dirdi. Shàhàrlàrdà îziq-îvqàt kàrtîchkàlàri jîriy qilindi. Urush yillàridà àhîlining yangi ijtimîiy guruhlàri - hàrbiy õizmàtchilàr îilàlàri, ko’chib kålgàn kishilàr, urush nîgirînlàri, yåtim bîlàlàr pàydî bo’ldi. Urush yillàridà råspublikàgà bir millîndàn îrtiq kishi, shu jumlàdàn 200 ming yåtim bîlà evàkuàtsiya qilindi. O’zbåkistîn ulàrgà bîshpànà bårdi.

         O’zbåistînliklàr ko’chirib kåltirilgàn bîlàlàrgà måhribînlik và g’àmõo’rlik ko’rsàtdilàr. 15 nàfàr yåtim bîlàlàrni fàrzàndlikkà îlgàn Shîmàhmudîvlàr îilàsining îliyjànîbligi hàmmàmizgà mà`lum. Urush nîgirîni kàttàqo’rg’înlik Hàmid Sàmàdîv îilàsi 13 bîlàni o’z pànîhigà îldi, Sàmàrqàndlik kîlõîzchi Fîtimà Qîsimîvà 10 bîlàni qàbul qildi. Urush yillàridà 4,5 ming nàfàrdàn ziyodrîq bîlàlàr o’zbåkistînlik îilàlàr tîmînidàn qàbul qilinib îlindi. Ko’chirib kåltirilgàn bîlàlàrning àsîsiy qismi bîlàlàr uylàrigà jîylàshtirildi. Urush yillàridà bundày uylàrning sîni ikki bàrîbàrdàn ziyod ko’pàydi.

         1941-yil îõirigàchà  300 gà yaqin kîrõînà hàrbiy izgà sîlindi, jàngîvîr tåõnikà, qurîllàr, o’q-dîri ishlàb chiqàrishgà mîslàshtirib qàytà qurildi. Shulàrdàn  100 tàsi urush bo’làyotgàn õududlàrdàn ko’chirib kåltirildi và qàytà qurildi. Bundàn tàshqàri yanà judà ko’plàb ishlàb chiqàrish kîrõînàlàri, màîrif và màdàniyat muàssàsàlàri O’zbåkistîngà evàkuàtsiya qilindi. 1941-yil 1-îktyabrgàchà O’zbåkistîn sîg’liqni sàqlàsh õàlq kîmissàrligi tizimidà 47 gîspitàl bàrpî etildi và zàrur uskunàlàr bilàn jihîzlàndi.

         Iqtisîdiyotni jàdàl hàrbiy izgà sîlish eng muhim vàzifà edi.  Bundà frînt îrqàsi måhnàtkàshlàrining õizmàtini àlîhidà tà`kidlàsh lîzim. 1941-yil 26-iyundàn bîshlàb ishchi và õizmàtchilàr uchun ish vàqtidàn tàshqàri màjburiy îrtiqchà ishlàr jîriy qilindi, hàftàsigà màvjud båsh kunlik o’rnigà îlti kunlik, bir kundà 11 sîàtlik ish kuni jîriy qilindi. Àslidà ish kuni 12-14 sîàtgà cho’zilàrdi. Bu ishchi và õizmàtchilàr sînini îshirmàsdàn, ishlàb chiqàrish quvvàtini ko’tàrish imkînini bårdi. Birîq ishchi kuchi bàribir yåtishmàsdi.  O’zbîshimchàlik bilàn kîrõînàdàn kåtib qîlgànlàrgà 5 yildàn 8 yilgàchà qàmîq jàzîsi bålgilàb qo’yildi.

         Õullàs, urush yillàridà O’zbåkistînning butun mîddiy và mà`nàviy kuchlàri g’àlàbà uchun sàfàrbàr etildi, hàyot hàrbiy izgà tushdi.

         Urushning dàstlàbki vàqtlàridàn iqtisîdiy vàziyat kåskin îg’irlàshdi. Ittifîq råspublikàdàgi ko’pginà sànîàt và  qishlîq õo’jàlik ràyînlàrini bîsib îlgànligi  õàlq õo’jàligini îg’ir àhvîlgà sîlib qo’ydi. 1941-yil îõiri và 1942-yilgi Màrkàziy hukumàtning hàrbiy õo’jàlik råjàsi  qàbul  qilindi. Bundà Shàrqning àhàmiyati kåskin îrtgànligi  qàyd  qilindi  và  shu yårdà nihîyatdà qisqà muddàtdà sànîàt  qurilishini  àvj îldirish, hàrbiy màhsulîtni ishlàb chiqàrishni ko’pàytirish, frîntgà umumõàlq yordàmini uyushtirish ko’zdà tutildi.

1941-yil såntabr-dåkàbr îylàridà råspublikà hukumàti õàlq õo’jàligini hàrbiy izgà sîlish,  qàysi kîrõînà  qàchîn ishgà tushirilishi to’g’risidà, ichki råsuslàrni to’là sàfàrbàr etish to’g’risidà àniq vàzifàlàrni bålgilàb bårdi. Kàdrlàr, sànîàt õîm àshyosi, yoqilg’i, stànîklàr, uskunàlàr kåskin yåtishmàsligigà qàràmày, 1941-yil dåkàbrigà kålib Tîshkåntdàgi 63 tà, råspublikà hududidàgi 230 tà sànîàt kîrõînàlàri mudîfàà màhsulîtlàri ishlàb chiqàrà bîshlàdilàr. Ko’chirib kålingàn zàvîdlàr hàm o’z quvvàtini îshirib bîrdilàr.

Elåktr enårgiyasi ishlàb chiqàrishni ko’pàytirish màqsàdidà 7 tà yirik và 30 gà yaqin kichik GESlàr qurildi. Àyniqsà, O’zbåkistînning eng yirik gidrîstànsiyasi bo’lib qîlgàn Fàrhîd GES kurilishi umumõàlq  qurilishgà àylàntirilib, 10 îy ichidà Sirdàryo to’silib, GES ishgà tushirildi. Elåktr enårgiyasi 1940-yilgà qàràgàndà 1943-yil 3,5 bàrîbàr îshdi, 1945-yildà esà 1187 ml.kilîvàt sîàtgà ko’pàydi. Yangi ko’mir và nåft kînlàri îchildi, eskilàridàn ko’prîq  fîydàlànilàdigàn bo’lindi (Àngrån, Shàrgun, Qizilqiya kînlàri và bîshqàlàr).  Båkîbîddà måtàllurgiya zàvîdi bàrpî etildi. Îlmàliq mis kîni ishgà tushirildi.

Urush yillàridà O’zbåkistîndà industriyaning bàrchà sîhàlàrigà tààlluqli bo’lgàn 280 tà yangi sànîàt kîrõînàsi qurildi.  Råspublikàning sànîàt quvvàti 1945 -yili 1940- yildàgigà nisbàtàn 2 màrtà, nåft ishlàb chiqàrish 4 màrtà, måtàllni qàytà ishlàsh 4,5 màrtà, màshinàsîzlik 13,4 màrtà, ko’mir ishlàb chiqàrish 30 màrtà îshdi, kimyo sànîàti ishlàb  chiqàràdigàn yalpi màhsulîtlàr 5 bàrîbàr ko’pàydi. Shulàr qàtîridà yångil và îziq-îvqàt kîîpåràtiv sànîàtining hàm ishlàb chiqàrish ko’làmi ànchà kångàydi.

Tåmir yo’l hàm hàrbiy õizmàtgà o’tkàzildi. Tîshkånt tåmir yo’li ko’chirib kålinàyotgàn kîrõînàlàrning àsbîb-uskunàlàri G’àrbdàn Shàrqqà yåtkàzib bårilàdigàn àsîsiy yo’llàridàn biri bo’lib qîldi, Shàrqdàn G’àrbgà esà qurîl-yarîg’làr yubîrilàrdi.

Urush dàvri tàlàblàri pîchtà và tålågràf ishini hàm qiyinlàshtirib qo’ydi. Bàrchà àlîqà kîrõînàlàridà ish vàqti tig’izlàshtirilib, ish hàjmi îshirildi, pîchtà kîrõînàlàrining sîni, tålågràf và tålåfîn tàrmîqlàri uzunligi îrtdi.

Urush bîshlànishi bilàn råspublikà qishlîq õo’jàligi îldidà hàm frînt và frînt îrtini qishlîq õo’jàlik màhsulîtlàri bilàn, sànîàtni esà õîmàshyo bilàn tà`minlàsh vàzifàsi turàrdi. Buning uchun õàlq õo’jàligining bàrchà sîõàlàri kàbi, qishlîq õo’jàligini hàm hàrbiy izgà sîlish, tåõnik ekinlàr, dîn, pîliz và sàbzàvît ekinlàrini ko’pàytirish, chîrvàchilik màhsulîtlàrini îshirish zàrur edi. Vàziyatning muràkkàbligi shundàn ibîràt ediki:

1. Råspublikà qishlîq õo’jàligi pàõtà yåtishtirishgà iõtisîslàshgàn bo’lib, îziq-îvqàt màhsulîtlàrining bir qismi Ittifîq fîndidàn kåltirilàr edi. Urush bîshlàngàndàn kåyin îziq-îvqàt kåltirish to’õtàdi, àhîlini bîqish uchun ichki imkîniyatlàrni tîpish zàrur edi.

2. Dåyarli bir milliîngà yaqin kishi, 200 ming yåtimlàr O’zbåkistîndà bîshpànà tîpdi. Evåkuàtsiya qilingàn àhîli hisîbigà shàhàrlàr àhîlisining ko’pàyishi îziq - îvqàt bo’lgàn tàlàbni yanàdà îshirdi.

3. Dåhqînlàr frîntgà và hàrbiy sànîàtdà ishlàshgà sàfàrbàr etilgàch, dåhqînlàrning màshàqqàtli måhnàti kåksàlàr, àyollàr, o’smirlàr zimmàsigà tushgàn edi.

4. MTS và sîvõîzlàrgà G’àrbdàn yangi tràktîrlàr, qishlîq õo’jàlik màshinàlàri và ulàrgà ehtiyot qismlàr kåltirish to’õtàb qîldi.

Bu qiyinchiliklàrgà qàràmàsdàn råspublikàdà dåhqînchilikni àsîsiy tàrmîq sifàtidà sàqlàb qîlgàn hîldà dîn, qànd làvlàgi, pillà, sàbzàvît, pîliz màhsulîtlàri yåtishtirishni kåskin ko’pàytirish tàdbirlàri ko’rildi. Birinchi nàvbàtdà ekin màydînlàrini îshirish yuksàk sur`àtlàr bilàn îlib bîrildi. Shimîliy Tîshkånt kànàlini bàrpî etish 15 ming gåktàr yårni sug’îrish imkînini bårdi. O’zbåkistîn måhnàtkàshlàrining kuchlàri bilàn Yuqîri Chirchiq, Shimîliy Fàrg’înà, So’õ-Shîõimàrdîn, Uchqo’rg’în kànàllàri, Kîsînsîy suv îmbîri bunyod etildi. 1942-1943 -yillàr mîbàynidà sug’îrilàdigàn yårlàr 546 ming gåktàrgà kångàydi.

Shundày qilib, urush yillàridà O’zbåkistîn qishlîq õo’jàlik àhli eng muràkkàb và îg’ir shàrîitdà måhnàt qilib, 4 milliîn tînnàdàn ziyod pàõtà õîmàshyosi, 82 mln. pud dîn, 55 ming tînnà pillà, 11 mln. tînnà shîli, 57,5 ming tînnà måvà và uzum, 36 ming tînnà go’sht, 22,3 ming tînnà jun và bîshqà màðsulîtlàr yåtkàzib bårdilàr. Bu fàshizm ustidàn qîzînilgàn g’àlàbàgà qo’shilgàn munîsib hissà edi.   

Frînt và frînt îrqàsini zàrur õîmàshyo và îziq-îvqàt bilàn tà`minlàsh hàmdà jàngchilàrni g’àlàbà sàri ruhlàntirishdà O’zbåkistîn õàlqi, õususàn, fàn và màdàniyat àrbîblàrining hissàsi nihîyatdà kàttà bo’ldi. Ilmiy muàssàsàlàrdà tàdqiqîtlàr yo’nàlishi hàm urush dàvri mànfààtlàrigà mîslàshtirildi. Gåîlîg, enårgåtik, kimyogàr îlimlàrning ilmiy ishlàri sàmàràli bo’ldi. Bu dàvrdà yangi kînlàr o’zlàshtirildi. O’rtà Îsiyo univårsitåtining kimyo fàkultåti någizidà fàrmàsåvtikà zàvîdi ishgà tushirildi. Evàkuàtsiya qilingànlàr hisîbigà ko’pàygàn råspublikà àhîlisini îziq-îvqàt bilàn tà`minlàsh bo’yichà hàmmà imkîniyatlàrdàn fîydàlànildi.

O’zbåkistîn SSRning g’àrbiy mintàqàlàridàn Ittifîq àkàdåmiyasi institutlàri và ilm-fàn àrbîblàri evàkuàtsiya qilindi. 1941-yilning kuzidà SSSR Fànlàri àkàdåmiyasi Shàrqshunîslik, Tàriõ, Jàhîn àdàbiyoti, Mîddiy màdàniyat tàriõi và bîshqà ilmiy-tàdqiqît institutlàri, ko’plàb îlimlàr ko’chib kåldilàr. SSSR Fànlàr àkàdåmiyasi O’zbåkistîn filiàlining någizidà 1943-yil 4-nîyabrdà O’zbåkistîn SSR Fànlàr àkàdåmiyasi tàshkil tîpdi. Àkàdåmiyaning birinchi pråzidånti etib T.N.Qîri-Niyozîv sàylàndi. Fànlàr àkàdåmiyasining tàshkil etilishi o’zbåk õàlqi hàyotidà muhim hîdisà bo’ldi. Bu àkàdåmiya O’zbåkistîn ilmiy tàfàkkurining màrkàzi bo’lib qîldi. Bu dàvrdà tàniqli màtåmàtik îlimlàr T.N.Qîri-Niyozîv, T.À.Sàrimsîqîv, gåîlîg îlimlàr Õ.N.Àbdullàåv, À.S.Uklînskiy, fàylàsuf I.M.Mo’minîv, kimyogàr îlimlàr Î.S.Sîdiqîv, S.Yu.Yunusîv, enyår gåtik À.N.Àskîgånskiy và bîshqàlàr sàmàràli ilmiy ishlàrni îlib bîrgàn. Urush tufàyli Mîskvà, Låningràd, Kiåv, Minsk và bîshqà shàhàrlàrdàn ko’chirib kåltirilgàn îlimlàr, shîirlàr, yozuvchilàr và sà`nàtkîrlàr O’zbåkistîn îlimlàri và ijîdkîrlàri bilàn mustàhkàm àlîqàdà ish îlib bîrdilàr.

Insînpàrvàrlik g’îyalàrini kångrîq tàrg’ib qilish màqsàdidà o’zbåk õàlqi màdàniy mårîsidàn fîydàlànà bîshlàndi. Tàriõiy màvzudà bàdiiy àsàrlàr («Màhmud Tàrîbiy», «Muqànnà», «Jàlîliddin Màngubårdi», «Tîhir Màlik» và bîshqàlàr) yaràtildi. Hàmid Îlimjîn, Îybåk, G’àfur G’ulîm, Kîmil Yashin, Àbddullà Qàhhîr, Uyg’un, Sultîn Jo’rà, Îydin kàbi shîir và àdiblàr urush màvzuigà bàg’ishlàngàn àsàrlàr yaràtdi.

Råspublikà tåàtr sàn`àti, kinîmàtîgràfiya, hàykàltîrîshlik và ràssîmlikdà vàtànpàrvàrlik màvzuidàgi àsàrlàr yaràtildi. O’zbåkistîndà shu yillàrdà 35 tà màhàlliy, 16 tà ko’chirib kåltirilgàn tåàtr ish îlib bîrdi. Urush yillàridà o’zbåk  sàn`àtkîrlàri 30 tà kînsårt brigàdàlàrigà bo’linib, frîntdàgi jàngchilàrgà 35 ming gîspitàllàrdà esà 26 ming kînsårt nàmîyish etdilàr. Àyniqsà, Tàmàràõînim, Hàlimà Nîsirîvà, Mukàrràmà Turg’unbîåvà, Sîrà Eshînto’ràåvà, Àbrîr Hidîyatîv kàbi sàn`àtkîrlàr ishtirîkidàgi kînsårt và tîmîshàlàr jàngchilàr, tîmîshàbinlàr qàlbigà zo’r ko’tàrinkilik bàõshidà etgàn. À.Àbdullàåv, U.Àhmådîv, O’.Tîjibîåv kàbi ràssîmlàr urush làvhàlàri, bàdiiy yilnîmàlàrni yaràtib, õàlqimizning frînt và frînt îrqàsidàgi fidîkîrînà måhnàtini màhîràt bilàn tàsvirlàdilàr.

Qisqà måtràjli filmlàr và 10 tà bàdiiy filmlàr yaràtildi. Y.Àzimîv, K.Yormàtîv, N.G’àniåv, S.Muhàmådîv kàbilàr o’zbåk kinîmàtîgràfini rivîjlàntirdilàr. Bu dàvrdà ishlàngàn «Nàsriddin Buõîrîdà», «Tîhir và Zuhrà» kàbi filmlàr «O’zbåkfilm»ning îltin fîndigà kiritildi.

1941-1945-yillàrdàgi urushning bàrchà jàbhàlàridà o’zbåkistînlik jàngchilàr qàhràmînlik và màrdlik ko’rsàtdilàr. Ikkinchi jàhîn urushidà fàshistlàr và Yapîniya militàrizmi kuchlàrigà qàrshi kuràshdàgi jàsîràti, màrdlik và qàhràmînligi uchun 120 ming kishi îrdån và mådàllàrgà, 280 kishi esà Sîvåt Ittifîqi Qàhràmîni unvînigà sàzîvîr bo’ldi, ulàrdàn 75 tàsi o’zbåk jàngchilàri edi, 82 o’zbåkistînlik àskàr hàr uchàlà dàràjàli «Shuhràt» îrdånini îlishgà muyassàr bo’lgàn.

Jàng hàràkàtlàri dàvridà hàrbiy àsirlikdà bo’lgànlàr, õususàn, Turkistîn lågiînidà qàtnàshgànlàrning tàqdiri hàm nihîyatdà îg’ir kåchdi. Urush tugàgàch, ulàr hàmmà jîydà tà`qib etildi, ko’pchiligi  turli qiynîqlàrgà duchîr qilindi. Bu qiynîqlàrdàn îmîn qîlgàn îz sînli kishilàrginà kåyinchàlik îzîdlikkà chiqàrildi.

1999-yil màydà Tîshkåntdà Õîtirà và qàdrlàsh màydîni bàrpî etilib, undà «Mîtàmsàrî înà» hàykàli o’rnàtildi. Xiyobînning shimîliy và jànubiy tîmînidà qàd ko’tàrgàn àyvînlàr tîkchàlàridà ikkinchi jàhîn urushidà hàlîk bo’lgàn o’zbåkistînlik bàrchà jàngchilàrning ism-shàriflàri bitilgàn måtàll tàõtàlàr qo’yilgàn.

 

Àdàbiyotlàr

1.          I.À. Kàrimîv Vàtàn sàjdàgîh kàbi muqàddàsdir 3-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1996.

2.          O’zbåkistîn Råspublikàsi Ensiklîpådiyasi. -T., 2006.

3.          O’zbåkistînning yangi tàriõi. II qism. -T.: SHàrq, 2000.

4.          O’zbåkistîn tàriõi (1917-1991 yillàr). -T.: SHàrq, 2000.

5.          O’zbåkistîn tàriõi. Qisqàchà mà`lumîtnîmà. -T.: SHàrq, 2000.  

 

O’zingizni sinàb ko’ring

1.     Urushning bîshlànishidà qàndày vàzifàlàr bålgilàb îlindi?

2.     Sànîàtning qàysi tàrmîqlàrigà e`tibîr kuchàytirildi?

3.     Qishlîq õo’jàligini rivîjlàntirishdà qàndày muàmmîlàr bîr edi?

4.     O’zbåkistîn Fànlàr àkàdåmiyasi qàchîn tàshkil tîpgàn?

5.     Urush  yillàridà ijîd etgàn àdiblàrdàn kimlàrni bilàsiz?

6.     O’zbåkistîn frîntgà qàndày hàrbiy kuchlàr jo’nàtdi?

7.     Urush bo’làyotgàn hududlàrdàn O’zbåkistîngà qàndày kîrõînàlàr ko’chirib kåltirildi?

8.     Urush yillàridà O’zbåkistîn frîntgà qàysi qishlîq õo’jàlik màhsulîtlàrini åtkàzib byår di?

9.     O’zbåkistînlik qàhràmîn jàngchilàrdàn qàysilàrini bilàsiz?

10.           O’zbåk õàlqining fàshizm ustidàn qîzînilgàn g’àlàbàgà qo’shgàn hissàsining àhàmiyati qàndày?

 

Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

1.     Urushning dàstlàbki kunlàridà O’zbåkistîn frîntgà qàndày yordàm byår di?

À. Frîntgà hàrbiy sàfàrbàrlik àsîsidà dviziya và brigàdàlàr jo’nàtdi.

B. Sànîàt kîrõînàlàri hàrbiy izgà tushirildi.

V. Yetim bîlàlàr O’zbåkistîngà evàkuàtsiya qilindi.

G. Qishlîq õo’jàlik màhsulîtlàri åtkàzib bårdi.

D. Hàmmàsi to’g’ri.

 

2.     Õàlq õo’jàligi xîdimlàri îldidà qàndày muàmmîlàr bîr edi?

À. Urush bîshlàngàndàn kåyin îziq-îvqàt kåltirish to’õtàdi, àhîlini bîqish uchun ichki imkîniyatlàrni tîpish zàrur edi.

B. Evàkuàtsiya qilingàn àhîli hisîbigà Shàhàrlàr àhîlisining ko’pàyishi îziq-îvqàtgà bo’lgàn tàlàbni yanàdà îshirdi.

V. Dåhqînlàr frîntgà và hàrbiy sànîàtdà ishlàshgà sàfàrbàr etilgàn, dåhqînchilikning îg’ir måhnàti kåksàlàr, o’smirlàr zimmàsigà tushgàn edi.

G. MTS và sîvõîzlàrgà G’àrbdàn yangi tràktîr, qishlîq õo’jàlik màshinàlàri và ulàrgà ehtiyot qismlàr kåltirish to’õtàb qîlgàn. Hàrbiy sàfàrbàrlikni tàshkil etish.

D. Hàmmà jàvîb to’g’ri.

 

3.     O’zbåkistîn SSR Fànlàr àkàdåmiyasi qàchîn tàshkil etildi và uning birinchi Pråzidånti kim?

À. 1926 yil, Hàbib Àbdullàåv.

B. 1940 yil, Bîtir Bîbîåv.

V. 1943 yil, Qîri Niyozîv.

G. 1944 yil, Munàvvàr Qîri Àbduràshidõînîv.

D. 1945 yil, Qîri Niyozîv.

 

4.     Urush màydînlàridà qàhràmînlik ko’rsàtgàn vàtàndîshlàrimizni tîping.

À. M.Tîpibîldiåv.

B. S.Ràhimîv.

V. F.Õo’jàåv.

G. B.Bîbîåv, T.Rizqulîv.                

D. À, B,G.   

 

5.     Ulug’ Vàtàn urushi qàhràmînlàri shàràfigà qàndày yodgîrliklàr o’rnàtilgàn?

À. Shàhidlàr õiyobîni.

B. Õîtirà õiyobîni, Birîdàrlàr qàbristîni.

V. À.Tåmur muzåyi, Õîtirà õiyobîni.

G. O’zbåkistîn tàriõi muzåyi.

D. Birîdàrlàr qàbristîni.

 

6.     Urush yillàridà O’zbåkistîngà nåchtà sànîàt kîrõînàlàri ko’chirib kåltirildi?

À. 300 tà.      

B. 200 tà.               

V. 100 tà.               

G. 50 tà.                 

D. 250 tà.

 

11 MAVZU: O’zbekistonda 50-80- yillarda iqtisodiy  va ma’naviy hayot, turg’unlik holatlari  va uning sabablari.

 

Råja:

1.     Urushdan kåyingi 50-yillarda totalitar råjimning kuchayishi. Siyosiy qatog‘onliklarning yangi to‘lqini.

2.     1946-1960 - yillarda O‘zbåkiston xalq xo‘jaligi: sanoatdagi rivojlanish va agrar siyosat.

3.     O‘zbåkistonning ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy hayotida qarama-qarshiliklarning paydo bo‘lishi, kuchayib borishi.

4.     O‘zbåkistonning 1985-1991 - yillardagi ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli. Milliy tuyg‘u, o‘z-o‘zini anglash, an'analarni tiklash harakatlari.

 

XX asrning eng dahshatli   voqealaridan biri  bo’lgan ikkinchi  jahon urushidan butun mamlakat singari  O’zbekiston  xalqi  ham o’ta  holdan toyib chiqdi. Urushdan    keyin    ham     sho’rolar     hukumati    va    kommunistik    firqa  O’zbekistonga nisbatan   o’zining mustamlakachilik    siyosatini davom ettirib, uning mehnatkashlariga,  halokat yoqasiga kelib qolgan  xalq  xo’jaligini   o’zi  boshqarishiga   yo’l qo’ymadi.

Balki, SSSR yagona   xo’jalik kompleksi degan  bahona bilan   O’zbekiston  oldiga mamlakatning dushmandan ozod  bo’lgan  mintaqalar aholisiga yordam  ko’rsatish va Moskvaning manfaatlariga   to’g’ri keladigan  xalq xo’jaligi  tarmoqlarini rivojlantirishni vazifa    qilib qo’ydi. Xalqimiznipg taniqli davlat arbobi N.A.Muxitdinovning yozishicha, o’zi  juda  og’ir   sharoitda   yashayotgan    O’zbekiston    mehnatkashlari   Krasnodar   va Stavropol  o’lkalariga, Ukrainaga 2 mingga  yaqin traktorlar va avtomobillar jo’natdilar, yuzlab parovozlar, 40 mingga yaqin yuk vagonlari va 3,5 ming  atrofida   yo’lovchilar tashiydigan vagonlarni tamirlab berdilar. Respublika jamoa va davlat   xo’jaliklari Ukrainaga 8 mingta ot va ho’kiz, 170 ming bosh qo’y va echki berdilar. Markaz     hukumati    urushdan    keyingi    yillardan    to    1991- yilgacha  O’zbekistonda tayyor mahsulot ishlab chiqaradigan yirik industirial korxona qurmadi.  O’zbekiston  hududidagi, turli  maqsadlarda qurilgan korxonalarning 30 foizi  ittifoq tasarrufida, 60 foizga  ittifoq -   jumhuriyat tassarufida  bo’lib  tamoman Moskvaga   bo’ysunar edi. Faqat 10 foizgina sanoat korxonasi bevosita O’zbekistonga bo’ysungan  bo’lib, ular respublika  iqtisodiyotida uncha katta rol o’ynamagan.  Sho’ro  hukumati, markaz   o’zlarining mustamlakachilik siyosatini davom ettirib,   O’zbekistonni   o’zining asosiy xomashyo yetkazib beruvchi  mintaqalardan biriga aylanishini ta'minlovchi korxonalarni qura boshladi. 1946-85-yillarda Angren, Navoiy, Chorvoq, Toshkent elektrostansiyalari,   Chirchiq-Bo’zsuv gidroelektr stansiyalari Farhod GES hamda yirik Sirdaryo GRESi qurib bitkazildi.

Shuningdek bu yillarda sanoatning "B" gruppasiga, ya'ni yengil va oziq-ovqat   korxonalari   kiradigan   obyektlar   qurib   ishga   tushirildi.   Bular  Chimboy, Uchqo’rg’on yog’ zavodlari, Toshkent trikotaj fabrikasi, Namangan  sun'iy tola zavodi. Yangiyo’l to’quvchilik fabrikasi,Toshkent, Samarqand fosfor  korxonalari Pop    rezina mahsulotlari zavodi, Xujayli va Olmaliq  panel  zavodlari, Angren rezina kombinati, Yangiyo’l konditer fabrikasi, Toshkent  zavodi, Quvasoy chinni zavodi va  boshqa o’nlab korxonalar edi.

Bundan  tashqari, bu yillarda  O’zbekistonda yirik gaz sanoat kompleksi yaratildi. Jarkok, Gazli, Uchkir, Saritosh, Muborak, Sho’rton, Artabuloq va  boshqa gaz konlari topilib,  ishga tushirildi. Ammo  O’zbekiston yer bag’ridan qazib  olinadigan boylikning, ya'ni gazning 70 foizidan    ko’prog’i markaz buyrug’iga  ko’ra tashqariga yuborildi. O’zbekiston gazi Ural, Moskva, xatto Yevropa mamlakatlariga yuborilib,  buning hisobiga katta valyuta olinganda   o’zbek  qishloqlaridagi  aholi tezakda choy qaynatib yuraverganini esga olish bugungi  mustaqillik, ozodlik nashidasini surayotgan  xalqlarimiz uchun foydadan  tashqari  bo’lmas edi.

Zavod-fabrikalarni    qurishda   jumhuriyat   manfaatlarini    to’la  ko’zda tutmasdan,  pirovard oqibatlarini o’ylamasdan,  "hozirni huzur" deb  bilib,  aholisi zich bo’lgan, tabiiy iqlimi qulay bo’lgan joylarda sanamay sakkiz   qabilida ish tutib, yuqorining  ko’rsatmasi bilan zararli gaz va hid chiqaradigan sanoat    korxonalarining       ko’plab     qurilishi    tabiiyki, o’lkaning  ekologik  hayotiga, atrof-muhitning zararlanishi va ifloslanishiga sabab bo’ldi. Buning asorati  aholi salomatligi holatiga hozirda ham jiddiy putur yetkazayotgani achchiq  haqiqatdir.

         50-80-yillardagi  O’zbekiston  qishloq  xo’jaligining ahvoli   haqida to’xtaladigan  bo’lsak, shuni ta'kidlash kerakki, bu yillarda respublikada asosan paxtachilikni rivojlantirishga katta e'tibor berildi. Bunda yana  o’sha "Yagona   xo’jalik kompleksi"ni "ixtisoslashtirish"  bahona  qilindi. Markaziy hukumat  O’zbekistonda paxtachilikni rivojlantirishga qaratilgan rejalari  Moskvada  o’sha reja  qo’mitasida ishlab chiqdi va uni so’zsiz bajarish vazifasini    O’zbekiston  sho’ro  hukumati va komfirqaga topshirdi. Bular esa markaz topshirig’ini lom-mim demay bajardilar.Qizig’i shundaki, o’sha markazda tuzilgan rejalarda Respublikada paxta yetishtirish yildan - yilga sistemali ravishda oshirilib borildi. Markaziy hukumat  O’zbekistonda paxtachilikni rivojlantirish uchun katta  mablag’larni ham sarf etdi. O’zbekistonda paxtachilikni rivojlantirishning eng  asosiy sharti suv irrigatsiya va melioratsiya ishlari edi. Ana shu sababli bu  soha qurilishiga paxtachilikka ajratilgan  mablag’ning katta  qismi sarflandi. Davlat 1961-75-yillarda bu  sohaga 7 milliard 87 million so’m ajratdi. Bu  ko’rsatkichlar keyingi yillarda ham   o’zgarmadi.  Jumhuriyatimiz prezidenti I.A.Karimovning  O’zbekiston Kompartiyasi XXII syezdida  qilgan siyosiy ma'ruzasida aytib    o’tganidek, O’zbekiston  aholisi bugungi kunda   o’rta hisobda go’sht mahsulotlarini, sut va sut mahsulotlarini, tuxumni umuman mamlakat aholisiga nisbatan ikki barobar kam iste'mol qilgan. Oyiga   o’rta hisobda 75 so’mdan kam    daromad    oladigan    ulushi     mamlakatda     12     foizdan    sal       ko’proq  bo’lsa, jumhuriyatda 45 foizni tashkil  qilgan.

Bu   yillarda    paxta   yakkahokimligini   ta'minlashga   qaratilgan   zararli siyosatni amalga oshirish tufayli Mirzacho’l, Qarshi, Surxon-Sherobod cho’llarini   o’zlashtirishni    avj    oldirishga    qaratilgan  katta   hajmdagi   ishlar   olib borildi. Necha o’nlab  suv omborlariyu  sug’orish  tarmoqlari qurildi. Bu katta maydondagi yerlarning   zahlashiga, Orolning  qurishiga olib keldi.  Jumhuriyatimizda xavfli ekologik vaziyat vujudga keldi. Paxta hosili deb odamlarni  hayoti uchun o’ta zararli bo’lgan kimyoviy moddalar ayovsiz paxta dalalarida ishlatildi. Uning ustiga  jumhuriyatimizning bir   qator shaharlarida odamlar  hayoti zararlandi. O’simliklar dunyosining yashashi uchun zararli zavod-fabrikalar qurildi (Qo’qon  superfosfat, Sariosiyoda alyumin, Navoiyda kimyo va hokazo). Ularning barchasi jumhuriyatda juda og’ir ekologik vaziyatni vujudga keltirdiki, natijada  jumhuriyatda tug’ilayotgan

har besh boladan bittasi go’dakligidayoq hayotdan ko’z yumdi, odamlarning umri yildan-yilga qisqarib bordi. Mirzacho’l, Markaziy  Farg’ona, Surxon-Sherobod, Qarshi quruq va bo’z yerlarini   o’zlashtirish borasida katta ishlar  qilindi.

         Sho’ro  hukumati biz ko’rib o’tayotgan yillarda  O’zbekistonda paxta      yetishtirishni   ko’paytirish talvasasida juda katta hajmdagi mineral o’g’itlarni ishlab chiqarib, uni respublika paxtachiligiga sarfladi. Agar 1951-yillarda  O’zbekiston qishloq xo’jaligiga 0,9 million tonna mineral o’g’it sarflagan  bo’lsa, 1980-yilga kelib uning miqdori 5 million tonnaga yetdi.Respublika Davlat Agrosanoat  qo’mitasi ma'lumotlariga qaraganda 1981-85- yillarda   har  bir gektar paxta maydoniga 241 kg azot, 120 kg fosfor va 51,6 kg kaliy ishlatib,  gektar hisobiga 412,6 kg mineral  o’g’it solingan.Bu umumittifoq ko’rsatkichidan 3,5 va AQSH dan 4,5 barobar yuqori edi. Buning ustiga paxta ekiladigan maydonlar yildan-yilga ortib borardi. Agar 1940-yilda 923,5 ming gektar yerga chigit qadalgan  bo’lsa, bu  ko’rsatkich 1960-yilda 1386,6 ming, 1970-yilda 1709,2 ming, 1980-yilda 1877,7 ming va 1987-yilda esa 2107,7 ming gektarga yetgan. Bu davrda  qator sabablarga  ko’ra  jumhuriyatimiz  aholisining moddiy va madaniy turmush darajasi ham yildan-yilga yomonlashib bordi. Sotsial  sohada vujudga kelgan qiyinchiliklarni biz  jumhuriyati  jon boshiga oziq-ovqat mahsulotlarini iste'mol  qilishda  ko’rishimiz mumkin. 1968-yilda  jumhuriyatimizdagi   har  bir kishi 29 kg go’sht ( ittifoqda 64 kg), 186 litr sut ( ittifoqda 341 litr), 112 ta tuxum ( ittifoqda 272 dona), 23,3 kg shakar ( ittifoqda 47,2 kg), 28 kg kartoshka ( ittifoqda 105 kg ) iste'mol    qildi. O’zbekistonda      yuqoridagi yillarda fan rivojlanishida ham bir   qator ishlar    amalga   oshirildi. Buni    biz    avvalo    fanni    rivojlantirish   uchun  sarflangan  mablag’ misolida  ko’rishimiz mumkin: 1970-yilda  Respublikada fanga 30,1 million sarflangan  bo’lsa, 1987-yilda 67,2 million so’m sarflandi. Shu bois fanni rivojlantirish borasida  mehnat qilayotgan ilmiy  xodimlar soni o’sdi. Ularning soni 1960-yilda 10 ming 309 kishi  bo’lsa, 1985-yilda 38093 va 1987-yilda esa 39106 kishiga yetdi. Lekin bu  yirik      soha -  fanda  ham  bir  qancha kamchilik va nuqsonlar bor edi. Bunda eng avvalo o’zbek tilini fan tili sifatidagi  mavqeini  yo’qotganiga e'tiborni qaratmoq zarur. Butun yoziladigan dissertasiya va  boshqa ilmiy ishlar faqat rus tilida yozilgan. Millatimiz vakillari  o’zlarining ilmiy salohiyatlarini  o’z ona tilida  ko’rsatish imkoniyatidan  mahrum   bo’ldilar. Shunga   qaramasdan  xalqimiz ichidan fanning turli  sohalarida   o’zlarining fundamental asarlari, qo’lga kiritgan yutuqlari bilan  jahonga tanilgan olimlar yetishib chiqdi. Bular jumlasiga Ya.G.G’ulomov, B.Ahmedov, R.N.Nabiev, I.Muminov, S.X.Sirojiddnnov, S.  Yo’ldoshev, N.A.Dehqonxo’jaeva va 

boshqalarni kiritish mumkin.

          Lekin  bularning ham   ko’plari ilmda erishgan muvaffaqiyatlari uchun tanqid ostiga olindilar, jazolandilar. Biz ko’rayotgan yillarda respublikada adabiyotni rivojlantirish sohasida ham ayrim ishlar qilganligi nazarimizga tushadi. Biroq bu yillarda respublika adabiyoti, uning  ahli oldiga "ulug’ rus  xalqi"ni  sho’rolar hukmronligini, umum hayotning barcha  sohalaridagi pala-partish amalga oshirgan ishlarini ko’klarga  ko’tarib maqtash bilan mashg’ul bo’ldi. Biroq Sho’rolar hukmronligi sharoitida ham milliy manfaatga hiyonat  qilmay,   xalqi-ona   yurti   manfatlaridan  kelib chiqib   ijod   qilgan qalamkash shoir va yozuvchilarimiz    ko’p  bo’lgan. Bu    o’rinda   tekshirilib ko’rilardi. Bu asarni yozishda sal shaddotlikka berilish  bo’lsa, bu darhol "millatchilik", "sovet tuzumiga qarshi" asar sifatida qoralanardi. Xullas, sho’rolar hukmronligi davrida respublikamizning hamma  sohalarining faoliyatida markazga qaramlik  mustahkam    o’rin olgan. Bu  o’z navbatida respublikaning  iqtisodiy,  siyosiy va ma'naviy ahvolining yomonlashuviga sabab bo’ldi.

40-50-yillardagi qatog’onliklar, uning 80-yillardagi yangi ko’rinishlari. Fashizmga  qarshi urush tamom  bo’lgandan keyin oradan    ko’p  o’tmay barcha republikalar singari  O’zbekiston   bo’ylab yana bir yalpi terror to’lkini  bo’lib o’tdi. 30-yillardagi  qatag’onlar asosan partiya, sovet,   xo’jalik va  harbiy     kadrlarga   bo’lgan  bo’lsada 40-50-yillardagi  qatag’onlar esa asosan madaniyat va ilm-fan arboblariga taallukli   bo’ldi. Sobiq  ittifoqdagi hukmron partiya markazko’mi urush yillarida fashizm asoratini, nemislar bosib olgan yerlarda odamlar ongiga fashizim mafkurasining ta'siri  bo’lganligini va buning  oqibatida matbuot, san'at va adabiyotda- g’oyasizlik siyosatdan yiroq turish,  hayotiy  haqiqatni buzib  ko’rsatish, realistik an’anadan chetlashish, umidsizlik, kelajakka ishonchsizlik paydo  bo’lganligini ro’kach qilib, 1946-yilning avgustida "Zvezda" va "Leningrad" jurnallari   haqidagi, 1948- yilda "  ulug’ do’stlik" operasi   haqidagi nohaq  qarorlarni qabul    qildi. Ularda sovet adabiyoti va san'atining bir qancha talantli xodimlarining ijodiga nohaq va asossiz ayblar  qo’yildi. Partiyaning adabiyot va san'at masalalariga oid  qarorlarini amalga oshirish  vaqtida matbuotda va ijodiy tashkilotlarda ba'zan xatolarga va buzish  hollariga   yo’l qo’yildi; badiiy muammoarni ijodiy muhokama  qilish ba'zan ma'muriyatchilik bilan almashtirildi; adabiyot, musiqa va kino asarlariga  baho berishda ayrim  hollarda ba'zi asarlar asossiz tanqid  qilinsa, ba'zilari asossiz maqtaldi.

      Bu qarorlar (bular  o’sha davrdagi bosh ideolog A.A.Jdanovning  tashabbusi va  ko’rsatmasi bilan qabul  qilingan edi) ning bajarilishi butun mafkurani, shu jumladan ijodiyotni, adabiyot va san'atdagi demokratik  taraqqiyotni    ko’p yillar davomida bo’g’ib qo’ydi. Qarorlarning salbiy ta'siridan  O’zbekiston va uning partiya tashkiloti ham chetda qolmadi. 40-yillarning oxiri, 50-yillarning boshlaridagi   O’zKompartiya Markazqo’mining barcha byuro yig’ilishlarida, 1952-yilda  bo’lib    o’tgan Markazqo’m X Plenumida millatchilikka  qarshi niqob ostida   o’zbek  xalqining madaniy merosiga,  badiiy va ilmiy ziyolilarga  qarshi   kurash boshlandi. Respublikaning    ko’pgina yozuvchilari, olimlari, partiya va davlat arboblari millatchilikda ayblandilar. "Ayrim   o’zbek yozuvchilarining ijodida, -deb  ko’rsatilgan edi  O’ZKP b MQning 1949- yil 25-iyundagi buyruq  qarorida-millatchilik, milliy chegaralanish, feodal  o’tmishni ko’klarga ko’tarish va eski feodal madaniyat oldida qullarcha ta'zim  qilish  hollari sezilib turadi".  Qarorlarda A.  Qahhor, G’.G’ulom, A. Qayumov, M. Shayxzoda, Oybek, Mirtemir,   Tuyg’un, M. Boboev, U. Rashidov, Shukurullo, S.  Ahmadlarning ijodi  qattiq tanqid ostiga olindi.  Ayniqsa, o’z sahifalarida  o’quvchilarni tartibsizlikka undovchi  maqola va badiiy asarlar berib borganligida, komopolitizmda (siyosatdan yiroqlashishda) ayblangan Oybek  rahbarligida    chiqib turgan " Sharq yulduzi" jurnali keskin tanqid ostiga olingan edi.

         1951-yilning 8-aprelidagi   O’ZKP  MQ byurosida " O’zbekiston SSRda musiqa sa'natining ahvoli va uni yanada rivojlantirish choralari   to’g’risida" qabul  qilingan  qarorda musiqa san'ati  hayotdan yiroqlashishda,  o’zbek  xalqini yangi jamiyat  qurish  ruhida tarbiyalashga xizmat qilmayotganlikda ayblandi. Klassik va milliy musiqalar,   maqomlar, "Farhod va Shirin", "Layli va Majnun", " Tohir va Zuxra", "Alpomish" kabi asarlarni targ’ibot qilish  taqiqlandi. Qo’shtirnoq ichida Millatchilarga kosmopolitlarga, panturkchilarga  qarshi matbuotda keng kompaniya boshlandi. 1951-yilning 10-avgustida respublika matbuotida Turob To’la, Kamtar Otaboev, Mirtemir, A.Bobojonov, S.Abdullaev, Xabibiylar ijodini keskin  qoralagan "Ayrim shoirlar ijodida mafkuraviy buzilishlar" nomli  maqola bosilib chiqdi. 1951 -yilning 24-avgustida  e'lon  qilingan maqolada  Oybek, X.Zaripov, X.Yoqubov, I.Sulton kabi ilmiy xodimlar "mafkuraviy xato va buzilishda" ayblandilar.

         M.Shayxzoda, Shukurullo, Yusupov,  G’ulom Alimov va yana bir  qancha shoir,  yozuvchilar   1951- yilda  "sovet  tuzumiga qarshi  millatchilikda" ayblanib qamoqqa olindilar va 1952-yilda 25 yillik qamoq jazosiga hukm  qilindilar. Respublikada 50-yillar  qatag’onligini boshlab berishda hukmron  partiya markazko’mi  qarorlarini O’zbekiston  hayotida tadbiq etishda   O’zKompartiya markazko’mining 1952- yil 21-22-fevralida  bo’lib o’tgan X plenumi va uning qabul  qilgan  qarorlari katta rol  o’ynadi. Plenumda tinglangan va muhokama etilgan birinchi kotib A.Niyozovning "Respublikada ideologiya ishlarining ahvoli va uni yaxshilash choralari   haqida" gi dokladida shunday deb ta'kidlangan edi: "Keyingi ikki yilda respublikada adabiyot xodimlari orasidan sovet tuzumiga  qarshi, millatchilik kayfiyatida  bo’lgan  guruh ochib tashlandi. Bu  guruh Sovet davlatiga  qarshi dushmanlik ishini olib bordi. Bu  guruh a'zolari oldin ayblangan millatchilar bilan  yaqin  aloqada  bo’lganlar, ular mafkuraviy buzuq mazmundagi she'rlar yozib, millatchilarning       Sovet   tuzumiga   qarshi  asarlarini ideallashtirib, ommaga tarqatganlar". I Plenumda jamiyatshunos-olimlarga ham nohaq ayblar qo’yildi. Jumladan, faylasuf V.Zoxidov "burjua millatchisi", tarixchi A.Boboxo’jaev "panturk  tizumni   targ’ib etuvchi",  iqtisodiyotchi A.Aminov esa "burjua millatchilari bilan  aloqa qiluvchi" lar sifatida ayblandilar.

50-yillarning boshlarida yana 60 tacha eng ko’zga ko’ringan    qobiliyatli olimlar va yozuvchilar, san'at arboblarining   ro’yxati tuzilib, ularni ham millatchi, asl   inqilobchi va  hakozo yerliklar ostida jinoiy jazoga tortishga  urindilar. Bu ofatlardan qutulish juda   qimmatga tushdi.  Lekin adolat, garchi tezda  bo’lmasada ,   harqalay tiklangan edi.  O’zbekiston ilm-fani, madaniyatining asossiz  qatag’on  qilingan    ko’pgina arboblari 1956-yilda batamom oqlandilar. 1940-yillarning oxirlarida surgunga yuborilganlarning hammasi ozod  qilindi.  Yo’qotish   ro’yxatiga  qo’shilgan,  xalqimizning faxri  bo’lgan 60 ta ziyolilarimiz ustidan tayyorlangan  hukm bekor  qilindi. Zulmlarga  qarshi adolat  o’rnatilgan  bo’lsada, Stalinizm vujudga keltirgan tatalitar tuzum bedodligi va beshafqatligi  xalqimizning orzu umidlarini chil-parchin    qildi, suveren huquqlari-milliy  mustaqilligini zavol toptirdi.  O’zbekiston  oyoq -qo’li kishanlanib, markaz deb atalmish zo’ravon    hokimiyat iskanjasiga tushib qoldi. Uning til zaboni kesildi, alfaviti   o’zgartirildi,  o’tmishi, tarixi ko’zdan yiroqlashtirildi.

Stalin shaxsiga  sig’inish tufayli ro’y bergan  qatag’onlik siyosati sobiq mamlakat miqyosida 50 milliondan ortiq kishini   o’z domiga tortdi.

"Moskovskie novosti" gazetasining 1988-yil 27-noyabr sonidagi Roy Medvedevning "Skolko jertv v godu kulta lichnosti Stalina?" nomli  maqolasida  qatag’on  qilinganlar soni yillargacha taqsimlanib quyidagicha berilgan:

1927-1928 yil- 10 minglab "Troskiychilar"

1930-1933 yil- 10 milliondan ortiq "quloqlar"

1933 yil 8 oyida  bo’lib    o’tgan ochlik natijasida-6 million kishi

1937 yilgacha- 17-18 million kishi

1937-1938 yil- (Buyuk terrorlar yillari) - 7 million kishi

1938-1940 yil- Polyak oilalari, Boltiq bo’yi  aholisidan- 2 million atrofida

      1942-1944 yil 3 milliondan ortiq  kishi - chechen, qrim-tatar, grek, turk, kurd va  hakozo  xalqlar ko’chirildi. Ularning 1 milliondan ortig’i  ko’chish jarayonida qiyinchiliklar natijasida vafot etdilar.1945-1946 yil- 5 million atrofida 1947-1953 yil- "Leningrad ishi", "Vrachlar ishi" va "Kosmopolitlar ishi" bo’yicha 58-modda bo’yicha ("Sosializmga  qarshi propaganda" aybi bilan) - 1 milliondan  ortiq kishi.

Urush davrida  sobiq ittifoq  xalqining 30 millionga  yaqini qirilib ketdi. Urushsiz, nohaq ayblar bilan 50 million kishini asossiz  qatag’on  qilinishi tatalitar tuzumni, uning  rahbari  bo’lgan Stalinni umuman   oqlash mumkin emasligini isbotlab turibdi. Sobiq hukmron firqa va  sho’ro  hukumatining qatog’onlik siyosati  80-yillarda yana   o’z apparatini yurgiza boshladi.  Biroq, endi bu    siyosat markaz tanlagan ayrim Respublikalarda amalga oshirila boshlandi. Shuni takidlash joizki, sobiq  ittifoq avval boshdanoq soxta,  ko’rama edi. Unga respublikalar majburan birlashgan edilar. Shuning uchun ham ular o’z xalqi, milliy davlatchiligi       qadriyatlari inobatga olinmagan bu  ittifoqdan butunlay norozi edilar. Ammo undan  chiqishning iloji yo’q edi. Garchi  sobiq  ittifoq Konstitusiyasida bunday  qoida mavjud  bo’lsada, kuchli markaz, armiya, davlat xavfsizligi  qo’mitasi kabi asosiy kuchlar bu  ittifoqning tayanch  nuqtalari edi. Sho’rolar tuzumining qariyb 70 yillik hukmronlik davrida to’planib qolgan muommalar 80-yillar  o’rtalariga kelib yuzaga chiqa  boshladi. Endi kuch bilan  ittifoqni  saqlab   qolish mumkin bo’lmay qolgandi. M. S. Gorbachev  sobiq  ittifoq  hukmron partiyasi  rahbari  bo’lgach yangi      hokimiyat  sho’ro jamiyati    to’qnash kelgan qiyinchiliklar va to’planib qolgan muammolarni  hal qilmasdan turib mavjud davlat va tizimni  saqlab  qolish mumkin emasligini anglab yetdi. Natijada jamiyatni yangilash, ijtimoiy -iqtisodiy va siyosiy hayotda jiddiy   o’zgarishlar  qilish   yo’llari izlana boshlandi. Hukmron firqa markazqo’mining 1985-yil (aprel) plenumi mamlakatda vujudga kelgan vaziyatni  tahlil     qilib,  sho’ro jamiyatini va yangilash zarurligi borasida  ko’rsatmalar berdi. Natijada  O’zbekistonga "kadrlar desanti" yuborildi. SSSR prokuraturasi xodimlari, ashaddiy shovinistlar Gdlyan va Ivanovlar  rahbarligidagi tergovchilar guruhi  O’zbekistonga kelib "yeng shimarib" ishga kirishdilar. Gdlyan va Ivanovlar boshchiligida markazdan yuborilgan tergovchilar markazning qo’llab-quvvatlashi bilan  "o’zbeklar ishi", "Paxta ishi", "o’zbek mafiyasi" degan soxta uydurmalarni  to’qib chiqardilar. Bundan  maqsad o’zbek   xalqini,  O’zbekistonni  nafaqat  ittifoqda, qolaversa, dunyoda badnom  qilish, jazolash va shu   yo’l bilan  boshqa  ittifoqchi respublikalarni cho’chitib qo’yish edi. Afsuski,  O’zbekistonning  o’sha    vaqtdagi  rahbarlari buni  ko’ra-bila turib lom-mim demadilar, aksincha desantchilarga ko’maklashdilar. Buning  oqibati esa ularning   o’zlari uchun ham  halokatli   bo’ldi.  Desantchilar   o’zbek  xalqini ko’z bo’yamachilikda, poraxo’rlikda,    qo’shib yozishlarda, boqimandalikda va  hakozolarda ayblab, firqa va davlat  rahbarlaridan tortib oddiy   dehqonlargacha ta’qib ostiga oldilar. Birgina soxta, o’ylab chiqilgan "Paxta ishi" natijasida 25 mingga  yaqin respublikamiz  fuqarolari    qiynoqlarga solindi, sudsiz, tergovsiz qamaldi. Bularni orasida keksalar, homilador ayollar, nogironlar ham bor edi.

Aybsiz kishilarga jismoniy kuch ishlatish, qo’rqitish   yo’li bilan ayblar qo’yildi. Oddiy  mehnatkashlardan katta miqdorlarda pul,   o’z  rahbarlari   to’g’risida noto’g’ri  ko’rsatmalar berish talab  qilindi. Respublikada "adolatsizliklar",    qo’shib yozishlar   haqida markaziy gazeta-jurnallarda, radio va televideniyada muntazam xabarlar bosilib, millatimiz sha'ni badnom, sharmanda  qilindi. Bunday  holat respublikada amalga oshirilishi lozim  bo’lgan  iqtisodiy-ijtimoiy va siyosiy islohotlarga ham  chuqur salbiy ta'sir  ko’rsatdi. Mamlakatdagi mavjud ma'muriy  islohot tizimi, "kadrlar desanti" siyosati natijasida yanada kuchaygan "Qo’rquv"  iqtisodiy va ijtimoiy  sohada jiddiy qayta  qurilishlarga olib kelmadi.  Xo’jalik hisobi   yoki brigada pudratiga  o’tkazilgan bir  qancha sanoat  sohalari,  qurilish va transport korxonalari, paxtachilik brigadalari, sovxozlar bo’limlari deyarli  isloh  qilinmagan vazirliklar va idoralarning eskicha to’ralarcha ish olib borishlari natijasida   islohotlar   yo’lidan bora olmadilar. Bu  hol  mehnat jamoalari tashabbusi va faolligini  bo’g’ib qo’ydi, fan-texnika  taraqqiyotiga  to’g’anoq   bo’ldi. Natijada butun  sobiq ittifoqda  bo’lganidek, O’zbekistonda ham ijtimoiy- iqtisodiy rivojlanishda tub   o’zgarishlar yaratishga qaratilgan qayta  qurish muvaffaqiyatsizlikka uchradi.

Qayta  qurishning  ittifoqchi respublikalar  maqomi va  huquqini kengaytirish   haqidagi rejalari ham amalga oshmadi. Respublikaning oltin,  tog’-kon, gaz, metallurgiya, mashinasozlik, elektrotexnika, kimyo kabi    muhim sanoat  tarmoqlari ham   markaz ixtiyorida qolaverdi. Shuni aytish kerakki, bu davrda  ittifoq  rahbariyati  O’zbekistonda faqat paxtani qayta ishlashdan 75 mlrd. rubl foyda olishni bilgani  holda, respublikamizni datatsiyalar va moliyaviy yordamga muxtoj, deb uni boqimandalikda ayblashda davom etdilar.

         Sobiq  ittifoqda va respublikada vujudga kelgan vaziyat, milliy urf-odatlar, an'analar,  qadriyatlarning toptalishi,  xalqimiz orasida turli ko’rinishlarda markaz siyosatidan noroziliklarning kuchayishiga olib keldi. Taxqirlash va kamsitishlardan bezib qolgan  xalq   o’z  haq huquqini talab  qilishga kirishdi. Machitlarning yopilishi, diniy e'tiqodning ta'qib  qilinishi,  hatto eng  yaqin kishisi vafot etganda ham uni oxirgi manzilga kuzatishdan cho’chib turish, "Navro’z" bayramining soxtalashtirilib "Navbahor" deb e'lon  qilinishi,   o’z go’dagiga alla aytib ovitishni ham unutish, millatlararo munosabatlarning atayin keskinlashtirilishi ( Farg’ona, O’sh, Qo’qon, Parkent   voqealari) va  boshqa   holatlar xalqimizning ko’zini ocha boshladi.

Sekinlik bilan  bo’lsada  xalqimizning ijtimoiy-siyosiy faoliyati o’sib bordi, milliy  uyg’onish jarayoni boshlandi.  O’sha davrda "Birlik", "Turkiston", "To’maris" kabi  xalq, manfaatini  himoya qiluvchi  harakatlar, "Erk" demokratik partiyasi faoliyat  ko’rsata boshladi. Afsuski millat ozodligi va  mustaqilligi   yo’lida ijobiy ishlarni boshlagan bu  harakat va partiyalar keyinchalik millatchilik pozitsiyasiga o’tib ketdilar.

1989-yilda I.A.Karimovning  O’zbekiston  komfirqa Markazko’miga birinchi kotib etib saylanishi bilan respublikamiz ijtimoiy-siyosiy  hayotida jiddiy   o’zgarishlar davri boshlandi.   O’z  siyosiy faoliyatining birinchi kunidanoq  mustaqillik   yo’lida prinsipial pozitsiyani egallagan I.Karimov  mustaqilligimizning  haqiqiy ijodkori,   qo’rqmas, botir   kurashchisi sifatida    siyosat yurita boshladi.

Natijada, O’zbekistonda  siyosiy va  iqtisodiy  mustaqillik   yo’lida dadil  qadamlar tashlandi. "Paxta ishi" qayta ko’rib chiqildi, millatlararo munosabatlarga to’g’ri baho berilib, turli adolatsizliklarga chek qo’yildi.

1989-yil 21-oktyabrda  mustaqillik   yo’lida birinchi    muhim  qadam tashlandi. Shu kuni Respublika Oliy Kengashi muhim tarixiy hujjat - O’zbekiston SSR da   o’zbek tiliga davlat tili  maqomini bergan "Davlat tili   to’g’risida" gi qonunni qabul  qildi. Ayni vaqtda, rus tilidan millatlararo muloqotdan erkin foydalanish  saqlab qolindi. Bu  qonun   o’zbek  xalqining milliy   o’z   o’zini anglashida, respublikada millatlararo hamjihatlikni  saqlab   qolishda juda katta ahamiyatga ega  bo’ldi.

1990- yil fevral oyida  O’zbekiston Oliy Kengashida ilk bor  o’tkazilgan    ko’p mandatli demokratik saylovlar  xalqimiz faoliyatini, uning  siyosiy ongini o’sishiga ta'sir  ko’rsatdi. 1990-yil mart oyida  O’zbekiston Oliy Kengashining XII  chaqiriq  birinchi sessiyasi  mustaqillik   yo’lida 2 -muhim  qadamni tashladi. Sessiyada  sobiq SSSR dagi  ittifoqchi respublikalar orasida birinchi  bo’lib  O’zbekistonda davlat  boshqaruvining Prezidentlik tizimi joriy etildi. Shunday     qilib 1990- yili 24- martda

I.A.Karimov Oliy Kengash XII  chaqiriq  1-sessiyasi tamonidan  O’zbekiston Respublikasining birinchi Prezidenti etib saylandi.

         Mustaqillik   yo’lidagi 3 -   muhim  qadam, mamlakatimiz va  xalqimiz tarixiy  taqdirida juda katta ahamiyatga ega  bo’lgan hujjat "O’zbekiston Respublikasi davlat suvereniteti   to’g’risida Deklaratsiya" ning  qabul  qilinishi   bo’ldi.  O’zbekiston Oliy Kengashining 1990-yil iyul oyida bo’lib    o’tgan XII  chaqiriq, 2-sessiyasida (20-iyul)  Mustaqillik Deklaratsiyasining qabul  qilinishi  sobiq ittifoq tarkibida  O’zbekiston Respublikasining  maqomini belgilab berdi.

         12 moddadan iborat  bo’lgan va  O’zbekistonnning yangi konstitusiyasining va yangi  ittifoq shartnomasini ishlab  chiqishga asos sifatida  qaralgan ushbu deklaratsiyada  O’zbekiston Respublikasi   o’z  haq-huquqlarini  bayon     qilib,   o’z  taraqqiyot   yo’lini   o’zi belgilashi,  hududi va chegaralarining daxlsizligini,   o’z  hududida      hokimiyatni to’la   o’zi boshqarishini,  xalqimiz      qadriyatlariga mos kelmaydigan  ittifoq organlari  qarorlarini ko’r ko’rona bajarmasligini  ittifoqchi respublikalar va xorijiy davlatlar bilan  siyosiy,  iqtisodiy va madaniy  aloqalarni shartnomalar asosida rivojlantirish va  boshqa    muhim talablarni ilgari surib, qonunlashtirdi.

Bu paytga kelib sovet davlatining yemirilish  jarayoni tezlashdi. Litva   o’z  mustaqilligini e'lon   qildi. Latviya va Estoniya  ittifoq tarkibidan  chiqish uchun faollikni kuchaytirib yubordi.  Biroq  sobiq markaz  hali ham SSSR ni  saqlab   qolish uchun   kurashib, yangi  ittifoq shartnomasi  loyihalarini  taqdim  qilishda davom etdi. Ammo e'lon  qilingan shartnoma  loyihalarida eski ma'muriy  islohot tuzimi  sarqitlari ustivor ekanligi sezilib turar edi. Bu  hol  ittifoqchi respublikalarning markazdan  qochish kayfiyatini yanada ko’chaytirdi.  Ittifoqni yangilash, uni federatsiya   yoki konfederatsiya shaklida tashkil etishga    urinishlar ham natija bermadi.

1991-yil 19-21- avgust kunlari  sobiq markazni  saqlab   qolishga tish  tirnog’i bilan  harakat  qilgan qora kuchlar -  sobiq hukmron firqa, Armiya, Davlat xavfsizlik  qo’mitasi SSSR ning vitse-prezidenti G.Yanaev va uning hamfikrlari A.Lukyanov, Yazov, Kryuchkov  rahbarligida   harbiy  to’ntarish     qilib,  hokimiyatni   qo’lga olish  maqsadida GKChP  favqulodda   holat davlat  qo’mitasini tuzib amalda o’zlarining demokratiya, oshkoralik, jamiyatni yangilash,   islohotlarga, umuman  xalqqa  qarshi ekanliklarini  ko’rsatdilar.1991-yil avgust voqealari amalda SSSR ning  chuqur tanazzuli belgisi edi. Mamlakatdagi demokratik kuchlar GKChP faoliyatiga chek qo’ydilar. Hukmron firqa (KPSS) faoliyati  to’xtatildi.  Sobiq  ittifoqda vujudga kelgan bunday vaziyat uning  inqirozini tezlashtirdi. Birin - ketin  ittifoqchi respublikalar   o’zlarining  to’la  mustaqilliklarini e'lon qila boshladilar. O’zbekiston ham 1991-yil 31-avgustida birinchilar   qatorida   o’z  mustaqilligini e'lon     qilib, mustabid tuzum  hukmronligiga butunlay barham berdi. Bu kun yurtimiz va  xalqimiz uchun hur va ozod hayotning boshlanishi edi.

Aziz talabalar!

Jafokash  xalqimiz asrlar davomida ne-ne  og’ir sinovlar,     mashaqqatli kunlarni ko’rmadi.   o’z ozodligi, erkinligi, tinch  hayoti   yo’lida   kurashib, behisob   qurbonlar bergan ota-bobolarimiz jasorati tarixiy xotiramizdan hech qachon o’chmaydi.Ayniqsa, mash'um 1937-1953 yillardagi bedodliklar davrida 100 ming nafar yurtdoshlarimizning  qatag’onlikka uchrab, ularning 13 ming nafari otib tashlanganini eslashning   o’zi kifoya. (qaralsin: I. Karimov "Shahidlar xotirasi" yodgorlik majmuining ochilishiga bag’ishlangan marosimda so’zlagan nutqi. "xalq so’zi", 2000 yil,13 may.)

Bu davr tarixini,   voqealar  mohiyatini  chuqur bilish, ulardan   to’g’ri xulosalar    chiqarish, yurtimiz ozodligi uchun jon fido etgan ajdodlarimizdan  o’rnak olib, erishgan    istiqlolimizni  mustahkamlashda fidoyi  bo’lish, ularning  ruhi va  o’sha    vaqtda  ushalmagan orzu-umidlari oldidagi insoniy burchimizdir. Prezidentimiz aytganlaridek, bugungi murakkab bir vaziyatda odam   o’z  mustaqil fikriga, e'tiqodiga,   o’zi tayanib yashaydigan  hayotiy-milliy       qadriyatlariga, shakllangan dunyoqarash va  mustahkam irodaga ega  bo’lmasa,  har turli mafkuralar bosimiga ularning goh oshkora, goh pinxona ko’rinishdagi tazyiqlariga bardosh berishi amri mahol. Shu bois zamonaviy bilimlarni egallab, boy ma'naviy merosimizni,  haqiqiy tariximizni  chuqur  o’rganib, uni boyitib shakllanayotgan milliy mafkuramiz  mohiyatini   o’zingizda  jo qilib, "Jaholatga  qarshi faqat ma'rifat bilan  bahsga kirishish"  mumkinligini aslo unutmang.

 

NAZORAT SAVOLLARI:

 

1. Nima uchun urushdan keyingi 50-yillarda totalitar rejim kuchaydi?

2.  Siyosiy qatog'onliklarning yangi to'lqinida kimlar qurbon bo'ldi?

3. 1946-1960 - yillarda O'zbekiston xalq xo'jaligi qanday rivojlangan?

4. O'zbekiston  sanoatida qanday siyosat olib borildi?

5. O'zbekiston  qishloq xo'jaligida qanday o'zgarishlar sodir bo'ldi?

6. O'zbekiston ijtimoiy, iqtisodiy va madaniy hayotida qarama-qarshiliklar qay tariqa paydo bo'ldi?

7. O'zbekistonning 1985-1991 - yillardagi ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli qanday bo'lgan?

8. Milliy tuyg'u, o'z-o'zini anglash, an'analarni tiklash harakatlari qachondan boshlandi?

 

ADABIYOTLAR:

 

1. I.A.Karimov. O'zbekistonning o'z istiqlol va taraqqiyot yo'li. Asarlar, 1-jild, T., O'zbekiston, 1996, 36-86-betlar.

2. I.A.Karimov. O'zbekiston - bozor munosabatlariga o'tishning o'ziga xos yo'li. T., O'zbekiston, 1993.

3. To'xliyev N. O'zbekiston iqtisodiyoti (savollar va javoblar). T., O'zbekiston, 1991.

4. Q. Usmonov, M.Sodiqov va b. O'zbekiston qaramlik va mustaqillik yillarida. T., O'qituvchi, 1996.

5. Yo.Xo'jamberdiyev. O'zbeklar ishi. T., Yozuvchi, 1990.

6. O'zbekiston tarixi (1917-1993). T., O'zbekiston, 1994.

 

 

TESTLAR

1.      Urushdan  keyingi  yillarda necha foiz sanoat  korxonalari bevosita  O’zbekistonga bo’ysunar edi.

A.50

B.60

V.20

G.10

D.30

 

2.  Ilm  fan  soxasida ijod etgan olimlar qay qatorda  to’g’ri berilgan.

A.Ya.G’ulomov

B.I. Mo’minov

V.S.Sirojiddinov

G.R.Nobiev

D. Barcha javoblar to’g’ri

 

3. Paxta yakkahokimligini o’rnatish maqsadida qanday ishlar qilindi?

A.O’zbekiston hududidagi  bir qancha cho’llar o’zlashtirildi.

B.Paxta rejasi yil sayin oshirib borildi

V.suv irrigasiya ishlariga ko’proq e'tibor berildi

G.xàlq mehnati rag’batlantirildi

D. A,B,V javoblar to’g’ri

 

4.50- yillarda  O’zbekiston kimlar qatog’on qilingan.

A.M.Shayxzoda, A.Avloniy, Oybek

B.Oybek, Shukrullo, M.Shayxzoda

V.Shukurullo, Bexbudiy,  Fitrat

G.F.Xo’jaev, Fitrat, Bexbudiy

D.Shukrullo, F.Xo’jaev, Fitrat

 

5. Urushsiz jahon oyiblar bilan sobiq ittifoqda nega qatog’on qilingan.

A.30 m.

B.40 m.

V.50 m.

G.10 m.

D.20 m.

 

6.80 yillardagi qatog’onlik qanday nomlangan.

A. Farg’ona voqeasi

B. Paxta ish

V. Namangan voqealari

G. Qayta  qurish

D. To’g’ri javob yo’q

 

7.Urushdan keyingi yillarda O’zbekistonda mustabid tuzumning ko’rinishlar.

A. Urishdan keyingi yillarda ham davlat faoliyati partiyaning totilotor xukumronligi bilan belgilanadi.

B.Markazning rejalaridan O’zbekistonga faqat xamashyo yetkazib beruvchi bir qo’shimcha manba deb qaraladi.

V.O’zbekistonning iqtisodiyoti bir tomonlama rivojlanib bordi.

G.Ruslashtirish siyosati kuchaydi. 40-50 yillarda madaniyat va fan arboblariga qarshi qatog’on siyosatni olib bordi.

D.Madaniyat va ma'orif, ma'naviy hayot portiyaning qattiq nazorat ostiga olindi.

 8.70-80 yillarda O’zbekiston ijtimoiy - iqtisodiy va madaniy rivojlaning xususiyatlarini ko’rsating.

 

A.70-80 yillarda boshqaruvning  o’ta markazlashtirilgan, ma'muriy - buyruqbozlik usuli avj oldi.

B.iqtisodiyatga davlat tomonidan katta xajmda kopital mablag’lar ajratildi.

V.ko’p tarmoqli manoat rivojlandi.

G.O’zbekistonda paxta maydoni ortidi, xosildorlik va sifat esa yomonlashdi.

D.madaniy hayotda partiyaviylik, sinfiylik tomoyillari xukm surardi.

 

9. Qishloq xo’jaligida paxta monopoliyasining oqibatlarini ko’rsating.

A.Respublikada oziq-ovqat masalasi murakkablashdi.

B.ko’p tarmoqli qishloq xo’jaligi shakllandi.

V.eng unumli erkin maydonlari, sug’oriladigan yerlar g’oza ekishga ajratildi.

G.mexnatkashlarning maoshi kamayib, turmush darajasi pasaydi.

D.paxtachilikning rivojlantirishdan o’zbek xalq manfaatdor bo’lmadi.

 

10.Qishloq  xo’jaligida paxta monopoliyasining oqibatlarini ko’rsating.

A.Respublikada oziq-ovqat masalasi murakkablashdi.

B.ko’p tarmoqli ishloq xo’jaligi shakllandi.

V.eng unumli  erkin maydonlari sug’oriladigan yerlar g’o’za ekishga ajratildi.

G.mexnatkashlarning maoshi kamayib, turmush darajasi pasaydi.

D.paxtachilikni rivojlantirishdan o’zbek xalqi manfaatdor bo’lmadi.

 

 

 

 

12 MAVZU: O’ZBÅKISTÎNDÀ HUQUQIY  DÅMÎKRÀTIK DÀVLÀT VÀ FUQÀRÎLIK JÀMIYATI ÀSÎSLÀRINING BÀRPÎ ETILISHI

 

RÅJÀ:

1.     Tîtàlitàr tuzumdàn huquqiy dàvlàtgà o’tish.

2.     O’zbåkistîndà fuqàrîlik jàmiyatining shàkllànishi.

3.     Ko’p pàrtiyaviylik tizimi. Milliy siyosàt.

 

Ozbekiston  mustaqillikka erishganidan song kun tartibida jahon andozalariga mos keladigan davlat qurish, siyosiy, ijtimoiy va iqtisodiy sohada tub islohotlarni amalga oshirish, ularni qonun bilan mustahkam laydigan huquqiy tizimni vujudga keltirish vazifasi turardi. Chunki sobiq sotsialistik tuzumga xos ijtimoiy munosabatlar va jarayonlar endilikda respublikada barpo qilinajak yangi jamiyat manfatlariga mos kelmas edi. Ozbekiston oz  rivojlanishida qoygan asosiy maqsadi-bozor iqtisodiyotiga asoslangan demokratik davlat va fuqarolik jamiyat asoslarini barpo etishdir.

E'lon qilingan maqsadlarga avvalgi tuzumni tubdan buzib tashlamasdan, otmish odatlaridan voz kechmasdan erishib bolmasdi. Shu tufayli oz maqsadiga erishish uchun biz quyidagi asosiy vazifalarni hal etishimiz lozim edi:

l. Eski ma'muriy-buyruqboziik tizimini, unga muvofiq bolgan  hokimiyat va boshqaruv organlarini tugatish.

2. Yangi davlatchilikning siyosiy-huquqiy, konstitutsiyaviy asoslarini yaratish. O‘zbekiston  o‘z  taraqqiyot yolini, avvalo, mamlakatda yaratilayotgan jamiyat qanday mazmun kasb etishga e'tibor berdi.

O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimovning fikriga ko‘ra: «Respublikada sobitqadamlik bilan xalqchil, adolatli jamiyat bunyod etish-bosh vazifadir.

O‘zbekistonda yangi demokratik davlatni barpo qilish rejalarini ishlab chiqishda O‘zbekiston  Prezidenti I.A.Karimovning hissasi katta. O‘z  asarlarida u demokratik jamiyat qurishning nazariy asoslarini chuqur tahlil qildi. Masalan, «O‘zbekiston  - o‘z istiqlol va taraqqiyot yo‘li» (1992); «O‘zbekiston -bozor iqtisodiyotiga o‘tishning o‘ziga xos yo‘li» (1993); «O‘zbekiston iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish yo‘lida» (1995); «O‘zbekiston XXI asr bo‘sag‘asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari» (1997); «O‘zbekiston XXI asrga intilmoqda» (1999) va boshqalar. Ushbu asarlarida O‘zbekiston  istiqlolining ham nazariy, ham amaliy muammolari ilmiy jihatdan o’rganilib, jamiyat siyosiy rivojining, iqtisodiy taraqqiyotining, ma'naviy poklanishning asosiy yo’l-yo’riqlari yangicha mushoxada va yondashuv bilan ko’rsatib berildi.

Yangi siyosiy, iqtisodiy tizimni barpo qilishda, yangi davlatni tashkil etishda asosiy vazifalardan biri uning huquqiy poydevorini yaratishdir. Har bir suveren davlatning huquqiy asoslaridan biri, uning asosiy Qonuni-Konstitutsiyasi hisoblanadi.

O‘zbekistonning yangi Konstitutsiyasini yaratish g‘oyasi 1990-yil 20-iyunda "Mustaqillik deklaratsiyasi"ning qabul qilinishi munosabati bilan ilgari surilgan edi. Buning uchun Prezident I.A.Karimov raisligida 64 kishidan iborat Konstitutsiya loyihasini tayyorlash boyicha komissiya tuzilgan edi.

1992-yil 8-dekabrda 12-chaqiriq O‘zbekiston  Respublikasi Oliy Kengashining XI sessiyasida «O‘zbekiston  Respublikasi Konstitutsiyasi» qabul qilindi. U 128 moddadan, 6  bo’limdan iborat edi. Faqat milliy istiqlol, davlat mustaqilligiga erishish tufayli O‘zbekistonning tamomila yangi, inson manfaatlarini, haq-huquqlarini himoya qiluvchi chinaham demokratik Konstitutsiyasini yaratishga tarixiy imkoniyat vujudga keldi.

O‘zbekiston  Konstitutsiyasining qabul qilinishi mamlakatimiz hayotida katta ahamiyatga ega bo‘lgan  voqea bo‘ldi. U mamlakatda huquqiy, siyosiy, iqtisodiy islohotlar uchun asos bo‘ldi. Konstitutsiya barqarorligini va uzoq muddat amal qilishini ta'minlash maqsadida Konstitutsiyaga o‘zgartirishlar va qo‘shimchalar kiritish nazarda tutilgan.

Demokratik huquqiy davlatni tuzish uchun eng avvalo davlat boshqaruvining hozirgi zamonaviy tizimini shakllantirish talab qilinadi. Davlat boshqaruvi xususida tuzilayotgan tizimning asosi prezident boshqaruvi bo‘ldi. Prezidentlik boshqaruvi, mustaqil davlat va respublikadagi ijrochi hokimiyatning boshlig‘i bo’lmish Prezidentning haq-huquqlari va vakolatlari Prezidentni umumxalq tomondan saylanishida tasdiqlanadi (Konstitutsiya, XIX bob, 89-90 modda).

Konstitutsiyaga ko’ra, O‘zbekiston  Respublikasi ijroiya hokimiyati Prezidentlik hokimiyati va Vazirlar Mahkamasidan iborat. Vazirlar Mahkamasi Prezident tomonidan tuzilib, parlament tomonidan tasdiqlanadi. Vazirlar Mahkamasi 1990-yil noyabrda tashkil topib, mustaqillikka erishgandan song davlat mustaqilligini ta'minlovchi organlardan iborat: Mudofaa Vazirligi, Milliy xavfsizlik xizmati, Ichki Ishlar Vazirligi, davlat bojxona va soliq qo’mitasi, shuningdek tashqi aloqalarni ta'minlovchi organlar vujudga keldi: Tashqi ishlar Vazirligi, Tashqi iqtisodiy aloqalar Vazirligi, Tashqi iqtisodiy faoliyat bilan shug‘ullanuvchi Milliy Bank, Iqtisodiy rivojlanishni ta'minlovchi organlar: Davlat statistika qo’mitasi, Respublika ulgurji va birja savdosi aktsionerlik assotsiatsiyasi, Respublika xomashyo birjasi, Moliya Vazirligi va boshqalar.

Ijro etish hokimiyatining faoliyati parlament tomonidan qabul qilingan qonunlar bilan belgilanadi. Huquqiy demokratik davlatning asosoiy tamoyillaridan biri-Qonun ustuvorligidir. Demokratik jamiyat hayotida qonunning o‘rni beqiyos. Qonunlarning sifati ularni qabul qilayotgan parlament a'zolariga bog‘liq. Ma'lumki, 1990-yil 18-fevralda O‘zbekiston  Oliy Kengashining navbatdagi yangi tarkibi saylandi va u 1990-1994-yillarda faoliyat ko’rsatdi, Oliy Kengash sovet davrining qoldig’i bo‘lib, shu bilan birga O‘zbekistonning mustaqilligini ta'minlashda yangi qonunchilik tizimini vujudga keltirishda muhim rol o’ynadi. Oliy Kengash mamlakatimiz tarixida birinchi bor Prezidentni sayladi: «Mustaqillik Deklaratsiyasi»ni, «Davlat mustaqilligi asoslari tog‘risida» qonunni, O‘zbekiston  Respublikasi Konstitutsiyani ishlab chiqdi va qabul qildi. 1990-1994-yillarda Oliy Kengash 200ga yaqin qonun, 500dan ziyod qaror qabul qildi. Ammo yangi demokratik davlat, Fuqarolik jamiyatini barpo qilish uchun yangi turdagi, zamon talabiga javob beradigan parlamentni tashkil qilish kerak edi.

1993-yil 28-dekabrda bo‘lib otgan Respublika Oliy Kengashining XIV sessiyasida «O‘zbekiston  Respublikasi Oliy Majlisiga saylovlar tog‘risida»; 1994-yil 22-sentyabrda bo‘lib otgan XVI sessiyada «O‘zbekiston  Respublikasi Oliy Majlisi tog‘risida» Qonunlar qabul qilindi.

1994-yil 25-dekabrda yangi parlamentga-Oliy Majlisga saylov bo‘lib otgan edi. Birinchi marta bu saylov, Konstitutsiya talabiga kora, (Konstitutsiya; 77 modda) ko‘ppartiyaviylik asosida otkazildi. Saylovda ikki partiya: “Xalq-demokratik partiyasi” va «Vatan taraqqiyoti» partiyalari ishtirok etishdi.

Oliy Majlisga 250 deputat saylandi. Bu yangi parlamentni demokratik yo’l bilan shakllantirishning mamlakatimiz tarixidagi ilk tajribasi bo‘ldi. Oliy Majlis ozining shakllanishi, faoliyat korsatishi, ish yuritish tartiblari bilan avvalgi Oliy Kengashdan farq qiluvchi Oliy davlat organidir:

1.     Oliy Majlis deputatlar saylovi ko‘ppartiyaviylik va muqobillik asosida o‘tkazildi.

2.      Saylovlar tashkil qilishda sinfiy yondashuv nodemokratik tamoyil sifatida rad etildi.

3.      Oliy Majlis doimiy amal qiluvchi parlament sifatida faoliyat yuritmoqda, ya'ni deputatlarning bir qismi parlament tarkibida doimiy ishlamoqda.

Bu va boshqa dolzarb muammolarni yechish uchun oldimizda quyidagi vazifalar turibdi:

a. Jamiyat va davlatning turli sohalarini yanada erkinlashtirish;

b. aholining siyosiy madaniyatini, siyosiy faolligini oshirish, jamiyatda manfaatlar va qarama-qarshi kuchlar o‘rtasida muvozanatni ta'minlaydigan kuchli mexanizmni shakllantirish.

Bu vazifalarni bajarish uchun Oliy Majlisning qonunchilik faoliyatini takomillashtirish zarur edi. 2002-yil 27-yanvar kuni O‘zbekistonda o‘tkazilgan umumxalq referendumi natijasida siyosiy tizimni takomillashtirish masalasi hal qilindi, ya'ni ikki palatali Oliy Majlisga o’tish va Prezident vakolatlarini 5-yildan 7-yilga o’zgartirishga qaror qilindi.

Referendum natijasiga tayanib ikkinchi chaqiriq Oliy Majlisning X sessiyasida «O‘zbekiston  Respublikasi Oliy Majlisning Qonunchilik palatasi to’g‘risida»gi qonunlar qabul qilindi. Bu qonunlar asosida O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasiga o’zgartirishlar kiritildi (Konstitutsiya: XVIII-XX: XXIII boblar). 2004-yil 26-dekabrda ikki palatali Oliy Majlisning Qonunchilik palatasiga saylov bo‘lib otgan. Unda beshta partiya (XDP: «Adolat»: «Milliy tiklanish»: «Fidokorlar»: Lib.DP)ishtirok etgan.

Ikki palatali Oliy Majlisga bo‘lgan  saylovdan quyidagi xulosa kelib chiqadi:

-saylovlar biz uchun chinaham demokratiya maktabi, xalqimizning siyosiy saviyasini oshirish uchun sinov bo‘lgan;

-ikki palatali parlamentga saylovlar o‘tkazish tizimi va jarayonining o‘zi mavjud siyosiy partiyalar, jamoat tashkilotlari faolligi va mas'uliyatining ortishiga olib keldi;

-saylovlar saylovchilarning siyosiy va fuqarolik saviyasining yetukligini namoyon qildi;

O‘zbekistonda ikki palatali parlamentni shakllantirishdan ko’zlangan maqsadlar quyidagidan iborat:

-parlament o‘z vakolatlarini samarali amalga oshirishi, har tomonlama asosli va puxta qonunlar, qarorlar qabul qilinishi uchun zarur bo‘lgan  o‘zaro muvozanat va cheklovlar tizimini yaratish;

-parlamentning qonun ijodkorligi borasidagi ishining sifatini keskin oshirish;

-siyosiy partiyalarning faolligini, jamiyatdagi tutgan orini oshirish uchun;

-senat tarkibining asosan mahalliy Kengashlar, hududlarning vakillaridan iborat bolishini hamda vakillik vazifasini bajarishini inobatga olib, umumdavlat va hududiy manfaatlarning mutanosibligiga erishish;

-aholining mamlakat ijtimoiy va siyosiy hayotidagi ishtiroki ko’lami va faolligini yanada kengaytirish. Markaziy hokimiyat organlarini isloh qilish bilan birga yangi mahalliy hokimiyat tizimi tashkil etildi, ya'ni viloyat, tuman, shaharlar tarkibidagi tumanlar, shahar, qishloq doirasidagi hokimiyat muassasalari tuzildi. Mahalliy hokimiyat tizimini shakllantirish sohasida bir qator qonun va rasmiy hujjatlar qabul qilindi. Ular orasida O‘zbekiston  Respublikasi Konstitutsiyasi (XXI bob) «Mahalliy davlat hokimiyat to’g‘risida»gi qonun (1993-yil sentyabr), «Fuqarolarning o‘zini-o‘zi boshqarish idoralari haqida»gi qonun (1993-yil sentyabr), «Xalq deputatlari viloyat, tuman, shahar Kengashlariga saylovlar tog‘risida»gi qonun (1994-yil may) kabilar muhim o’rin egallaydi. Shu qonunlarga tayanib viloyat, shahar va tumanlarda hokim lavozimi ta'sis etildi. Viloyat, tuman, shahar hokimi mahalliy hududni oliy mansabdor shaxs sifatida tegishli hudud ijroiya hokimiyatni boshqaradi.

O‘rta Osiyoda kishilarning hayoti mahallada otib boradi. O‘zbekistonda o‘z-o‘zini boshqarish organlarining asosiy elementi fuqarolarning yig‘inlari hisoblanadi. Mahalla esa o‘zini-o‘zi boshqarishning asosiy bo’g‘inidir. Mahallada har bir kishining taqdiri, orzu-umidi, hayotga va odamlarga munosabati qat'iy nazoratda turadi. Shu bilan birga mahallachilik uzoq an'analarga va xalqimiz tarixiga, uning boy ma'naviy-ahloqiy udumlariga bog‘liq bo‘lgan  ulkan hayot maktabidir.

O‘zbekiston  demokratik islohotlarni amalga oshirar ekan, fuqarolik jamiyat asoslarini qurishga intilmoqda. Buning ma'nosi shuki, boshqaruvning turli xil vazifalari bevosita xalqqa topshiriladi, o‘zini-o‘zi boshqarish organlari rivojlanib boradi. «Fuqarolik jamiyati» va «jamiyat» tushunchalari aynan bir narsa emas. Jamiyat- bu kishilar umumiyligi, davlatning barcha belgilarini ham o‘z  ichiga oladigan birligi. «Fuqarolik jamiyati» -bu jamiyatning bir qismi bo‘lib, hokimiyatning davlat o‘rganlari va boshqaruvidan tashqari qismidir. Fuqarolik jamiyatning yetuklik darajasi fuqarolarning siyosiy va jamoat tashkilotlariga birlashish darajasi, siyosiy va jamoat tashkilotlarining ta'siri va taraqqiyot darajasi bilan belgilanadi. «Fuqarolik jamiyati, -deb yozadi I.A. Karimov, -ijtimoiy makon. Bu makonda qonun ustuvor bo‘lib, u insonning o‘zini-o‘zi kamol toptirishiga mone'lik qilmaydi, aksincha, yordam beradi».

O’zbekiston Respublikasi Prezidenti 2012-yil 12-noyabrda  "Mamlakatimizda  demokratik islohatlarni  chuqurlashtirish va  fuqarolik jamiyatini barpo etish konsepsiyasi" da davlat  hokimiyati va  boshqaruvini demokratlashtirish masalalari  to’g’risida to’xtalib o’tdi. O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyasining  bir necha  moddalariga o’zgartirish va qo’shimchalar kiritildi.

Bosh vazirning nomzodi  O’zbekiston Respublikasi  Oliy Majlisining qonunchilik palatasi saylovlarida  eng ko’p deputatlik o’rnini egalagan siyosiy partiya yoki  teng miqdordagi  deputatlik o’rinlarini  qo’lga kiritgan  bir necha  siyosiy partiyalar tomonidan taklif etiladi. Bosh vazirga  nisbatan  ishonchsizlik  votumi berishga  O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi  qonunchilik palatasi va senati a'zolari  umumiy sonining  kamida  uchdan  ikki qismi  ovoz bergan taqdirda  qabul qilingan hisoblanadi.

Mamlakatning amaldagi Prezidenti  o’z vazifalarini  bajara olmaydigan holatlarda  uning vazifa  va vakolatlari vaqtincha  O’zbekiston Respublika Oliy Majlisi Senati  Raisining  zimmasiga  yuklatiladi, bunda  uch oy  muddat ichida  "O’zbekiston Respublikasi  Prezidenti saylovi  to’g’risida"gi qonunga  to’liq muvofiq  tarzda  Prezident saylovi o’tkaziladi.    

Dåmîkràtiyaning  àsîsiy õususiyatlàridàn biri ko’p pàrtiyaviylikdir. Birîq dàvlàt, jàmiyatning rivîjini màvjud pàrtiyalàrning sîni bilàn bålgilàsh nîto’g’ri. Ko’p pàrtiyaviylik tizimining muvàffàqiyati siyosiy hîkimiyatni àmàlgà îshirishdà pàrtiyalàrning ishtirîki bilàn bålgilànàdi.

1996-yil dåkàbridà «Siyosiy pàrtiyalàr to’g’risidà» qînun qàbul qilindi.

1991-yil 1-nîyabrdà O’zbåkistîn Õàlq dåmîkràtik pàrtiyasining (ÕDP) tà`sis kångàshi bo’lib o’tdi. Undà pàrtiya dàsturi, nizîmi qàbul qilindi, pàrtiyaning ràhbàr îrgànlàri sàylàndi.

1992-yilning 24-màyidà «Vàtàn tàràqqiyoti» pàrtiyasining Tîshkåntdà tà`sis qurultîyi o’tkàzilib, undà pàrtiya dàsturi và nizîmi qàbul qilindi.

1995-yil 18-fåvràldà «Àdîlàt» sîtsiàl-dåmîkràtik pàrtiyasining tà`sis qurultîyi bo’lib, undà dàstur và nizîm tàsdiqlàndi.

«Milliy tiklànish» dåmîkràtik pàrtiyasi 1995-yilning 3-iyunidàgi tà`sis qurultîyidà tàshkil etilgàn bo’lib, pàrtiyaning dàstur và nizîmi qàbul qilingàn.

2000 -yil 14 -àpråldà «Vàtàn tàràqqiyoti» và «Fidîkîrlàr» pàrtiyalàri birlàshib, «Fidîkîrlàr milliy dåmîkràtik pàrtiyasi» nîmini îldi.

2003-yil 15-nîyabrdà tàdbirkîrlàr và ishbilàrmînlàr hàràkàti O’zbåkistîn liberal-dåmîkràtik pàrtiyasi qurultîyi bo’lib o’tdi. Siyosiy hàràkàtning dàstur và nizîmi tàsdiqlàndi. Siyosiy kångàsh ijrîiya qo’mitàsining ràisi etib Q.Tîshmàtîv sàylàndi. Bu yangi pàrtiyaning nàshri «XXI àsr» gàzåtàsidir.

2008-yil “Fidokorlar” partiyasi “Milliy tiklanish” portiyasiga  birlashib ketdi. 

Hozirgi davrda O’zbekistonda 4 ta siyosiy portiya faoliyat ko’rsatib kelmoqda.   

Bular, O’zbåkistîn Õàlq dåmîkràtik pàrtiyasining (ÕDP), «Àdîlàt» sîtsiàl-dåmîkràtik,«Milliy tiklànish», O’zbåkistîn liberal-dåmîkràtik partiyalar.  

  Bu pàrtiyalar hàr biri jàmiyatdà mà`lum qàtlàmlàrning siyosiy-ijtimîiy, iqtisîdiy và mà`nàviy qàràshlàrini ifîdàlàb, pàrlàmåntdà o’z o’rni và îvîzlàrigà egàlàr.

Dåmàk, O’zbåkistîndà dàvlàtimiz kunmà-kun, bîsqichmà-bîsqich o’z funksiyalàrini ànà shundày jàmîàt birlàshmàlàrigà o’tkàzib byår mîqdà và fuqàrîlik jàmiyati zàminini shàkllàntirib bîrmîqdà.

Mustàqillik yillàridà màmlàkàtimizdà siyosiy pàrtiyalàr, jàmîàt tàshkilîtlàrining vujudgà kålishi và fàîliyat yuritishi uchun huquqiy àsîslàr yaràtildi. Råspublikà pàrlàmånti tîmînidàn qàbul qilingàn «Jàmîàt tàshkilîtlàri to’g’risidà», «Vijdîn erkinligi và diniy tàshkilîtlàr to’g’risidà», «Kàsàbà uyushmàlàri, ulàr fàîliyatini huquq và kàfîlîtlàri to’g’risidà», «Siyosiy pàrtiyalàr to’g’risidà»gi qînunlàr shulàr jumlàsidàndir.

 

Àdàbiyotlàr

1.     O’zbåkistîn Råspublikàsining Kînstitusiyasi. -T.: O’zbåkistîn, 1992, 1999, 2011.

2.      I.À. Kàrimîv O’zbåkistînning o’z istiqlîl và tàràqqiyot yo’li. -T.: O’zbåkistîn, 1992.

3.      I.À. Kàrimîv O’zbåkistîn-bîzîr munîsàbàtlàrigà o’tishning o’zigà õîs yo’li.  -T.: O’zbåkistîn, 1993.

4.     I.A.Karimov. Yuksak manaviyat yengilmas kuch. T., Manaviyat.2008.

5.     I.A. Karimov. Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada   chuqurlashtirish va  fuqarolik jamiyatini rivojlantirish  konsepsiyasi.Toshkent.: Ozbekiston, 2010.

6.     I.A. Karimov. O’zbekiston mustaqillikka erishish ostonasida.Toshkent.:

 Ozbekiston , 2011

7.     Q.Usmînîv O’zbåkistîn tàriõi. Milliy istiqlîl dàvri. -T.: O’qituvchi, 2003.

8.     O’zbåkistînning yangi tàriõi. Uchinchi kitîb. Mustàqil O’zbåkistîn tàriõi. -T.: Shàrq, 2000.

9.     M.Shàrifõo’jàåv O’zbåkistîndà îchiq fuqàrîlik jàmiyatining shàkllànishi. -T.: SHàrq, 2003. 

10. Milliy istiqlîl g’îyasi: àsîsiy tushunchà và tàmîyillàri. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

 

O’zingizni sinàb ko’ring

1.     O’zbåkistîn Mustàqillikkà erishgàndàn so’ng istiqlîl và o’zigà õîs tàràqqiyot yo’lini qàndày bålgilàdi?

2.     «Umid» jàmg’àrmàsi hàqidà nimàlàrni bilàsiz?

3.     Hîzirgi kundà O’zbåkistîndàgi dàvlàt bîshqàruvining shàklini àniqlàb byår ing.

4.     O’zbåkistîn Råspublikàsi Kînstitusiyasidà qàyd etilgàn hîkimiyat turlàrini àniqlàng.

5.     Fuqàrîlik jàmiyati dågàndà qàndày jàmiyatni tushunàsiz?

6.     O’zbåkistîndà màvjud siyosiy pàrtiyalàrni sànàb båring.

7.     Ozbekiston Prezidenti I.A.KarimovOzbekistonda demokratik  fuqarolik  jamiyatini qurish”  masalasini qaysi asrlarida  korsatib otgan.

8.     2002 yil O’zbekistonda  o’tkazilgan  referundumda qanday masalalar ko’rildi.

9.     O’zbekistonda ikki  polatali parlament  tashkil etishning  sabablari.

10.           2010 yil konsepsiyada O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasiga  qanday o’zgartirishlar  kiritish taklif etilgan.

 

Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

 

1.             Mustàqil O’zbåkistîn Råspublikàsidà màhàlliy o’z-o’zini bîshqàrishni ifîdàlîvchi to’g’ri jàvîbni àniqlàng.

À. Råspublikà tumànlàri, Shàhàrlàri và vilîyatlàridà hîkimlàr bîshqàruvi tàsdiqlàngànligi.

B.  Vàzirlàr Màhkàmàsining  tàshkil etilishi.

V.  O’zbåkistîn BMTgà à`zî bo’lishi.

G.  Õàlq nîiblàri sàylîvidàgi hàqqîniylik.

D. O’zbåkistîn mustàqilligini dunyoning yåtàkchi dàvlàtlàr tàn

    îlgànligi.

 

2.             O’zbåkistîn Råspublikàsi Îliy Màjlisning dåputàti etib sàylànish huquqigà egà fuqàrîlàr kàmidà nåchà yoshdà bo’lishi kåràk?

À.  35 yoshdà.

B.  30 yoshdà. 

V.  25 yoshdà 

G.  21 yoshdà. 

D.  18 yoshdà.

 

3.             «Siyosiy pàrtiyalàr to’g’risidà»gi qînun qàbul qilingàn to’g’ri jàvîbni ko’rsàting.

À. 1995 yil 23 fåvràldà Îliy Màjlisning birinchi såssiyasidà qàbul qilindi.

B. 1996 yil 25 màrtdà Îliy Màjlis Ràyosàti tîmînidàn qàbul qilindi.

V. 1996 yil dåkàbrdà Îliy Kångàsh tîmînidàn qàbul qilindi.

G. 1996 yil 26 dåkàbrdà Îliy Màjlisning VII-såssiyasidà qàbul qilindi.

D. V, G.

 

4.             O’zbåkistîn Råspublikàsining màhàlliy hîkimiyat tizimini ko’rsàting.

À. Vàzirlàr Màhkàmàsi và bàrchà vàzirliklàr.

B. Vilîyat, tumàn, Shàhàrchà, Shàhàrlàr tàrkibidàgi tumàn hîkimiyatlàri.

V. Shàhàr, qishlîq, pîsyolkà dîiràsidàgi hîkimiyat muàssàsàlàri.

G. B, V. 

D. bàrchà jàvîblàr to’g’ri.

 

5.             O’zbåkistîn sàylîv tizimining muhim tàmîyillàridàn biri bu...

À. sàylîvlàrning ko’p pàrtiyaviylik àsîsidà o’tkàzilishi.

B. sàylîvlàrning bir pàrtiyaviylik àsîsidà o’tkàzilishi.

V. sàylîvlàrning ikki pàrtiyaviylik àsîsidà o’tishi.

G. sàylîvlàrdà îchiq îvîz byår ishning tà`minlànishi.

 D. sàylîvlàrdà pàrtiyalàr ishtirîkining tà`min    etilmàsligi.

 

6.             O’zbåkistîndà sud islîhîtining II bîsqichi qàchîn bîshlàngàn?

      À. 1994 yildàn.

      B. 1995 yildàn.

      V. 1996 yildàn.

      G. 1997 yildàn.

      D. 1998 yildàn.

 

7. I.A.Karimov qaysi asarlarida demokratik davlat qurish nazariy asoslarini korsatib berdi.

A. O’zbekiston o’z iqtisodiy taraqqiyot yo’lida

B. O’zbekiston 21 asrga intilmoqda.

V. O’zbekiston 21 asr bo’sag’asida.

G. Xafvsizlikka tahdid barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari.

D. Barcha javoblar to’g’ri.

8. 2002 yil 27 yanvarda umumxalq referendumida  qanday masalalar qo’yilgan.

A.Ikki polatili oliy majlisga o’tish

B. Prezident vakolatini 5 yildan 7 yilga o’tish

V Siz mustaqillikka rozimizsi.

G. A va B javoblar to’g’ri

D.  Barcha javob to’g’ri

 

9. Senat deputatlari necha kishidan iborat.

A.100

B. 150

V.170

G.200

D. 220

 

10.Qonunchilik palatisi deputatlari necha kishidan iborat.

A.100

B. 150

V.170

G.200

D. 220

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             13  MAVZU:   O’ZBÅKISTÎNNING MILLIY G’ÎYASI VÀ MILLIY

                                      ISTIQLÎL  MÀFKURÀSI

 

RÅJÀ:

1. Milliy istiqlîl g’îyasini yaràtishning zàruriyati.

2. O’zbåkistînning milliy g’îyasi và milliy istiqlîl màfkuràsi.

3. Milliy g’îya - milliy mà`nàviy qàdriyatlàr.

 

Màmlàkàtimizning mustàqillikkà erishuvi ko’p àsrlik xàlqimiz tàrixidà eng buyuk tàrixiy hîdisàlàrdàn biri bo’ldi.

Mustàqillik yurtimizdà yashàyotgàn bàrchà xàlqlàr uchun eng ulkàn tàrixiy burilish dàvri bo’ldi, tàbiiyki, bu dàvr o’zigà õîs àsîsli g’îyalàrni hàm tàlàb qildi.

Mà`lumki,  hàr qàndày millàt và xàlq, hàr qàndày ijtimîiy tuzum và dàvlàt muàyyan bir tàmîyillàr và qàdriyatlàr àsîsidà hàyot kåchiràdi hàmdà o’z mànfààtlàrini, màqsàd - muddàîlàrini, îrzu-intilishlàrini ko’zlàb hàràkàt qilàdi.

Insîn o’zining àql-zàkîvàti, imîn-e`tiqîdi và ijtimîiy måhnàti bilàn bîshqà bàrchà tirik jînzîtlàrdàn fàrqlànib, uning îngidà dîimî qàndàydir tushunchàlàr, fikrlàr, qàràshlàr tàhlil qilib bîrilàdi. Hàr qàndày g’îya, îdàtdà, fikr sifàtidà àlîhidà îlingàn shàxs îngidà shàkllànàdi, kåyinchàlik ko’pchilikkà mà`qul bo’lsà, jàmiyatning turli qàtlàmlàri îràsidà tàrqàlàdi, turli elàt và millàtlàr îràsidà yoyilàdi và ulàrni fikràn hàmdà ruhàn yaqinlàshtirish và bågînàlàshtirishgà xizmàt qilàdi.

Mustàqil hàyotgà qàdàm qo’yayotgàn hàr bir yangi àvlîd dàstlàb jàmiyatdà màvjud g’îyalàr tà`siridà tàrbiyalànàdi, muàyyan qàràshlàr và g’îyalàrni o’z e`tiqîdigà singdiràdi, o’z nàvbàtidà, yangi g’îyalàr yaràtàdi và tàrg’ib etàdi.

G’îyagà tà`rif byår ish uchun, eng àvvàlî, uning mîhiyatini nàmîyon etàdigàn àsîsiy xususiyatlàrni sànàb o’tish lîzim. G’îyaning eng muhim xususiyati - insîn và jàmiyatni màqsàd sàri yåtàklàydigàn, ulàrni hàràkàtgà kåltiràdigàn, sàfàrbàr etàdigàn fikriy kuch ekànidàdir. G’îya dåb, insîn tàfàkkuridà vujudgà kålàdigàn, ijtimîiy kuchgà egà bo’lgàn, ruhiyatigà kuchli tà`sir o’tkàzib, jàmiyat và îdàmlàrni hàràkàtgà kåltiràdigàn, ulàrni màqsàd và muddàî sàri yåtàklàydigàn fikrgà àytilàdi.

Milliy g’îya esà, birîn-bir màmlàkàt xàlqi (xàlqlàri)ning tub mànfààtlàrini ifîdà etàdigàn, uning o’z îldigà qo’ygàn màqsàdlàri birlàshtiràdigàn và sàfàrbàr etàdigàn eng ilg’îr, insînpàrvàr fikrlàr màjmuàsidir.

O’z tàrixi và tàràqqiyotining tub burilish dàvrlàridà hàr qàndày millàt và xàlq o’z kålàjàgini bålgilàshi, ungà yåtishishning o’zigà õîs yo’llàrini tànlàshi hàyotiy zàruriyatgà àylànàdi. SHu jàràyongà õîs ijtimîiy, iqtisîdiy, siyosiy, mà`nàviy yo’nàlishlàrigà munîsib bàrchà g’îyaviy tàmîyillàrni hàm bålgilàb îlàdi.

Tàrixiy jihàtdàn zàruriyat hisîblàngàn bundày g’îyalàr O’zbåkistîn Pråzidånti Islîm Kàrimîv tîmînidàn Vàtàn ràvnàqi, yurt tinchligi, xàlq fàrîvînligi, kîmil insîn, ijtimîiy hàmkîrlik, millàtlàràrî hàmjihàtlik, diniy bàg’rikånglik kàbi milliy, àyni pàytdà, umuminsîniy qàdriyatlàr sifàtidà àsîslàb bårildi.

Milliy istiqlîl g’îyasi jàmiyatimiz tàràqqiyotining màfkuràviy tàmîyillàrini ifîdà etàdi, bu g’îya màmlàkàtimiz mustàqilligini mustàhkàmlàsh, yurtimizdà îzîd và îbîd Vàtàn, erkin và fàrîvîn hàyot bàrpî etishgà xizmàt qilàdigàn màfkurà to’g’risidà yaõlit, izchil tà`limîtdir. Milliy istiqlîl g’îyasi yurtimizdà yashàyotgàn hàr bir millàt, ijtimîiy guruõ, din, pàrtiya yoki qàtlàm vàkili uchun umumiy måzîndir. Shu mà`nîdà, milliy istiqlîl g’îyasi 130 dàn îrtiq millàt vàkillàridàn tàshkil tîpgàn O’zbåkistîn xàlqining, mustàqillikni mustàhkàmlàsh yo’lidàn bîràyotgàn jàmiyatimizning umumiy g’îyasidir.

Milliy istiqlîl g’îyasining muhim tàrixiy vàzifàlàri bîr:

- birinchidàn, milliy istiqlîl g’îyasi àhîlini, àvvàlî, yosh àvlîdni  vàtànpàrvàrlik, el-yurtgà sàdîqàt ruhidà tàrbiyalàsh, ulàrning qàlbigà insînpàrvàrlik và îdàmiylik fàzilàtlàrini pàyvànd qilishdåk îliyjànîb ishlàrdà màdàdkîr bo’lishi zàrur.

- ikkinchidàn, u Vàtànimizning shînli o’tmishi, buguni và buyuk kålàjàgini uzviy bîg’làb turishgà, o’zimizni ulug’ àjdîdlàrimiz bîqiy mårîsining munîsib vîrislàri dåb his qilish, shu bilàn birgà, jàhîn và zàmînning umumbàshàriy yutuqlàrigà erishmîqqà yo’l îchib byår àdigàn và shu màqsàdlàrgà muttàsil dà`vàt qilàdigàn g’îya bo’lishi kåràk.

- uchinchidàn, milliy istiqlîl g’îyasi kålàjàgi buyuk dàvlàt quràyotgànimizgà mustàhkàm ishînch bàg’ishlàb ruhimizni bàlànd, bålimizni bàquvvàt qilishgà xizmàt qilàdi.

G’îya tushunchàsi màfkurà tushunchàsi bilàn chàmbàrchàs bîg’liq, àniqrîg’i biri ikkinchisini yaràtàdigàn hîdisàdir. Màfkurà, kålib chiqishigà ko’rà, àràbchà so’z bo’lib, fikrlàrning ko’pligini bildiràdi.

Màfkurà - muàyyan guruh yoki qàtlàmning, millàt yoki dàvlàtning ehtiyojlàrini, màqsàd và intilishlàrini ijtimîiy-mà`nàviy tàmîyillàrini ifîdà etàdigàn g’îyalàr, ulàrni àmàlgà îshirish usul và vîsitàlàri tizimidir.

Ijtimîiy hàmkîrlikkà àsîslàngàn, erkin dåmîkràtik jàmiyat bàrpî etishni ko’zlàgàn dàvlàtimizdà milliy màfkurà àhîlining bàrchà qàtlàmlàrini jipslàshtirib, umummànfààt và yagînà màqsàd yo’lidà hàràkàtgà chîrlàydi.

Pråzidåntimiz Islîm Kàrimîv màfkuràgà shundày tà`rif båràdi: "Îdàmlàrning ming yillàr dàvîmidà shàkllàngàn dunyoqàràshi và måntàlitåtigà àsîslàngàn, àyni vàqtdà, shu xàlq, shu millàtning kålàjàgini ko’zlàgàn và uning dunyodàgi o’rnini àniq - ràvshàn bålgilàb bårishgà xizmàt qilàdigàn, kåchàgi và ertàngi kun o’rtàsidà o’zigà õîs ko’prik bo’lishgà qîdir g’îyani mån jàmiyat màfkuràsi dåb bilàmàn".

Sîddà qilib àytgàndà, jàmiyatimizning màfkuràsi shu jàmiyatning fikriy tàyanchi bo’lishi, îddiy insîn và uning mànfààtlàrini ifîdà etishi, xàlqimizning båxàtàr, tinch-îmîn, fàrîvîn, bàdàvlàt turmushgà erishishi uchun kuch-g’àyràt mànbài bo’lishi lîzim.

Milliy màfkurà vîsitàsidà el-yurt birlàshàdi, o’z îldigà buyuk màqsàdlàr qo’yadi và ulàrni àdî etishgà qîdir bo’làdi. Millàt, xàlqning hàmjihàtligi esà, hàr qàndày tàràqqiyotning gàrîvidir. Milliy istiqlîl màfkuràsining yoshlàr îngigà singdirilishi uchun màqsàd và vàzifàlàrini chuqur o’rgànish bilàn båvîsità bîg’liq, shuning uchun màfkurà màqsàdlàrini bilish eng dîlzàrb và muàmmîli màsàlàlàrdàn biridir.

Hàr qàndày màfkurà o’z îldigà muàyyan màqsàdlàrni qo’yadi. Bu màqsàdlàr pirîvàrd nàtijàgà erishishning yo’llàri, vîsità và usullàrini bålgilàydi. Màfkuràning àsîsiy màqsàdlàri quyidàgilàrdàn ibîràt:

- îdàmlàrni muàyyan g’îyagà ishîntirish;

- shu g’îya àtrîfidà uyushtirish;

- g’îyani àmàlgà îshirish uchun sàfàrbàr etish;

- g’îyaviy tàrbiyalàsh;

- g’îyaviy immunitåtni shàkllàntirish;

- hàràkàt dàsturigà egà bo’lish.

Istiqlîl màfkuràsining vàzifàlàri uning o’z îldigà qo’ygàn bîsh màqsàdidàn kålib chiqàdi. Undà bîsh màqsàdgà erishishning vîsità và usullàri àniqlànàdi.

Shu mà`nîdà, îdàmlàrimizdà mustàqil dunyoqàràsh và erkin tàfàkkurni shàkllàntirish - milliy istiqlîl màfkuràsining àsîsiy vàzifàlàridàn biridir. Istiqlîl màfkuràsi kishilàr îngigà singdirilishi bilàn Vàtàn tàqdiri uchun màs`ullik, yagînà Vàtàn tuyg’usi shàkllànàdi. Chunki shàxsiy g’îya và mànfààtlàr shàxs fàîlligini kuchàytiruvchi  îmil bo’lsà, istiqlîl màfkuràsi o’zidà butun bir xàlqning hàyotiy mànfààt và intilishlàrini àks ettiràdi.

Milliy g’îya và istiqlîl màfkuràsining mà`nî-màzmunini bålgilàydigàn àsîslàrdàn biri - bu xàlqimizning qàdimiy và bîy tàrixidir. Chunki tàrix - buyuk muràbbiy. U insîngà ibràtli xulîsàlàr båribginà qîlmàsdàn, bà`zàn àchchiq sàbîqlàrni hàm tàn îlishgà undàydi. Înà zàminimizdà bundàn bir nåchà àsrlàr àvvàl yaràtilib, tî hànuz yurtimizgà ko’rk bàg’ishlàb turgàn qàdimiy îbidàlàr, àsîri- àtiqàlàr xàlqimizning yuksàk sàlîhiyati, kuch-qudràti, Vàtànimizning shînli tàrixi to’g’risidà tàsàvvur và tushunchàlàr båràdi.

Milliy g’îya và milliy mà`nàviy qàdriyatlàr uzviy bîg’liqdir. Shu bîis, milliy g’îyaning shàkllànishidà milliy mà`nàviy qàdriyatlàr, xàlq fàlsàfàsi, dunyoqàràshi, bàdiiy và îg’zàki ijîdi judà muhim o’rin tutàdi. Sàbàbi-ulàrdà xàlqning, millàtning ruhiyati, tàfàkkur tàrzi,  îrzu-umidlàri àks etgàn bo’làdi. Birîq milliy mà`nàviy qàdriyatlàr qîtib qîlgàn nàrsà bo’lmày, zàmîngà mîs ràvishdà bîyib, màzmunàn tàkîmillàshib bîràdi và ijtimîiy mà`nàviy tàràqqiyotigà ijîbiy tà`sir ko’rsàtàdi. Bundà îdàmlàrning qàdriyatlàrgà munîsàbàtini to’g’ri yo’nàltirish judà muhim àhàmiyat kàsb etàdi. Milliy mà`nàviy qàdriyatlàrgà hurmàt, ungà bo’lgàn munîsàbàtdà milliy g’îyaning àks etishi tàbiiy hàqiqàtdir. Fàqàtginà milliy qàdriyatlàrni qàdr etmàgàn kishidà milliy g’urur tuyg’usi bo’lmàydi.

Milliy g’îya båvîsità milliy g’urur, îr-nîmus, qàdr-qimmàtini ànglàsh bilàn bîg’liqdir. Milliy g’urur và îr-nîmusni bàlànd tutish, qàdr-qimmàtini kàmsitmàslik milliy g’îya må`zînidir. Milliy g’ururni, Vàtànni ànglàsh, vàtànpàrvàrlik, millàtpàrvàrlik tuyg’ulàri bilàn mushtàràk bo’lib, milliy qàdr-qimmàt, g’urur, îr-nîmusni ànglàgàn xàlq, millàt, àvlîdgà egà bo’lgàn màmlàkàtning kålàjàgini kàfîlàtlàydi.

Milliy g’îya O’zbåkistîn xàlqining o’zligini ànglàshi và milliy-mà`nàviy tiklànishi ifîdàsidir.

Milliy g’îya và o’zlikni ànglàsh bir-biri bilàn chàmbàrchàs bo’lib, xàlqimizning eng umumiy mànfààtlàrini ifîdàlàydi.

Pråzidånt Islîm Kàrimîv màmlàkàt kuch-qudràtini xàlqning mà`nàviy kàmîlîtidà ko’ràdi. Shuning uchun hàm u jàmiki insîniy fàzilàtlàrni tàkîmillàshtirish uchun zàrur shàrîit yaràtishni àsîsiy vàzifà qilib qo’yadi. Bu, bir tîmîndàn, mustàqillik shàrîitidà endiginà shàkllànàyotgàn dàvlàt siyosàtining nåchîg’lik insînpàrvàrligini ko’rsàtsà, ikkinchi tîmîndàn, dàvlàt ràhbàrining siyosiy-mà`dàniy sàlîhiyatining bånihîya yuksàkligini, xàlq mà`nàviy-ruhiy ehtiyojlàrini nàqàdàr chuqur o’rgàngànligini bildiràdi. Shu bilàn birgà, bu xàlq và hîkimiyat intilishlàrining mushtàràkligidàn dàlîlàt båràdi. Pråzidånt I.Kàrimîv O’zbåkistînning mà`nàviy rivîjlànish någizlàrini bålgilàb båràr ekàn, vàtànpàrvàrlik g’îyasigà àlîhidà urg’u båràdi. Binîbàrin, Vàtànni såvish xàlqimizgà xîs àzàliy qàdriyat hisîblàngàn.

Àdàbiyotlàr

1. I. À. Kàrimîv O’zbåkistîn: milliy istiqlîl, iqtisîd, siyosàt, màfkurà. 1-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1996.

2. I. À Kàrimîv. Tàrixiy õîtiràsiz kålàjàk yo’q. -T.: SHàrq, 1998.

3. I.A.  Karimov Ma’naviy yuksalish yo’lida. T., O’zbekiston. 1998.

4. I.A. Karimov jamiyatimiz mafkurasi xalqni – xalq,  millatni – millat qillishga hizmat etsin. T., O’zbekiston. 1998.

5. I. À. Kàrimîv Biz o’z kålàjàgimizni o’z qo’limiz bilàn quràmiz. 7-jild. -T.: O’zbåkistîn, 1999.

6. I. À. Kàrimîv Îzîd và îbîd vàtàn, erkin và fàrîvîn hàyot -  pirîvàrd màqsàdimiz. 8-jild. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

7. I.A.  Karimov Milliy istiqlol mafkurasi -  xalq e’tiqodi va buyuk kelajakka ishonchdir: “Fidokor” gazetasi muhbiri savollariga javoblar. T., O’zbekiston 2000.

8. I.A.Karimov. Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch. T., Ma’naviyat.2008.

9. O’zbåkistîn Råspublikàsi Kînstitutsiyasi. -T.: O’zbåkistîn, 2003.

10. Milliy istiqlîl g’îyasi: àsîsiy tushunchà và tàmîyillàri. -T.: O’zbåkistîn, 2000.

 

O’zingizni sinàb ko’ring

 

1. Milliylik  nima?

2. Milliy istiqlol g'oyasi nimani o'rganadi va uning asosiy maqsadi nimadan iborat?

3. G'oya va mafkura tushunchalari qanday ma`noni anglatadi?

4. Mafkuraning asosiy maqsadlari nimalardan iborat?

5. Milliy istiqlol g'oyasining ahamiyati nimada?

6. Milliy ma`naviy qadriyatlar nimani anglatadi?

7. Milliy istiqlol  mafkurasi  qanday tamoyillarga asoslanadi?

8. Mafkuramizning  bosh g’oyasini  qanday tushunasiz?

9. Milliy istiqlol g’oyasining  asosiy  mazmun  va mohiyati nimalarda ifodalanadi?

10. Milliy istiqlol g’oyasining tarixiy  asoslarini  qaysi tamoyillar  tashkil etadi?        

 

Màvzu uchun tåst vàzifàlàri

 

1.     Milliylik, g’oya  va  mafkura tushunchalarining to’g’ri javoblari qaysi?

A. Milliylik – biror millatning, xalqning o’ziga xos bo’lgan hususiyatlarini ifodalovchisi.

B. G’oya – inson tafakkuri mahsuli.

V.Mafkura – muayyan ijtimoiy guruh ijtimoiy qatlam, millat, davlat xalq va jamiyatning ehtiyojlari, orzu – intilishlarini amalga oshirish tamoyillarini o’zida mujassam etadigan g’oyalar tizimi.

G. G’oya va mafkura – inson ruhiyatining, millat ma’naviyatining mahsuli.

D. Barcha javoblar to’g’ri

 

2.     Màfkurà qàndày àsîsiy màqsàdlàrni ko’zdà tutàdi?

À. Muàyyan g’îyagà ishîntirish, uyushtirish.

B. Sàfàrbàr etish, mà`nàviy-ruhiy ràg’bàtlàntirish.

V. G’îyaviy immunitåtni shàkllàntirish.

G. Hàràkàt dàsturi bo’lishi.

D. Barcha javoblar to’g’ri

 

3.     Milliy istiqlîl màfkuràsining bîsh g’îyasi qàysi jàvîbdà to’g’ri ko’rsàtilgàn?

À. Vàtàn ràvnàqi.

B. Yurt tinchligi.

V. Õàlq fàrîvînligi.

G. Îzîd và îbîd Vàtàn, erkin và fàrîvîn hàyot bàrpî etish.

D. Kîmil insîn.

 

4.     «Milliy istiqlîl g’îyasi: àsîsiy tushunchà và tàmîyillàr» risîlàsining nàzàriy-àmàliy yo’nàlishlàri kim tîmînidàn àsîslàb bårildi?

À. Islîm Kàrimîv.

B. Õàlqimiz.

V. Millàtimiz.

G. Jàmiyatimiz.

D. Barcha javoblar to’g’ri

 

5.     «Milliy istiqlîl g’îyasi: àsîsiy tushunchà và tàmîyillàr» kînsåpsiyasi yaràtilishi sàbàblàrini ko’rsàting.

À. O’zbåkistîn Råspublikàsi mustàqilligining 10 yilligini nishînlàshgà tàyyorgàrlik ko’rish munîsàbàti bilàn.

B. O’zbåkistîn Råspublikàsi tàriõidà ÕÕ1 àsr bîshlànishi munîsàbàti bilàn.

V. O’zbåkistîn Råspublikàsi Îliy Màjlisi tîmînidàn «Tårrîrizmgà qàrshi kuràsh to’g’risidà»gi qînunning qàbul qilinishi munîsàbàti bilàn.

G. Kålàjàkdà buyuk dàvlàt qurish màqsàdidà õàlqni, jàmiyatni birlàshtiruvchi, îdil yo’lgà bîshlîvchi bàyrîqning kåràkligi nàtijàsidà.

D. «Sîg’lîm àvlîd» dàvlàt dàsturini qàbul qilish munîsàbàti bilàn.

 

6.      Milliy istiqlîl màfkuràsini õàlqimiz qàlbi và îngigà singdirish qàysi sîhàlàrdà àmàlgà îshirilàdi?

À. Tà`lim và tàrbiya.

B. Fàn và ilmiy muàssàsàlàr.

V. Màdàniyat và màdàniy-mà`rifiy muàssàsàlàr.

G. Jismîniy tàrbiya và spîrt.

D. Barcha javoblar to’g’ri

 

7Jamiyatning  ma'naviy yangilanishi nimalarda namoyon bo’lmoqda?

A. Vatan  va xalqning tarixini o’rganishda

B. Xalqning madaniy  merosini  o’rganishda

V. Xalq urf-odati va an'analarning tiklanishida

G. Diniy qadriyatlarning tiklanishida

D. Barcha javoblar to'g'ri

 

8.  Milliy istiqlol mafkurasining  asosiy mazmun mohiyatini aniqlang?

A. Mamlakatning mustaqilligi, hududiy  yaxlitligi, sarhadlar daxlsizligi

B. Yurtning tinchligi,  davlatning harbiy, iqtisodiy, g’oyaviy, ekologik, informatsion tahdidlardan muhofaza etilishi

V.Mamlakatda  fuqarolararo  va  millatlararo totuvlik, ijtimoiy barqarorlik muhitini  ta'minlash 

G.har bir oila  va butun xalqning farovonligi

D. V va G  javoblar to’g’ri

 

9. "G’oyaga qarshi  faqat  g’oya, fikrga  qarshi faqat fikr, jaholatga  qarshi faqat ma'rifat bilan baxsga kirishish, olishish mumkin" degan fikrni  Prezident  I.A.Karimov qachon va qayerda ta'kidlab o’tgan? 

A. "Ma'naviyat va ma'rifat" Respublika jamoatchilik  markazi  raxbariyati hamda  boshqaruvi  a'zolari bilan  uchrashuvda so’zlagan nutqida

B. "Ozodlik" radiosining  o’zbek sho’basi xodimlari bilan suhbatda 

V. "Tafakkur" jurnali  bosh muharirining  savollariga  javoblarida

G. O’zbekiston Respublikasi Oliy majlisi IX sessiyasida so’zlagan nutqida

D. To’g’ri javob yo’q

 

10. Prezident I.A.Karimov "Bugungi zamonda  mafkura poligonlari  yadro  poligonlariga  nisbatan  ham ko’proq kuchga ega" deb  qaysi asarlarida yozganlar?

A."Maqsadimiz - tinchilik, barqarorlik, xamkorlik" O’zbekiston televideniyasi  muhbirining savollariga  javoblarida

B."Barkamol avlod - O’zbekiston taraqqiyotining poydevori" O’zbekiston Respublikasi  Oliy Majlisi IX sessiyasida so’zlagan nutqida

V. Turkiy tilli davlatlar boshliqlarining  5-uchrashuvida  so’zlagan nutqida

G. "Jamiyatimiz mafkurasi  xalqni - xalq, millatni millat qilishga  hizmat etsin" tafakkur jurnali  bosh muxarriri  savollariga javoblarida

D. Barcha javoblar to'g'ri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MUNDARIJA

 

 

Kirish………………………………………………………….

 

1 MAVZU

I.Karimovning «Tarixiy xotirasiz kelajak yo`q» asari………...

 

2 MAVZU

“Avåsto” - tarixiy manba sifatida……………………………..

 

3 MAVZU

O’zbekistonda dastlabki  davlatlarning paydo bo’lishi va rivojlanish bosqichlari……………………………………….

 

4 MAVZU

Turkiy xalqlarning kelib chiqishi, tarqalishi va hozirgi zamon.

 

5 MAVZU

IX-XII asrlarda O`rta Osiyada uyg`onish davri, fan va madaniyatning yuksalishi……………………………………..

 

6 MAVZU

Temur tuzuklari va hozirgi zamon……………………………

 

7 MAVZU

Turkiston jadidlari ilgari surgan g'oyalar, ma'rifiy qarashlar va ularning mazmun-mohiyati……………………………………

 

8 MAVZU

Turkistonda sovet hokimiyatining o`rnatilishi. Sovet hokimiyati siyosatiga qarshilik ko`rsatish harakati………….

 

9 MAVZU

Turkistonda mustabid sovet tuzumiga qarshi qurolli harakat....

 

10 MAVZU

Ikkinchi jahon urushi yillarida o`zbek xalqining fashizm ustidan qozonilgan g`alabaga  qo`shgan hissasi……………....

 

11 MAVZU

O’zbekistonda 50-80- yillarda iqtisodiy  va ma’naviy hayot, turg’unlik holatlari  va uning sabablari……………………….

 

12 MAVZU

O’zbekistonda huquqiy demokratik davlat va fuqarolik  jamiyati asoslarining barpo etilishi……………………………

 

13  MAVZU

O’zbekistonning  milliy g`oyasi  va milliy istiqlol mafkurasi...

 

 

Mundarija……………………………………………………..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“O’zbåkistîn tàriõi” fànidàn mustàqil ish   vàzifàlàri

 

 

 

O’zbåkistîn tàriõi kàfådràsi màjlisidà muhîkàmà
etilgàn (2013 yil 8 yanvar  20 majlis  bàyonnîmàsi)
 
KTF  ilmiy-måtîdik kångàshi tîmînidàn nàshrgà tàvsiya
etilgàn (2013 yil ___. ______._____ majlis  bàyonnîmàsi )

 

 

 

Muàlliflàr:  Shirinîvà F.N., Ziyayåvà D.S.

 

 

Tàqrizchi: Mamadaliyev H.M.

 

Màs`ul muhàrrir: Mahkamova N.R.

 

 

Muhàrrir: Gayubova K.A.

 

 

 

 

 

Bichimi  60x84 1/16 Adadi ___ Buyurtma _____

 

“AloqachiNashriyot- matbaa markazida chop etildi.

 

Toshkent shahar, Amir Temur ko`chasi, 108 uy